Problem przemocy w szkołach.

Anonim (konto usunięte)

Cytuj:

Lekcje bierności
Tygodnik "Wprost", Nr 1246 (29 października 2006)

Uczymy dzieci ulegania wobec przemocy

Agnieszka Niedek
Magdalena Rychter

Po słynnej lekcji angielskiego, podczas której uczniowie technikum budowlanego w Toruniu dręczyli nauczyciela, podniosła się fala głosów wzywających do walki z narastaniem agresji i przemocy w szkołach. Wkrótce jednak w liceum ekonomicznym w Opolu doszło do niemal bliźniaczego zdarzenia w czasie lekcji chemii. Po tym jak kolejni uczniowie ginęli z rąk swoich kolegów( poza murami szkół), odbywały się czarne marsze protestacyjne. Potem jednak miały miejsce kolejne akty bulwersującej przemocy. Nie ma chyba się co łudzić, że będzie inaczej po samobójczej śmierci 14-letniej Ani, zaszczutej przez jej kolegów z klasy. Powszechny szok, wywołany tragicznym zdarzeniem w gdańskim gimnazjum nr 2, jest albo przejawem zbiorowej hipokryzji, albo zastraszającego braku wiedzy społeczeństwa o tym, co naprawdę dzieje się w szkołach - i to od dłuższego czasu. Nie wiadomo, co gorsze, bowiem narastająca przemoc jest codziennością w polskich szkołach. Badania CBOS, przeprowadzone na potrzeby kampanii społecznej "Szkoła bez przemocy", dowodzą, że 32 proc. uczniów i 34 proc. nauczycieli uważa, iż w ich szkole przemoc jest poważnym problemem. Badania przeprowadzone przez Grażynę Poraj z Instytutu Psychologii Uniwersytetu Łódzkiego są jeszcze bardziej porażające. Wynika z nich, że 73 proc. uczniów szkół podstawowych i 53 proc. uczniów gimnazjów doświadcza agresji w szkole. 65 proc. uczniów podstawówek i 42 proc. gimnazjalistów przyznaje, że zostało pobitych lub było świadkami takiego zdarzenia!

WPROST EXTRA
OBLICZA SZKOLNEJ PRZEMOCY

* Rozpowszechnianie szkodzących komuś kłamstw: osobiście doświadczyło tego 31 proc. uczniów.
62 proc. przyznało, że przydarzyło się to któremuś z kolegów/koleżanek;
* Werbalne obrażanie, wymyślanie: osobiście doświadczyło tego 44 proc. uczniów.
62 proc. przyznało, że przydarzyło się to któremuś z kolegów/koleżanek;
* Przymuszanie do zrobienia czegoś, czego nie chce się zrobić: osobiście doświadczyło tego 11 proc. uczniów.
34 proc. przyznało, że przydarzyło się to któremuś z kolegów/koleżanek;
* Pobicie: osobiście doświadczyło tego 8 proc. uczniów.
36 proc. przyznało, że przydarzyło się to któremuś z kolegów/koleżanek;
* Umyślne potrącenie, przewrócenie: osobiście doświadczyło tego 29 proc. uczniów.
50 proc. przyznało, że przydarzyło się to któremuś z kolegów/koleżanek;
* Zniszczenie jakiejś rzeczy osobistej: osobiście doświadczyło tego 10 proc. uczniów.
32 proc. przyznało, że przydarzyło się to któremuś z kolegów/koleżanek;
* Zmuszenie do kupienia komuś czegoś (np. papierosów) za własne pieniądze: osobiście doświadczyło tego 3 proc. uczniów.
13 proc. przyznało, że przydarzyło się to któremuś z kolegów/koleżanek;
* Kradzież pieniędzy lub przedmiotów: osobiście doświadczyło tego 14 proc. uczniów.
43 proc. przyznało, że przydarzyło się to któremuś z kolegów/koleżanek;
* Werbalne obrażanie, wymyślanie: osobiście doświadczyło tego 44 proc. uczniów.
62 proc. przyznało, że przydarzyło się to któremuś z kolegów/koleżanek.

Źródło: CBOS na zlecenie dzienników regionalnych dla potrzeb kampanii "Szkoła bez przemocy"

Justyna Pochanke, dziennikarka TVN, matka 10-letniej Zuzi:
Dzieci nie rodzą się złe. Można je zepsuć, zaniedbać, zlekceważyć albo o nich zapomnieć. Wtedy złe się stają. Trzeba o tym pamiętać, wymierzając karę. Pamiętać o dorosłych. Nawet dziesięciolatka można ukarać jak przestępcę. Bo nawet dziesięciolatki bywają okrutne. Pytanie czy w zimnej celi więcej zrozumieją, czy bardziej znienawidzą ten "dobry" świat. Schronisko dla nieletnich czy poprawczak nie mogą być przechowalnią i przystankiem w drodze do więzienia. Chyba, że chcemy hodowli potworów.
Pomysł na lepsze dzieci ? Lepsi dorośli. A jeśli uznamy, że to za dużo i że banał, to obniżajmy granicę odpowiedzialności za swoje czyny w nieskończoność. Wtedy znikną i krnąbrne pięciolatki i pyskate dwunastolatki, trzynastoletni złodzieje telefonów komórkowych, czternastoletni mordercy. Znikną w więziennej celi. Ciekawe czy wraz z nimi znikną też nasze dorosłe wyrzuty sumienia.
Nie drgnęła mi powieka, kiedy widziałam pięciu czternastolatków z gdańskiego gimnazjum wyprowadzanych w kajdankach z kurtkami na głowach. Jak dorośli przestępcy. Mimo, że są dziećmi, nie byli w stanie wzbudzić mojego współczucia, po tym co zrobili Ani. Sama mam niewiele młodszą Zuzię.
Pokojowego Nobla powinni dostać ludzie, którzy uświadomią tym chłopcom winę na tyle skutecznie, że już nigdy nikomu nie zrobią krzywdy. I na takich ludzi - bo tacy są wśród pedagogów, psychologów i wychowawców - liczę bardziej niż na więziennych klawiszy.

Bronisław Komorowski, poseł PO, ojciec pięciorga dzieci:
Jestem wstrząśnięty tragedią w Gdańsku. Przemoc w szkołach wszystkich niepokoi i budzi coraz większy protest. Taka samą sytuację pamiętam ze szkoły do której sam chodziłem. Nie była to jednak szkoła ciesząca się dobra opinią, bo moi rodzice nie chcieli mnie wychowywać pod kloszem.
Moje młodsze dzieci trafiły do szkoły Przymierza Rodzin, ale nie ze względu na bezpieczeństwo tylko przekonania i poglądy. W tej szkole istnieje nieformalna nić porozumiewania się rodziców miedzy sobą.
Ważne jest by kształtować u dzieci samokrytycyzm i odwagę reagowania na rzeczy złe. Przy większej aktywizacji rodziców w mniej elitarnych szkołąch można nawet osiągnąć więcej. W szkołach elitarnych też są przecież patologie, choć mniej prostackie, bardziej wyrafinowane. Nie wierzę w zapewnienie pełnego bezpieczeństwa psychologicznego w szkołach.

Notował: Wojciech Kozak

Co o tym sądzicie? Winę za zaniedbanie dzieci ponoszą rodzice.