Ostatnio, podczas kazań zauważyłem pewną rzecz. Księża głoszący kazania, zwracają się wprost do ateistów i wielkich grzeszników, wierząc w ich nawrócenie. Ciągle mówią jaki człowiek jest zły, jakie popełnia grzechy, jacy jesteśmy niepoprawni i nie moralni, jak trzeba się nawrócić. A co z dobrymi ludźmi, którzy chociaż starają się być dobrzy?
Nikt z was nie zauważył, że ludzi przychodzących z własnej woli (wiary) jest mała resztka. Reszta chodzi z dobrego obyczaju i pod presją. Nie oszukujmy się. To widać. Po dziesięciu minutach ludzie zaczynają ziewać, patrzą na zegarki, oglądają innych itp. Za 10-20 lat zacznie świecić pustkami.

Dlaczego więc, we wspólnocie kościoła nie robią nic, aby tych ludzi zatrzymać. Ja wierzę, bo tak mnie nauczono. Chodzę i chodzić do Kościoła będę. Nie chodzę z przymusu, ale gdy tylko zaczyna się kazanie, czuje się jak u szefa, albo u dyrektora na dywaniku. Wygarniają mi rzeczy, których staram się nie robić.

Czy czasem nie powinno się wspierać wierzących?
Jak jest w waszej parafii??

Dlaczego przenosisz formę kazań jednego tylko księdza, z jednej tylko parafi, na to co dzieje się w całym Kościele?

Rzecz w tym że nikt z nas nie może o sobie powiedzieć że jest dobry, tylko Bóg jest dobry. Zatem uzasadnione jest ciągłe nawoływanie do nawrócenia. Niebezpieczeństwem jest to gdy wierni popadają w rutynę, znów słuchają tego samego (o nawróceniu) i spływa to po nich. Albo zachwycą się pięknym kazaniem i wrócą do codzienności. Lecz jeśli ktoś istotnie stara się, istotnie jest człowiekiem wysokiej kultury, moralnym, wzorcowym ojcem lub matką, to plus dla niego. Ale nigdy, nawet najdoskonalsi z nas, nie mogą uznac że już są fajni. Z takiego myślenia rodzi się grzech pychy - mi już nic więcej nie potrzeba.

Natomiast ludzie mają wolną wolę, a co może uczynić ksiądz? Czy ma weryfikować ludzi którz\y wchodzą do Świątyni? czy ma dla każdego osobno w każdą niedziele tworzyć kazanie?

Formacja jest potrzebna i dzieciom i dorosłym. A jest potrzebna bo wszyscy jej potrzebujemy aby wzrastać w wierze.

Ale masz rację, problem jest w tym że wielu ludzi nie rozwija swojej wiary, albo są zbyt zmęczeni po pracy, albo nie przyszło im nawet do głowy, że można poczytać Biblię, pomodlić się wspólnie z rodziną, iść na spotkanie jakiejś wspólnoty... Ale ostatecznie informacja to jedno, drugie to wola ludzi. Wielu niestety wychodzi z założenia że to co jest dla niech, ich nie obchodzi. Na Msze owszem, ale potem żyją swoim zyciem bo jakoś trzeba - tak obłuda. Ale nie oceniajmy pochopnie wszystkich. Nie wątpie że wielu "zwyczajnych i przeciętnych" wierzących ma w sobie pragnienie Boga. Ostatecznie możemy mówić o różnych ludziach, nie możemy natomiast wskazać konkretnie kto, bo nie mamy wglądu w ludzie sumienia, a takie oceny że większość nie wie czego chce mogą być krzywdzące.

Ja tez czesto w roznych kosciolach mialam podobne wrazenie.
Kazanie jest o tych, co do kosciola nie chodza, albo o wielu roznych negatywnych rzeczach, tak jakby ksiadz musial komus opowiedziec co mu sie nie podoba.
A ze ludzie przychodzac do kosciola chcieliby zostac niejako "pozytywnie" wsparci duchowo, chocby realnymi przykladami, co mozna sensownego zrobic jako chrzescijanin, albo jako powinno wyglac konkretnie zycie chrzescijanskie ( a nie ja nie powinno), to niewielu ksiezom przyjdzie do glowy.
Formacja na pewno jest lepsza w ramach roznych malych grup, ale przeciez kazda Msze sw mozna wykorzystac do przypomnienia po co my do kosciola przychodzimy i jak ma to pozytywny sens, jaki w ogole jest pozytywny sens bycia chrzescijaninem.