Halszko zeby wszystkim było równie daleko to napisałam, że następne rekolekcje odbędą sie na jednej z alternatywnych gór Horeb :D:D pogadaj z rastą - moze znajdzie je nad Dunajcem :D:D

Nie omieszkam, elka. Pogadam z rastą. Może mu serce zmięknie i przystanie na moja alternatywną propozycję. http://cfr-arka.pl/

(A tak między nami , aby zmiękczyć serce/serca organizatora/-ów zamierzam posłużyc sie babską dyplomacją... Jaką? Przez żolądek do... Nie wiesz, jakie konsumpcyjne słabości nasz raścio wykazuje? On alibo inny odpowiedzialny za te alternatywne Horeby? Ufunduję - jako żywo! Ugotować? O, nie! Przyniosłoby to odwrotny skutek! )

Prawda, Gródek nad Dunajcem niczego sobie, w ostatnim tygodniu lipca kręciłam rowerkiem wodnym po jeziorze Rożnowskim, a w "Arce" jak zwykle przyjęli nas rewelacyjnie.

A dlaczego ma być wszystkim równie daleko? To jest nieosiągalne.

Może zmienić zasadę? Zwiedzamy Polskę, polskie sanktuaria. Robimy przetasowania w składzie uczestników rekolekcji. Raz blisko góralom, kiedy indziej Mazurom albo Wielkopolanom Mnie tam nigdy do centralnej Polski blisko nie będzie.

A w Tropiu byłaś? Bardzo interesujący zakątek Polski. Oddycha się tam historią Polski i początkami chrześcijaństwa. Sanktuarium św. Świerada, jednego z pierwszych kanonizowanych (1083r.) Polaków.
Na razie zapraszam w podróż wirtualną.

http://www.tropie.tarnow.opoka.org.pl/

Halszko, ja żartowałam z tymi odległościami najlepiej by było, gdyby każdy miał blisko, ale tak sie po prostu nie da niestety

a co do miejsca zorganizowania rekolekcji - decyduje saxon i bierze pod uwagę wiele względów, odległosc tez, ale od niej ważniejsza jest łatwość dojazdu bo jesli są połączenia autobusowe i kolejowe w miarę dobre, to wtedy nawet wiekszą odległosc mozna pokonac łatwiej i szybciej, niż mniejszą, a z trudnym dojazdem, przesiadkami itp

a co do przetasowań, Halszko, to one same sie dokonają rok temu tez wszyscy chcieli przyjechac na następne, a przyjechalo 6 osob z 16 więc i za rok będzie podobnie - czesc przyjedzie, czesc nie, bedą nowe osoby czyli przetasowania Pan Bóg ma karty i On je rozdaje

i jeszcze jedno zapraszałam tutaj:

viewtopic.php?t=8865

tam jest kilka [mam nadzieje ze na razie ] podziękowan z rekolekcji

No. OK, elka. Myślałam o przetasowaniach terytorialnych. Ale skoro to trudne... Do Gródka trzeba by z przesiadkami. No to Wasze buźki emblematowe (Twoją szczególnie trudno), skoro innych raczej się nie da.

Ech, i dla mnie przyjdzie czas wyjscia z Egiptu, ale jak na razie, to serce sie sciska, kiedy Was czytam. Myslami i duchem tez bylam w Biechowie. Od poczaku marzy mi sie, ze Saxon zamiesci gdzies rozwazania rekolekcyjne, choc wiem, ze to trzeba przezyc.

Dobre choć okruchy z tego STOŁU.

Halszko!
Daleko- to pojęcie względne, a drogi Opatrzności Bożej są niezbadane.
Dla mnie Biechów był tak daleko, że właściwie miałam już nie jechać - kiedy Pan zesłał mi Anioła swego który mnie poprowadził
I rastakiejakwanna pokazał mi serce Dzięki

Tak naprawdę to tam gdzie jest Bóg przyziemmne szczegóły tracą na znaczeniu.

Mam techniczne pytanie do pytania 1. Czy ilość tekstu może zawierać także cytaty, czy ma to być czysty tekst własny?

I drugie pytanie. Jak technicznie zabraliście się do odpowiedzi na to pytanie? Czy ma to być opisanie własnymi słowami tego, co daje Księga Przysłów? Czy raczej odniesienie do siebie na modlitwie? Jeśli to drugie, to trudno znaleźć aż tyle słów Szczerze przyznam, że nie wiem, jak wypełnić tę stronę...

Halszko kochana - gdyby ode mnie zależało następne miejsce rekolekcji, to byłoby ono gdzieś w górach Ale o to niestety (albo stety) dba nasz Padre.
A co do góry Horeb - to poszukiwanie należy powierzyć komuś, kto się zupełnie na tym nie zna - wtedy efekty murowane nawet książkę można wydać, "ładną, na kredowym papierze, z obrazkami"

Majko - to ja muszę Wam podziękować za wspaniałą podróż, która się nie dłużyła

Kasiu-b, odnośnie do pierwszego, myślę, że Padre nie będzie drobiazgowy i nie będzie aż tak dokładnie sprawdzać, co jest tekstem własnym, a co cytatem. Ty zaś, bodaj zacząć, nieoczekiwanie się rozpiszesz.

Co do drugiego: ja ujęłam to w formę modlitwy, a ściślej: dialogu z Panem Bogiem. Jest problem, może konflikt. Najpierw patrzę na niego z mojej perspektywy, targuję się z Panem Bogiem, a później staram się to jakoś rozgryźć, by było po Bożemu, zgodnie ze znanym mi Bożym słowem. Pointą jest cytat z Księgi Przysłów. Tak to sobie ustawiłam.

To było dla mnie najciekawsze zadanie. Pamiętam, ile trudu włożyłam w zadanie z mapą. Teraz Padre dał coś w sam raz dla polonistki. Poszło łatwo, błyskiem napisały mi się 4 strony, dialogu oczywiście.

Halsza, dziękuję. Tak mi to też jakoś układa się w modlitwę, choć rzeczywiście mam problem z wymaganą długością tekstu (umysł raczej matematyczny )