Następny dramat młodej dziewczyny. Wczoraj w Elblągu 16-latka popełniła samobójstwo wieszając się w sali katechetycznej.

Uczennica zamknęła drzwi od środka i powiesiła się. Do tragedii doszło wczoraj późnym wieczorem.

- W czwartek wieczorem zaniepokojeni dziadkowie zgłosili policji zaginięcie wnuczki. Dziewczynka nigdy nie spóźniała się z powrotem do domu, a jeżeli miała przyjść później, wysyłała SMS-a z informacją. 16-latka miała wrócić do domu około 16. - powiedział rzecznik elbląskiej policji Jakub Sawicki.

Policjanci ustalili, że dziewczyna poszła do kościoła. Drzwi do jednej z sal katechetycznych były zamknięte od wewnątrz. Po ich wyważeniu znaleziono ciało 16-latki. Dziewczyna popełniła samobójstwo, wieszając się na metalowych rurach. Pozostawiła po sobie dwa listy, w których żegnała się z bliskimi. Okazało się, że wcześniej wysyłała SMS-y pożegnalne do znajomych.

Dziewczyna, według relacji znajomych i bliskich, była pogodną osobą. Opiekowali się nią dziadkowie, z którymi mieszkała. Ojciec przebywał za granicą, z matką dziewczyna miała kontakty sporadyczne.

czasem może niewiele trzeba żeby kogoś uratować...

ŚMIERĆ Z MAŁPOWANIA
Każdy czynnik nakłaniający 70% nowojorczyków do oddania znalezionego portfela wraz z całą zawartością zasługuje z pewnością na uwagę A jednak wyniki tego badania są jedynie słabą sugestią ogromnego wpływu, jaki wywiera na nas postępowanie tych, którzy są nam podobni. Istnieją jednak znacznie silniejsze przypadki tego wpływu. Dla mnie najbardziej uderzające są pewne z pozoru bezsensowne dane statystyczne: po każdym samobójstwie jakiegoś sławnego człowieka, w alarmującym tempie nasila się liczba spadajacych z nieba samolotów - i prywatnych i stanowiących własność linii lotniczych. Wykazano na przykład, że bezpośrednio po niektórych samobójstwach szeroko omawianych w prasie, liczba ofiar wzrasta o 1000%! (Philips, 1979). I jeszcze bardziej alarmująca jest wiadomość: wzrost wypadków nie ogranicza się do samolotów. Po "sławnym" samobójstwie wzrasta liczba wypadków samochodowych (philips, 1980). Dlaczego?
Jedno możliwe wyjaśnienie nasuwa się natychmiast - te same warunki społeczne, które jednych nakłaniają do samobójstwa, prowadzą też do przypadkowej śmierci innych. Powiedzmy, że pewne osoby (o skłonnościach samobójczych) mogą reagować samobójstwem na stresujące wydarzenia społeczne, jak trudności gospodarcze, wzrost przestępczości czy wzrost napięć międzynarodowych. Inni mogą na te wydarzenia zareagować inaczej - stawać się nerwowi, niecierpliwi, gniewni, nieuważni. Jeżeli takie jednostki siądą za kierownicą samochodu czy przy drążku sterowniczym samolotum pojazdy stają się mniej bezpieczne i w rezultacie obserwujemy gwałtowny wzrost liczby wypadków.
W myśl tego wyjaśnienia, związek pomiędzy wzrostem samobójstw i wzrostem przypadkowych śmierci wynikać miałby z faktu, że jedne i drugie wywołane są tymi samymi czynnikami. Jednak inne dane statystyczne przekonują, że wyjaśnienie to nie jest trafne: liczba wypadków rośnie jedynie w tych regionach, w których dane samobójstwo zostało szeroko nagłośnione. W innych regionach o podobnych cechach społeczno-gospodarczych, w których jednak prasa danego samobójstwa nie nagłaśniała, nie następuje podobny wzrost liczy wypadków. Co więcej, wzrost liczby wypadków jest tym większy, im więcej uwagi w danym regionie poświęciły mass media na omawianie jakiegoś samobójstwa. Tak więc to nie wspólne dla samobójstw i wypadków przyczyny są odpowiedzialne za ich statystyczny związek. To informacje prasowe o samobójstwach wywołują wzrost śmiertelnych wypadków samochodowych i samolotowych.
Inne wyjaśnienie odwołuje się do pojęcia żałoby. Ponieważ samobójstwa z pierwszych stron gazet to samobójstwa osób sławnych, szanowanych i lubianych, ich śmierć może wprowadzać niektórych ludzi w przygnębienie. Przejęci samobójstwem ludzie, stają się nieuważni i nieostrożni, co prowadzi do wrostu liczby powodowanych przez nich wypadków. Wyjaśnienie to zadowalająco tłumaczy, dlaczego liczba wypadków wzrasta po publikacjach na temat "sławnego" samobójstwa i to tym bardziej, im silniej samobójstwo jest nagłaśniane. Jednak jest ono bezradne wobec jeszcze innego zadziwiającego faktu - oto nagłaśnianie przez prasę samobójstw, gdzie jedyną ofiarą był samobójca, prowadzi do wzrostu liczby samotnych wypadków, podczas gdy publikacje na temat samobójstwa poprzedzonego morderstwem, prowadzą do wzrostu liczby wypadków zbiorowych, tj, takich, w których ginie więcej niż jedna osoba.
Wpływ publikowanych w prasie historii o samobójstwach na wypadki samochodowe i samolotowe jest więc zdumiewajaco specyficzny i nie można tego wyjaśnić ani w kategoriach podobnych warunków społecznych (wywołujących i samobójstwa i wypadki), ani w kategoriach żałoby po sławnej osobie. Jakie więc można znależć wytłumaczenie dla tych zadziwiających prawidłowości. Człowiekiem, który sformułował przekonywujące wyjaśnienie jest David Philips, socjolog z Uniwersytety Kalifornijskiego z San Diego, który nazwał je EFEKTEM WERTERA.
Werter to oczywiście samobójczy bohater "Cierpień młodego Wertera" autorstwa Goethego. Powieść ta nie tylko przyniosła autorowi natychmiastową sławę, ale również spowodowała falę samobójstw w Europie - tak wyraźną, że władze niektórych krajów, zakazały jej publikowania.
W swoich pracach Philips (1974) przeniósł efekt Wertera w czasy współczesne. Wykrył, że po każdym samobójstwie przedostającym się na pierwsze strony gazet, gwałtownie rośnie liczba samobójstw dokonanych w tych regionach, w których samobójstwo owo zostało silnie nagłośnione w mass mediach. Philips tłumaczy to zjawisko w ten sposób, że niektórzy znajdujący się w kłopotach ludzie postanawiają "pozbyć się" kłopotów przez samobójstwo. To naśladowanie samobójstw jest krańcowym przykładem oddziaływania reguły dowodu społecznego - pod wpływem przykładu samobójstwa sławnej osoby, ludzie mogą dojść do wniosku, że jest ono "właściwym" postępkiem również w ich własnym przypadku.
Dowodu Philipsa na współczesny efekt Wertera pochodzą z analizy statystyk amerykańskich samobójstw w latach 1947-1968. Statystyki te pokazują, że - średnio rzecz biorąc - liczba samobójstw rośnie o 58 przypadków w ciągu dwóch miesięcy następujących po każdym samobójstwie z pierwszych stron gazet (w stosunku do zwykłej liczby samobójstw w takim dwumiesięcznym okresie). W pewnym sensie nagłośnienie samobójstwa w prasie zabija przeciętnie 58 osób, które żyłyby dalej, gdyby nie przeczytały takiej informacji. Philips wykazał też, że wzrost liczby samobójstw występuje głównie w tych regioach kraju, w których "modelowane" samobójstwo było szeroko opisane oraz, że wzrost tej liczby jest tym większy, im bardziej "modelowane" samobójstwo naglaśniano.
Prawidłowości związane z efektem Wertera podobne są do poprzednio omówionych prawidłowości rządzących wypadkami samochodowymi i samolotowymi i podobieństwo to nie uszło uwadze Philipsa. Twierdzi on, że w obu przypadkach mamy do czynienia w istocie z tą samą sprawą - naśladowczą śmiercią samobójczą. Dowiadując się o cudzym samobójstwie niepokojąco duża liczba ludzi stwierdza, że także w ich sytuacji jest to właściwy sposób postępowania. I po prostu również popełnia samobójstwo.
(...) Analizy statystyk pokazały bowiem, że gdy sławne samobójstwo popełniał człowiek młody, to właśnie młodzi kierowcy wjeżdżali - ze skutkiem fatalnym - na drzewa, słupy czy barierki; kiedy samobójstwo z pierwszych stron gazet dotyczyło człowieka starszego, w wypadkach takich najczęściej ginęli starsi kierowcy (Philips, 1980). (...) Okazuje się, że raguła społecznego dowodu słuszności jest tak silna, iż rządzić może nawet decyzjami o życiu i śmierci. Dane Philipsa przekonują o smutnej prawidłowości, że rozgłos wokół czyjegos samobójstwa ułatwia decyzję o własnym samobójstwie innym, podobnym do samobójcy osobom, które przekonane zostały, że jest to właściwy dla nich sposób postępowania.

Przed chwilą przeczytałam następującą informacje:

w pierwszym przypadku ze sprawcami, a w drugim z ofiarą, bo druga dziewczyna jest ofiarą:
1. systemu
2. bezrobocia
3. spójności rodziny

Czyżby samobójstwo 14-letniej dziewczyny spowodowało tzw. "efekt domina" czyli "uruchomiło" kolejne samobójstwo/a? Jak myślicie?