Zapewne nie, ale co to ma do rzeczy? To, że on cierpiał, nie zmienia faktu, że z twoich rąk sprawca też by cierpiał.



A jednak sama chcesz takie sytuacje tworzyć - z żądzy odwetu. Zamiast zmniejszać ogólny bilans cierpienia, jeszcze je mnożysz.



Nie mamy dowodów na to, że jest ofiarą. Może po prostu się bawił. Ofiarą na pewno stałby się wtedy, gdyby ktoś mu zaaplikował w odwecie tortury.



Nie przesadzajmy. Najpewniej była to po prostu głupia zabawa.

Johnny - powtarzać się nie będę.

A wszystkim tym, którym się pomyliło kto tu jest ofiarą, lub którzy nie wiedzą na czym polega, a na czym nie, zabawa, polecam przetestować się w roli kota

Kiedy to dziecko znęcało się nad kotem, kot był ofiarą.

Gdyby ktoś zaczął znęcać się nad tym dzieckiem, to dziecko stałoby się ofiarą.

Wydaje mi się to proste.

A dla mnie proste są zasady sprawiedliwości i wzajemności. I to wszystko o czym pisałam.

A jakbyś sprawiedliwie i z zachowaniem zasady wzajemności oceniła swój czyn, polegający na bestialskim zamordowaniu ośmioletniego dziecka? Bo, szczerze mówiąc, im dłużej czytam twoje posty, tym bardziej zaczynam się przekonywać do twojego stanowiska.. tyle, że dla ciebie to akurat nie jest dobra wiadomość <diabełek>

Cos wtym jest, ja jego posty omijam, bo w nich jak nie kpiny i zaprzeczenia to ciągłe odreagowywanie swych frustracji na ateistach, chrześcijanach nie katolikach czy wyborcach PO

Zabawne, że akurat alpert coś takiego napisał

Alpert zabawnie dogryza i żartuje, a to nie to samo

Czemu?
Ja nie odreagowuje swych frustracji na ateistach, chrześcijanach nie katolikach czy wyborcach PO.
Ja odreagowywuję w inny sposób



No właśnie, to nie to samo

Ja podobnie, natomiast w tym konkretnym przypadku można mieć poważne wątpliwości, czy 8-latek miał świadomość popełnianego czynu. A co za tym idzie, czy faktycznie eliminując go eliminujemy zło.
Dalej, eliminacja zła nie musi być tak drastyczna. Uśmiercenie w sposób humanitarny też eliminuje zło, podobnie jak skuteczne odizolowanie od społeczeństwa. Czemu miałoby służyć zadawanie tortur?
I trzecia kwestia - czy zabicie muchy też karałabyś śmiercią? Chyba jest różnica między zabiciem muchy a zabiciem kota? Podobnie chyba między zabiciem kota a zabiciem człowieka. I weź pod uwagę, że zabijanie dla mięsa w dzisiejszych czasach też nie jest koniecznością, więc bardziej radykalny wegetarianin na zasadzie wzajemności mógłby potraktować Ciebie tasakiem...

Podejrzewam że ten dzieciak dobrze wiedział co robi.
No bo po co to wiaderko?
By przykryć nim kotka by nie uciekł.
A dlaczego kotek miałby uciekać, czy nie przypadkiem z powodu bólu którgo doświadczy?
Dzieciak wiedział jak kotek się zachowa i powziął odpowiednie kroki by mu to uniemozliwić.

Mi by do głowy nie przyszło, że cos takiego mozna zrobić.
Mozna wręcz powiedzieć, że ten 8-latek mnie w jakimś stopniu uświadomił

racja, że dziecko wie, że kotek zacznie uciekać, że cos mu zrobi, czego kotek nie lubi. Nie znaczy to jednak, ze pojmuje co robi. Dzieci zazwyczaj nie pojmują czynów takich jak znęcać się, pastwić się nad czymś, czy sprawiać ból, czy torturować. Rozumieją wyrazy, ale nie zrozumieją, że to robią.

Nie powinno się też nie zareagować kompletnie, ale oko za oko to w tym przypadku spora przesada. Zresztą nie wiem czy istnieje przypadek, gdzie oko za oko byłoby stosowne.

1. Jaka była sytuacja - czy dziecko było samo czy z kumplami?
2. Jacy są rodzice? Obywatele w miarę dobrze zarabiający? Biedni? Patologie? Bogacze? Czy może samo wychowująca matka?
3. Co dziecko potem zrobiło? Dziwiło się, że kotek krwawi itp czy cieszyło się z osiągniętego efektu? Czy powtórzyło czyn wielokrotnie?
4. Czy to był jego kot czy obcy? (frustracje dziecka mają tu duże znaczenie)
5. Czy dziecko było konfrontowane z bólem czy nie?

Dużo więcej tu można zapytać, nie osądzałbym więc dziecka na przód. Pedagogika mówi jasno, że dzieci do 10-11 roku życia wiedzą już co to dobro i zło, ale nie łączą faktów i efektów swoich czynów.
Logika takiego dziecka:
ten pan jest zły!
dlaczego?
bo czyni zło
jakie zlo?
kradnie pieniądze
a ty zabrałeś mamie złotówkę, to nie ukradłeś i nie uczyniłeś zło?
nie
Dziecko nie zrozumie tak łatwo, że sam przecież zrobił coś złego - trzeba mu to pokazać palcem i wyczulić na tego typu rzeczy - lub odczekać, aż tego rozum rozwinie są do kolejnego stopnia rozumowania.

Dla mnie to akurat nie jest ani dobra ani zła wiadomość. Stanowisko twoje w jakiejkolwiek kwestii nie ma dla mnie żadnego znaczenia, ani wpływu na moje życie.
Wszystko o czym się tu rozmawia to dywagacje i wyrażanie prywatnej opinii. Bo prawo i realia są jakie są.
Swój czyn polegający na wymierzeniu sprawiedliwości wstrętnemu, sadystycznemu bachorowi oceniłabym właśnie tak - jako wymierzenie sprawiedliwości.
I nie zamęczaj mnie już więcej swoimi "a jak byś", "a co byś" itp., bo to do niczego nowego nie prowadzi. Poza tym ty nie rozumiesz słowa "koniec". Po prostu trzeba zacząć cię ignorować.


Pisałam już wcześniej w jakich kategoriach ja oceniam. Czyjś brak świadomości nie zmienia faktu dokonanego czynu, wyrządzonego zła i krzywdy, ani cierpienia niewinnej istoty.
Poza tym tu jest omawiany przypadek kotka, który dla wielu (ale nie dla mnie) jest tylko zwierzęciem i nie znaczy wiele. Ale np. jak już się weźmie w innych krajach takiego małoletniego terrorystę, który wysadza iluś ludzi w powietrze, to widzi się to zupełnie inaczej. Gdybym ja widziała w tamtych warunkach skłonności sadystyczne i skłonności do zła u takiego, i zdawała sobie sprawę z tego, co może nastąpić, nie wahałabym się czy wybrać jego życie, czy życie i zdrowie wielu dorosłych ludzi.



Ja piszę o swoich odczuciach i o tym, co według mnie jest sprawiedliwe.


Zapytaj się muchy, co ona na to
Widzisz, wszystko zależy od punktu patrzenia. Gdyby pojawiły się teraz na świecie istoty o wiele bardziej wyspecjalizowane niż człowiek, które zdominowałyby ziemię i narzuciłyby swoje zasady i hierarchię, a nas postrzegałyby w kategorii takiej muchy, to pewnie zmieniłbyś zdanie


A jak chcesz zdobyć mięso bez zabijania? A nawet jeśli nie dla siebie, to dla swojego psa czy kota? Pisałam już też o naturalnych potrzebach i prawach natury, i różnicy między nimi a zabijaniem czy maltretowaniem (sama nie wiem co czasami gorsze) dla przyjemności. Liczę się też z tym, że jeśli ja pójdę zapolować na zwierzę, czy wejdę na jego terytorium, to i ono może zapolować też na mnie. I jak najbardziej ja te naturalne prawa szanuję.

To w jaki sposób to zrobił było tak wyszukane, przypuszczam więc że widział juz takie rzeczy wcześniej, może na zywo, może w internecie. To nie było prymitywne kopniecie z buta w napływie emocji.
Chłopak dobrze wiedział co robi.

Chyba obecnie nigdzie się tego nie stosuje, co nie znaczy, że wszyscy uważają to za złą zasadę. Ja ją popieram, a moje prywatne odczucia i wewnętrzne przekonania, nie muszą być w zgodzie z obowiązującym podejściem czy prawem.