Już wiem, chodziło Ci o Mt 23,23
"Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy! Bo dajecie dziesięcinę z mięty, kopru i kminku, lecz pomijacie to, co ważniejsze jest w Prawie: sprawiedliwość, miłosierdzie i wiarę. To zaś należało czynić, a tamtego nie opuszczać"Mt 23,23

Jak też należy rozumieć?
"Ten lud czci Mnie wargami, lecz sercem swym daleko jest ode Mnie. Ale czci Mnie na próżno, ucząc zasad podanych przez ludzi. Uchyliliście przykazanie Boże, a trzymacie się ludzkiej tradycji, /dokonujecie obmywania dzbanków i kubków. I wiele innych podobnych rzeczy czynicie" Mk 7,6-8
oraz
On też sprawił, żeśmy mogli stać się sługami Nowego Przymierza, przymierza nie litery, lecz Ducha; litera bowiem zabija, Duch zaś ożywia.
2 Kor 3,6
Teraz zaś straciło moc nad nami Prawo, gdy umarliśmy temu, co trzymało nas w jarzmie, tak, że możemy pełnić służbę w nowym duchu, a nie według przestarzałej litery. Rz7,6

Dokładnie należy rozumieć tak, jak mówił Jezus.
Nie można skupić się na literze (co pokazywał Kozioł), ale też i ducha wpuścić. Nie mniej nie oznacza to, że idąc za głosem ducha lekceważę literę.

Bo i to należy czynić i tamtego nie zaniedbywać.

Ale nie lekceważyłam litery, a tylko to była słabość. A koncentracja na literze i takie zadręczanie się uniemożliwia przyjęcia Laski Bożego Miłosierdzia.
A jutro święto Miłosierdzia, Pan Jezus wylał zdroje łask tym którzy Mu ufają, pomimo słabości i grzeszności.

A tak na marginesie w kwestii postu: co powiesz na argument że dietetycy zalecają przy głodówkach więcej posiłków ale małych a nie jeden obfity.

Owszem, Boże miłosierdzie... Ale zauważ, że syn marnotrawny zanim wrócił do domu uświadomił sobie, że popełnił zło i godził się na poniesienie konsekwencji. Nie szukał wymówek w przeróżnych okolicznościach, ale stwierdził wyraźnie: "Zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie [ojcze]". To jest wzór dla nas. Nie szukaj wymówek, ale stań przed ojcem i wyznaj swoją słabość. Bo po raz kolejny napiszę: Nie chodzi o potępiania Ciebie, ale o to, byś stanęła w prawdzie. Byłaś słaba? Ok. Masz prawo, ale uznaj to, a nie usprawiedliwiasz się. Syn wracając nie mówi ojcu: 'Tato, wiesz słaby byłem, kumple kusili, ale w sercu cały czas miałem miłość do ciebie... Prawda, że nie zrobiłem nic złego?' On widzi błąd i go wyznaje. Tylko tyle. Bóg zrobi resztę.


Powiem, że w poście nie chodzi o dbanie o zdrowie żołądka. Właśnie wyniszczenie siebie ma być okazją przemiany.

Jeden taki dzień nie sprawi problemu.

Ale ja uznałam tą słabość, przystąpiłam do spowiedzi w Krakowie Lagiewnikach o godzinie 15,00. Dalsze więc zadręczenia się nie ma sensu.

Jest też różnica między złamaniem postu z ignoracji (post a co mi tam, co się będę przejmować) a ze słabości (bardzo pragnę zachować post ale boli mnie że mi do konca nie wyszło). W oczach Bożych liczy się pragnienie jego zachowania i wysiłek podjęty pomimo słabości.

A co do stwierdzenia "jeden dzień nie sprawi problemu" - to może dotyczyć ludzi zdrowych nie mających problemów z odżywianiem. Ale w wypadku zaburzeń odżywienia to może być problem. Każdy powinien zachować z wewnętrznej potrzeby tak post na ile jest w stanie, na ile pozwolą jego możliwości.

Ja też w końcu myślałam że post oczyszcza, porządkuje że praktykuje się go nie tylko z miłosci do Zbawiciela, ale także dla "zdrowia ducha i ciała"

Takie osoby są zwolnione z prawa o poście.

A więc bulimiczce powiesz że jest zwolniona z postu? Przecież post na miarę jej możliwości może uzdrowić ją z choroby. Post może wprowadzić ład w jedzeniu w wypadku zaburzeń odżywiania.

Dlaczego więc z owej litery zrezygnowano? Dlaczego chrześcijanie nie są pod zakonem?

W Mt 23,23 jest mowa o czymś innym! Faryzeusze bardzo przykładali wagę do drobiazgów (bo do tego składa się dziesięcina z ziółek), a nic nie robili w sprawie takich grzechów jak chciwość, nieszczerość, hipokryzja (jakże często im wykazywana!) czy okrucieństwo, brak miłości do bliźniego.
Odpowiednikiem takiego cedzenia komarów czy dziesięciny z ziółek jest właśnie robienie problemu z dwóch rzodkiewek tracąc z oczu całość.

Proszę ciebie abyś się odniósł do mojego wcześniejszego postu.

Może dlatego, że "młodego wina nie można wlewać do starych bukłaków", bo i jedno, i drugie się zmarnuje? Może dlatego, że Kościół jest powszechny i nie ma sensu zmuszać byłych pogan do przestrzegania żydowskiego prawa religijnego? Nie wiem, to temat rzeka, Kozioł, sprawa dla teologów. Ale tak na chłopski rozum, niezachowywanie starotestamentalnego prawa nie oznacza tego, że mamy mieć w nosie prawo ustanowione przez Chrystusa. Swawola nie jest wolnością, bo nie zwraca uwagi na konsekwencje, a olewanie litery prawa postu nie jest zachowaniem postu, nawet w sytuacji, gdy duch jest zachowany.

Tylko że w owym prawie trudno znaleźć ducha.

Tak. Bulimiczka jest zwolniona takich przepisów. Post to nie terapia, post to nie dieta. Bulimiczka inaczej działa w celu wyzdrowienia.


Mowa jest dokładnie o tym, o czym tu się rozmawia.
Pytanie: czy chodzi o rygorystyczne zachowanie przepisów postnych (dziesięcina z kopru, kminku = zjeść dwie rzodkiewki, kilka orzeszków), czy o uznanie wewnętrznej intencji prawodawcy (zarówno w kwestii dziesięciny, jak i postu)?
I odpowiedź Jezusa: czyń i jedno, i drugie.
A zatem masz spełniać nakazy prawa (ilość pokarmu) z intencją miłości i wiary.


Był to przykład przestrzegania prawa, bez odkrycia ducha. Według interpretacji Jezusa, jest to postawa niewłaściwa.

Osoba chora na bulimię nie powinna robić niczego, co mogłoby szkodzić jej zdrowiu. A jeśli komuś ciężko stwierdzić, to sposoby na decydowanie, co będzie dla kogoś dobre lub złe wypracowuje się na terapii.

Nie zgodzę się z tobą, szczególnie patrząc na całość tekstu i nie zapominając o komarach.
Zostanę przy swojej interpretacji: rozdrabnianie się nad drobiazgami przy zaniedbaniu spraw podstawowych.

Jezus nigdzie się na temat owego postu nie wypowiadał idziesz więc za daleko. Nadal przyjmuję, że to twoja osobista interpretacja. KK naucza inaczej: trzeba wypełnić dane konkretne wymagania, a wymagania były spełnione. Rozumiem dysonans jaki odczuwasz ale takie są fakty.

Ty będziesz pisał o tym, jakie są fakty katolickiej nauki?
Wybacz, ale poducz się troszkę, bo trąci to śmiesznością.

Głosu Kościoła chcesz? Proszę bardzo, Konstytucja Apostolska pap. Pawła VI, w sprawie pewnych zmian w karności kościelnej, dotyczącej pokuty:


Polecam całość, dzięki temu będziesz wiedział, jak Kościół katolicki widzi tę kwestię i nie będziesz się musiał dopytywać.

Śmiesznością powiadasz?
Długo prosiłem i prowokowałem ciebie abyś wskazał cokolwiek z nauczania KK na temat postu (nie piszę tu o rytuale zwanym postem ścisłym).
W postach kierowałem się dokładnie tym, co jest dostępne dla przeciętnego katolika! Nigdzie w temacie postu ścisłego nie znalazłem wspomnienia o tym, o czym pisał Paweł VI! Coś więc tu mocno zawodzi o czym świadczy ta cała dyskusja !
Ponadto post ma znacznie szersze znaczenie i zastosowanie niż pokuta, szczególnie pokuta w rozumieniu KK jako zadośćuczynienie. Ale to inny temat, podejmiesz go?