Rozumiem. Trochę zmyliłeś nas tym porównaniem do Judasza, ale spoko. Nie wszyscy muszą oglądać film i nie wszyscy muszą mieć wyrobione zdanie na temat filmu - szanuję.

Nie ma dymu bez ognia - nie byłoby pedofilów w sutannach i biskupów ich chroniących - nie byłoby żadnego filmu.
W filmie okazane są konkretne z imienia i nazwiska i ich cierpienie trwające od lat, konkretni duchowni i ich cynizm - nie powiem tak, nie powiem nie - nagrane słowa duchownego
O kamieniu młyńskim Jezus mówi w odniesieni do konkretnej sytuacji - pewnie możemy sobie je dowolnie dostosowywać, przymierzać, ale komu to służy?????

robaczek2To nie ogladaj.
Ja nie ogladam zadnych filmow o zadnych wojnach.
Po wychowaniu w Polsce, ogladaniu (wysmienitych i okrutnych filmow radzieckich i polskich) i zdaniu matury z j.polskiego piszac temat o literaturze o czasach II wojny swiatowej czuje sie tak zatruta tym tematem, ze nic mnie nie zmusi, zeby Pianiste, czy Liste Schindlera obejrzec.

Pytanie, czy robaczek2 na pewno wie, kto jest ofiara i czy wue, po czyjej stronie bylby Pan Jezus?
I niech robaczek2 nie przytacza tu historii cudzoloznicy. To zupelnie nie ta sama skala. Ona byla kobieta, najprawdopodobniej wykorzystana i spwcjalisci od Prawa tylko ja chcieli ukarac.
O gorszeniu maluczkich i niszczeniu ich niewinnosci jest inna historia.

Co najgorsze to te okrutne filmy wyświetlali często 11-12 latkom
Z płaczem uciekłam kiedyś z takiego filmu w trakcie seansu, a śnił mi się długo po nocach.

Ja mam w tym watku mnostwo skojarzen i tylko przedstawiam swoj punkt widzenia nie narzucajac nikomu "niech robaczek nie przytacza". A co? Morda w kubel? Nie wolno?

Temat jest taki, ze dzieje sie zlo i chcemy z nim walczyc.

Jest zlo w Kosciele wiec nakrecamy film
Jest nierownosc spoleczna wiec robimy rewolucje i glosimy piekne hasla o rownosci itd
Jawnogrzesznica zlamala przykazanie wiec ja pod sad
Jest tyle biednych dookola wiec po co przeznaczac pieniadze na drogie olejki
Saraceni zdobyli Jerozolime wiec zorganizujemy wyprawe krzyzowa palac i mordujac tych czy tamtych.
"Po czyjej stronie bylby Pan Jezus?" - pewnie po stronie tych, ktorzy na pasach maja Gott mit uns.
Albo krzyz na plaszczach.

I wiele innych. Ale to sa moje skojarzenia niekoniecznie do przyjecia przez kogokolwiek innego.

A w zwiazku z tematem, to zastanawiam sie ilu z tych tysiecy czy milionow, ktorzy obejrzeli film zadalo sobie pytania:
- Czy stac mnie na zadanie sobie trudu spojrzenia na problem w odpowiednich proporcjach?
- Czy byly podobne sytuacje w moim zyciu ze ciezko zawiodlem czyjes zaufanie?

Wszyscy sobie zdajemy sprawe ze to niczego nie tlumaczy ale czy to jest na pewno fair i moze te pytania nie sa tak calkiem nie na miejscu?

Wreszcie my w Kosciele mamy swietne tradycje ulegania zlu.
Jeden byl zdrajca, drugi klamca a reszta tchorzami. No to wypisujemy sie.

Nikt tu nie broni biskupom podjąć sprawne i szybkie działania aby nie trzeba było podejmować różnych prób dotarcia do ich sumień.
Niektórzy w tym filmie widzą homofobiczną propagandę.
https://www.onet.pl/kultura/onetkultura ... t,681c1dfa

Tzn w jakich proporcjach? Ludzie pouczający o moralności a z moralnością mający niewiele wspólnego. Świetnie wyedukowani w tym co dobre a co złe, ale tak im wyszło że stali się obłudnikami.

"Właśnie wy, faryzeusze, dbacie o czystość zewnętrznej strony kielicha i misy, a wasze wnętrze pełne jest zdzierstwa i niegodziwości".

Czyli zamiecie się niewygodne sprawy pod dywanik ażeby na zewnątrz ładnie to wyglądało. A jak ktoś ośmieli się tu zwrócić uwagę to od razu nagonka na Kościół.

O takich problemach tu się nie dowiesz:
http://franciszkanska3.pl/
Ma być kolorowo i bajkowo. A jeśli byś chciał napisać jakiś komentarz pod tekstem to pochlebstwa mile widziane.
Nawet delikatna krytyka sprawnie jest usuwana przez cenzora. Ciężko jest być w tak skostniałym obłudnym Kościele.
Jesteś zwykłą owcą i nie masz nic do gadania.

Nie jestem tak ostry, ale myślę, że sprawa "Lawendowej Mafii" i homoseksualizmu w Kościele to zbyt złożona sprawa, żeby ją potraktować w filmie w ciągu 3 minut. Stąd będą nieporozumienia.

@robaczek2 - dziękuję za pytania. Masz rację - należy zastanowić się nad tym, co my, konkretnie możemy zrobić. Możemy obejrzeć film i pojechać po księżach, biskupach, prokuraturze. Powinniśmy zastanowić się nad tym, co my możemy zrobić, żeby zmienić coś w Kościele na lepsze.

@katon - uspokój się trochę. Nie chodziło o zamiatanie pod dywan. Mam wrażenie, że @robaczek2 nie apeluje o to, żebyśmy przestali mówić o błędach biskupów i księży, tylko zastanowili się nad swoimi postawami.

Slusznie.
Poza tym moze ja tez cos mam na sumieniu i film jest okazja aby sobie uprzytomnic ze nalezy odejsc a nie pierwszy rzucic kamieniem.

Ależ ja doskonale rozumiem o co chodziło @robaczkowi. Dla mnie najważniejsze jest spojrzeć na siebie samego bo na innych to zwykle wpływu nie masz a siebie to zawsze możesz zmienić. To zamiatanie pod dywan dotyczy zresztą każdego z nas. Lubimy bowiem do czegoś się nie przyznać i udać że problemu nie ma a on jest.
Lecz nie rozumiem tego abyśmy mieli tu przestać mówić o błędach biskupów i księży. @robaczek podaje tu przykład cudzołożnicy.
To jest taki przykład że zauważasz zło w drugim i osądzasz, lecz w sobie zła nie widzisz. Uciekasz jakby od siebie samego kierując swoją uwagę na innych.
Jednak to nie wszystko ponieważ jak widzisz kogoś kto zle czyni to powinieneś mu zwrócić na to uwagę i jest to upomnienie braterskie.
Często jest tak że my sami nie jesteśmy pewnych rzeczy złych w sobie dostrzec i dopiero spojrzenie tego drugiego człowieka może nam coś unaocznić. Jest to miłosierdzie względem duszy.
Najpierw wierni wysyłali listy do biskupów w sprawie pedofilii wśród księży i to na nic się zdało, potem akcja buciki i też nic, potem pierwszy film Sekielskich i biskupi musieli już w tym temacie się wypowiedzieć i podjąć jakieś niemrawe pozorowane działania.
Teraz drugi film Sekielskiego i też niedługo sprawa pewnie przycichnie. Były protesty w sprawie Abp Glódzia lecz jest jak było.
Najlepszy protest to byłby taki jakby tak wierni przestali rzucać na tacę to dopiero wtedy ten wierny musiałby zostać potraktowany poważnie.
Ale trochę rozumiem ich problem gdyż:
"Łatwiej jest wielbłądowi przejść przez ucho igielne, niż bogatemu wejść do królestwa niebieskiego"
To musi być trudne jak żyjesz w luksusie i masz tytuły, poważanie a ludzie tylko cię poklepują i zasypują pochlebstwami.
Dla wielu jest to takie miłe zbliżyć się i uścisnąć dłoń jego eminencji i mieć ten zaszczyt mu służyć.
Więc wierni też mają swój udział w tym jacy ci księża i biskupi są.

Ja myślę, ze wszyscy tu piszący mają rację.
Moim zdaniem musi nastąpić zmiana świadomości u duchownych i u "normalnych" ludzi.
U duchownych ze nie są świętymi krowami i nie pozjadali wszystkich rozumów, ze nie są guru, którym oddaje sie boską cześć.
U "normalnych", ze to oni tworzą Kościół, ze oni powinni być bardziej aktywni, ze maja mieć odwagę powiedzieć jak cos jest nie tak.

I kolejna sprawa, powtarzam do znudzenia: księża, politycy, inne grupy są tacy jakie jest społeczeństwo. Jak nie ma wrażliwości na pewne sprawy w społeczeństwie to nie będzie tej wrażliwości również u duchownych. Oczywiście inna sprawa, jak formowani są klerycy w seminariach.
Jak była sprawa chłopców molestowanych w chórze chłopięcym przez Krolopa w Poznaniu, psychologa Samsona w Warszawie, małoletnich dziewcząt na Wybrzeżu w klubach, pedofili na Dworcu Centralnym, ostatnio sprawa Sadowskiego czy dawna historia z Polańskim, to jakie były reakcje społeczeństwa, ludzi kultury, sztuki, polityki, sędziów?

Z mojego doświadczenia tez mogę cos powiedzieć. Badając podobne sprawy napotykałem na obojętność, niedowierzanie, strach bo trzeba sie wychylić, bo nie wypada o takim czymś mówić i nie chodziło tylko o molestowanie przez księży ale także przez innych.
Nawet rodzice tych dzieci nie dopuszczali w ogóle myśli, ze to córkę cos takiego spotkało, ze to niemożliwe, ona sobie na pewno wszystko zmyśliła itd.
Rodzice chłopców z Poznania wiedzieli o całym procederze ale to nic, moje dziecko śpiewa w takim chórze, to prestiż, wyjazdy zagraniczne itd.

Reakcje społeczeństwa to jedno. Aczkolwiek w tym filmie nie chodziło o ten problem, choć i o tym mógłby powstać odrębny film (np. jak ludzie bronili ks. Rafała J. chyba z Kolbuszowej, czy też jak dawno temu pewna matka broniła księdza oskarżonego o molestowanie jej własnej córki).
Natomiast fakt tuszowania, ukrywania, przenoszenia zboczeńca do innych parafii ze świadomością narażania innych dzieci na tego zwyrodnialca - czyli UKRYWANIA tego faktu przed społeczeństwem, ludźmi kultury, sztuki, politykami, sędziami - to co innego. I ten problem został pokazany w filmie.
Czym innym jest bowiem obrzydliwy wybryk Polańskiego, któremu nawet dziś już dorosła ofiara wybaczyła, a czym innym jest plucie w twarz ofiarom, których życie jest zniszczone na zawsze, przez takich biskupów jak bp Janiak.
Czy Chrystus też zachowałby lojalność korporacyjną wobec swoich apostołów i innych uczniów, gdyby niektórzy z nich okazali się pedofilami? Czy Chrystus też pytałby się pogan o "niecne" pobudki oskarżania swoich uczniów i apostołów o pedofilię?
Zakonnica z tego filmu widać zrozumiała, że jej "poprawne" i lojalne wobec Kościoła zachowanie daleko odbiegało od tego, jak Chrystus zachowałby się na jej miejscu. Biskup Janiak nawet tego nie potrafi zrozumieć.

Postawy rodziców rozumiem, wystarczy zapoznać się reakcjami otoczenia, prawników w przypadku gwałtu - w 70% to doszukiwanie sie winy w ofierze - "po co tam poszła, jaskrawo umalowana, za krótka spódniczka".
W przypadku dzieci "brak miłości w domu i ono lgnie, szuka miłości i gubi siebie i gubi kapłana".
Przerzucanie zła na ofiary, same sobie winny, wytykanie palcami ofiary i ich rodziców.
A oprawca i jego ochroniarz - może wiem, może nie wiem - czyli guzik mi zrobicie...a gdzie im umknął Bóg???

Człowiek wierzący w Boga naprawdę się Go boi. Boi się zgrzeszyć. Więc czy ludzie nie bojący się Boga w ogóle jeszcze w Niego wierzą?

Człowiek wierzący Bogu nie boi się Go. Stara się nie grzeszyć dlatego, że Go kocha i nie chce zasmucać. A nawet jeśli zgrzeszy przeciwko któremuś z przykazań, to gdy uświadomi sobie swój grzech - pokutuje, przeprasza zadośćczyni. Inna sprawa dotyczy tego, czy łatwiej jest przeprosić Boga i odpokutować, czy zadośćuczynić bliźniemu? I o czym to świadczy?


Zatem, czy nie należy zacząć od podstaw? Od wychowania siebie, osób za które jesteśmy odpowiedzialni? U "normalnych" którzy tworzą kościół też następuje punkt zwrotny - przestają do niego chodzić. Mając świadomość, że nadal tworzą kościół. Kościół na wygnaniu. Myślę, że Jezus, jako pierwszy z ludzi, tworzył kościół na wygnaniu. I tu rodzi się pytanie o cel - dokąd idziesz/za kim podążasz?