A co to znaczy, że prawo ma być sprawiedliwe? Przecież sprawiedliwość nie istnieje.



Bełkotu nie komentuję.

PiS nie jest prekursorem tej zasady - Żywotne interesy narodowe - zdefiniowane przez A. Hitlera - maja pierwszeństwo przed zasadą praworządności, Franz Gurtner.
Źródło: - Hitler's Prisons: Legal Terror in Nazi Germany ,Nicolaus Waschmann.

Totalne niezrozumienie tematu. W komunizmie prawo nie mogło sie zmieniać wg woli większości, większość nie była za komunizmem. Albo coś , źle przeczytałeś, albo nie rozumiesz o co chodzi.
Za długo przebywałeś w tym komuniźmie i wszystko Ci sie jakoś dziwnie z tym kojarzy. W demokracji sa partie które z woli większości realizują swój program wyborczy poprzez własnie TAKZE zmiany prawne, które obiecuja w kampanii wyborczej. To wlaśnie w komuniźmie to prawo nie mogło być tak zmieniane.
To sa ggłupawe dyskusje.



Taka interpretacja antypisowska zefcia, ale i tak bardziej zbliżona do rzeczywistosci. Bo czy rzadzi PiS czy PO czy SLD, kazda z tych opcji zmienia prawo dostosowujac do swoich potzreb, swoich wyborców, swiatopogladu itpo, nie ma w tym nic dziwnego.

O systemie prawnym III Rzeszy wiem za mało, żeby się wypowiedzieć. Oczywiście, że PRL nie była państwem prawa. PRL była państwem, którego celem istnienia nie było zapewnienie optymalnej regulacji stosunków społecznych, tylko realizacja "woli klasy panującej", czyli tzw. klasy robotniczej (nazywanej również "ludem pracującym miast i wsi"; za odpowiednik tego określenia dzisiaj można uznać sformułowanie "zwykli Polacy"), którą to wolę, rzecz jasna, w pełni wyrażali (wg oficjalnej doktryny) jej przedstawiciele w postaci władz Partii. Nie istniało wówczas prawo inne niż albo realizujące tę "wolę" (wówczas było ono zasadniczo przestrzegane; oczywiście, częściowo było to prawo regulujące stosunki społeczne, bo w końcu na pewnym poziomie trzeba je jednak regulować - jak wspomniałem, żaden z idealnych modeli nie może zostać zrealizowany w stu procentach), albo realizujące inne cele, np. propagandowe lub wizerunkowe (wówczas ani nie było ono przestrzegane, ani nikt nie dążył do jego przestrzegania).

Można wymienić kilka pryncypiów:

• Że szanuje się życie i własność obywateli.
• Że działania uczciwe są nagradzane.
• Że działania szkodliwe są karane.

Według Waszych, amoralnych reguł cywilizacyjnych pewnie nie. Ale według reguł cywilizacji łacińskiej, do których Polacy przynajmniej aspirują – tak.
Proszę wskazać, które zdania w powyższej mojej wypowiedzi są bełkotem i czy łamią Twoim zdaniem zasady gramatyki, czy też logiki. Z chęcią przedstawię ich analizę logiczną, by wykazać, że bełkotem nie są.
No owszem. Już akruk zwrócił uwagę, że tak działają wszystkie systemy określane jako populistyczne.

Ależ oczywiście że była - komuniści dostawali wtedy ponad 90% głosów, a niekiedy nawet i ponad 100% Do dzisiaj w Korei Północnej absolutnie każdy obywatel jest zwolennikiem komunizmu i zamordyzmu (za wyjątkiem zdrajców Ojczyzny, którzy z niej uciekli i teraz na nią donoszą zagranicą). BTW w Korei Północnej prawo jest zmieniane - przykładowo, Konstytucja Korei Północnej była w okresie istnienia III RP zmieniana częściej niż polska. Nie rozumiem o co ci chodzi i jaki to ma związek z tym, co napisałem.

Czyli, zgodnie z bazową definicją, jaką podałeś:
Państwo prawa to najogólniej rzecz ujmując państwo działające na podstawie prawa, skoro w PRL państwo działało (zasadniczo) na podstawie prawa, jakie wtedy obowiązywało, to PRL była państwem prawa.
Paradoks, prawda?

Dlatego, od początku tego wątku, podkreślam (i nie tylko ja) konieczność powiązania prawa ze sprawiedliwością.
Państwo jest państwem prawa tylko wtedy, gdy przestrzega ono, nie pierwszych lepszych, ale sprawiedliwych zasad prawnych. Ta sprawiedliwość ma zaś wynikać z przyjętych uprzednio norm moralnych, etycznych i społecznych i to też nie pierwszych lepszych (takich jak np. etyka socjalistyczna, czy etyka kapitalistyczna, czy etyka państwa feudalnego, etc), ale, i tu wtręt ideologiczny z racji charakteru forum - z tych, jakie oparte są na prawie Bożym, wyrażającym się, między innymi w prawie naturalnym.

Popełniam jakiś błąd?

Skąd wiesz, że właśnie takiepostępowanie jest sprawiedliwe?



To gdzie się ono znajduje?

Konstytucja RP w Preambule odwołuje sie do Boga, art 38 zapewnia każdemu prawna ochronę życia, a wedle PiS nie zasługuje jako obowiązujące prawo na czasy władzy dobrej zmiany.

Stąd, że wychowałem się w takiej, a nie innej cywilizacji i takie a nie inne reguły mam zinternalizowane. Gdybym się wychowywał w cywlizacji, w której właściwym jest płaszczenie się przed władzą, to bym się płaszczył przed władzą i właśnie to uważał za „sprawiedliwość”.
A gdzie się znajduje liczba 5? Albo funkcja sinus? Nie wszystko, co istnieje jest umiejscowione gdzieś w przestrzeni.

Oczywiście na pytanie, co konkretnie było w mojej wcześniejszej wypowiedzi bełkotem, nie odpowiedziałeś. Wypadałoby przeprosić, że rzuciłeś oskarżeniem o bełkot całkowicie bezpodstawnie.

Tak..a wybory byly uczciwe. I glosowalo 90 % za komunistami, a na listach byl pluralizm i wielopartyjnosc. Czy to powaznie piszez?
Ma taki wiazek, gdyz twierdzisz, ze prawo tylko w komuniźmie bylo zmieniane do woli wiekszosci. Wlasnie tak nie bylo, gdyz woli wiekszosci nie znano, a takze nie mozna bylo poznac. Nie bylo to mozliwe.

Oczywiscie faszym to samo. Hitler zawiesil wolne wybory. Zmanipulowal, i nie dopuscil innych do nich. Dlatego zdobyl wiekszosc.

Prl nie byl panstwem prawa. Swiadcza o tym uznanie tego okresu za bandycki i przestepczy, jak i wyroki, ktore zmieniaja wyroki wydane w tym czasie. Nawet stan wojenny byl rozpoczety z naruszeniem prawa.

To się właśnie nazywa poczucie sprawiedliwości.


Dokładnie. Sprawiedliwe jest tylko to co uważam w danym momencie za sprawiedliwe.


Jak nie w przestrzeni, to gdzie?



Np. tego rodzaju teksty:

Ale czym innym jest realna sprawiedliwość (nawet różnie pojmowana), a czym innym wywoływanie w społeczeństwie „poczucia sprawiedliwości” jako cel sam w sobie.
Nie. Nie napisałem niczego takiego.
Nie chcę odpowiedzieć brzydko...

Służę uprzejmie:
Zdanie nadrzędne: „sprawiedliwość” – podmiot, „jest” – łącznik.
Zdanie podrzędne orzecznikowe: „ludek” – podmiot, „pisowski” – przydawka, „cieszy się” – orzeczenie.
Zdanie podrzędne dopełnieniowe: brak podmiotu, „dokopano” – orzeczenie, „tym złym” – dopełnienie (związek frazeologiczny, więc nie podlega analizie).

I co? Przeprosisz za bezpodstawny zarzut?

Sprawiedliwość jest oczywiście poczuciem i nie istnieje jako obiektywny stan. Na poziomie jednostki to jest sprawiedliwe co jednostka uważa za sprawiedliwe, na poziomie społeczeństwa sprawiedliwym jest to co uznaje owo społeczeństwo. Inaczej się zwyczajnie nie da.

Aha. Czyli pojęcie „poczucie sprawiedliwości” to poczucie poczucia poczucia poczucia... aż do przepełnienia stosu.

Nie rozumiem, jak można walić tak banalne błędy logiczne.
No nie. Ale istnieje jako konstrukt cywilizacyjny, co do którego dana cywilizacja w ogólności się zgadza i który jest niezależny od tego, co danej osobie w danej chwili się akurat wydaje.