Ale wiele demonów jest o których nie wiemy , a może które nasze pokolenia będą odkrywać - w sensie jeżeli widzę wroga to mogę się mu przeciwstawić .
Bóg jest miłością i wyjście poza miłość skutkuje wszystkim tym co jest pożywką nie miłości - strach , nienawiść , obawa - dlatego te przymioty obejmują demony które powodują takie a nie inne zachowanie i odczucie .
Jeżeli z modlitwy słownej wchodzę w modlitwę myślną to obrazek lub figurka mogą być w początkowym okresie pomocne aby przywrócić równowage rozbieganym myślom - jednak cały czas jest modlitwa do Boga .

No i Elbrus rozwalił całą dyskusję poprzez off-top o demonach i ich rodowodzie.

Może warto wrócić, zastanowić się, jak sobie radzimy z traktowaniem figur, obrazów i świętych osób, by nie oddawać im czci należnej tylko Bogu?
Skłonność taka występuje niewątpliwie, a potem ateiści śmieją się z nas, ze mamy pełno różnych Matek Boskich, które różnią się w zeznaniach.
Śmiech ateistów - jest uzdrawiający - bo przywraca nam świadomość błędów, które popełniliśmy. Pytanie, co powiemy Bogu, gdy spotkamy się z Nim oko w oko?