Słyszałem, że w przypadku CoVid-19 stosowanie istniejących leków przeciwwirusowych też jest obiecujące. Ale nawet jeśli nie – inny_punkt_widzenia, twierdził, że w ogóle wobec wirusów jesteśmy bezbronni.

Robione sa proby z roznymi lekami, rowniez tymi na Ebole czy AIDS, bo wirus Covid atakuje rowniez uklad odpornosciowy, czyli ma pewne cechy wirusa HIV.
Stad zreszta teorie o jego sztucznym pochodzeniu.

Używa się także: chlorochininy jest lek przeciw malaryczny.

Boję się. Moja mama miała pęknięte płuco. Oby jak najszybciej ta epidemia sie skonczyła. Tymbardziej ze śmiertelność tego wirusa jest wysoka

Ja tez sie boje Quinque.
Moja prawie 100 letnia tesciowa zarazila sie ode mnie grypa ktora przywloklem z Kuby i choc zaczela chorowac duzo pozniej ode mnie to przebiegalo to do tej pory w sposob niezbyt obiecujacy.
Dzisiaj pierwszy dzien gdy jest troche lepiej, babcia ma wiecej energii i mniej oraz plyciej kaszle.
Tak ze jesli ci to pomoze to wiedz ze boimy sie wspolnie w dodatku z wieloma innymi ludzmi.

Pokój Serca może da Wam Adoracja Pana Jezusa.

https://mimj.pl/adoracje/

i Różaniec Święty

https://www.youtube.com/watch?v=w4Xtvsf ... hGJWqEDYGS

Jest to długi czas próby zarówno dla ludzi żyjących w świecie, jak i osób konsekrowanych. Jest to też czas wyprostowania swoich ścieżek ziemskiej pielgrzymki. Może nie zawsze kierowaliśmy się przykazaniami miłości. Może nie doskonaliliśmy się w pokorze. Może za mało ewangelizowaliśmy w mediach społecznościowych. Może wynosiliśmy się nad innych. Każdy ma coś do poprawy.

Wiemy, że krzyżem jest miłość ... Czy wiecie co jest krzyżem?

https://www.youtube.com/watch?v=o0qlZuXKC_g&t=459s

To moze pomoc Quinque, ja staram sie raczej dzialac w swoim otoczeniu zachowujac jak najwyzszy poziom higieny swoj i domowy i trzymajac moze nie izolacje ale "dystansowanie" od innych ludzi.

Większość z nas ma bliskich w grupie ryzyka, martwimy się o nich i dobrze, że ważne jest dla nas ich dobro. Oni przeżywają bardziej niż my panującą sytuację, gdyż rodzina w trosce o ich zdrowie i życie ogranicza kontakty, by ich nie zarazić.
Można im pomóc, poprzez częste telefony oraz zaoferowanie im dostarczania do domu potrzebnych zakupów. Warto również, jak wspomniał @subadam, stosować się do zaleceń w zakresie higieny osobistej oraz utrzymywać większy niż zwykle dystans względem innych.
W moich stronach obserwuję, że pracownicy mający styczność z wieloma klientami noszą rękawiczki, dostawcy używają płynu antybakteryjnego po dostarczeniu towaru, przed wejściami do sklepów ograniczenia dla klientów dotyczące max liczby, jaka może przebywać na terenie sklepu. W autobusach są wydzielone strefy, tak samo wiele firm wydziela pomieszczenia, gdzie są przyjmowani klienci z zewnątrz, pracownicy mają pod ręką płyny odkażające oraz rękawiczki. Widoczne jest również pilnowanie większego odstępu między innymi. Na szczęście sklepy spożywcze opanowały problem dużej ilości klientów chcących zrobić zakupy albo ja trafiłam na większe luzy, koniec końców ważne jest zaangażowanie innych w działania prewencyjne. Nie wiemy, jak długo to potrwa. Oby nasza służba zdrowia podołała w opiece nad chorymi, studenci kierunków medycznych zgłosili swoją gotowość do pomocy, ale to za mało, apeluje się po wsparcie do pielęgniarek na emeryturze. Służba zdrowia też ma rodziny, a w tych warunkach muszą pracować dłużej niż inni, nie biorą wolnego, chyba że nie mają innego wyjścia.

Nie każdy kto ma styczność z osobą chorą zachoruje, dlatego warto zachować zdrowy rozsądek, nie żyjemy na bezludnej wyspie, ale też drugi człowiek nie jest potencjalnym trędowatym, aby traktować go jak kogoś kto roznosi zarazę. Rozmawiałam dziś z listonoszem, który opowiadał, że przykro się robi człowiekowi, gdy ktoś krzyczy w progu domu z paniką w oczach, aby rzucił pocztę na ziemię, absolutnie nie do skrzynki, bo jeszcze cała rodzina zachoruje. Sytuacja jest wyjątkowa, ale trzeba również mieć na uwadze, że to nie kwestia dni, zanim koronawirus będzie tylko wspomnieniem, dlatego należy korzystać z wiedzy lekarzy, a jeżeli trafi na nas, trudno, to choroba zakaźna, trzeba się poddać procedurom.

Wiecie, że zapewne nieświadomie przytaczacie cytaty z „Dżumy” Alberta Camusa? Zamieściłem tylko część.

Po „pokonaniu” dżumy w Oranie…

„Słuchając okrzyków radości dochodzących z miasta, Rieux pamiętał, że ta radość jest zawsze zagrożona. Wiedział bowiem to, czego nie wiedział ten radosny tłum i co można przeczytać w książkach, że bakcyl dżumy nigdy nie umiera i nie znika, że może przez dziesiątki lat pozostać uśpiony w meblach i bieliźnie, że czeka cierpliwie w pokojach, w piwnicach, w kufrach, w chustkach i w papierach, i że nadejdzie być może dzień, kiedy na nieszczęście ludzi i dla ich nauki dżuma obudzi swe szczury i pośle je, by umierały w szczęśliwym mieście.”

Albert Camus

Zachęcam do przypomnienia sobie lektury - scenariusza napisanego między innymi na obecny czas, tuż po II Wojnie Światowej.

Nadeszła pora na zamknięcie granic UE.
https://fakty.interia.pl/raporty/raport ... ce=special
Widocznie wcześniej uznano że pomimo błyskawicznego rozprzestrzenia się wirusa w Chinach w Europie takiej tragedii nie będzie.

https://pulsmedycyny.pl/jak-dlugo-potra ... usy-982929



Osobiście uważam, że mydło toaletowe nie jest wystarczająco skuteczne na COVID-19. W sprzedaży są też środki antybakteryjne, ale też do ich skuteczności podchodzę z dystansem. Co prawda `lepszy rydz niż nic`. Podstawa to moim zdaniem rękawiczki jednorazowe lub ogrodowe lub zamiennie łatwo dostępne foliowe torebki śniadaniowe. Czy to że są cienkie ma Waszym zdaniem jakieś znaczenie?

Scenariusz zupełnie nie trafiony, albowiem Camus nie miał pojęcia o źródle choroby - ani bakteria, pałeczka dżumy, ani wirus, nie przetrwa poza organizmem żywym. Ponoć koronawirus może przetrwać kilka godzin na na powierzchni, ale czy to akurat prawda, wykażą z czasem badania naukowe.

Przeciez Camus nie napisal pracy doktorskiej o dzumie, tylko gleboko filozoficzna powiesc o zyciu w izolacji i niepewnosci w czasie nieprzewidywalnej i niewidzialnej zarazy i zagrozenia.
I o tyle jest to ksiazka bardzo aktualna

Ależ z pewnością są one skuteczne. Przeciw bakteriom. Ale wirusy to inne ustrojstwo, większość wolno dostępnych (do niedawna) środków dezynfekujących jest albo TYLKO antybakteryjna, albo jest skuteczna przeciw NIEKTÓRYM wirusom.



Mydło jest o tyle skuteczne, że wirus korony ma powłokę tłuszczową (lipidową), a mydło je rozpuszcza. Efekt "rozpuszczania" powłoki tłuszczowej dotyczy też środków dezynfekcyjnych, o ile mają ponad 60% alkoholu (czasem czytam o 63+% vol, gdzieś w tym przedziale). Niższe stężenia są mniej skuteczne od mydła. Choć może są "antybakteryjne".



Ręce są jedynie "przekaźnikiem zarazków", jeżeli nie gryziesz paznokci, nie dłubiesz w nosie, nie przecierasz oczu, niewiele Ci grozi. Może natomiast grozić innym, jeżeli tą samą rękawiczką podajesz rękę innym, co dotykałeś przedmiotów albo kichałeś w rękę. Zarazić siebie możesz się przez usta, nos a nawet oczy, więc jak jakiś gostek na Ciebie kaszlnie, to nawet rękawica rycerska nie pomoże.

Łomatko!!! chciało by się rzec, Alus, pałeczka to się należy Tobie, za barak elementarnej wiedzy. Mam wrażenie, że gdy przerabialiście „Dżumę” podłapałaś jakiegoś wirusa. Tak jak Camus nie miał pojęcia o źródle choroby, tak jak Ty nie masz pojęcia o czym pisze w „Dżumie”.
Zawsze można nadrobić pewne braki, zachęcam do lektury, piękną wskazówkę dał Kael. Przeczytaj, a coś odkryjesz. Jeśli nie masz czasu na lekturę, to może coś ze ściągi przyswoisz.

Znaczenie metaforyczne
dżuma jako żywioł i zaraza – choroba ta spada na kompletnie nieprzygotowanych mieszkańców Oranu. Staje się więc symbolem tego, co człowiekowi nieznane, niespodziewane i szokujące. Człowiek staje w obliczu zagrożenia, na które kompletnie nie ma wpływu, nie potrafi z nim sobie (przynajmniej początkowo) poradzić. W tym znaczeniu dżuma to wszystko, co stanowi zagrożenie, którego nie da się przewidzieć.

Źródło: https://sciaga.pl/polski/dzuma