Ahaaa. Teraz kumam. Powyższe zdanie jest "groźbą". Więc nawet jak udowodnię, a Ty nie "skasujesz", to pozostajesz prawdomówny. To by wyjaśniało, dlaczego nie "skasowałeś", gdy przedstawiłem zdanie dokładnie spełniające warunki, które podałeś.
Wytłumacz przy pomocy dowolnych środków:

• Jaka jest różnica między p => q a q ~> p?
• Jakie 16 funkcji mamy w NTI i jakie są ich definicje?

Jak widzisz powyższe zdania nie wymagają nawiązywania do logiki klasycznej.

No widzisz - sam piszesz, że każdą definicję macie sprzeczną. Więc kasuj.

Nawet czytać nie potrafisz ze zrozumieniem?
Każda definicja Ziemian jest sprzeczna z każdą definicją w AK.
Oczywiście jedna z tych logik to badziewie, twierdze że logika Ziemian.

Wykazać że logika Ziemian jest wewnętrznie sprzeczna potrafi każdy 5-cio latek

Definicja:
Logika która robi z człowieka idiotę jest wewnętrznie sprzeczna.

Twoja logika działa tak:
Jeśli kwadrat jest kołem to kapusta jest zielona.

... a algebra Kubusia działa tak:

http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia ... tml#207639

Jeszcze tego nie wiecie, ale wkrótce się dowiecie że dzięki mar3x doszło do największej rewolucji w dziejach ludzkości.
Na czym ta rewolucja polega?
Wiem jak wytłumaczyć Ziemskiemu matematykowi iż prawo kontrapozycji w implikacji jest fałszywe (w równoważności prawdziwe) - fantastyczna Nowa Teoria Zbiorów wkrótce, na razie dostępna w małym rozumku Kubusia, ale wkrótce ujrzy światło dzienne.

Póki co na rozgrzewkę pokażę jak piękna jest algebra Kubusia:
A.
Jeśli zwierzę jest psem lub kotem to na pewno ma cztery łapy
P+K=>4L = (P+K)*(4L) = (P+K) =1
Definicja warunku wystarczającego => spełniona bo:
Zbiór P+K zawiera się w zbiorze zwierząt z czterema łapami 4L
Dodatkowo zbiory P+K i 4L nie są tożsame co wymusza definicję implikacji prostej w logice dodatniej (bo 4L):
P+K => 4L = ~P*~K~>~4L
… i na tym analizę można zakończyć, resztę bez problemu wygeneruje głupi komputer oczywiście zaprogramowany przez Kubusia bo ziemianie nie maja pojęcia o co chodzi.

Jak działa ten cudowny program Kubusia?
… ano tak:
Z prawdziwości zdania A wynika fałszywość B.
B.
Jeśli zwierzę jest psem lub kotem to może ~~> nie mieć czterech łap
P+K ~~>~4L = (P+K)*~4L =1*1 =0
Zbiory p i q są rozłączne co wymusza fałszywość zdania B

a Jeśli zwierzą nie jest psem i nie jest kotem?
Prawo Kubusia:
(P+K)=>4L = ~P*~K ~>~4L
stąd:
C.
Jeśli zwierzę nie jest psem i nie jest kotem to może nie mieć czterech łap
~P*~K~>~4L = (~P*~K)*(~4L) = ~4L =1
Definicja warunku koniecznego spełniona bo zbiór ~P*~K zawiera w sobie zbiór ~4L.
Dodatkowo zbiory ~P*~K są różne co wymusza definicję implikacji odwrotnej w logice ujemnej (bo ~4L):
~P*~K~>~4L = (P+K)=>4L
Oczywiście że udowodnienie A zwalnia nas od dowodu C … i odwrotnie, dlatego dowód C potrafi wykonać nawet głupi komputer - zapisze prawa Kubusia i po dowodzie.
LUB
D.
Jeśli zwierzę nie jest psem i nie jest kotem to może mieć cztery łapy
~P*~K ~~>4L = (~P*~K)*(4L) = 1 bo słoń

Wszystkie cztery zdania razem A, B, C i D wchodzą w skład implikacji prostej w logice dodatniej (bo 4):
A: P+K=>4L = ~P*~K~>~4L
albo
w skład implikacji odwrotnej w logice ujemnej (bo ~4L):
C: ~P*~K~>~4L = P+K=>4L
w zależności które zdanie przyjmiemy za punkt odniesienia A albo C

Nie wiem mar3x co ty tworzysz ale z całą pewnością wszystko co tworzysz ma ZERO wspólnego z algebrą Kubusia

Algebra Kubusia to matematyka która doskonale znają w praktyce wszystkie 5-cio latki, patrz matematyczna analiza zdania A wyżej.

Zadanie dla Zefcia:
Spróbuj sensownie, czyli zgodnie z naturalną logiką człowieka przeanalizować zdanie A w twojej logice.

Jak to zrobisz i 5-cio latki nie posiusiają się ze śmiechu to kasuję AK!

Leżymy i kwiczymy, zgadza się?

Kubuś

Implikacja polega na tym, że z tego co już wiadome (prawda) wyprowadzamy dalsza prawdę, natomiast z fałsz nie ma sensu nic wyprowadzać

Widzę rafal, że postanowiłeś się poddać i nie odpowiesz w ogóle na moje pytania:

• Jaka jest owa kolosaaaalna różnica między "p => q" a "q ~>p"?
• Według jakich reguł przekształcamy zdania na zbiory?

Zamiast tego piszesz w kółko swoje mądrości i rzucasz obietnicami bez pokrycia (spełniłem już wcześniej warunek dotyczący napisania zdania, gdzie p i q nie są powiązane materialnie, a nie skasowałeś AK).

Jeśli masz zamiar jednak podjąć dyskusję zamiast od niej uciekać jak tchórz śmierdzący - napisz odpowiedzi na pytania powyżej i poinformuj mnie na pw.

Jestem w trakcie pisania Nowej Teorii Zbiorów której nie sposób nie zrozumieć.
Dam znać jak skończę.

Kubuś

http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia ... tml#207694

http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia ... tml#207616

Nieporozumienie wynika z faktu iż nie akceptujesz fundamentu algebry Kubusia w zbiorach, czyli definicji tych znaczków: =>, ~> i ~~>.

Matematyczny fundament nowej teorii zbiorów:

Definicja naturalnego spójnika „może” ~~>:
~~> - zbiór na podstawie wektora ~~> musi mieć co najmniej jeden element wspólny ze zbiorem wskazywanym przez strzałkę wektora ~~>

Definicja warunku wystarczającego => (gwarancja matematyczna):
=> - zbiór na podstawie wektora => musi zawierać się w zbiorze wskazywanym przez strzałkę wektora =>

Definicja warunku koniecznego ~>:
~> - zbiór na podstawie wektora ~> musi zawierać w sobie zbiór wskazywany przez strzałkę wektora ~>

Na mocy powyższych definicji zachodzi:
A.
Jeśli liczba jest podzielna przez 6 to na pewno => jest podzielna przez 3
P6=>P3 = P6*P3 = P6 =1
Definicja warunku wystarczającego => spełniona bo:
Zbiór P6 zawiera się => w zbiorze P3
Zdanie A w zbiorach:
P6=>P3 = P6*P3 = 1*1 =1
Oba zbiory istnieją (P6=1 i P3=1) i mają część wspólną: P6=1
Na mocy definicji warunku wystarczającego => wynik działania w zbiorach jest tu nieistotny, ważne jest aby zbiór na podstawie wektora => zawierał się w zbiorze wskazywanym przez strzałkę wektora =>. Wtedy i tylko wtedy wartość logiczna zdania p=>q jest równa 1.

B.
Jeśli liczba jest podzielna przez 3 to na pewno => jest podzielna przez 6
P3=>P6 = P3*P6 = P6 =0
Definicja warunku wystarczającego => nie jest tu spełniona bo:
Zbiór P3 nie zawiera się w zbiorze P6 (jest dokładnie odwrotnie), stąd na mocy definicji znaczka => wartość logiczna całego zdania to fałsz.
Zdanie B w zbiorach:
P3=>P6 = P3*P6 = P6 =0
Oba zbiory istnieją (P3=1 i P6=1) i mają część wspólną: P6=1.
Na mocy definicji warunku wystarczającego => wynik działania w zbiorach jest tu nieistotny, ważne jest aby zbiór na podstawie wektora => zawierał się w zbiorze wskazywanym przez strzałkę wektora =>. Wtedy i tylko wtedy wartość logiczna zdania p=>q jest równa 1.
W zdaniu P3=>P6 definicja warunku wystarczającego w zbiorach nie jest spełniona bo:
Zbiór P3 nie zawiera się w zbiorze P6 (jest dokładnie odwrotnie), stąd wartość logiczna zdania:
P3=>P6 =0

http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia ... tml#207664

Nieporozumienie wynika z faktu iż nie akceptujesz definicji znaczków: =>, ~> i ~~> w zbiorach istniejących w algebrze Kubusia.
Te definicje są fundamentem algebry Kubusia. Mam nadzieję iż zgodzisz się że po ich zaakcetowaniu wszystko jest w porządku i nie ma żadnych niejasności.
Nie jest moją winą, że Ziemianie nie znają tych definicji, mimo że sami doskonale posługują się nimi w praktyce w komunikacji człowieka z człowiekiem, od 5-cio latka poczynając na … prof. matematyki (sic!) kończąc, co bez przerwy tu dowodzę na tysiącach chyba już przykładów np.

A.
Jeśli zwierzę jest psem to na pewno => ma cztery łapy
P=>4L
Definicja warunku wystarczającego => spełniona bo:
Zbiór P zawiera się w zbiorze 4L
Dodatkowo zbiory P i 4L są różne co wymusza definicję implikacji prostej w logice dodatniej (bo 4L):
P=>4L = ~P~>~4L

Jak nie masz zamiaru odpowiedzieć na moje pytanie, to go nie cytuj.

Przecież odpowiedziałem.
Przechodzisz z naturalnej logiki człowieka bezpośrednio na zbiory.
Nie widzi ten, kto ...

Kubuś

... a co ty na to Zefciu?
Może Ty wykażesz błąd obalający "prawo" eliminacji implikacji w logice Ziemian?

http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia ... tml#207723





… a co myślicie o tym?

Notacja:
W algebrze Kubusia zbiory mają wartość logiczną.
Wartość logiczna zbioru niepustego to 1.
p=[1,2,3] =1
Wartość logiczna zbioru pustego to 0.
p=[] =0
Wartości elementów wypisujemy w nawiasie [], natomiast wartość logiczną zbioru zaznaczamy cyferką 0 albo 1 bez nawiasów - nie ma tu zatem niejednoznaczności.

Zauważmy, że jeśli będziemy bawić się w logikę Ziemian gdzie nie są znane definicje znaczków =>, ~>, i ~~> to wszystko będzie jak najbardziej w porządku, wszystko będzie doskonale działać bo:
„Prawo” eliminacji implikacji:
p=>q = ~p+q = p*q + ~p*~q + ~p*q
„Prawo” eliminacji równoważności:
p<=>q = p*q + ~p*~q

Jeśli zajmiemy się matematyką na poważnie to trzeba wprowadzić coś na kształt „nawiasów” znanych z matematyki klasycznej … i po bólu.


I.
Matematyczny fundament nowej teorii zbiorów:

Definicja naturalnego spójnika „może” ~~>:
~~> - zbiór na podstawie wektora ~~> musi mieć co najmniej jeden element wspólny ze zbiorem wskazywanym przez strzałkę wektora ~~>

Definicja warunku wystarczającego => (gwarancja matematyczna):
=> - zbiór na podstawie wektora => musi zawierać się w zbiorze wskazywanym przez strzałkę wektora =>

Definicja warunku koniecznego ~>:
~> - zbiór na podstawie wektora ~> musi zawierać w sobie zbiór wskazywany przez strzałkę wektora ~>

II.
Definicja implikacji prostej:
p=>q = ~p~>~q
p=>q
Zbiór p zawiera się w zbiorze q i nie jest tożsamy ze zbiorem q

III.
Definicja implikacji odwrotnej:
p~>q = ~p=>~q
p~>q
Zbiór p zawiera w sobie zbiór q i nie jest tożsamy ze zbiorem q

Przykład 1.
Jeśli kwadrat jest kołem to pies ma cztery łapy
KK=>P4L = KK*P4L = 0*1 =0
ok

Przykład 2.
A.
Jeśli liczba jest podzielna przez 8 to na pewno => jest podzielna przez 2
P8=>P2 = P8*P2 = P8 =1
Dokładnie to samo zdanie w kwantyfikatorze dużym:
/\x P8(x)=>P2(x) =1
ok.

Jeśli zapiszemy zdanie A tak:
A1.
Jeśli liczba jest podzielna przez 8 to może ~~> być podzielna przez 2
P8~~>P2 = P2~~>P8 = P8*P2 = P2*P8 =P8 =1
To szukamy wyłącznie jednej liczby należącej do zbiorów P8 i P2 (kwantyfikator mały)
ok.

ale!

B.
Jeśli liczba jest podzielna przez 2 to na pewno => jest podzielna przez 8
P2=>P8 = P2*P8 = P8 =0 ?
Dokładnie to samo zdanie w kwantyfikatorze dużym:
/\x P2(x)=>P8(x) =0 bo kontrprzykład: 2

Jeśli zapiszemy zdanie B tak:
B1.
Jeśli liczba jest podzielna przez 2 to może ~~> być podzielna przez 8
P2~~>P8 = P8~~>P2 = P2*P8 = P8*P2 =P8 =1
To szukamy wyłącznie jednej liczby należącej do zbiorów P2 i P8 (kwantyfikator mały)
ok.

Rozważmy nasze zdanie B
B.
Jeśli liczba jest podzielna przez 2 to na pewno => jest podzielna przez 8
P2=>P8 = P2*P8 = P8 =0
Definicja warunku wystarczającego => nie jest tu spełniona bo zbiór P2 nie zawiera się w zbiorze P8 (jest dokładnie odwrotnie).
Stąd mamy fałszywość zdania B mimo że w działaniach na zbiorach dostajemy tu ewidentną jedynkę (zbiór niepusty).

Zauważmy że matematyczne kodowanie zdania B w ten sposób:
Y=P2*P8 = P8 =1
Jest kompletnie bez sensu, bo to kodowanie mogłoby ujść w przypadku zdania B1:
Y= P2~~>P8 = P8~~>P2 = P2*P8 = P8*P2 =P8 =1
… ale nigdy w przypadku zdania B.

Podsumowując:
Nie wolno robić tego co zrobił Fiklit:
http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia ... tml#207616

W algebrze Kubusia takie rozumowanie nie ma sensu na mocy obowiązującej tu definicji warunku wystarczającego => tzn.

Nie wolno z kompletnego zapisu:
A: P8=>P2 = P8*P2 = P8 =1
B: P2=>P8 = P2*P8 = P8 =0
Wyrwać jakiegokolwiek fragmentu i na tej podstawie wyciągać błędne oczywiście wnioski.

W algebrze Kubusia można tu uznać na wzór nawiasów z matematyki klasycznej iż znaczki warunku wystarczającego => i koniecznego ~> mają wyższy priorytet, są ponad operacją koniunkcji zbiorów!
… i po bólu.
Rozstrzygnięcie czy zbiór wynikowy jest pusty/niepusty (ma wartość logiczną 0 czy 1) to zawsze wyłącznie kwantyfikator mały (koniunkcja zbiorów), natomiast na mocy definicji warunek wystarczający => i konieczny ~> to fundamentalnie co innego niż zwykła koniunkcja zbiorów.

… co ja na to mogę poradzić, iż logika Ziemian nie zna kluczowych dla całej logiki matematycznej definicji znaczków warunku wystarczającego => i koniecznego ~>?

Algebra Kubusia działa więc doskonale w przeciwieństwie do logiki Ziemian która leży i kwiczy dosłownie na każdym kroku.

Popatrzmy:

I.
Algebra Kubusia:
B.
Jeśli liczba jest podzielna przez 2 to na pewno => jest podzielna przez 8
P2=>P8 = P2*P8 = P8 =0
Definicja warunku wystarczającego => nie jest tu spełniona bo zbiór P2 nie zawiera się w zbiorze P8 (jest dokładnie odwrotnie).
Stąd mamy fałszywość zdania B mimo że w działaniach na zbiorach dostajemy tu ewidentną jedynkę (zbiór niepusty).

II.
Logika Ziemian:
B.
Jeśli liczba jest podzielna przez 2 to na pewno => jest podzielna przez 8
P2=>P8 =?

Stosuję „prawo” eliminacji implikacji:
B: Y= p=>q = ~p+q =p*q + ~p*~q + ~p*q
Stąd dla zdania B otrzymujemy:
B: Y = P2=>P8 = P2*P8 + ~P2*~P8 + ~P2*P8
Oczywiście w AK mamy:
~P2*P8 = 1*1 =0
Oba zbiory istnieją (~P2=1 i P8=1) ale są rozłączne stąd w wyniku mamy 0 (zbiór pusty)

Także w logice Ziemian bezdyskusyjnie zachodzi:
~P2*P8 =0

Stąd dla zdania B otrzymujemy docelowe równanie algebry Boole’a:
B: Y = P1=>P8= P2*P8 + ~P2*~P8

Udowodniliśmy w ten sposób bzdurę w „matematyce” Ziemian jakoby prawdziwe było zdanie:

C.
Liczba jest podzielna przez 2 wtedy i tylko wtedy gdy jest podzielna przez 8
C: P2<=>P8 = P2*P8 + ~P2*~P8

Bo „prawo” eliminacji równoważności:
p<=>q = p*q + ~p*~q

Prawe strony B i C są tożsame zatem matematycznie zachodzi:
B: P2=>P8 = C: P2<=>P8 =1

Wniosek:
Prawo „eliminacji” implikacji w logice Ziemian jest ewidentnie do bani!

Gdzie popełniłem błąd?

W jaki sposób "przechodzę"?
Mam pewne dwa zdania:
Jeśli P1(S1, O1), to P2(S2, O2)
Gdzie P to predykaty (orzeczenia) zdań, a S oraz O to podmioty i dopełnienia.

Jak przekształcasz to na zbiory?
Konkretnie jaki błąd? Napisz mi ten błąd przy pomocy normalnej notacji (skoro piszesz o logice klasycznej, to używaj notacji z logiki klasycznej, a nie swoich debilnych "znaczków") wyjaśniając krok po kroku, z jakich praw logiki klasycznej korzystasz przy danym przekształceniu.

Sposób tworzenia równań algebry Boole’a z dowolnej tabeli zero-jedynkowej pokazał na przykładzie prof. Newelski w tym linku (Uwaga 2.7):
http://www.math.uni.wroc.pl/~newelski/d ... node3.html

Oczywiście ludzie mali jak np. admin Fizyk z ateisty.pl nie są w stanie zrozumieć że fundamentem tego przejścia są nieznane ludziom prawa Prosiaczka.

Prawa Prosiaczka:
I. p=0 <=>~p=1
II. p=1 <=> ~p=0

Za twierdzenie że w dowolnym równaniu logicznym wszystkie zmienne są sprowadzone do jedynek fizyk zbanował Kubusia z ateisty.pl.
Podobnie na wiara.pl jest jakiś mały mod (chyba Soul33) który zbanował Kubusia o czym świadczy cytat który mi się pokazuje na googlach:
„Zostałeś na zawsze wyrzucony z tego forum. Skontaktuj się z ...”

Na szczęście jest tu chyba jakiś ważniejszy mod który unieważnił decyzję małego moda?

Jak dla mnie istnienie algebry Kubusia ewidentnie od początku Wszechświata jest dowodem istnienia Boga, obojętne co pod tym pojęciem rozumieć.

Wracając do tematu …

Równania cząstkowe w poszczególnych liniach to zmienne binarne sprowadzone do jedynek na mocy I prawa Prosiaczka:
Jeśli p=0 to ~p=1

Równanie algebry Boole’a dla samych jedynek to:
Y = Ya+Yb+Yc
Y = p*q + ~p*~q + ~p*q
Minimalizujemy:
Y = p*q + ~p(~q+q)
;~q+q=1
;~p*1=~p
Y = (p*q) +~p
Przejście do logiki ujemnej (bo ~Y) poprzez negację zmiennych i wymianę spójników
~Y = (~p+~q)*p
~Y = ~p*p + p*~q
;~p*p=0
;x+0 =0
~Y=p*~q
Powrót do logiki dodatniej (bo Y):
Y=p+~q
Matematycznie zachodzi zatem:
Y = p=>q = ~p+q = p*q + ~p*~q +~p*q
Dokładnie z tej tożsamości skorzystałem w poście wyżej bezdyskusyjnie obalając Ziemski prawo eliminacji implikacji:
p=>q = ~p+q
poprzez pokazanie kontrprzykładu

Jak obalisz mój dowód to kasuję algebrę Kubusia

Twój przyjaciel,
Kubuś

Odpowiadasz na pytanie, którego Ci nikt nie zadał.
To nie są żadne "nikomu nie znane" "prawa Prosiaczka", tylko konsekwencja zasad wyłączonego środka i sprzeczności. Doskonale znanych wszystkim zajmującym się logiką klasyczną.
Bo twierdzenie to jest bełkotem.
Jeszcze niedawno rafal twierdził, że ta tabela nie ma sensu, bo aby ocenić prawdziwość zdania, trzeba je sprowadzić do rachunku na zbiorach. A teraz znowu wpieprza tę tabelę. Tabelę zresztą dobrze znaną z logiki klasycznej i definiującą klasyczną funkcję implikacji. Wszyscy więc tę tabelę znają i nie ma sensu jej 50 razy wklejać.
W poście wyżej nie znajduje się żadne rozumowanie oparte na klasycznej logice. Ponownie proszę o przedstawienie takiego rozumowania przy pomocy normalnej notacji (a nie debilnych "znaczków"), najlepiej zaznaczając, z jakich praw korzystasz przy swoich przekształceniach.
Dobrze obaj wiemy,że kłamiesz. Miałeś "kasować algebrę Kubusia", gdy przedstawię zdanie w dowolnym języku, które jest implikacją i ma sens mimo że nie ma związku między zdaniami składowymi. Zdanie to przedstawiłem, a Ty nie "skasowałeś algebry Kubusia" (za to próbowałeś niezdarnie dorzucać nowe reguły, że zdanie ma być ze środków masowego przekazu, lub po polsku).

Poza tym rafal nadal tchórzliwie ucieka od odpowiedzi na następujące pytania:

• Jaka jest owa kolosaaaalna różnica między p => q a q ~> p?
• W jaki sposób mając dwa dowolne zdania należy je przekształcić na zbiory, by mogły na nich działać kubusiowe "znaczki" i "spójniki"?
• Jakie rozumowanie w logice klasycznej obala tę logikę?

Przepraszam, w prawach Prosiaczka powinna być tożsamość, można je zatem stosować wybiórczo do pojedynczych zmiennych binarnych.
Nie jest to żadna konsekwencja fundamentu algebry Boole’a i algebry Kubusia:
p+~p=1
p*~p=0

ok.
Sprawdzam zatem czy jesteś równie małym człowieczkiem jak Fizyk.

@Fizyk
10 pkt z punktu 11 za "sprowadzanie zmiennych do jedynek"

Cytat z:
„Wstęp do matematyki” - autor: prof. Ludomir Newelski
http://www.math.uni.wroc.pl/~newelski/d ... node3.html
Uwaga 2.7

Prof. Newelski napisał:
1.
Y = f(p,q,r) = (p=0 i q=0 i r=1) lub (p=0 i q=1 i r=0) lub (p=1 i q=0 i r=1)

Po czym od razu zapisał końcowe równanie algebry Boole’a opisujące analizowaną przez niego tabelę zero-jedynkową:
2.
Y = f(p,q,r) = ~p*~q*r + ~p*q*~r + p*~q*r

Oczywiście zgadzamy się że w równaniu 2 mamy po prawej stronie do czynienia ze zmiennymi binarnymi. Na jakiej podstawie twierdzisz, że w równaniu 2 wszystkie zmienne nie są sprowadzone do jedynek?

Czyżbyś nie widział matematycznego banału napisanego przez prof. Newelskiego?
2.
Y = f(p,q,r) = ~p*~q*r + ~p*q*~r + p*~q*r
co matematycznie oznacza:
Y=1 <=> (~p=1 i ~q=1 i r=1) lub (~p=1 i q=1 i ~r=1) lub (p=1 i ~q=1 i r=1)

Poproszę o skasowanie przynajmniej tych 10pkt, bo ewidentnie widać, że jesteś w błędzie.

Oczywiście na powyższy, czysto matematyczny argument Fizyk powtórzył swój bełkot:
@Fizyk
10 pkt z punktu 11 za "sprowadzanie zmiennych do jedynek"
… i zbanował Kubusia.

Kluczowe pytanie do Zefcia:
Czy zgadzasz się z twierdzeniem, iż w dowolnym równaniu logicznym wszystkie zmienne sprowadzone są do jedynek, w zerach i jedynkach nie ma tu żadnej logiki!

Podpowiedź:

Rzeczywista tabela zero-jedynkowa dla równań cząstkowych:
Y=Ya+Yb+~Yc = ~p+q = p*q + ~p*~q + ~p*q
~Y = ~Yb = p*~q
to tabela ABCD789, nigdy zaś tabele ABCD123 czy też ABCD456.

Tabela ABCD123 to kodowanie definicji symbolicznej z punktem odniesienia ustawionym na:
Y = ~p+q
Natomiast tabela ABCD456 to kodowanie definicji symbolicznej z punktem odniesienia ustawionym na:
~Y=p*~q

P.S.
Tylko nie krzycz że znowu nie odpowiedziałem na twoje pytanie, tu chodzi o totalne obalenie logiki matematycznej Ziemian, bo w całości jest do bani.
Staram się pisać do Ciebie abyś zrozumiał.

Zadaj to pytanie jeszcze raz. Tym razem po polsku.
Nie krzyczę, tylko stwierdzam fakt. Zatem takie obalenie przeprowadź. Przeprowadź w klasycznym rachunku zdań takie rozumowanie, które wykaże sprzeczności tegoż rachunku.

Notacja:
* - spójnik "i" z naturalnej logiki człowieka
+ - spójnik "lub" z naturalnej logiki człowieka

Cytat z:
„Wstęp do matematyki” - autor: prof. Ludomir Newelski
http://www.math.uni.wroc.pl/~newelski/d ... node3.html
Uwaga 2.7

Prof. Newelski napisał:
1.
Y = f(p,q,r) = (p=0 i q=0 i r=1) lub (p=0 i q=1 i r=0) lub (p=1 i q=0 i r=1)

Po czym od razu zapisał końcowe równanie algebry Boole’a opisujące analizowaną przez niego tabelę zero-jedynkową:
2.
Y = f(p,q,r) = ~p*~q*r + ~p*q*~r + p*~q*r
co matematycznie oznacza:
Y=1 <=> (~p=1 i ~q=1 i r=1) lub (~p=1 i q=1 i ~r=1) lub (p=1 i ~q=1 i r=1)

Pytanie do Zefcia:

Czy zgadzasz się że w równaniu 2 mamy do czynienia ze zmiennymi binarnymi sprowadzonymi do jedynek?
TAK/NIE