Największym szczęściem jest mieć Boga za przyjaciela i że nigdy cię nie opuści. Jeżeli Bóg bedzie zawsze z tobą to nic złego nie może ci się stać tylko bedziesz miał szczęście.
Ps 23,1-3 Pan jest moim pasterzem, nie brak mi niczego. Pozwala mi leżeć na zielonych pastwiskach. Prowadzi mnie nad wody gdzie mogę odpocząć; orzeżwia moją duszę. Wiedzie mnie po właściwych ścieżkach prze wzgląd na swoje imię.

A jak to jest z potrzebami czysto materialnymi? Nieistotne?

Nosimy je w sobie i tylko zapominamy o nim w codziennym pośpiechu.
A wystarczy tylko zaufać Bogu.

Sprawy materialne są potrzebne ale szczęścia nie dają. Mozna mieć drogi samochód mase pieniędzy ale gdy czujesz się samotny to i tak jesteś nieszczęśliwy.

Ale można mieć drogi/szybki samochód, i odczuwać szczęście jadąc nim po dobrej drodze (pomarzyć.... mniam.... )

Coś o tym wiem. Ja np co uzbieram, podorabiam (u ojca we firmie) to sobie kupuje płytę, ciuch czy jakiś instrument. Zamiast tego czasem nieraz wolałbym przeznaczyć tę kasę na wyjście z kimś np na imprezę czy do pubu pogadać przy piwie. Na pewno czułbym się szczęśliwszy z tego powodu, bo jest ze mną wówczas ten ktoś z kim mogę przy tym piwie pogadać. Oczywiście można tego kogoś też zaprosić do domu, ale ja - lekko mówiąc - mam chaty dosyć, więc wolę wyjść.

wg mnie największe szczęście to kochać i być kochanym wiem o czym mówie,bo właśnie swoją miłość straciłam....

najwiekszym moim szczesciem, a zarazem nieszczesciem jest wolnosc;)

Dla mnie największym szczęściem jest rodzina kochający maż i dzieci, których nie mam, a na które tak bardzo czekam... Nie wiem czy kiedykolwiek bede je miec, wiec nie wiem czy bede naprawdę szczęsliwa. Ale daże do szczęścia, chodzimy z mezem od lekarza do lekarza... I czekamy na cud... na nasze szczęscie. W tej chwili nie umiem byc szczęsliwa mimo ze mam wspaniałego męża.

Poczucie szczęścia to stan umysłu i niekoniecznie musi być powiązany z otoczeniem , z posiadaniem dzieci lub ich nieposiadaniem.Można czuć się szczęśliwym w bardzo trudnych warunkach i można być nieszczęśliwym żyjąc w pałacu.Wielokroć gonimy za tym szczęściem zamiast się zatrzymać na chwilę i rozejrzeć dookoła.

Największym szczęściem, to kochać i być kochanym, to także mieć łaskę u Boga i u ludzi...czyli być sprawiedliwym, jakim między innymi był przybrany ojciec Jezusa, święty Józef!
Takie jest moje skromne zdanie...