Musiał, bo niestety spisków do rozbijania i wszechwładzy do ograniczania nie było, a Żydzi do mordowania owszem.

Naziści jednakże uważali inaczej.

No tak, ale jeśli chcieli dać siepaczom coś do roboty, to musiało to być realne.

Kolega z historii raczej slabeuszem jest. W Sowietach, prawie kazda rodzina miala kogos "w Gulagach". Rozumiala czy moze byc zaprzestanie uwielbienia "batiuszki Stalina". W hitlerowskich niemczech nie. Nikt nie karal za pasienie krow bez swastyki na ramieniu. Ale "Heil Hitler" prowadzilo do lepszego zycia.
Drobiazg taki.

Co tylko tym bardziej potwierdza, że zupełnie niesłusznie komunizm jest traktowany z większą pobłażliwością.

Nazizm był w Niemczech. Z definicji nie może być gdzie indziej.
I dlatego, jak sądzę, z braku odpowiedniego terminu, idee podobne do nazistowskich, które są obecne w innych krajach, trafiają do worka z napisem "faszyzm".


Generalnie totalitaryzmy funkcjonują dłużej i są znacznie bardziej trwałe poza kulturą chrześcijańską. A w zasadzie im dalej od katolicyzmu - wynika to m.in. z bardzo dużej autonomii Kościoła Katolickiego, któremu nie można narzucić realizacji interesów poszczególnych państw.



Niekoniecznie. Z teorii ewolucji można wysnuć wniosek, że faszyzm jest bardziej niebezpieczny:

- Faszyzm (jako skrajny nacjonalizm) wynika z mechanizmów rywalizacji między konkurującymi grupami.
- Komunizm wynika z pragnienia równości (uzyskania statusu równego "tym na górze") oraz dopasowania środowiska i wykorzystania jego zasobów (państwo opiekuńcze).

Zatem komunizm jest zbędny, ponieważ do tego samego można dążyć w inny sposób, dodatkowo utrzymując pewną kontrolę nad państwem dzięki demokratycznym wyborom.

Nie wiedziałem, że państwo, w którym wąska grupka rządzi rzeszami niewolników, nazywa się opiekuńczym. Soul, ty chyba trafiłeś tu wprost z Orwella?

Chodzi o idee i hasła, które będą na tyle atrakcyjne, aby pociągnąć grupę ludzi odpowiednio liczną do przeprowadzenia rewolucji.

Nikt z szeregowych rewolucjonistów nie spodziewał się, że znajdzie się pod jarzmem tyranii - oczekiwania mieli zgoła odmienne i na pewno nie było to pragnienie zostania niewolnikiem.


I wyżej odnosiłem się właśnie do tego, co w komunizmie może być dla ludzi pociągające i atrakcyjne.
Oczywiście nie jest to totalitaryzm (władza jednej grupy, która nie musi liczyć się ze społeczeństwem).
Może być to natomiast wizja równości i pomocy ze strony państwa.

A tę wizję można próbować zrealizować bez totalitaryzmu (jak np. w państwach skandynawskich) - dlatego moim zdaniem propagowanie komunizmu nie jest groźne, ponieważ istnieje bardziej atrakcyjna alternatywa, pozbawiona największej wady komunizmu.

Boję się. Wyobrażam sobie jak z kałachem wprowadzasz alternatywę. Obiecując pełną równość dla wszystkich przeciwników. W piachu. To jest komunizm - wszyscy równo, sztywno w szeru. A kto sie wychyli ... to tylko raz.
A faszyzm, nacjonalizm i nazizm są pojęciami odrębnymi.
Nacjonaliści wszystkich krajów łączcie się - jak to brzmi? I czy się urzeczywistni w wyniku ostatnich wyborów do PE?

Niewyobrazalnie glupio. Polaczyc polskiego nacjonaliste z niemievkim i rosyjskim, nie sposob. Kogo jest Lwow, Breslau, Dzikie Pola? Tylko dla przykladu.

Odważna teza, nie mająca jednak zbyt wiele wspólnego z rzeczywistością, biorąc pod uwagę, że to właśnie w państwach z kręgu kultury chrześcijańskiej zrodziły się XX-wieczne totalitaryzmy. Kolebką faszyzmu były katolickie Włochy, a nazizmu najbardziej katolicki land w Niemczech – Bawaria. Do upadku obu systemów Kościół katolicki w żaden istotny sposób się nie przyczynił. Do tego dorzućmy jeszcze bliskie totalitaryzmowi państwa autorytarne, w takich tradycyjnie katolickich krajach jak: Hiszpania (gen. Franco), Portugalia (Salazar), Chile (Pinochet) i Kuba (wersja lewicowa - Castro). Wobec tego trudno utrzymywać, że Kościół katolicki stanowi jakąś silną zaporę wobec ciągot totalitarnych, którym państwa katolickie ulegały dużo silniej niż np. kraje anglosaskie.

W kulturze Zachodu (przede wszystkim w Europie) w ogóle więcej się dzieje, choćby dlatego bo jak na taki mały obszar, jest wyjątkowo wiele pastw i narodów.

Natomiast nie pisałem, że totalitaryzmy nie powstają, tylko że poza kulturą chrześcijańską są bardziej trwałe. Na przykład w Chinach komunizm trwa już bardzo długo i na koniec się nie zanosi, a w państwach arabskich, gdy obalisz reżim i wyjedziesz, za 5 minut powstaje kolejny.

Inne kultury są bardziej kolektywistyczne, niż nasza. Tylko u nas rozwinął się tak znaczący indywidualizm. Przyczyny tego mogą być bardzo złożone ale sądzę, że katolicyzm grał tutaj istotną rolę, ponieważ koncentruje się na odpowiedzialności osobistej - co z kolei przyczynia się do budowania tożsamości indywidualnej.
A to jest potrzebne, ponieważ ludzie ewoluowali do życia w plemionach, gdzie jednostka zostaje całkowicie podporządkowana społeczności (gdyż tylko w grupie można przetrwać). Zatem naturalnym stanem dla człowieka jest kolektywizm. Powinny więc istnieć czynniki, które z tego kolektywizmu będą go wyciągać. W innym przypadku można domniemywać, że mentalność ludzi będzie dążyć do swojego podstawowego stanu, czyli podporządkowania społeczności - ogólnie: czemuś większemu ale doczesnemu, np. państwu lub narodowi.

Ciężko powiedzieć jak jest z prawosławiem. Rosjanie ewidentnie bardzo chcą mieć wielkiego wodza. Ale trzeba pamiętać, że w ZSRR włożono wiele wysiłku w niszczenie religijności - widocznie im to prawosławie też musiało przeszkadzać.

Protestantyzm jest natomiast bardzo różnorodny. Dlatego o wpływie protestantyzmu na kulturę można by pewnie długo dyskutować.


Jako alternatywę dla komunizmu przedstawiłem socjalistyczne państwa skandynawskie. A nie przypominam sobie, aby socjalizm wprowadzano tam kałachem.
Poza tym mnie osobiście nie odpowiada tamtejszy ustrój. Zbyt duża ingerencja państwa w życie obywateli.

Podoba mi się Polska. Jest blisko Zachodu ale też na tyle daleko, aby mieć szansę uczyć się na ich błędach.

Moim zdaniem oba totalitaryzmy (komunizm i faszyzm/nazizm) okazały się na gruncie europejskim nadzwyczaj trwałe. Zawaliły się dopiero pod własnym ciężarem (nazizm wskutek niepohamowanej agresji zewnętrznej, komunizm wobec niewydolności gospodarki) do końca zachowując rząd dusz nad narodami, w których się zrodziły.

Na katolickiej Kubie komunizm również trwa bardzo długo i nie zanosi się tam na szybkie zmiany.

Niewątpliwie mocno rozwinięty indywidualizm niestety niczego nie tłumaczy. Do dziś pozostaje otwarte pytanie jak to możliwe, że Niemcy - naród tak ważny dla kultury europejskiej, który wydał z siebie tylu wspaniałych filozofów, myślicieli, naukowców, poetów i artystów mógł tak łatwo wpaść w totalitarny obłęd.

Katolicyzm przyczynia się do budowania tożsamości indywidualnej – zgoda. Ma także inne oblicze, jak przekonanie o boskim charakterze władzy i silne zapędy do kontrolowania każdej sfery życia swoich wyznawców od ich aktywności politycznej po życie rodzinne, a nawet sposoby odbywania stosunków seksualnych. A to już może stanowić podbudowę do totalitarnego sposobu myślenia.