są też pary, które dobierają się na zasadzie ogień-woda, bardzo mało ich łączy, a i tak dobrze sobie radzą w związku

Tak jest to bardzo dobre podejście Ogień i Woda czyli powrót do korzeni zgadzam się.

Jeśli nie usłyszę przekonujących mnie argumentów to utwierdzę się w swoim wyborze jako słusznym.

To co myślisz że pod wpływem tego co tu usłyszę, będę na siłę starać się znaleźć chłopaka skazując na niepowodzenie ten związek?

Ależ ja od niczego nie uciekam. Nie jestem w stanie stworzyć związku więc w sposób naturalny pozostanę sama.

akacja- właśnie dlatego piszę o ucieczce - Wybierasz inną drogę życia nie dlatego, że czujesz do niej powołanie, ale ponieważ nie widzisz możliwości stworzenia udanego związku z mężczyzną. Gzieś byś może takiego związku chciała- ale to musiałby być chodzcy ideał, a nie facet z krwi i kości - a skoro nie możemy mieć tego, co chcemy, to idziemy inną drogą.

Dziwne to jest - Ani zakonnice, ani członkinie istytów świeckich, ani dziewice konsekrowane nie negują wartości małżeństwa. - Ale rezygnują z niego (choć jest dobre i pikne) dla wyższego dobra.
Niechęć do seksu nie powinna być kryterium wyboru życia konsekrowanego- ale owszem, może być wyborem samotności świeckiej.

Twój dylemat sprowadza się do tego, że nie istnieje człowiek, który będzie czynił wszystko co mu nakażesz.

akacjo...Próbuję zrozumieć Twój stosunek do życia, ale za żadne skarby nie potrafię. Jedyna refleksja jaka mi się nasuwa to..
Odnoszę wrażenie, że być może kiedyś zostałaś skrzywdzona przez kogoś. Stąd taka wrogość , i niemożliwość zaakceptowania związku dwojga ludzi. Na chwilę obecną nie znajduję innego wytłumaczenia.
W ten sposób, jaki Ty przedstawiasz może podchodzić do życia albo osoba skrzywdzona, albo bez urazy ''niecałkiem zdrowa''.
Jeśli zostałaś skrzywdzona, powinnaś poddac się terapii.
Jesli nie..również powinnaś skorzystać z fachowej pomocy.
Wybacz, ale Twoje podejście do życia jest trochę...? chore ...

Ale tu nie ma żadnej ucieczki. Tu jest wybór aktywności w czasie wolnym. Wolę po pracy posiedzieć przed komputerem lub pojechać na wycieczkę z PTTK niż umawiać i spotykać się z chłopakami.
Nawet gdy była ta forma aktywności jak umawianie się z chłopakami to niczego to nie doprowadziło, bo albo skończyło się na jednej rozmowie, albo doszło do konfliktu, albo uznało się że woli się inaczej spędzać czas wolny, bo jest się zmęczoną by po pracy być wyciąganą przez chłopaka do kawiarni



A wiec przyznajesz że może być motywem wyboru samotności świeckiej. Bo o wyborze życia konsekrowanego nic nie pisałam w tym wątku tylko o pozostaniu samej.

Strumyku, bo umawianie się z nieznajomymi mężczyznami przez internet na spotkanie w realu ze swojej natury jest niebezpieczne.

Szukaj w realu, zamiast w necie i już będzie bezpieczniej - np. na wycieczkach PTTK - to nawet wspólne hobby się znajdzie

Swoją drogą ja bym się bardziej bała chodzić sama po górach (a Ty przecież chodzisz), niż spotkać się z chłopakiem w jakinmś miejscu publicznym.

Tytuł może inny, ale w środku ta sama zawartość.

Z PTTK z którego jeżdżę, nie ma samotnych chłopaków.


A ja bardziej bałabym się pojechać z chłopakiem, którego mało znam w góry niż chodzić po nich sama.

Moniko, tamten wątek już chyba się wyczerpał, bo nie ma w nim nowych postów. A w tamtym wątku chciałam porozmawiać o wyborze życia w bezżenności dla Królestwa Niebieskiego, co stanowi przeszkodę a co może być oznakiem powołania. A chciałam by był wątek oddzielny poświęcony ściśle temu czy szukanie wierzącej, drugiej połówki ma sens, czy jest możliwe poznanie kogoś do pary.

akacja- odpowiedź jest prosta i krótka: ma to sens i jest możliwe.

Bezsensu jest natomiast przekonywanie Ciebie- moim zdaniem ten temat mozna spokojnie zamknąć, bo "przekonanego nic nie przekona"

Czy wiesz, droga akacjo, czym jest kompromis? Nie mówię o kompromisie na polu wiary, ale na polu duchowości czy raczej praktykowania religii już tak Może warto popracować nad kompromisami nie w stylu coś za coś, ale chcesz przecież z tym wymarzonym dzielić i szczęścia, i smutki, więc może choć odrobinkę zainteresuj się tym, co jego interesuje i spróbuj zainteresować go tym, co interesuje Ciebie. Od tego są przecież rozmowy Bo nic na siłę.

Może daj sobie trochę czasu. Przecież miłość, na której opiera się związek, musi mieć czas, żeby rozkwitnąć. Owszem, są po drodze burze i takie tam inne. Ale jednak potrzebny jest czas! Dlatego może nie warto na siłę szukać od razu męża Może warto poznać wiele osób, po prostu dlatego, że macie wspólne zainteresowanie, hobby, dobrze wam się rozmawia. Ale nie wtłaczać ich od razu w formę "i żyli długo i szczęśliwie"

Tamten wątek: Dlaczego całe życie poświecić Bogu? M.in. dlatego że z facetem nie da się żyć.
Ten wątek: Czy mozna znaleźć wierzącego chłopaka? Raczej nie można, a poza tym z facetem nie da się żyć.
Wniosek ogólny: Z facetem nie da się wytrzymać.

Proponuję wszystkich mężczyzn wysłać w kosmos..
Wszyscy na tym skorzystamy...
akacja przestanie przekonywac samą siebie do czegoś, co jest absurdalne...
a userzy ..ups...wtedy już tylko userki przestaną czytać kolejne tematy zakładane przez akację, które tak naprawdę nic nie wnoszą ciekawego w dyskusjach na temat wsólnego życia mężczyzny z kobietą.

Czasami nie wiem czy mam się śmiać czy płakać, czytając to co piszesz akacjo..