Witam,
Z problemem masturbacji borykam się już od 6 lat. Czasami zaczynam się onanizować jak gdyby bez własnej woli ( trudno mi to dobrze ocenić ). Uważam, że w tym momencie popełniłem już grzech ciężki. W czasie masturbacji jednak biję się z myślami i wiem, że mogę ją przerwać przed osiągnięciem orgazmu. Nie mam jendak do tego żadnej motywacji - skoro jest już grzech ciężki to po co ?
Tak samo- jeżeli zacząłbym się masturbować w pełni świadomie od samego początku to czy jest sens powstrzymywać się przed wytryskiem?
Analogicznie ze współżyciem pozamałżeńskim ( to mnie nie dotyczy ).
Proszę o pomoc

ucinaj wszelkie nieczyste myśli już na starcie, nie oglądaj pornografii nawet na "jeden raz", "na chwilę"

nie nakręcaj się półpornografią (czyli np. tym co prezentują o2 i wp już na stronie głównej), walka jest trudna

Jak walczyć to wiem. Problem w tym, że jak już się zdarzy to co? Proszę o odpowiedź na pytanie zadane w temacie.

jak się zdarzy to należy iść do spowiedzi

zdaje się masz jakieś pretensje że ktoś każe ci się powstrzymywać od prawie niemożliwego

dlatego te zasady są tak surowe że jak już się "pobudzi żądze" to powstrzymanie się jest prawie niemożliwe

dlatego rzecz trzeba ucinać na samym starcie

No niestety dirk, ale jeszcze nawet nie spróbowałeś udielić odpowiedzi na moje pytanie. To jest powszechne, że ludzie nie potrafią słuchać.
W temacie napisałem chyba dosyć jasno o co mi chodzi. W żadnym razie nie zamierzam krytykować podejścia Kościoła do masturbacji, ani negować mojego grzechu.
Liczę, że odpowiedź jendak uzyskam.

nie bardzo wiem co chcesz osiągnąć przez takie pytanie

grzech jest grzechem, ale grzech grzechowi nie równy, wiadomo że "zatrzymanie" się przed jest mniejszym grzechem niż doprowadzenie sprawy do końca

piekło ma różne poziomy, podobnie jak czyściec

naszym zadaniem jest nie grzeszyć a jak to robić napisałem w poprzednich postach

Takie podejście do grzechu pociąga za sobą dodatko grzech przeciwko Duchowi Świętemu
("grzeszyć zuchwale w nadziei miłosierdzia bożego").

@Dirk
"grzech jest grzechem, ale grzech grzechowi nie równy, wiadomo że "zatrzymanie" się przed jest mniejszym grzechem niż doprowadzenie sprawy do końca"
O to właśnie mi chodzi. Jakbyś jeszcze wyjaśnił skąd pewność, że to mniejszy grzech to byłoby super.

@Elbrus,
Myślałem trochę właśnie wcześniej nad tym, czy nie jest to grzech przeciweko Duchowi Świętemu, ale nadal nie rozumiem. Przecież tak czy siak to już jest masturbacja więc to ten sam grzech- co za różnica czy z zakończeniem czy bez? Przez takie pobudzanie chyba i tak będę mieć przecież wcześniejszą polucję, a więc też nie będzie to po prostu odruch organizmu, tylko tak jakby opóźniony skutek onanizmu.
Co innego gdybym zgrzeszył jeszcze kilkakrotnie to rozumiem.
Proszę o wyjaśnienie, bo jednak czuję się z tym nie w porządku.

Jeśli w sumieniu tego nie rozróżniasz, to nikt ci nie pomoże...A jak kogoś pobijesz, bo cię zdenerwował, to kiedy jest większy grzech: jak mu dowalisz 5 ciosów czy 15?
Skoro i tak "powinien dostać za swoje", to po co się powstrzymywać i kończyć zanim się skończy?

"Jeśli w sumieniu tego nie rozróżniasz, to nikt ci nie pomoże..."
Nie no chyba rozróżniam. Ale ja na swoje, skrzywione sumienie się nie zdaję. Żeby nie zgrzeszyć muszę otrzymac potwierdzenie bo sobie nie ufam niestety.

"A jak kogoś pobijesz, bo cię zdenerwował, to kiedy jest większy grzech: jak mu dowalisz 5 ciosów czy 15?"
Nie wiem. Według mnie taki sam. Przecież na spowiedzi właśnie powiedziałbym, że się biłem ogólnie, a nie ile ciosów zadałem.

"Skoro i tak "powinien dostać za swoje", to po co się powstrzymywać i kończyć zanim się skończy?"
Tutaj jak porządnie dostanie to nie tylko mogę go pobić ale i zabić więc bym się powstrzymał.

Dzięki za pomoc

Właśnie nie taki sam.
Ty rozpatrujesz grzechy jako "wyznania i odklepania" przy spowiedzi (i to nie Bogu tylko "temu co tam siedzi" - księdzu).
Spróbuj spojrzeć na to, jakby to tobie ktoś coś złego zrobił.

Chyba jest różnica jeśli ktoś cię skrzywdzi raz niż kilka razy...

Myślę że to ma jednak znaczenie jeśli prowadzisz walkę ze swoją pokusą. Nawet jeśli zacząłeś, może to przerwać, nie kontynuować i nie skończyć. Grzech będzie, ale sytuacja będzie jednak inna. Możesz pokazać sobie i Szatanowi że jednak się da i że masz nad tym jakąś kontrolę, że walczysz, że nie poddajesz się. Oczywiście pokusa aby dokończyć, bo już zacząłeś, będzie, ale pomyśl komu na tym zależy, kto podszeptuje Ci takie myśli że to i tak bez różnicy. Inna sprawa że przerwanie swoich działań to jeszcze nie zwycięstwo, może być tak że rozbudzony zechcesz na następny dzień dokończyć, dlatego warto walczyć w każdym położeniu (paradoksalnie nawet tuż przed końcem), warto też być na baczność aby stale mieć nad sobą kontrolę. W pewnym uproszczeniu, jeśli czujesz że to i tak nie ma znaczenia, to prawdopodobnie jednak znaczenie ma, a komuś zależy żebyś dokończył to czego kończyć wcale nie musisz i to robi wielką róznice.

Chciałem podziękować tym trzem nickom , które pomogły rozwikłać mój problem.Przekonaliście mnie.Faktycznie, grzesząc nie myślałem za bardzo, że ranię tym Boga.