@ErgoProxy




Zapytaj Pana Jezusa, dlaczego zdecydowal, ze to ludzie maja wspolpracowac z Duchem sw a nie kazdy sam sobie wlasna religie sklada i bezposrednio ze (swoim) Bogiem zalatwia np prywatne rozgrzeszenie na 2 godziny.

Moze doprecyzuje to co napisales.
Otoz odpuszczeniie grzechow dokonuje Bog, z tym ze Bog wysluchuje zalu za grzechy, a decyzje pozostawia Kaplanowi spowiadajacemu, jak to zdecydowal 2000lat temu.
Tak zdecydowal i tego nie zmienil i dotrzymuje slowa.
To samo dotyczy Eucharystii. Tak ustanowil i tak jest.

Krzysiu, dziecko, Sam Jezus odpuszcza niektorym grzechy juz podczas rachunnku sumienia, o czym daje im wyrazniie do zrozumienia, ale ci ktorzy sa wierni Jego nauczaniu i ustanowieniom nie beda nawet smielii przystapic do Eucharystii bez spowiedzi w konfesjonale.

Krzysztof, moim zdaniem powinieneś przyjmować komunię w postaci duchowej jeśli tego pragniesz. To jest forma komunii dla tych którzy z jakiegoś powodu nie mogą przystąpić do normalnej komunii. Możesz wyznać swoje winy w swojej duszy, prosić o przebaczenie, ale jeśli nie masz wyjścia z sytuacji, bo rozumiem że kochasz kobietę, być może masz z nią dzieci, rodzinę, jednak istnieje pewna sprawa swojej uczuciwości sumienia i uznania pewnej granicy, ponieważ nie masz pewności że to co robisz jest właściwe.

Bóg patrzy na intencje, patrzy w przestrzeń duszy, serca, myśli i rozpozna Twoje intencje a także przecież jest świadom Twojej sytuacji. Jest to pewna uczciwa przestrzeń w podjeściu do Boga, uznania że nie jesteś w stanie sam wyznaczać sobie zasad w tej kwestii, ponieważ możesz być kierowany przez to co sam chciałbyś usłyszeć od siebie samego, ale nie masz pewności czy ten głos byłby rzeczywistym natchnieniem danym przez Boga. To może być tylko jako próba samo-usprawiedliwiania. Komunia duchowa może mieć wielką wartość.

Znaczy, jaja konie katolik...

Ja jako niekatolik chciałbym zaznaczyć, że w zasadzie wszędzie na świecie, gdzie jakaś cywilizacja funkcjonuje, występuje coś takiego jak linia przekazu. Od Buddy na przykład, albo od jakiegoś pradawnego mistrza-patriarchy. W Kościele Katolickim to się nazywa sukcesja apostolska. Polega ona na tym, że człowiek idzie do seminarium i tam poddaje się, rok po roku, ocenie nauczycieli, czy się na tego księdza nadaje. Nauczycieli tych seminaryjnych tez kiedyś ktoś oceniał, czy się nadają itd., aż do Apostołów, których oceniał sam Bóg.

Jak ktoś chce tę, trzeźwą skądinąd, procedurę dwutysiącletnią oprotestować, to idzie do zboru protestanckiego i protestantem zostaje.

Owszem, istnieją religie, w których człowieka do czynności okołoduchowych wybierają same duchy. Trzeba dostać wizji, w której duchy rozdzierają człowieka na kawałki, a potem składają, kość po kości i ścięgno po ścięgnie, w jedną całość. To się nazywa: szamanizm. Jak ktoś czuje powołanie do szamanienia, może pojechać np. na Syberię, tam szamanów jeszcze skolko ugodno. W Polsce tematami szamańskimi zajmuje się (zajmował?) niejaki Wojciech Jóźwiak, człowiek na chrześcijaństwo nieco cięty.

To Duch Święty odpuszcza grzechy posługując się kapłanem.
Jeśli kapłan nie należy do królestwa, czyli jest ślepy i głuchy to nie ma, żadnego kontaktu z Duchem Świętym i grzechy, które duch Święty by odpuścił, on nie chce odpuścić. "Węźmijcie Ducha Świętego znaczy tyle, że kapłan musi dbać o to, żeby należeć do królestwa, czyli mieć oczy i uszy otwarte. Kapłan, który rzadko się spowiada i nie traktuje Eucharystii jako ofiary przebłagalnej za grzechy, nie bierze ducha świętego do konfesjonału - sam siada i sam decyduje. Mimo to Duch Święty jest w konfesjonale i odpuszcza grzechy tym, którzy wierzą, bo z wiary jesteśmy usprawiedliwieni.

Nie wiem,dlaczego tak wściekacie się na ojca, że temu synowi marnotrawnemu chce wyprawić ucztę i przygarnąć go do swojego serca. Przecież to jest wasz brat. Nie lepiej cieszyć się z ojcem i ucztować, zamiast siedzieć w kącie i się wściekać.On jadał ze świniami, a wy przy stole ojca. Jakbyście kochali ojca to byście się cieszyli razem z nim.

Krzysztof, powiedziałem Ci o możliwości przyjmowania komunii duchowej, i wyznawania swoich win w skrytości serca. To jest bardziej uczciwa kwestia podejścia do Boga w Twojej sytuacji. Ponieważ nie jesteś w stanie wyznaczać sam sobie pewnych granic i ich przekraczać. Myslę że jesteś świadom co oznacza ich przekraczanie w tej kwestii. Bóg patrzy na intencje. I powinieneś zrozumieć swoją wlasną sytuację, komunia duchowa w Twoim przypadku będzie miala znaczenie i może także skutkować w Twoim życiu.

Ponieważ to nie jest syn marnotrawny. To oszust, przypadkiem do syna nieco podobny, grający na to, że ojciec się tak w swoim smutku zapamiętał, że lgnął będzie do każdego pozoru, byle tylko syna przy sobie z powrotem mieć.

Pitaval, nie Zbawienie, ot co.

My sie szalenie z ojcem cieszymy, ze syn zerwal z grzesznym zyciem wsrod pogan i swin, otrzezwial i glod go przypedzil z powrotem.

I wyraznie rozumiemy, ze zadne listy o dodatkowe finanse czy jedzenie ojca nie zmiekczyly. Dopiero powrot syna z grzesznego zycia pozwolil ojcu go przygarnac.

Ty sie mozesz oszukiwac jak chcesz. Ale to ty zyjesz w grzechu i to nie jest wina ksiedza, ze nie pozwala ci kpic z Eucharystii i Sakramentu Pokuty i udawac skruchy i zalu za grzech, ktorego nie zalujesz. Bo nie masz najmniejszej ochoty z nim zerwac.

do equuleuss:Chyba odnosisz się tylko do ostatnich postów. w tekście źródłowym wyjaśniałem swoją sytuację.
Problem, o którym mówisz mnie nie dotyczy.

Apeluję do wszystkich, żeby wstrzymali się z oskarżeniami bez pokrycia. Kryjecie się za pseudonimami, więc na was można pluć bez ograniczeń, bo nie obraża się konkretnego człowieka. Ja podpisałem się swoim imieniem i nazwiskiem. na to co robicie jest paragraf w dekalogu ale również w kodeksie karnym. To, że jesteście anonimowi to nie znaczy, że nie można was znaleźć.

Znaczy, w moim ujęciu, syn marnotrawny ciągle pasa te świnie, w brzuchu mu burczy, ale żeby wrócić do ojca, to on jeszcze nie dojrzał. W ten sposób daje okazję oszustowi, przypadkiem do niego nieco podobnemu.

Co się tak wykłada, że Krzysiek na razie jest tym oszustem z pitavala, a czy może stać się synem marnotrawnym? Może może, ale póki co tego po nim nie widać.

Zlituj się. Chcesz żeby inni szli drogą Judasza Twój wybór, ale nie mów, że to wola Boga. Jakoś nie mam ochoty wybrać drogi człowieka, który się powiesił i o którym Jezus powiedział: biada temu człowiekowi, przez którego Syn Człowieczy będzie wydany. Byłoby lepiej dla tego człowieka, gdyby się nie narodził.
Ty chcesz, żeby stosować metodę przychodzę do Ojca jak syn marnotrawny, ale zamiast żałować to wołam "dawaj więcej pieniędzy i ja jestem Twój syn. mi się należy" i wracam do dawnego życia. Tyle, że to nie o to chodzi. Chodzi o chęć zerwania z grzechem, a nie o to, że mam ochotę grzeszyć, podoba mi się i jeszcze żądam możliwości Komunii Św.

W takim razie jaka jest tutaj Twoja rola w tym temacie? Jeśli tylko teoretyczna to odpowiedź masz także w tych moich postach, dokładnie, takie osoby które są w związkach niesakramentalnych mogą przyjmować komunię duchową, która także skutuje w ich życiu i to postrzegam jako uczciwą postawę wobec Boga.

Co do spowiedzi to uch Święty odpuszcza grzechy. Nie po to Duch Święty jest w konfesjonale, żeby potwierdzać mądrość kapłana ale żeby decydować. Grzech jest tylko grzechem, a nie wyrokiem, a na podstawie jednego grzechu szatan wydał wyrok i skazał na śmierć. On nie musi analizować, jemu zależy tylko na wyroku śmierci, bo on chce śmierci grzesznika.