HEj! Być może ten temat umieszczam w nieodpowiednim dziale. Ale chciałem podzielić się z Wami swoim dylematem. Jestem gliniarzem. Zawsze chciałem nim być, bo chciałem pomagać ludziom, walczyć ze złem i sądziłem, że sprawa jest jasna: czarne jest czarne, a białe jest białe i wystarczy opowiedzieć się po dobrej stronie. Niestety tak nie jest. Po kilku latach pracy zauważam, że aby walczyć ze złem, trzeba czasami czynić zło, albo zachowywać się nieetycznie. Przykład: czy dobre jest strzelanie do innego człowieka, gdy ten chce pozbawić mnie lub kolegę życia? czy etyczne jest kłamanie dilerowi narkotyków, że go zamknę, jeżeli mi nie pomoże złapać grubych ryb, mimo, że wiem, iż nic mu nie zrobię? zaczynam mieć problem z tym, że moja praca polega na lawirowaniu między prawdą a fałszem. Wiem i pocieszam się tym, że na koniec ten kto sprzedawał narkotyki dzieciakom trafia do wiezienia, ale czy to co robię jest zgodne z oczekiwaniami Boga? Jak wy to widzicie?

Jeśli działasz w obronie własnej - to nie można mówić, że Twoje działanie jest nieetyczne. No chyba że etyczne stało się jakoś celowe zabijanie...


W tym momencie starasz się wydobyć informację, która może pomóc w złapaniu i zakmnięciu człowieka, który może wiele krzywdy wyrządzić ludziom swoją działalnością.

Czyli ToMu według Ciebie kłamstwo w dobrej wierze jest do przełknięcia?

Wiem, że to właśnie tak brzmi jakby...

HYm...

Czy dobre jest strzelanie do drugiego człowieka? Nie. Ale masz do tego prawo, bo masz prawo bronić swojego życia, jeśli jest zagrożone. Tu nie istnieje możliwość wyboru dobra - Twoja śmierć też jest złem, co najmniej takim samym jak śmierć napastnika. A to on atakuje.

Z tym kłamstwem w dobrej sprawie...

A dlaczego nic mu nie zrobisz? Wiesz, że nic z tego nie wyjdzie? Wiesz, że to nie ma sensu? Bo możliwość prawna zatrzymania teoretycznie chyba istnieje? Czy coś zmieni, jeśli powiesz to nie w sposób: "ja to zrobię" tylko "mam taką możliwość"? Bo chyba ją masz w końcu?

Pytanie zresztą, czy sformuowanie jest takie ważne - czy i tak stwierdzenie: "zrobię to" nie znaczy "mogę to zrobić" i nie tak jest rozumiane?

Nasze prawo jest skonstruowane tak i wychodzi z założenia, że lepiej wypuścić 4 winnych niż ukarać jednego niewinnego. Być może słusznie. Prawodawstwo jest jedną rzeczą, a moja praca drugą. Powiem tak pracuje w wydziale kryminalnym i moja praca polega na pozyskiwania informatorów wśród grup przestępczych, zbieranie o niej informacji i rozbijaniu tych grup. To tak po krótce. Nie mogę wszystkiego opisać, bo niestety jest to objetą klauzulą tajności. W gruncie rzeczy chodzi o to, że mam zwalczać zło balansując na krawędzi prawa, nie łamiąc etyki zawodej. Dość trudne, bo przecież pozyskiwanie informatorów chyba jest nieetyczne. Żebyście zrozumieli mój dylemat może opiszę wam następujący przykład. Zatrzymałem jedno z członków grupy zajmującej się rozprowadzaniem dużej ilości narkotyków na moim terenie. Człowiek ten został osadzony w areszcie. Był osobą, która mogła mnie doprowadzić do samej góry, która zarabiała na tym ogromne pieniądze, ale nie chciał z nami w ogóle rozmawiać. Ustaliłem, że ma dziewczynę, która bardzo go kochała i chyba jedyna miała na niego jakiś wpływ. Prokurator poinformował nas, że niestety nasze materiały nie są wystarczające i będzie musiał uchylić mu areszt. I sytuacja przedstawia się tak, mogę odpuścić temat, gość wyjdzie i będzie robił to dalej lub mogę pojechać do dziewczyny, wykorzystać jej miłość do chłopaka i okłamać ją, że jedynie jeżeli on pójdzie z nami na współpracę będzie mógł odzyskać wolność. Po głębokim przemyśleniu wybrałem drugą opcję i udało się. Zatrzymaliśmy całą grupę i wszyscy poszli siedzieć. Chłopak nie miał wyjścia, bo dziewczyna myśląc, że pomaga chłopakowi powiedziała nam rzeczy, które dawały podstawy do przedstawienia mu mocnych zarzutów. I teraz powiedzcie postąpiłem dobrze czy źle. Zwalczyłem zło, ale kosztem czego i kogo. Wykorzystałem przecież jedno z najpiękniejszych ludzkich uczuć. I takich wyborów muszę dokonywać codziennie po kilka razy i czasami sam już nie wiem co jest dobre a co złe.

nie jestem osoba ktora ma prawo osadzac te sytuacje.. Twoje zachowanie itp. ale wydaje mi sie, ze stresujesz sie niepotrzebnie.. (choc emocje, dylematy jako takie rozumiem doskonale) bo:

-jakkolwiek by to nie zabrzmialo, jest to Twoja praca.. a do "obowiazkow" chrzescijanskich nalezy podporzadkowanie sie wladzy zwierzchniej (w granicach rozsadku oczywiscie, ale jednak)
-wyobraz sobie sytuacje, gdy zostawiles ta dziewczyne.. facet wyszedl na wolnosc.. rozprowadzal dragi dalej.. mnostwo dzieciakow mialo cpanie.. czesc weszla w to po raz pierwszy.. (jak sie potocza ich losy mozna sie zorientowac chocby po statystykach) - oczywiscie sytuacja jest hipotetyczna, ale prawdopodobna..
-praca w policji tak w stu procentach etyczna jest chyba tylko w ksiegowosci, o ile podejdzie sie do tego uczciwie..
-wydaje mi sie, ze (choc trudno powiedziec, ze cel uswieca srodki) to jednak sklamanie, nagiecie prawdy dla wyzszego dobra jest duuzo mniejszym zlem (jesli mozna tu w ogole mowic o zlu) niz wypuszczenie na wolnosc ludzi, ktorzy bezstresowo zarabiaja kupe forsy na g. jakim sa narkotyki kosztem dzieciakow..

a teraz mniej w punktach a bardziej po mojemu..
gdybys pracujac w kryminalnym chcial zachowywac sie z pelnym szacunkiem, mowiac zawsze prawde i tylko prawde itp. to nie dosc, ze za wiele bys nie zrobil, nikogo nie usadzil, zadnych informacji bys nie zebral.. to w najlepszym razie wyladowalbys w drogowce..
mysle, ze to co mozesz.. to traktowac zlapanych jak ludzi.. nie zadawac wiekszego bolu niz to konieczne do tego, zeby skuc, czy po prostu, zeby ow nie zrobil Tobie krzywdy.. pamietajac, ze Twoje dobro, Twoje zycie stoi w tej sytuacji troche wyzej (jakkolwiek moze sie to wydawac nie ok.. ale to chyba troche tak, jesli chodzi o etyke, jak ucza na kursach dla ratownikow.. ze czasem tonacemu trzeba zlamac reke, czy przytopic, zeby nie zrobil krzywdy Tobie.. czy wrecz zostawic, jesli wiesz, ze nie jestes w stanie udzielic mu pomocy.. - wydaje sie to koszmarem.. a jednak cena jest jedno zycie zamiast dwoch..)
analogia moze nie najlepsza.. ale wydaje mi sie, ze jednak jest.. i dopoki wykonujesz najlepiej swoja prace.. jest wszystko ok..

Pozdrawiam cieplo

Dzięki wszystkim za dobre słowo, trochę mi ulżyło.