Ciekawostki mnie mniej interesują.
Interesuje mnie katolickie podejście do problemu i porady jak wyjść z tego bardzo silnego nawyku.

Co do warunków Spowiedzi to wystarczy nie chcieć. Nie można zakładać że "i tak się nie uda".
Choćby 100 razy nie wychodziło to za każdym razem trzeba podjąć postanowienie i mieć nadzieję że się uda wytrwać.

Z tymi nałogami to też nie można popaść w łatwe usprawiedliwienia. Nawyk nie jest chorobą. O braku grzechu ciężkiego możemy mówić gdy nie ma świadomości lub dobrowolności. A tu dobrowolności nie ma gdy ktoś stara się z całych sił a mimo to mu nie wychodzi i wtedy ZA ZGODĄ SPOWIEDNIKA po dokładnym rozpoznaniu przez niego sytuacji może ustalić szczegółowe zasady np. spowiedź co miesiąc a w przypadku sporadycznych upadków możliwość dalszego przystępowania do Komunii. Nie można nadużywać pojęcia choroba.
Seks nie uzależnia fizycznie. Organizm sam sobie radzi z fizjologią przez polucje.
A jak ktoś uległ pokusie to pozostaje Spowiedź.

Jestem przeciwnikiem rozmydlania nauki i prób szukania usprawiedliwień i rozumowych sztuczek.
Jednocześnie skruszony grzesznik powinien otrzymywać w konfesjonale maksimum zrozumienia i miłosierdzia.

Postanowień się nie robi nałóg rzuca się z dnia na dzień bo te postanowienia nic nie dają chciałem dodać sam robiłem postanowienia i tak nie zerwałem z grzechem dlatego Blum posłuchaj się mojej rady bo sam mam z tym problem zdarzy mi się upadać bo człowiek jest nie doskonały.Ale nie tracę wiary! Trzeba mocno wierzyć że się uda! Pozdrawiam

chodziło mi o postanowienie nie robienia tego więcej a nie postanowienia w stylu "do świąt nie" albo jakieś przyrzekanie, przysięganie

chodzi o wewnętrzne nastawienie w czasie spowiedzi

Kwestia interpretacji, zalezy z jakiego roku są te badania. Prosta sprawa, po co kupowac jak można mieć wszystko przez internet. Zresztą wyobraż sobie przez chwilę że masz żonę - naprawdę ryzykowałbyś kłutnie przez jedno pisemko? Oczywiście to ma sens, bo w małżeństwie sprawy wyglądają inaczej. Ale Ty piszesz o czymś innym niż ja. Ja pisałem i to wyraźnie o sytuacji dy masturbacja przestaje być wynikiem nadmiaru hormonów, a staje się nałogiem. Wtedy spaczone jest całe patrzenie na kobiety. Czy teraz jest to już zrozumiałe?

dirk7 ja tylko chciałem dodać żeby autor wiedział.
Mi też chodzi o postanowienie nie robienia tego więcej pozdrawiam.

Pamiętaj że każdy okres abstynencji w którym udało ci się wytrwać jest sukcesem. Ja jestem niestety uzależniony od tego nałogu i zdarzało mi się wytrwać w czystości "długie" okresy najdłuższy to dwa miesiące i cztery dni. Ale zazwyczaj od sakramentu pokuty do kolejnegfo upadku to czas ok 2 tygodni. Jest to dla mnie strasznie uciążliwe, borykam się z tym problemem od ok trzech lat. Wcześniej to robiłem ale nie miałem jeszcze świadomości że to grzech. Był czas co się z tego nie spowiadałem. Aż boję się pomyśleć ile spowiedzi miałem w życiu nieważnych. najgorsze jest to że kiedy raz się złamię po dłuższym okresie abstynencji to już staje się to codzienną rutyną aż do kolejnej spowiedzi. Czasami też mam wrażenie że jest to błędne koło jednak każdy spowiednik zapewniał mnie że jest sukcesem wytrwać nawet 1 dzień. Wciąż modlę się i wiem że Bóg może mnie z tego uzdrowić mimo że updam po raz nty. Tobie też na pewno się uda z tego wybrnąć

Mi również musi się udać!

Ale jak to jest pewnie masturbujesz się jak włączasz jakieś filmy pornograficzne tak chyba się robi najczęściej sam tak robię jeszcze do tego pornografia niszczy człowieka patrzysz się na człowieka jak na przedmiot a nie jak na człowieka z uczuciami...

Mam pomysł módlmy się nawzajem za siebie no i za tych którzy borykają się z tym samym problemem co my.

Trzeba zająć się życiem, a nie przejmować takimi bzdetami.

Prawda!

Ze skrajności w skrajność. Ani nie powinno się traktować upadku jako koniec świata i koncentrować tylko na nim (chociażby dlatego, że to utrudnia zerwanie z grzechem; poza tym, powinno się koncentrować na miłości Bożej), ani nie powinno się traktować upadków jak jakieś "bzdety". Grzech nie jest nigdy "bzdetem".

No też prawda

Ja tylko jestem za tym że trzeba zająć się swoim życiem

Często bywa tak, że problemem jest jakieś zamartwianie się i obwinianie. Wtedy człowiek kręci się ciągle wokół tego samego. Tak jak np. problem z niechcianymi, czy bluźnierczymi myślami. W takich przypadkach trzeba przestać się przejmować i zająć czymś ciekawszym.

Z takim sformułowaniem tej kwestii jak najbardziej mogę się zgodzić.

Może ja coś ciekawego polecę. Krąży w necie film Mateusza Grzesiaka "Gdy masturbacja i pornografia stają się problemem". Moim zdaniem bardzo ciekawe spojrzenie.

a ja po 2 tyg wolnego zycia bez tego grzechu znowu upadłem. Czasami chocby teraz mam wrazenie, ze wszytko bez sensu, ze ta moja 2 tyodniowa walka była ebz sensu, ze straciłem to wszytko znowu i an nowo musze sie zmagac. Ciezkie życie. Prosze boga o czystosc, uaje mi sie mówić sobie NIE, nie wolno pomyśl, udaje mi sie to wszytko ale jak to ejst, ze nadchdozi jedna chwila, jeden moment i bum. Ni z tego ni z owego konczy sie tak jak sie konczy. Nie wie. W takich chwialch jakbym głowe tracił, jakby mną cos sterowało pomimo, ze wiem, ze to jest złe to czuje sei tak jakbym no zniewolony był jakbym nie umiał sie uwlonic ;<
Jednak mam kochające mnie osoby i to oni dają mi tą siłę czystości! Musi mi sie udać !