Przeglądając archiwum tego forum, znalazłem mnóstwo tematów o cierpieniu, depresji i związanych z tym problemach z wiarą. Zwykle takie tematy kończą się zaleceniem modlitwy.

I moje pytanie: czy komuś z piszących tutaj udało się wyjść na prostą? Jest jakiś ciąg dalszy?

Nie wiem czy podpadam pod pytanie, ale odpiszę. W zeszłym roku w wakacje też zakładałam temat (też już jest w zamkniętych), u mnie to raczej było cierpienie wynikające z problemów z wiarą. Też mi polecano modlitwę. Nie wiem na ile pomogła, na pewno jakoś. Ale bardziej pomogło to że w ciągu paru następnych miesięcy musiałam zrewidować moje podejście do wiary i teraz jest już jak najbardziej spoko.

Możesz dać linka do tamtego tematu?

Wysłałam na priv.

Tak. Ja i moja żona jesteśmy przykładem osób którym modlitwa pomogła. Ona poprowadziła nas na rekolekcje uzdrowienia wewnętrznego "Siloe". Wychodzimy na prostą.

Możesz napisać więcej? Na czym polegały Twoje problemy?

depresja to problem z ufnością do siebie. Ufność do siebie to problem z możliwościami jakie posiadamy.
Możliwości i umiejętności których brakuje i pojawia się załamanie systemu.
Wiara że Bóg za nas zrobi jest naiwnym myśleniem, umiesz liczyć licz na siebie. A Bóg może tylko inspirować, nie jest od tego żeby odrabiać zadania domowe za swoje dzieci.

Depresja to choroba psychiczna spowodowana stale obliżonym poziomem serotoniny. Człowiek nie jest w stanie nic zrobić ani podjąć żadnej decyzji, bo jego mózg działa źle.
Tak samo, jak ze złamaniem kręgosłupa i przerwaniem rdzenia kręgowego - człowiek nie porusza nogami bo nie może a nie dlatego, że nie chce. Depresja "przerywa" wszystkie szlaki nerwowe, które mówią, że jakieś działanie jest dobre, ma sens, daje przyjemność, warto coś robić. Usuwa wszelką możliwość doświadczenia czegoś pozytywnego.

Wyleczenie się z depresji samemu jest tak samo niemożliwe, jak wyciągnięcie samego siebie z błota za kołnierz.

mnie się udało
Poza tym blokada serotoniny ma swoje przyczyny w myśleniu, zmiana myślenia powoduje odblokowanie i serotonina płynie jak trzeba.
Przerabiałem to wielokrotnie, choćby dziś rano.

Ja?! ale Ty jesteś forumowy geniusz i w dodatku jogin. Nie każdy tak potrafi

wywyższasz mnie żeby usprawiedliwić to że inni tego nie potrafią ? Nie jestem joginem. Jestem szukającym prawdy w sobie, kto szuka ten znajduje.

Depresja ma różne poziomy, od lekkich kiedy wystarczy nieduża zmiana stylu życia do ciężkich, z których nie da się wyjść bez leków. Poza tym są jeszcze stany które nie są depresją, jakieś chandry, zmęczenie itd, które można często pokonać bez lekarstw. A że na różnych tego typu rekolekcjach nie stawia się diagnoz psychiatrycznych tylko stawia się na zbliżenie człowieka do Boga i nieco upraszcza pewne rzeczy to nie dziwię się że rekolekcje mogły pomóc komuś wyjść z "depresji".

Acha, no i jeszcze są oczywiście sytuacje, gdy Bóg w cudowny sposób uzdrawia depresję kliniczną, tak jak inne choroby ciała, np. raka. Ale to - jak i inne uzdrowienia - zdarza się raczej w niewielkim % zachorowań.