Manila, stolica Filipin, 20 stycznia 2001 r. Ponad milion demonstrantów zebrało się w miejscu, w którym w 1986 r. odbyły się protesty prowadzące do pozbawienia władzy prezydenta Marcosa. Tym razem tłum demonstruje przeciwko prezydentowi Estradzie. Ludzie zbierają się, bo dostali SMS: „Go 2EDSA, Wear black”, czyli idź na aleję Epifanio de los Santas, ubierz się na czarno. Po kilku dniach milionowych demonstracji czarno ubrany tłum zmusił Estradę do ustąpienia. Rheingold uzupełnia: to pierwszy przypadek, kiedy głowa państwa straciła władzę na skutek działania smart mob.
[...]
Howard Rheingold w książce bestsellerze zatytułowanej „Smart Mobs. The Next Social Revolution” (Inteligentne tłumy. Następna rewolucja społeczna) przytacza wiele innych przypadków. To właśnie „smart mob” wyległ 30 listopada 1999 r. na ulice Seattle i uniemożliwił obrady Światowej Organizacji Handlu, dając początek formacji społecznego sprzeciwu, którą radykalni filozofowie nazywają „Ludem z Seattle”. Spektakularną kulminacją możliwości inteligentnego tłumu był 15 lutego 2003 r., kiedy na ulice europejskich (ale nie tylko) stolic wyległo kilkanaście milionów ludzi protestujących przeciwko wojnie w Iraku. Amerykański dziennik „The New York Times” stwierdził wówczas, że oto narodziła się globalna opinia społeczna. Inteligentny tłum stał się siłą o światowej sile rażenia. Siłą przerażającą, bo wyposażoną w zupełnie nieprzewidywalne własności.

Manila, stolica Filipin, 20 stycznia 2001 r. Ponad milion demonstrantów zebrało się w miejscu, w którym w 1986 r. odbyły się (1)protesty prowadzące do pozbawienia władzy prezydenta Marcosa.
...
Rheingold uzupełnia: to pierwszy przypadek, kiedy głowa państwa straciła władzę na skutek działania (2)smart mob.

Nie wiem, czy tłum jest inteligentny, czy nie, Beli. Wydaje mi się natomiast, po tym tekście, że w obecnym świecie jest możliwy do zmobilizowania. Stanowi potencjalną siłę, którą można wykorzystać. Do dobrego lub złego.
I w dodatku - stanowimy jakąś jego część.