Mając swoją definicję, która według Ciebie nie odbiega od powszechnie obowiązującej, na pytanie
odpisujesz:

Natomiast ocenianie innych, przez niepotrafiącego ocenić siebie, oceniającego (bo to jak zauważyłaś nie ma sensu) mas sens?

A kto mówił, że ja nie potrafię siebie ocenić albo uważam, że to jest bez sensu? Nie odpowiadam na to pytanie z zupełnie innego powodu. Po prostu Twoje pytanie nie ma sensu w moim systemie myślenia. Zadajesz je z perspektywy osoby wyznającej postmodernistyczny subiektywizm, że wszystko jest kwestią subiektywnego odczucia. Nie ma ludzi dojrzałych i niedojrzałych, każdy jest tym, czym się deklaruje, nie ma zła, nie ma dobra, róbta co chceta etc.
Zza tego pytania wychyla się intencja zarzutu: "Kim Ty jesteś, żeby kogokolwiek oceniać? Przecież nie masz do tego żadnych obiektywnych kryteriów, ponieważ prawda obiektywna to g. prawda"
Otóż ja wierzę w prawdę obiektywną i moja ocena opiera się na obiektywnych kryteriach.
Osoba dojrzała to ktoś kto bierze odpowiedzialność za własne czyny i mierzy się z ich konsekwencjami, a osoba niedojrzała jest przeciwieństwem osoby dojrzałej. Proste. Czyjekolwiek widzimisię nie ma tu nic do rzeczy.

Ergo Proxy, ale organizmu ludzkiego też nie można zabijać.

1. Nie całą, bo nie wszystkie organy pobiera się w stanie tzw. śmierci mózgowej.
2. Jak dotąd to nie ma jednoznacznego stanowiska Kościoła w sprawie uznania śmierci mózgowej za rzeczywistą śmierć człowieka, a głównym powodem jest brak jednomyślności co do tej kwestii w środowisku medycznym.

No i to nie medycy decydują o tym czy ktoś jest człowiekiem, czy nie, w ogóle nikt nie ma do tego prawa. Ja wiem, że nie ma nikogo kto miałby prawo powiedzieć o kimś czy jest człowiekiem ,czy nie, to kwestia zapatrywać . To zależy od danej sytuacji na świecie i od ekonomii, od polityki, a przede wszystkim od ludzkiej liczebności. Założę się, że gdyby na świecie było bardzo mało ludzi i świat czułby ogromny deficyt i zapotrzebowanie na ludzi , to pod żadnym pozorem nie można by było zabijać kogokolwiek, czegokolwiek i jakkolwiek związanego z człowiekiem. A tak dzisiaj ludziom jest już za ciasno na świecie,, ludzie się gniotą w swoich skromnych domach , a kobiety nie cierpią takiej niewygody, więc wyłażą na ulicę.

Pomijajac już to jak bzdurne jest twierdzenie, że ludzi jest za mało, albo za dużo, to gdyby akurat było "za mało" i byli by potrzebni zdrowi, to tym bardziej abortowanoby płody z wadami rozwojowymi. Raz, że nawet jeśli taki noworodek zaraz umrze, to komplikacje przy porodzie mogą uniemożliwić kobiecie ponowne zajście w ciąże, a dwa, jeslśli przeżyje, to może na tyle pochłonąć rodziców, że nie będą nawet mieli czasu na pracę i będą żyli z jakiegoś śmiesznego zasiłku, tak jak jest np obecnie w naszym państwie. Ale oczywiście i Kościół i prolajferzy pokazują, że nie mają żadnej empatii dla kobiet, więc pewnie to bez znaczenia

Nieźle. W ogóle nie mam prawa powiedzieć, że folia od jogurtu nie jest człowiekiem.
Komu jest za ciasno? Przecież są na Ziemi olbrzymie obszary, gdzie prawie nikt nie mieszka.
Wobec faktu, że rząd dopuścił się skrajnego przypadku bezprawia nie potrzebujemy żadnych alternatywnych hipotez, dlaczego ludzie „wyleźli na ulicę”. Wszystko wskazuje na to, że ludzie „wyleźli”, bo protestują przeciwko bezprawiu.

Nie zauważyłem by ktoś mówił, jeśli chodzi o mnie to zadałem pytanie, które w Twoim systemie myślenia jest bezsensowne. Ktoś kiedyś powiedział, ze nie ma bezsensownych pytań, są jedynie bezsensowne odpowiedzi, nie wiem, może się mylił.

Wiara zorientowana jest na strach. Chciała byś wierzyć, że jesteś nieśmiertelna, ale wiara jest tylko wiarą, czymś pseudo namalowanym z zewnątrz. Doświadczenie jest zupełnie inne, rozwija się w tobie, jest twoje. I w chwili gdy wiesz, nic nigdy nie może wstrząsnąć twą wiedzą. Wiara to takie twoje widzimisię. Wiara/widzimisię prowadzi do fikcji, kłamstwa i g..o prawdy, ale nie do Prawdy.
Poniższe wypowiedzi zaliczyłbym do „wiara/widzimisię”

Niekiedy jedyną sensowną odpowiedzią jest brak odpowiedzi. Nie twierdzę, że Twoje pytanie jest absolutnie bez sensu, ono nie ma sensu tylko relatywnie - w moim systemie. Jest po prostu błędnie zadane. Odpowiadając na nie, tak jakbyś tego oczekiwał, musiałabym połknąć haczyk, a więc cicho uznać Twój system myślenia za poprawny, czego wybacz, ale nie zrobię, przynajmniej nie w tym temacie. Takie eksperymenty intelektualne mogę robić w ramach dyskusji czysto akademickich.
[/quote]
Powyższą wypowiedź również zaliczyłabym do wiar/widzimisów. Różnica między nami nie polega na tym, że ja wierzę, a Ty nie wierzysz, tylko na tym, że ja wiem, że wierzę i w co wierzę, a Ty tego nie wiesz. Pewnie stąd się biorą Twoje zapędy prorockie. Chcesz oświecać innych, bo zdaje Ci się, że coś wiesz. A jesteś w jaskini jak każdy inny.

A konkretnie?

To, że uznajesz Twe zacytowane wypowiedzi za nic innego jak „wiara/widzimisię”, uważam za pewien sukces zarówno Twój, jak i mój. Dla czego pewien, bo jak każdy wierzący bronisz swej wiary. Przecież to byłoby tragedią wielka uznać, że to w co do tej pory wierzyłaś, było tylko moim widzimisię. Wytknięto mi to na forum, uznałam to (może zbyt pochopnie), lecz nie chcę być osamotniona. Inni też tak muszą mieć, wtedy poczuję się dowartościowana. I co robisz, a no używasz mechanizmów obronnych. Tak, ja mam swą „widzimisię/wiarę”, ale ty też masz, tylko o tym nie wiesz. Ja jestem lepsza.
No cóż, niech tak pozostanie. Dla mnie ważnym jest to, że uświadomiłaś sobie, że:

to jedynie Twoja „widzimisię/wiara”.

A konkretnie:

• zlikwidował w Polsce Trybunał Konstytucyjny zastępując go nielegalnym zbiorowiskiem podległych sobie przebierańców
• uznaniowo decyduje o organizowaniu bądź nieorganizowaniu wyborów
• uznaniowo decycuje do niepublikowaniu wyroków TK
• gwałci zasady niezawisłości sędziowskiej (izba dyscyplinarka, sprawa Tulei)

Wiesz przecież dobrze o tym wszystkim, więc po co zadajesz głupie pytania? Sprawia Ci przyjemność czytanie o tym, jak Twoim mocodawcy gwałcą nasz kraj?

Akurat w tym punkcie zgadzam się Tobą w 100%. Pozostałe nie leżą już w gestii rządu.


https://youtu.be/vf5K6PPLIsE

No właśnie dlatego są bezprawiem że nie leżą, a jednak karzeł podejmuje sobie uznaniowe decyzji.

Zmuszanie normalnych ludzi do słuchania disco-polo widać też Ci sprawia przyjemność. Ale wiesz, że dla sado-maso są specjalne kluby, gdzie można zadawać ból osobom, które tego chcą?

Dlaczego uważasz to za Twój sukces, skoro ja od samego początku nie kryję się z tym, że wierzę?

Nie, nie byłoby tragedią, ponieważ z samej definicji wiary, na którą się powołujesz, wiara jest równoważna widzimisowi, więc odkrycie, że "to, w co do tej pory wierzyłam, było tylko moim widzimisię" , jest truizmem.

To, ze Ty nie akceptujesz u siebie tego, że wierzysz do tego stopnia, że to wypierasz, a potem innym ludziom zarzucasz, że wierzą, mimo, że oni wcale się z tym nie kryją, to nic innego jak mechanizm obronny. I ten tekst też napisałeś, żeby się dowartościować, że jesteś taki przenikliwy, że wykryłeś u mnie wiarę i mechanizm obronny. To jest klasyczna projekcja.

Uświadomiłam to sobie, ale dość dawno temu, wbrew temu, w co wierzysz, w żaden sposób mi tym nie pomogłeś. Natomiast pomogłeś (mam nadzieję) sobie w tym, żeby samemu sobie uświadomić, że to tylko wierzenia:




a niektóre z nich są samowywrotne