Każdy 5-cio latek to wie.

Zefciu do synka (lat 5):
Jutro pójdziemy do kina lub do teatru
Y=K+T

Synek:
Tata, czy wiesz kiedy zostaniesz kłamcą?

Kubuś:
Każdy 5-cio latek zna jednoznaczną odpowiedź na to pytania, matematyczną, czyli super precyzyjną.
Weź się zefciu nie kompromituj przed przedszkolakami i odpowiedz na pytanie.

Ciekaw jestem zefciu, czy Ty, jako bardzo dobry Ziemski programista jesteś w stanie zrozumieć to co pisze Kubuś niżej?
... pytam bo w moim Wszechświecie z którego przybyłem to są matematyczne banały.

http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia ... tml#217359


Nie rozumiem co tu jest bzdurą?
1.
Mamy dwa rejestry wewnętrzne mikroprocesora Z80 o nazwach A i B zawierające 8-bitowe liczby binarne.
2.
Mamy wskaźnik przeniesienia CY ustawiany operacją odejmowania:
A-B
CY=1 <=> A<B
CY=0 <=>A>=B

Mamy dwa prościutkie rozkazy mikroprocesora Z80:

Doskonale widać że, dla adresów tożsamych:
BLOK1 = BLOK2
powyższy ciąg instrukcji jest tożsamy z ciągiem poniższym:

Co więcej!
Przy zapisie BLOK2 bezpośrednio pod rozkazem JP BLOK1=BLOK2 zbędność rozkazu JP jest oczywistością, czyli program redukuje się do postaci

Kolejne pytanie?
Co tu robi rozkaz SUB, do czego on jest potrzebny?
Oczywista odpowiedź:
Do NICZEGO!
Nasz program ulega kolejnej redukcji do postaci:

Czyli dla tożsamych adresów BLOK1=BLOK2 nie ma nie tylko instrukcji skoku warunkowego, nie ma TOTALNIE niczego, z naszego „programu” zostało absolutne ZERO!

Wniosek:
Tożsame etykiety w instrukcji warunkowej zapisuje wyłącznie matematyczny żółtodziób.

Oczywiście nie jest prawdą, że najprostszy choćby program komputerowy można napisać bez instrukcji skoku warunkowego.

Dowód:
Zabierzmy z listy rozkazów dowolnego mikroprocesora wszystkie skoki warunkowe typu:
JP C,BLOK2
JP NC,BLOK1

Oczywiście zostaną wówczas wyłącznie rozkazy podstawienia typu:
LD A,B ;Przepisz do rejestru A zawartość rejestru B
plus rozkazy arytmetyczne które nie ustawiają elementarnych wskaźników przeniesienia CY i zera Z bo po co?
… skoro nie dysponujemy instrukcją warunkową?

Przy pomocy takiego „mikroprocesora” nie da się napisać najprostszego pod słońcem programu typu włącz/wyłącz oświetlenie obiektu nocą, gdzie zmienna wejściowa „ciemno” informuje:
ciemno =1 - jest ciemno, zapal światła
ciemno =0 - jest widno wyłącz światła
Jak to zrobić bez instrukcji skoku warunkowego?
Nie da się - to fizycznie niemożliwe!

Często spotykaną sztuczką w języku asemblera jak również w językach wysokiego poziomu jest rozgałęzienie kaskadowe.

Jak działa?
Załóżmy dla uproszczenia następujące wartości stałych symbolicznych:
A0=0
A1=1
A2=2
A3=3
gdzie z prawej strony to kolejne liczby binarne.
+ - spójnik „lub”(+) z naturalnej logiki człowieka
* - spójnik „i”(*) z naturalnej logiki człowieka

if x=A0+A1+A2+A3 then BLOK0 then BLOK1 then BLOK2 then BLOK3 else BLOK4
Tożsamy ciąg instrukcji:
if x=A0 then BLOK0
if x=A1 then BLOK1
if x=A2 then BLOK2
if x=A3 then BLOK3
if ~x =~(A0+A1+A2+A3) then BLOK4
Prawo algebry Boole’a:
~(A0+A1+A2+A3) =~A0*~A1*~A2*~A3
Stąd ostatnią instrukcję można zapisać w postaci tożsamej:
if ~x=~A0*~A1*~A2*~A3 then BLOK4

Jak to działa?
Załóżmy:
x=2
mamy wówczas wartości binarne:
x~~>A0 = x*A0= [2]*[0] =0 - zbiory rozłączne
x~~>A1 = x*A1= [2]*[1] =0
x~~>A2 = x*A2= [2]*[2] =1 - zbiory tożsame
x~~>A3 = x*A3= [2]*[3] =0
Wykonane zostanie rozgałęzienie BLOK2
Ostatnia instrukcja nie zostanie wykonana bo:
if ~x=~(A0+A1+A2+A3) = ~(0+0+1+0) = ~(1) =0

Załóżmy ze x jest spoza przedziału <0,3>:
x=5
mamy wówczas wartości binarne:
x~~>A0 = x*A0= [5]*[0] =0 - zbiory rozłączne
x~~>A1 = x*A1= [5]*[1] =0
x~~>A2 = x*A2= [5]*[2] =0
x~~>A3 = x*A3= [5]*[3] =0
czyli:
Żadne z rozgałęzień nie zostanie wykonane!
Wykonany zostanie ostatni rozkaz:
if ~x=~(A0+A1+A2+A3) = ~(0+0+0+0) = ~(0)=1 then BLOK4
Zapis tożsamy:
if ~x = ~A0*~A1*~A2*~A3 = 1*1*1*1 =1 then BLOK4

Podsumowanie:
Doskonale widać, że nie jesteśmy w stanie wyjść poza operator równoważności rodem z algebry Boole’a.

Zawsze zostanie wykonany jeden z dwóch rozkazów A albo B!
A.
n-ty blok (jeden jedyny!) w rozgałęzieniu kaskadowym
albo
B.
Ostatnia instrukcja:
if ~A0*~A1*~A2*~A3 then BLOK4

Tertium non datur (łac. trzeciej możliwości nie ma)
cnd

Kubuś się znowu skompromitował i znowu zmienia temat. A odpowiedzi na moje pytania, jak nie było, tak nie ma.

Zefciu, odpowiem na twoje najważniejsze pytanie:
p=>q = q~>p
jak ty odpowiesz na dwa ostatnie moje posty.

Bajki o kompromitacji schowaj sobie do kieszeni.
Kubuś

Moje pytania dotyczą pojęć, którymi się nagminnie posługujesz, a których nie wyjaśniasz. Nie można odpowiedzieć na Twoje pytania, nie rozumiejąc ich. Tak więc siłą rzeczy Ty musisz odpowiadać pierwszy.

... ale co w moich dwóch ostatnich postach jest do wyjaśniania?
Przecież każdy 5-cio latek bez problemu odpowie kiedy zefciu jutro skłamie!
To hańba, że zefciu rozumie matematycznie mniej niż przedszkolak


P.S.
Napisz co konkretnie w moich dwóch ostatnich postach jest dla Ciebie niezrozumiałe.
Jeśli powiesz że używasz jakiejkolwiek logiki formalnej w programowaniu (np. KRZ) a nie naturalnej logiki człowieka, algebry Kubusia, to fiknę ze śmiechu.

Napisałem konkretnie.
Obecnie przede wszystkim:
Jak się mają metafory "programowania" i "sprzętu" do logiki języka naturalnego?
Proszę więc mi napisać, kiedy jutro skłamię. Jeśli nie wiesz sam, zapytaj jakiegoś pięciolatka. Wystarczy mi informacja z precyzją do 10 minut.

Mają się wyśmienicie.
Na laborce bramek logicznych, projektując dowolne sterowanie w technice bramek logicznych musisz mysleć naturalną logiką człowieka zapisując swoje myslenie w równaniach algebry Boole’a, żadne tam DEBILNE do potegi nieskończonej zera i jedynki!
Te równani a minimalizujesz i masz gotowy układ sterowania.
To samo w programowaniu - musisz mysleć naturalną logiką człowieka!
Patrz mój post wyżej i instrukcja kaskadowa:
if x=A0+A1+A2+A3 then BOLK0 then BLOK1 then BLOK2 then BLOK3 else BLOK4

Gdzie tu masz jakąkolwiek logikę foramlną typu KRZ?
Gdzie tu masz te debilne zdania, kwantyfikatory etc
W du_pie - dokładnie tu masz wszelkie logiki formalne w programowaniu komputerów


… ależ kompromitacja zefciu, zapytajmy twojego synka.

Zefciu do synka lat 5:
A.
Jutro pójdziemy do kina lub do teatru
Y=K+T

Synek:
tata, a kiedy skłamiesz?

Zefciu:
Nie wiem!

Synek:
Naprawdę nie wiesz takich matematycznych banałów?

Zefciu:
Proszę więc mi napisać, kiedy jutro skłamię. Jeśli nie wiesz sam, zapytaj jakiegoś pięciolatka. Wystarczy mi informacja z precyzją do 10 minut

Synek:
Aleś ty głupi tatko jak but z lewej nogi.
Po pierwsze jak nie wiesz kiedy jutro skłamiesz to skąd masz wiedzieć co zrobić żeby nie skłamać?!

Czy już widzisz jak debilna jest twoja „matematyka” KRZ?

U nas w przedszkolu był Kubuś i nas wszystkiego nauczył.
popatrz jakie to matematycznie banalne.

Przejście ze zdaniem A do logiki ujemnej (bo ~Y) poprzez negację zmiennych i wymianę operatorów:
~Y=~K*~T

… i wiesz wszystko Tatko!

Skłamię (~Y=1) wtedy i tylko wtedy gdy jutro nie pójdziemy do kina (~K=10 i nie pójdziemy do teatru (~T=1)
~Y=~K*~T
co matematycznie oznacza:
~Y=1 <=> ~K=1 i ~T=1

To czy prawdę i fałsz oznaczymy sobie zerem i jedynką, literami t i f, czy gołą babą i jednorożcem jest drugorzędne.
Co to znaczy "minimalizujesz równania".
Ty nie napisałeś w życiu działającej linii kodu, a ja trochę już kodzę i trochę mi za to płacą. Wiem lepiej od Ciebie, jak należy myśleć przy programowaniu.
Ale to jest programowanie imperatywne. A logika jest oparta o funkcje
Uważasz, że używanie zdań i kwantyfikatorów jest głupie? Nie używasz ich w języku codziennym?
Nie mam synka. Napisz mi, o której godzinie jutro skłamię. Konkretnie. Bo podobno to wiesz.

Ze smutkiem stwierdzam zefciu, że matematycznie jesteś bardzo chory, ale się nie martw!
Znam doskonałego lekarza który wyleczy cię z tej strasznej choroby zwanej „matematyczny debilizm” - to Jaś lat 5 z przedszkola Nr. 1 w 100-milowym lesie.
W tymże przedszkolu każdy 5-cio latek wie że logikę w zerach i jedynkach uprawiają wyłącznie matematyczni debile.
Zobacz na przykładzie jak pracuje się w naturalnej logice człowieka, algebrze Kubusia, gdzie wszelkie zera i jedynki mamy w głębokim poważaniu czyli w …(niedomówienie)
https://www.youtube.com/watch?v=z4dMWaI6MBY


Sterowanie windą autorstwa Jasia lat 5

Poprawna logika matematyczna to naturalna logika każdego człowieka, od 5-cio latka poczynając. Wynika z tego że dowolne logiczne myślenie człowieka musi mieć przełożenie 1:1 na matematykę, co można łatwo udowodnić udając się do przedszkola gdzie 5-cio latki bez problemu zaprojektują nam najprawdziwsze sterowanie windą dwoma równoważnymi metodami, posługując się logiką dodatnią i ujemną.

Zacznijmy zatem od wizyty w przedszkolu, w 100-milowym lesie:
Pani:
Powiedzcie mi dzieci co trzeba zrobić aby, jechać windą?
Jaś:
A.
Aby jechać windą (J=1) trzeba wejść do windy, zamknąć drzwi (D=1) i nacisnąć przycisk piętro (P=1)
J = D * P
co matematycznie oznacza:
J=1 <=> D=1 i P=1
Pani:
Brawo Jasiu!
Zatem winda pojedzie (J=1) tylko wtedy, gdy zamkniemy drzwi (D=1) i wciśniemy przycisk piętro (P=1)

Powiedzcie mi teraz dzieci kiedy winda na pewno nie pojedzie?
Zuzia:
B.
Winda na pewno nie pojedzie (~J=1) gdy nie zamkniemy drzwi (~D=1) lub nie wciśniemy przycisku piętro (~P=1)
~J = ~D+~P
co matematycznie oznacza:
~J=1 <=> ~D=1 lub ~P=1

Zauważmy, że między rozumowaniem Jasia i Zuzi zachodzi prawo przejścia do logiki przeciwnej:
Negujemy zmienne i wymieniamy spójniki
Jaś:
J=D*P
Zuzia:
~J=~D+~P

Związek logiki dodatniej i ujemnej:
J = ~(~J)
Podstawiając A i B mamy tożsamość matematyczną, prawo de Morgana:
J = D*P = ~(~D+~P)
Fizyczna realizacja sterowania Jasia to banalna bramka AND(*) o definicji:
Y = p*q
Tożsama, fizyczna realizacja sterowania Zuzi to trzy negatory „~” plus bramka OR(+):
Y = ~(~p+~q)

Jak widzimy, Jaś zaprojektował sterowanie windą w logice dodatniej (bo J), natomiast Zuzia zaprojektowała sterowania windą w logice ujemnej (bo ~J).

Dokładnie w tak banalny sposób elektronicy praktycy projektują wszelkie sterowania w naturalnej logice człowieka, w logice bramek logicznych:
1.
Zawsze kiedy w naturalnej logice człowieka mówimy „i”(*) używamy bramki AND(*)
2.
Zawsze kiedy w naturalnej logice człowieka mówimy „lub”(+) używamy bramki OR(+)

To jest cała filozofia projektowania układów logicznych w naturalnej logice człowieka.
Zauważmy, że Jasia kompletnie nie interesuje sytuacja ~J, natomiast Zuzi nie interesuje sytuacja J.

Zobaczmy to wszystko w tabeli zero-jedynkowej:


Doskonale widać, że Jasia interesuje wyłącznie wynikowa jedynka w tabeli operatora AND (linia A123), natomiast logika Zuzi to wyłącznie wynikowe jedynki w tabeli operatora OR (obszar BCD456).
Na mocy prawa Prosiaczka oraz prawa przejścia do logiki przeciwnej zachodzą tożsamości:
Linia A123 = Linia A456
Obszar BCD123 = Obszar BCD456

Twierdzenie śfinii:
W dowolnej tabeli zero-jedynkowej opisanej spójnikami „i”(*) i „lub”(+) nagłówek tabeli opisuje wyłącznie linie z jedynkami w wyniku

Jak widzimy twierdzeniem śfinii perfekcyjnie posługuje się każdy 5-cio latek:
Symboliczna definicja spójnika „i”(*) to zaledwie jedna linia w tabeli zero-jedynkowej operatora AND (A123):
J=D*P
co matematycznie oznacza:
J=1 <=> J=1 i P=1

Symboliczna definicja spójnika „lub”(+) to wyłącznie trzy linie w tabeli zero-jedynkowej operatora OR (BCD456):
~J = ~D+~P
co matematycznie oznacza:
~J=1 <=> ~D=1 lub ~P=1
Doskonale to widać w tabeli zero-jedynkowej Jasia i Zuzi.

Definicje symboliczne spójników „i”(*) i „lub”(+) są tu kluczowe.
Definicje maszynowe tych spójników to oczywiście kompletne, zero-jedynkowe tych spójników jak w tabelach wyżej (operatory logiczne). Linie z zerami w wyniku są martwe i nie biorą udziału w logice, potrzebne są wyłącznie dla potrzeb rachunku zero-jedynkowego.

A oprócz tego z ryja mi śmierdzi. Ale nie uzasadnisz tego nijak.
To w końcu mamy tutaj "=" czy "<=>"?
Jest to najzwyklejsze prawo deMorgana.
Jaś nie zaprojektował sterowania windą, tylko stwierdził, jak się winda zachowuje.
No i znowu jakaś metafora, która nie wiadomo co znaczy.


No i na kolejne pytanie Kubuś nie odpowiedział. Ale swoimi metaforami będzie się dalej posługiwał.

No i co? Wiesz już, o której będę jutro kłamał?

Nie wiem, czy to OK wtrącać się tak późno, ale jedna rzecz mnie zdziwiła we wstępniaku:



Zdanie podkreślone wyżej jest błędne. Zgodnie z tą logiką Zdanie powinno brzmieć: "Kto nie wierzy we mnie, może nie być zbawiony"

Jest to - prawie - całkowicie tożsame z logiką standardową, nihil nowi. Pozwolę sobie zapisać obie wypowiedzi:

"Kto wierzy we mnie będzie zbawiony", albo
Każda osoba x należąca do zbioru W należy do zbioru Z

A x:x € W => x € Z

Zaprzeczeniem tego w logice jest:

"Kto nie wierzy we mnie, może nie być zbawiony", albo
Istnieją osoby X, które nie należą do zbioru W i nie należą do zbioru Z

V x:x € ~W => x € ~Z

A teraz co do różnicy: Przy takim założeniu Jezus skłamałby, jeżeli ani jedna osoba nie znalazła by się w piekle; czyli ilość potępionych do spełnienia warunku wynosi >=1 (odwrotnie do "logiki kubusiowej", przy której "implikator" ~> zgadza się nawet, jeżeli ilość potępionych =0)


Tyle dla implikacji. Zaprzeczeniem implikacji dla kwantyfikatora ogólnego jest kwantyfikator egzystencjalny.

Przy równoważności tak nie jest, wtedy nasze "równanie" wyglądałoby tak:

A x:x € W <=> x € Z
A x:x € ~W <=> x € ~Z

-------------------

Jak już jesteśmy przy Jezusie i implikacjach, podam pełny tekst ewangelii:

Mk 16:16 Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony.

Porównując to z powyższym wychodzi na to, że między wiarą a zbawieniem zachodzi równoważność, a między chrztem a zbawieniem - implikacja

A x:x € W <=> x € Z; ____________ A x:x € ~W <=> x € ~Z
A x:x € C => x € Z; ______________ V x:x € ~C => x € ~Z

ERRATA:



Zapomniałem dodać tych niewierzących zakładając defaultowo, że ilość niewierzących jest większa niż zero.

@bert04 - ja to już wszystko Kubusiowi tłumaczyłem (na Sfini), ale on uznał, że "kwantyfikatory są głupie" i ich używać nie będzie.

Każda tożsamość matematyczna to automatycznie równoważność, nie wiedziałeś o tym?
…dziwne, odsyłam do przedszkola po nauki.
2=2
znaczy to samo co:
2<=>2

Nie prawda.
Prawo De Morgana obowiązuje zawsze w tej samej logice matematycznej, dodatniej albo ujemnej. Nie przejdziesz nim do logiki przeciwnej. Tak wiec prawem De Morgana nie uzyskasz odpowiedzi kiedy skłamiesz a kiedy dotrzymasz słowa.
A.
Jutro pójdę do kina lub do teatru
Y=K+T
co matematycznie oznacza:
Y=1 <=> K=1 lub T=1

Prawo De Morgana możesz zastosować wyłącznie dla prawej strony, czyli:
A1.
Y = ~(~K*~T)
co matematycznie oznacza:
Y=1<=> ~(~[K=1]*~[T=1])
czyli dalej masz:
Y=1 - dotrzymam słowa
Dlaczego są tu nawiasy kwadratowe?
Bo na oba równania A i A1 musimy patrzeć z tego samego punktu odniesienia.
Punktem odniesienia jest tu zdanie A:
A: Y=K+T
Sprawdzenie:
K=1, T=1
Y=K+T = 1+1 =1
K=1, T=0
Y=K+T = 1+0 =1
K=0, T=1
Y=K+T = 0+1 =1
K=0, T=0
Y=K+T =0+0 =0

Sprawdzenie A1:
Y=~(~[K]*~[T])
K=1, T=1
Y = ~(~[1]*~[1]) = ~(0*0) =~(0) =1
K=1, T=0
Y = ~(~[1]*~[0]) = ~(0*1) =~(0) =1
K=0, T=1
Y = ~(~[0]*~[1]) = ~(1*0) =~(0) =1
K=0, T=0
Y = ~(~[0]*~[0]) = ~(1*1) =~(1) =0
cnd

Podsumowując:
W zdaniu wypowiedzianym masz tożsame kolumny wynikowe w obu równaniach:
Y=K+T
oraz:
Y=~(~K*~T)

Natomiast w prawie przejścia do logiki przeciwnej kolumna wynikowa jest TOTALNIE inna, czyli TOTALNIE zanegowana w stosunku do powyższego.

Wniosek:
Prawo przejścia do logiki przeciwnej nie jest tożsame z prawem De Morgana!

Owszem, pośrednio możesz dojść do prawa przejścia do logiki przeciwnej:
A.
Y=K+T
A1.
Y=~(~K*~T)
Ostatnie równanie negujemy stronami:
B.
~Y=~K*~T
Oczywiście równanie B to zupełnie co innego niż równanie A=A1, bo nigdy nie będzie:
Y=~Y

Wniosek:
Logika Ziemian która nie widzi logiki dodatniej (bo Y) i logiki ujemnej (bo ~Y) jest debilna - jej miejsce jest w piekle, na wiecznych piekielnych mękach.


Zefciu, no jak możesz!
… no jak możesz się tak kompromitować w oczach wszystkich przedszkolaków!

Powiększę ci kluczowe pytanie bo jak widzę nie dostrzegasz

Zefciu do przedszkolaka Jasia ze 100-milowego lasu (lat 5):
A.
Jutro pójdziemy do kina lub do teatru
Y=K+T

Jaś:
... a kiedy skłamiesz?

Zefciu:
Nie wiem!

Jaś:
Naprawdę nie wiesz takich matematycznych banałów?

Zefciu:
Proszę więc mi napisać, kiedy jutro skłamię. Jeśli nie wiesz sam, zapytaj jakiegoś pięciolatka. Wystarczy mi informacja z precyzją do 10 minut

Jaś:
Aleś ty głupi Ziemianinie jak but z lewej nogi.
Po pierwsze jak nie wiesz kiedy jutro skłamiesz
to skąd masz wiedzieć co zrobić żeby jutro nie skłamać?!