Dlaczego grzechem jest gdy rodzice 8 dzieci chca robic to tylko i wylacznie dla przyjemnosci i nie chca w zadnym wypadku miec kolejnego dziecka?????

Przeciez te wasze filozofie sa chore !

3 grosze wrzucone do tematu... okiem 18-sto latka:

Seks oczywiście TYLKO z miłości. Ale małżeństwo? Ja nie mówię że małżeństwo jest beee. To piękny sakrament i zamierzam kiedyś wziąść ślub. Jednakże czy osoby mające dajmy na to po 20 pare lat i uprawiające seks z miłości są ZŁE NIEDOBRE bo nie chcą tego robić w małzeństwie? Otóż nie. Ja wiem wiem, PŚ i nauka kościoła jest niepodwazalna itd. ale popatrzcie na to bardziej życiowo. To nie czasy Jezusa że młody mężczyzna przejmował biznes po ojcu brał za żonę jakąś dziewoje i żyli sobie w małżeństwie. w dzisiejszych czasach aby załozyć rodzinę trzeba mieć : Prace, wykształcenie, pieniądze, no i osobę którą się kocha! Można by powiedzieć że problem stawia przed młodymi ludźmi ten pokrętny świat. Bo niestety ale niektóry dopiero w wieku lat ok. 25 stają na nogi na tyle aby założyć rodzinę i wziąść ślub. I wychodzi na to że do tego czasu "grzeszą". to się nie nazywa olewanie sakramentu małżeństwa tylko Odpowiedzialność za swoje czyny.

pozdr.

Twoje spojrzenie jest bardzo naiwne ponieważ miłość to również odpowiedzialność, podejmowanie wszystkich konsekwencji i skutków jakie wynikają z "bycia razem" a co to za odpowiedzialność gdy współżyje się nie patrząc na to, że można począć dziecko? i potem jest wielkie "upsss",poza tym jest to skupienie się tylko na miłości fizycznej pomijając tą duchową, ponieważ w małżeństwie nie zawsze można współżyć i nie na tym tylko polega małżeństwo, i powiedz mi co to za wspólnego odpowiedzialność z zaczynaniem od końca? to tak jakbyś zjadł surowe jajko przed jego ugotowaniem albo surowe mięso przed przygtowaniem i usmażeniem. I jeszcze jedno: nie wmówisz mi że w przypadku tych co się najmowali do prac w polu też tak było, poza tym jakoś to ubodzy w większej częsci chodzili za Jezusem a nie bogaci, w końcu do kogoś mówił gdy wymieniał błogosłwieństwa, no i napewno nie wmówisz mi że życie pod okupantem było super lekkie.

A czy ja gdzieś napisałem że nie? Tylko że jest to odpowiedzialność NIEPISEMNA i wypływająca tylko z woli obojga partnerów a nie czynników jakie przedtem wymieniłem.




Jest genialne coś zwane antykoncepcja co z pewnością zanegujesz Ale przyjmij do wiadomości że ja nie neguje więc "ups" to tylko jedna możliwość i wcale nie musi mieć odzwierciedlenia w przyszłości.




No i jednak wrzucasz mnie do jednego wora z wszystkimi 18-stolatkami. Tak tak nam tylko seks w głowie a uczucia duchowe są dla nas obce i nic nie wiemy o życiu. (ironia).



Nie bardzo rozumiem stwierdzenie "co to za wspólnego".

Ren_Hayato napisał: które da się jednak pokonać, za bardzo je wyolbrzymiłeś

rozumiem, neguje ponieważ dla mnie jako katoliczki jest to grzech

niestety, sposób widzenia świata przez 18-stolatka jest niepełny, wiem to z własnego doświadczenia.

tzn. "co to ma wspónlego" ech, ta klawiatura późną porą nocną....

Bo oni powinni pragnąć kolejnych dzieci, otwierając sie na płodność! Co z tego, ze czynią to np w głębokiej fazie III, z której nie zarejestrowano jeszcze żadnego poczęcia?
Dla mnie to jest nie do przejścia - jak można "otwierać sie na płodność", celowo planując współżycie w fazie niepłodnej, bo nie chcemy/nie możemy mieć więcej dzieci? Przecież taka para omija płodność szerokim łukiem! I przebiera nogami, żeby się wreszcie skończyła!
A z tą przyjemnością to też nie tak do końca - seks jest nie dla przyjemności, lecz dla pogłebiania więzi między małzonkami, dla ich wzajemnego wzrastania, do stawania sie jednym sercem i jedną duszą, dawaniem daru z siebie - oczywiście, jeśli abstrahujemy od drugiego cel, jakim jest płodność. "Zwykły impuls popędu lub uczuć" też w nim jest obecny, ale nie ma znaczenia pierwszorzędnego (to z HV).

Wiem, że stara wypowiedź, ale...

Wstrzemięźliwość...

Akacjo - wtedy rzeczona para nie będzie zachowywać wstrzemięźliwości w dni płodne, tylko będzie współżyć według potrzeby, miłości i wzajemnego oddania, jak to Pan Bóg wymyślił, a nie wg wskazan termometru. Zachowywanie wstrzemięźliwości seksualnej w dni płodne nie jest żadnym nakazem ani warunkiem zbawienia. Co więcej - jest zachowaniem nienaturalnym i wymyślonym przez człowieka, w dodatku obdarzonym w naszych czasach błogosławieństwem i przekonaniem, że ma z tego płynąć jakieś specjalne dobro. Tymczasem owa "wstrzemięźliwość" to tylko slogan służący do skierowania rozumowania na inny tor. Ludzie, którzy stosują npr, nie troszczą się w pierwszym rzędzie o wstrzemięźliwość, oni próbują po prostu uniknąć poczęcia, bez narażania się na wykroczenie przeciw VI przykazaniu w jego obecnym rozumieniu.

Bardzo ładnie napisane.

Też czekam na przekonywującą odpowiedź na pytanie: dlaczego ten sposób regulacji poczęć jest bardziej otwarty na nowe życie niż inne (nie-poronne). Niestety nikt mi do tej pory jej nie udzielił. Oprócz sypania komunałów o: instrumentalnym traktowaniu, skłonności do aborcji, nie-akceptacji płodności i t.p. i t.d. oraz koronnego argumentu: NPR to nie zapobieganie ciąży ale jej planowanie.

Moi Mili

Bardzo Was lubię czytać, naprawdę, ale w Rodzinie. A przynajmniej wtedy, kiedy rozmawiacie na takie tematy, jak tu od pewnego czasu

Przypomnę, czego od tego wątku oczekiwał Autor:


To naprawdę nie miejsce na rozmowę o tym, czy stosowanie NPRu wiąże się z mentalnością antykoncepcyjną

Pozdrawiam - i do zobaczenia w Rodzinie

A dlaczego tylko w Rodzinie? Bo czuję sie postawiona za karę do kąta...


Autor pyta o przyjemnośc, która towarzyszy współzyciu, czy ona sama w sobie jest grzechem - a my odpowiadamy. Niektórzy wprost, niektórzy poprzez przykład; pojawiają się dygresje, ktoś je podejmuje...

To, ze seks jest przyjemnością to jest chyba jasne dla wszystkich (i tych, co z praktyki, i tych, co z teorii). Ale seks jest także przyczyna i źródłem nowego życia. Jak traktowac tę przyjemnośc? Potrzebna, czy nie? Jak ocenic stosunek, który jest podejmowany głównie/tylko dla przyjemności?

Stanowisko Kościoła (dzisiaj) określa, że każdy stosunek płciowy ma dwa cele: jednoczący i prokreacyjny (HV). Sama przyjemnośc, popęd, potrzeba własna i własna przyjemnośc ma tu znaczenie marginalne (jest wspomniana przy pierwszym (jednoczącym) celu.

Tyle, że jest to teoria.

W praktyce małżeńskej, podczas lat wspólnego (po)życia te pojedyncze akty stanowią ogromną różnorodnośc na osi jednoczenie(przyjemnośc) - prokreacja. Ile razy w ciągu trwania, małżeństwo podejmuje stosunki nastawione rzeczywiście na płodnośc (plus jednośc?) Kilka, kilkanaście? A pozostałe? Ile jest takich: "pół na pół"? A ile nastawionych na wyrażenie miłości i oddania? A takich dla zaspokojenia popędu? Ile w tych ostatnich otwarcia na życie? Inny w swej wymowie jest stosunek w noc poślubną, inny w środku fazy III, kiedy już popęd jest zaspokojony; jeszcze inny, gdy staramy sie o dziecko i to są pierwsz takie próby; i zupełnie inny, gdy robimy to z desperacją kolejny rok... bez skutku... analizując wykresy, testy owulacyjne... ile w tym wzajemnego oddania - ile faktycznej potrzby bliskoci? (pisał tu o tych różnicach n.in. Emil, który mnie tu "sprowadził")

Dokumenty Kościoła widzą poszczególne akty bardzo abstrakcyjne - jakby były one czymś oderwanym od prawdziwego zycia. Tymczasem one wszystkie dopiero w sumie tworzą całośc, którą można rozpatrywac w aspekcie: jednoczenie - prokreacja. Twórcy prawa tego nie rozumieją. Dla małżonków każdy akt jest sciśle osadzony w konkretnych, aktualnych warunkach ich życia - gdyby wszystkie miały byc takie same, "wyprane" z tego kontekstu, to doszlibysmy do paradoksu, za który mnie i Krzysztofa moderatorka odesłała do kąta czyli do problemu - jak można pragnąc potomstwa i jednocześnie go nie pragnąc...

Pytanie autora można zresztą rozpatrywac w kilku aspektach. Jednym z nich jest historia rozumienia seksualności w KK i nie tylko. Opisuje to szczególłowo Ksawery Knotz: http://www.szansaspotkania.net/index.php?page=1978 Zachęcam do lektury i analizy tekstu, tam jest wyjaśnienie, dlaczego w ogóle mamy takie wątpliwości na temat natury seksu, cielesności, pzyjemności... to wszystko, co było, dalej, gdzieś w naszej społecznej (nie)świadomości głeboko w nas tkwi...

Pozdrawiam

A można jakieś konkrety?

A ja spytam - ile trzeba miec lat, żeby osiągnąc "pełny sposób widzenia świata"?

Skąd mam to wiedzieć? sama poszukaj odpowiedzi.
P.S. jak już bedziesz wiedzieć to daj znać chętnie się dowiem.

Mateola

Dopisalas tutaj najmadrzejszy post i poruszylas kilka waznych dla mnie, jako bladzacego katolika kwestji, natomiast
- seks jako zrodlo zycia. Czemu za kazdym razem jak sie kocham z zona musze myslec o potomku? Co mam zrobic jak nam juz potomkow wystarczy? Czy mam sie wtedy wstrzymac wogule od stosunkow czy stosowac NPR?
- kazdy stosunek malzenski jest rzeczy samej sobie inny. Sa takie ktore sie robi zeby splodzic dzieci, sa takie ktore sie robi zeby zaspokoic pragnienie i sa takie ktore sie robi z "niecheci" (bo zona lub maz chce).
Sa tez takie ktore sie robi zeby nie zmarnowac czasu (np osoby stosujace NPR ktore kochaja sie w czasie nieplodnym, kiedy kobieta z grubsza nie ma checi).
- dokumenty kosciola sa raczej zalosne jesli chodzi o powod zakazu antykoncepcji. Tak samo jest w Biblji. Nic nie jest zakazane w malzenstwie. Koniec. Kropka. Jak juz powiedzialem kilkakrotnie, kosciol nie ma prawa zagladac wierzacym do ich sypialni.
- Szansanaspotkanie czytalem kilkakrotnie, szukajac konkretnych dowodow z Biblji co do zakazu antykoncepcji. Takich niestety sie nie doszukalem.