Najwyraźniej to nie ta figura, bo dyskutujesz o czymś kompletnie innym niż ja. Ale to oftop w tym wątku a kolejnego o tym co księża powinni jakoś nie chce mi się zakładać.

Offtop?
Prosze bardzo : Strona główna forum » Człowiek w świecie wiary » Żyć wiarą
Chyba również o własną wiarę tu chodzi, własne przekonania i ich realizacje.
Wątku o którym mówisz zakładać nie trzeba, księża wiedza doskonale co powinni.
O tym jak do tego doprowadzić tez nie potrzeba.
Trzeba przestać gadać i za to się wziąć jeżeli ktoś uważa że następuje tu złamanie zasad,agresja, kłamstwo itd.
Ktoś się boi sam, nie daje rady? Sa inni.I w końcu są przełożeni kapłana.
Ot i wszystko.
DZIAŁAĆ !

Nithael, ale... o co chodzi? Jaka agresja, jakie kłamstwo, kto się boi? O czym Ty w ogóle mówisz? Wątki Ci się przypadkiem nie pomyliły?

ależ sie poturlałem ze śmiechu !
Jasne że mi się popieprzyło, tak to jest jak ktoś przeszkodzi
Niestety wykasować tego nie moge.
I oczywiście przepraszam za zamieszanie.

Z jednym "ale". Może niekoniecznie należy rozumiec czystośc tak... ginekologicznie. To nie jest kwestia "posiadania" czy "nieposiadania" jakiejś tkanki, tylko kwestia wejścia w relację seksualną. Generalnie nie jest głupio, jak taka relacja jest właściwa małżeństwu, czyli dzieje się miedzy ludźmi wyrażającymi wolę bycia ze sobą do śmierci, a nie do czasu spotkania kogoś atrakcyjniejszego. No i tyle.

Dokładnie, BlankaA. To, czy kobieta ma jakąś tam błonę, czy nie, nie ma w praktyce żadnego znaczenia. Ważne, czy jej ciało i ją całą miał ktoś inny, niż jej mąż. Ja już pisałam o swoim przykrym przypadku i wiem, że dla mojego męża to coś ciężkiego do przełknięcia. I na pewno nie o jakąś tam błonę mu chodzi, czy bycie "tym pierwszym", ale o fakt, że miał mnie ktoś inny. Dla mnie też jest to bolesne. Mało tego, ten problem utrudnia budowanie zdrowych relacji seksualnych. Mówiąc o tym, co i jak lubisz, wiesz dobrze, że Twój ukochany ma już w głowie pewne obrazy z Tobą i kimś innym w roli głównej. I takie rozmowy są ciężkie dla obu stron, a powinny być przyjemnością.

A jak mąż miał kogoś innego wcześniej to go tak bardzo w dołku nie gniecie ?;)

Właśnie "problem" w tym, że nie miał, przez co czuję się, że tak powiem, gorsza.

I z tym się łączy to, o co wcześniej pytał Elbrus - o małżeństwo mniemane. Oczywiście, że jeśli zostanie stwierdzona nieważnośc małżeństwa po iluś-tam latach (no, 20 to raczej skrajnośc, niz przeciętna), to nie zmienia to faktu, że strony (a przynajmniej jedna z nich, w niektórych przypadkach) wcześniej miały wolę życia w małżeństwie tak, jak gdyby ono miało byc jedno, wyłączne, nierozerwalne. I w tym sensie ich współżycie fizyczne było czyste - bo intencja była czysta. Nie było seksu w związku "na jakiś czas", tylko seks w związku "na zawsze".

Gorsza bo co niby ?
Wyjaśnij mi bo ja nie rozumiem.

Witaj

Pięknie na ten temat mówi ks. Piotr Pawlukiewicz w konferencjii "Seks - poezja czy rzemiosło".I jest dostępna na CD. Zakupiłam ją dla mojej nastoletniej córki, której zawsze powtarzam, by kierowała się swoim rozumem, a nie tym co mówi masa.

Ciekawie też opowieda na tematy damsko-męskie p. Jacek Pulikowski. A wszystko to dostępne na CD w dobrych księgarniach katolickich

Nithael, jak Ci tego nie wytłumaczę, tak jak Ty mi nie wytłumaczysz, jak bolą jądra np. Jestem kobietą z psychiką kobiety, kochającą mężczyznę, kochającą Boga i odnajdującą sens i "to coś" w życiu wg Jego planu. Tak więc dzieli nas taka przepaść, że na pewne sprawy nie spojrzysz moimi oczami i będziesz ciągle drążył, byle tylko prowokować. Ale odpowiedzieć mogę - gorsza od innych kobiet, które miały tyle oleju w głowie, by poczekać, które się na tyle szanowały. Gorsza od mojego męża, który zapewnił mi świadomość, że wybrał właśnie mnie, że był pod tym względem tylko dla mnie.

Nie sądzę abyś miała jakiekolwiek podstawy aby siebie tak wewnętrznie poniżyć,a właściwie ukarać i nadal karać.
Chyba powinnaś o tym z mężem porozmawiać, bo to zadręczanie się do niczego dobrego nie prowadzi.

No i na szczęście się nie zadręczam, nie poniżam i nie karzę (bo niby jak to zrobić...). To są odczucia, wypływające z przekonań i budowane też na konsekwencjach. Nie czuję się tak, bo tak chcę. Nie roztrząsam tego i nie myślę o tym często. Ale tego typu wątki przypominają mi pewne błędy. I chcę dać świadectwo.

Ech, jak się na siłę chce udowodnić, że coś jest złe i bez sensu to się to zrobi. Nithael myślę, że wyciagasz zbyt pochopne wnioski co do tego, co czuje, czym się zadręcza agvis. To, że się czegoś żałuje, nie oznacza od razu zadręczania.