Jak najbardziej jest, przecież historia działa się nie tylko w Polsce, ale też w Niemczech, na Węgrzech, Czechach. Jednym z punktów spornych w czasie Okrągłego stołu była kwestia wolnych wyborów, Jarosław Kaczyński domagał się, żeby je przeprowadzić, powołując się na przykład Węgier, gdzie oficjalnie takie wybory zapowiedziano i Rosjanie nie protestowali. Geremek reprezentujący solidarnościową lewicę stanowczo się temu sprzeciwił. Czesi mogli zlustrować swoich dziennikarzy, nad czym my do dziś się zastanawiamy, Niemcy już dawno temu ujawnili archiwa STASI, u nas ciągle są spory na temat akt SB. Wiele rzeczy było możliwych, jednak trzeba pamiętać, że dominująca wówczas w mediach Unia Demokratyczna, ktora wolała wspierać komunistów, niż dopuścić do głosu centroprawicę, przez wiele lat ksztaltowała społeczny odbiór polskiej polityki.

Nie mógł Kaczyński powoływac się na Węgry, bo:
- 11.01.1989r decyzja parlamentu wegierskiego o wolności zrzeszania się i demonstrowania swoich poglądów,
- marzec 1989r "okrągły stół" - rozmowy 8 niekomunistycznych partii,
- 13.06.1989r rozmowy "Stołu Trójkątnego" tj. opozycji, WSPR i organizacji społecznych. Uzgodnienia podpisane 18.09.1989r -m.in. ogłoszono oficjalnie przeprowadzenie wolnych wyborów na Węgrzech.
Wcześniej opozycja mogła tylko postulować przeprowadzenie wolnych wyborów.

Mógł, bo do Polski docierały informacje na temat negocjacji prowadzonych na Węgrzech.

Nie wiem, czy prof. Geremek rzeczywiście kłamal, czy po prostu nie wierzył w to, że Rosjanie zgodzą się na wolne wybory, ale faktem jest, że takie spory w czasie OS miały miejsce.

Tak, ale czy można tak po prostu przenieść wydarzenia z jednego kraju do drugiego? Czy to, co było możliwe w Niemczech, na Węgrzech czy w Czechach tak samo było możliwe w Polsce?



Niemcy to inna bajka, NRD przystąpiło do państwa parę razy większego i silniejszego, które miało mocne i stabile struktury. Ale zgodzę się, że jest wiele sukcesów w państwach byłego RWPG, na których można się sporo nauczyć i te doświadczenia wykorzystać. Chociażby lustracja dziennikarzy czy archiwa SB.
Nie chodzi o to, aby Okrągły Stół zacementować. Problem polega na tym, czy konieczne jest jego wywrócenie i przekreślenie IIIRP jako z gruntu złej. Na równi, a może nawet bardziej niż PRL..



W każdym razie UD nie zawierała sojuszy na szczeblu rządowym z postkomunistami ani ich satelitami. Czego o centroprawicy powiedzieć nie można...

Tu nie ma czego porownywać. III RP to jest suwerenne, demokratyczne państwo, choć z elementami republiki bananowej. Natomiast PRL była bezpośrednio podporządkowana Moskwie i nie było w niej podstawowych swobód demokratycznych, wolnych wyborów, wolnych mediów, możliwości swobodnego wyjazdu za granicę itp itd. Do 1989 roku czułem, że mieszkam w więzieniu, od tego czasu, choć nie zawsze mi się podoba to, co dzieje się w Polsce, to jednak czuje się wolny.
Ale w odróżnieniu od PiSu, który jest programowo antykomunistyczny, i koalicję z Samoobroną traktuje jako zło konieczne (jeszcze na początku tego roku Jarosław Kaczyński na naradzie klubu PiS ocenił zagrożenie ze strony Leppera na 10 w skali 1 do 10) środowisko UD zawsze było w dobrych, czasami nawet przyjacielskich stosunkach z komunistami. Krytykowali nieustannie centroprawicę za pomysły dekomunizacji, czy lustracji, lub też inne próby naruszenia okrągłostołowych ustaleń. Lider środowiska UD Adam Michnik bronił gen. Jaruzelskiego, gen. Kiszczaka nazwał "człowiekiem honoru" i spotykał na wódce z Urbanem. Zresztą te sympatie dotrwały do dziś, wystarczy wspomnieć ostatnią inicjatywę niedobitków UD, czyli Partii Demokratycznej: współpracy z obiema partiami postkomunistycznej lewicy.

I takie są też moje odczucia.



Środowisko UD to dość szerokie określenie, a już w żadnym razie nie nazwałbym jego liderem Adama Michnika. Jeśli już szukać liderów, to raczej Kuroń, Mazowiecki czy Geremek.
Michnik formalnie chyba nie należał do UD, a przynajmniej do jej kierownictwa. Jego kontrowersyjnych posunięć nie zapisywałbym na konto UD.

Ale w kwestiach politycznych nie było między nimi praktycznie różnic poglądów. A Gazeta Wyborcza byla tubą propagandową środowiska UD.