który szeptem określa kobietę jako małpa ?

Między szeptaną uwagą do swojego kolegi a myślami istnieje różnica.

To znaczy że niedługo będziemy tłumaczyć się za myśli, które jakiś dziennikarz nam skradł?
Można tłumaczyć się tylko za słowa wypowiedziane w taki sposób żeby dotarły do osoby zainteresowanej lub wygłaszane publicznie celem zniesławienia lub obrażenia a z tym nie mieliśmy tutaj do czynienia.
Ja np. w oczach Tuska widzę straszną nienawiść i obłudę, czy też będziesz się z tego tłumaczyć lub za niego?
Za dziada nie ma co przepraszać bo dziad to dziad a w afekcie można różne głupstwa powiedzieć .
Palikot nie powiedział tego słowa w afekcie tylko po długim przemyśleniu i to jest warte uwagi i wytłumaczenia.
Nie jeden mąż do żony czy tez odwrotnie powie (Ja Ciebie zabiję!!!) za to tylko że zjadła jego ulubione danie czy zwinęła jego ulubiona gumową kaczuszkę.
Lecz człowiekowi niedoskonałemu takiemu jak TY trudno tak proste zależności lub sytuacje życiowe zrozumieć.
Zastanawiam się dlaczego na forach w internecie na temat polityki zabierają głos ludzie którym trzeba tłumaczyć, że to co świeci na niebie to Słońce, to po czym chodzi to ziemia ..........etc.
Na tym poziomie percepcji trudno z kimś dyskutować.

Zacytowałeś najważniejszą (wg Ciebie) część uzasadnienia która nie jest odpowiedzią na moje pytanie

Najciekawsze jest to co było tak na prawdę istotą i esencją tego uzasadnienia wyroku co jednak skwapliwie ominąłeś bo to już było dla Ciebie niewygodne:

Znaczy się że coś jest na rzeczy ale TY będziesz udawał kim nie jesteś i że niby ja nie przeczytałem czegoś, bo jakbym przeczytał to bym wiedział.
A więc po przeczytaniu Twojego wyjaśnienia wiem więcej.
Wiem że jesteś manipulantem, czego bym się po Tobie akurat nie spodziewał.

Idę spać bo uśpiłeś mnie tymi pytaniami.

Odpocznę sobie od forum chyba że naprawdę coś ciekawego zdarzy się w kraju, bo na razie to mamy przelewanie pustego w próżne ...

Obserwując media, zwłaszcza od czasu wyborów prezydenckich, można dojść do wniosku, że Polską rządzi J.Kaczyński, wszystkie jego wypowiedzi są nagłaśniane, każda budzi oburzenie, zaniepokojenie, przerażenie, wściekłość itp.

Wgląda na to, że jest Sauronem i Lordem Vaderem polskiej polityki w jednej osobie. Na jego skinienie hordy moherowych orków łamią prawa boskie i ludzkie (a szczególnie prawo o zgromadzeniach, budowlane i o ruchu drogowym) szturmują Pałac gdzie ostatkiem sił bronią sie Frodo Komorowski i Donald Skywalker wspierani dzielnie przez Hama Solo Palikota i Gandalfa Niesiołowskiego, ale niestety bój to będzie ich ostatni.

Już teraz po każdym słowie Kaczyńskiego drży ziemia, a krowy tracą mleko. Kiedy zdobędzie Pierścień Władzy (ukryty w pałacowym schowku na odkurzacze) okryje Polskę i cały świat Ciemnością... "Jeden by wszystkimi rządzić, jeden by wszystkich zlustrować" bębny grają w głebinach, już nadchodzą......

A wracając do rzeczywistości, Kaczyński miał ostatnio różne wypowiedzi, mniej lub bardziej sensowne i nie będę się bawił jego adwokata, ale robienie z niego głównego problemu Polski to naprawdę przeginanie.

to jest stary komunistyczny trick na sprawowanie władzy. Władza która nic nie robi, albo nie robi nic dobrego, bo nie potrafi, bo nie chce, bo szkoda jej czasu lub jej mocodawcy na to nie pozwalają musi mieć wroga, ukrytego wyimaginowanego wroga "zaplutego karła reakcji". Z tym wrogiem trzeba każdego dnia walczyć, przed tym wrogiem trzeba naród nieustannie chronić. Tak jak przed wywrotowym organizacjami kierowanymi przez Zachód i stonką amerykańską.

„Piszesz mi Przyjacielu, o Ojczyźnie, o traceniu suwerenności, o walce z Krzyżem, o zadowolonych twarzach dzierżących władzę i bezradnym smutku w oczach, tych którzy wiedzą i nie rozumieją. Piszesz o bezmyślności ludzi zwiedzionych fałszywą demokracją i o nadziei. Cieszę się, że w czasach bez idei, bez wiary i bez celu, znalazłeś bliskich sobie, z którymi możesz podzielić się myślą, co o przyszłość zatroskana. Piszesz mi o Waszych działaniach, że chcecie przywrócić sens zwykłym pojęciom, że w epoce zakłamania znaczeń chcecie pokazać, że patriotyzm, wiara, prawda to nie wstyd. A tak, rzeczywiście, Ty Przyjacielu używasz tego śmiesznego nowomodnego słowa: „obciach”. Prosiłeś, żebym napisał coś o ludziach, którzy w swojej epoce byli „obciachowi”, potępiani za przywiązanie do tradycji, za odrzucenie obowiązujących, często obcych nam mód, o ludziach którzy nie bali się walczyć o prawdę. Prosiłeś, żebym napisał coś o Rejtanie, pośle ziemi nowogródzkiej Tadeuszu Rejtanie.

Wybacz Przyjacielu: nie mogę. Chcesz, napiszę Ci coś o „obciachowych” Powstańcach, którzy mroźnego stycznia roku Pańskiego 1863 poszli walczyć z Moskalami bez nadziei na zwycięstwo, a poszli dlatego, że wzywała ich miłość Ojczyzny (wiem, to też obciachowe pojęcie) i śmieszne przekonanie, że tak trzeba. Albo o Traugutcie, którzy rzucił szarżę pułkownikowską w rosyjskiej armii i poszedł drogą, której kres był na stokach Cytadeli, na sznurze konopnym. Zawisnąć na szubienicy: obciach dla szlachcica straszliwy! I to w imię czego? Nieistniejącej Rzeczpospolitej Trojga Narodów! Albo napiszę Ci o legionistach z Pierwszej Brygady, którzy wbrew opinii publicznej, wiernie trwali przy Piłsudskim, od 30 lat nieprzerwanie goniącym za mrzonką Niepodległej, i który nie tylko był terrorystą, ale nie był nawet hrabią – cóż za „obciach”!. Albo o żołnierzach II Korpusu, którzy w nawale niemieckiego ognia pięli się na montekassyńską skałę w naiwnej wierze, że ich ofiara wzruszy pragmatycznych aliantów i ci zgodzą się na wolną Polskę. Cóż za „obciach” nie wiedzieć, że to nie honor i wierność danemu słowu naprawdę liczą się w polityce, a zasada „pacta sunt servanda” nie tylko w martwym języku jest sformułowana, ale sama martwą już jest. Napiszę Ci co zechcesz, ale nie o pośle nowogródzkim Tadeuszu Rejtanie.

Domyślam się: chciałbyś wiedzieć dlaczego? Ponieważ się boję. Rozumiem powstańców styczniowych, rozumiem legionistów z Pierwszej Brygady i żołnierzy Września i Powstańców Warszawy. Ofiarę z życia rozumiem. Jesteśmy wszak tylko jego depozytariuszami. Wszyscy przecież umrzemy, choć nie wszyscy będą mogli powiedzieć, że naprawdę żyli (uśmiechasz się, ale wiesz że lubię ten film). Oddać życie: nawet te słowa wywołują wrażenie czynności naturalnej i oczywistej. Lecz Rejtanowi nie było dane oddać życie. On z miłości do Polski postradał zmysły. Stracił (nie oddał!) coś, co czyni z nas niepowtarzalne indywidualności. Jak trzeba kochać, by wraz z utratą ukochanej utracić również rozum?! Jak można tak kochać Ojczyznę? I wiesz, Przyjacielu: zadaję sobie pytanie dlaczego potem, po bezskutecznym swym i patetycznym geście (nie, nie użyję tego słowa!), odepchnięty od drzwi sali Rejtan nie chwycił za broń? Przecież walczyć umiał i miał odwagę, on konfederata i barżanin! I boję się, że wiem. Że wiem, w którym momencie Rejtan zrozumiał, że wszystko stracone, że Ojczyzna upadła i nie ma dla Niej ratunku; że żadna walka, żadna ofiara tu nic nie pomoże. I wtedy właśnie popadł w szaleństwo. Myślę, że był to moment, gdy spojrzał w oczy Najjaśniejszego Pana Stanisława Augusta Poniatowskiego z Bożej Łaski Króla Polski, Wielkiego Księcia Litewskiego, Ruskiego, Pruskiego, Mazowieckiego etc.. Spojrzał i zobaczył w nich wyłącznie chciwość, cynizm, fałsz, obłudę i zdradę. I spojrzał potem Rejtan na innych dostojników Rzeczypospolitej, senatorów, biskupów i posłów i zobaczył to samo. I więcej jeszcze: zobaczył zupełną obojętność na los Polski. I zrozumiał, że jeśli Matkę sprzedają jej własne dzieci, to jest to prawdziwy finis Poloniae.

Wiesz Przyjacielu, że nie oglądam telewizji? Pozbyłem się z domu odbiornika trzy lata temu. Bałem się, że zobaczę w nim to, co niegdyś zobaczył bene natus Tadeusz Rejtan poseł ziemi nowogródzkiej.

Pozdrawiam Cię z serca życząc powodzenia”

Alus, miej litość - ten wątek jest jak brazylijska telenowela, bez takich rzewnych kawałków umiera