Włoskie przysmaki: Indianin w makaronie

Piotr Tomczyk

Polscy dziennikarze nie robią wrażenia obiektywnych "źródeł informacji". Całkiem niedawno wyniki badań na temat poglądów naszych gwiazd medialnych opublikował tygodnik Wprost. Wyniki te nie są pewnie jakąś wielką niespodzianką, ale pomagają zrozumieć skąd mogą brać się jednostronne ("takie same") komentarze w najpopularniejszych mediach. Dla przykładu okazało się, że jedna z partii politycznych ma poparcie ponad 50 procent ludzi mediów, a jeden z kandydatów na prezydenta cieszył się poparciem aż 76 procent ankietowanych dziennikarzy.
Gwiazdy mediów chętnie chwalą się lewicowymi poglądami. W sprawach gospodarczych jest już trochę lepiej. Niewielu z nich poppiera model kubański. Może nie jest z nimi tak źle... Ciekawi mnie jak (uśredniając) oceniacie ich pracę.
Ku pokrzepieniu serc zamieszczam własny tekst o dziennikarstwie włoskim sugerujący, że nasi najgorsi na kontynencie raczej nie są...
Czekam na Wasze opinie.

Włoskie przysmaki: Indianin w makaronie
Polscy kinomani do dziś z sentymentem wspominają ekranizacje powieści Karola Maya, które powstały w Niemieckiej Republice Demokratycznej. Przygody zdobywców Dzikiego Zachodu dostarczały widzom wielu wzruszeń. Jednak największy entuzjazm na salach kinowych wzbudzały sceny, w których przyczajony za skałą Indianin gromko wołał do Old Shatterhanda: "Hande hoch!".
Opowieści o czerwonoskórych bohaterach i filmy na ich cześć powstawały nie tylko w kraju niemieckich komunistów. Indianie i kowboje na tyle zauroczyli Włochów, że w krótkim czasie powstała w ich kraju cała seria filmów o Dzikim Zachodzie, nazywanych najczęściej spaghetti westernami.
Dzięki odpowiedniemu kolorowi skóry Włosi bez problemu mogli wcielać się w role indiańskich wojowników.
Analizując wyniki ostatnich wyborów parlamentarnych, można dojść do wniosku, że nawet po blisko 40 latach od okresu największej popularności spaghetti westernów sentyment do "czerwonoskórych" ciągle jest u Włochów bardzo silny.
W efekcie wyborczego zwycięstwa skrajnie lewicowej koalicji kierowanej przez Romano Prodiego socjaliści wraz z komunistami i antyklerykalnymi radykałami osiągnęli przewagę w parlamencie, a prezydentem kraju został były komunista, Giorgio "Czerwony Książę" Napolitano.
Włoscy dziennikarze są dumni ze swego przywódcy nie od dziś.
W 1956 roku Napolitano jako jeden z kierujących Włoską Partią Komunistyczną poparł sowiecką interwencję na Węgrzech. Poza tym pisze wiersze. Wydał też autobiograficzną książkę pod tytułem "Od Włoskiej Partii Komunistycznej do europejskiego socjalizmu", w której poza opisem swej kariery politycznej podzielił się z czytelnikami własną wizją zjednoczonej Europy.
Mimo ciągłych zachwytów nad prezydentem Napolitano włoskie media od czasu do czasu zajmują się też innymi tematami.
Na przykład sytuacją polityczną w Polsce! Jeden z najbardziej znanych dziennikarzy, Gad Lerner, poświęcił nam nawet cały odcinek swojego programu telewizyjnego!
Przez całą audycję zadowolony ze zwycięstw włoskiej lewicy dziennikarz niepokoił się o Polaków i głośno nam współczuł.
Bo to i szalejący nacjonalizm, i antysemityzm, a przy tym wpływy komunistów, czy nawet "lewicowych demokratów" znacznie mniejsze niż we Włoszech... Gwiazdę włoskich mediów utwierdzał w jego przekonaniach Karol Modzelewski, a odtworzony wywiad z Markiem Edelmanem spowodował, że żadnych wątpliwości już być nie mogło. Mimo przerażenia obrazem prawicowej Polski dziennikarz uchwycił sugestie swoich gości, że na przeszkodzie do odbudowania wpływów "europejskiej lewicy" w Polsce stoją bliźniacy kierujący jedną z rządzących partii politycznych.
- Jakie szczęście mamy we Włoszech, że Silvio Berlusconi nie ma brata bliźniaka - podsumował swój program Gad Lerner. Poglądy polityczne słynnego dziennikarza nie odbiegają zbytnio od opinii innych gwiazd włoskich mediów.
Gdybyśmy przeciętnego gwiazdora włoskiej telewizji owinęli najgrubszą nawet warstwą makaronu, a do tego zrezygnowali z polewania go sosem pomidorowym, to i tak niewiele mogłoby to zmienić. Pozostanie "czerwonoskóry".
PT