Z cyklu "101 porad dla rolników"...

Byliście wtedy najbardziej podatni na wszelkie sugestie, na tyle podatni, że to co w was wpojono na zawsze zachowaliście w pamięci. Mogło to zaważyć na decyzjach (ot, chociażby na decyzji Spoonmana o powrocie na łono Kościoła) jakie podejmiecie. Sprzeciwiam sie zatem najbardziej nauczaniu religii w szkołach podstawowych. Każdy powinien odkryć swoja wiarę bez niczyich nacisków, czy podpowiedzi.

Rzekłem



Mam koleżankę bardzo do Ciebie podobną. Jest naprawdę miłą szczerą dziewczyną (katoliczką niestety... ) Wiesz co trzyma mnie od niej na dystans ? Przeraża mnie jej czystość. Boję się, że w jej towarzystwie bede czuł się jak ktos gorszy.
Może spróbuj trochę 'pogrzeszyć', wówczas Ci, którzy maja do Ciebie stosunek taki, jak ja do mojej koleżanki przekonaja się do Ciebie. Jeżeli chcesz pozostać wierna Kościołowi, to cóż, nie ma wyścia, musisz zostać zakonnicą

I tak się dzieje Qrczak, po raz nie wiem który próbuję Ci zwrócic uwagę na wolną wolę człowieka a Ty jakby celowo tego nie zauważasz. Nie to nie


To Twój problem Qrczak, a nie koleżanki. To, że Ty się czujesz przy kimś gorszy to nie jest wina tego kogoś tylko Twojej samooceny


Nie znasz Nutki i nie znasz jej relacji z Jej znajomymi. Twoje rady możesz o kant stołu potłuc bo nie znasz kompletnie sytuacji Więc schowaj je sobie wiesz gdzie


<Spoonmana ogarnia pusty śmiech i załamuje ręce nad bzdetami jakie wypisał tu Qrczak>
Ty naprawdę nic kompletnie nie wiesz o Katolicyźmie, Chrześcijaństwie, Kościele itp...

pzdr

Ja nie mogę ale z ciebie ateiste-sceptyk i wogóle
Jak mnie ktoś nie polubi/pokocha taką jaką jestem to "na drzewo" (jak mawiamy w domu) i niech się buja do woli

Chciałabym kogoś dla kogo nie MUSIAŁABYM się zmieniać, ale CHCIAŁABYM. Mogę się postarać zmienić to co jest we mnie złe. A od mojej czystości WARA sceptycznym bez norm moralnych


Czy Spoonman = człowiek łyżka?

Raczej człowiek o intelekcie łyżki...
Poświęciłem ci już kilkanascie postów w których napisałem, co sądze o tym co ty szumnie nazywasz 'wolną wolą' nie posiadamy czegoś takiego w wyniku presji jaka była na nas wywierana w latach naszeggo dzieciństwa. Choćbyś nie wiem jak chciał nie spojrzysz teraz na problem wiary zupełnie obiektywnie. Ja też nie,tyle, że ja będę patrzył z innej strony.

Nutko, żyjemy w społeczeństwie takim jakim ono jest, czy nam się to podoba, czy nie. Przed wszystkimi gramy pewne role, cóż więc Ci szkodzi przyjąć na siebie jeszcze jednej ?
Oczywiście możesz czekać na królewicza z bajki, ale to trylko strata czasu, lepiej od razu idź do klasztoru.

Zdroofko

Oby Ci ten nadchodzący rok lepsze spojżenie na życie przyniósł
Już ty się nie martw do klasztoru nie zamierzam iść czy znajdę chłopca czy nie
Na szczęśćie ludzie są różni

qrczaku, nie wiem czy twoje propozycje zmienia stosunek znajomych Nutki do niej samej. zaozmy ze zastosuje sie do twoich sugestii i co jesli ci ludzie nadal beda mieli do niej stosunek taki jak wczeniej?
Nutko, nie probuj sie zmieniac dla ludzi, jelsi nie akceptuja cie takiej jaka jestes, to ich problem...
poza tym nie ma nic gorszego od sztucznosci w kontaktach i udawanie kogos kim sie niejest, zeby tylko sie komus przypodobacv. ile mozna grac...? poza tym przyjaciele kochaja nas nie za to, ze chcemy byc tacy jak inni ale wlasnie za nasza innosc i niepowtarzalnosc.
czaczku, nie sadze by tu znaczenie mial poziom grzesznosci czy czystosci mysle ze nie jestem odosobniona w takim mysleniu na tym forum

więc szukaj przyjaciół na forum...

czaczku jesli o mnie vchodzi to mam przyjaciol i nie koniecznie z tego forum... im nie przeszkadza moja grzesznosc czy bezgrzesznosc, dla nich wazne jest to jaka jestem, co robie i wogole... nigdy nie porbowalam sie upodabniac do innych zeby mnie zaakceptowali. jesli komus nie odpowiada moje towatrzystwo to jego oproblem nie moj a czasem czyje sie samotna, ale to wtedy kiedy nie mam sie do kogo odezwac, ale takie jest zycie i nie narzekam... kazdy na chwile slabosci

Byc może twoi znajomi są tacy jak ty, pozazdrościć. Nieradko zdarza się jednak, że nie mamy mozliwości zaprzyjaźnienia się, ze względu na brak osób do nas podobnych. Wówczas należy sie dopasować do innej grupy. Nie ma w tym żadnego fałszu.

Zaproponowalem Nutce, by ta zmieniła się troszkę (co nie znaczy, że ma składać koty w ofierze) ale jedno piwko nikomu jeszcze nie zaszkodziło.

zdroofko

czaczku nie znasz mnie i nie wiesz jaka jestem...

mam roznych znajomych poczynajac od trzezwiejacych alkoholikow, przez pijacych w normie, az po calkowitych abstynentow

moi znajomi znajomi sa bardzo rozni, powyzej to tylko przyklad... ale posrod wszystkich jestem ta sama osoba i... nikt ode mnie nie wymaga bym w jakikolwiek sposob sie do nich upodabniala, jelsi mi jakas grupa nie odpowiada poprostu tam nie przebywam, tylko tyle

Pogratulować ci umiejętności zawierania znajomości. Nie masz jednak wrażenia, że z żadną z tych grup nie możesz się w 100% identyfikować ? Wiesz, jak ktoś jest do wszystkiego, to jest do...

Zdroofko

Qrczak, życie to nie teatr a my nie jesteśmy aktorami.

Reszty nie będę komentowć bo już mi się nie chce po raz nie wiem który tłumaczyć Ci tego samego - tym bardziej, że nie przyjmujesz do wiadomości nic poza swoimi fantazjami.

OFFTOPIC
Nutka - Spoonman = kapela: Soundgarden, LP: Superunknown, strona 2ga utrór 1szy - Spoonman < Człowiek łyżka, w istocie jest gostek, który gra na łyżkach, kanadyjczyk >

qrczak7 napisał:



Qrczaku7 muszę Ci powiedzieć, że podobają mi się Twoje posty – są dowcipne.
Masz zdecydowanie dużą fantazję i potrafisz z niej robić użytek.
Teraz poważnie, choć to, co napisałem o Tobie linijkę wyżej też jest poważne i prawdziwe. Proszę Cię napisz mi, co Twoim zdaniem jest grzechem i jak Ty to widzisz.

Spoonman napisał:


Spoonman myślę, że to stwierdzenie jest pobożnym życzeniem. Wprawdzie życie nie jest teatrem, ale większość z nas jest kiepskimi aktorami.

Zakładanie masek z czasem wchodzi w nawyk. Niektórzy mają przyrośnięte maski tak bardzo, że sami nie wiedzą, jak wygląda ich prawdziwe oblicze. Czasami życie a w nim szczególne okoliczności <zdzierają> taka maskę i wtedy trudno poznać swoja własna twarz.

Antoni Kępiński napisał w jednej ze swoich książek, że w sytuacjach ekstremalnych schodzi z człowieka politura i zostaje sam człowiek – taki, jaki jest.
Myślę, że te sytuacje ekstremalne są mimo wszystko [czasami tragedii życiowej] wielkim szczęściem, bo pozwalają na chwilę popatrzeć na rzeczywistość i siebie samego – w prawdzie.

Kiepskie aktorstwo staje się niestety drugą naturą [jak nowotwór] a poznanie siebie warunkujące <pokorę> zamienia się w uczenie kolejnej roli by <gra aktorska> zwana powszechnie manipulacją oszukała - [podporządkowała] ofiary stojące na drodze do <kariery> zwanej pospolicie karierą życiową.

pozdrawiam

Ja to widzę troszkę inaczej Larsie...to ideał, do którego powinienem dążyć. Nie gram swojego życia, mam go przeżyć a nie udawać. Jeśli, tak jak piszesz, zakładam maskę i tak idę przez życie, no cóż...to tylko namiastka.

A idąc tropem teatralnym... Bóg jest miłosiernym acz surowym krytykiem i recenzje przywali po spektaklu taką, ze sucha nitka na mnie nie zostanie


W 100% popieram...w ten właśnie sposób mi pospadały klapki z oczu...i nadal spadają. Uważam, że właśnie takie 'przywalenie po łbie' daje najwięcej...po takim ekstremum człowiek jest najbardziej refleksyjny i skory do zmian...oby na lepsze


Ja bym to nazwał zwykłym pozerstwem - człowiek, który nie umie się w życiu odnaleźć i nie chce z jakiegoś powodu poszukać właściwej drogi, po prostu nadrabia miną...no ale ile tak można udawać i nie przyjmować do wiadomości, że rzeczywistość to nie bajka, w której JA jestm głównym bohaterem.

pzdr

Spoonman napisał:


Spoonmanie absolutnie nie pisałem o Tobie w moim poście. Po prostu rozważałem sobie temat masek.
Zresztą na temat maski i masek można wiele powiedzieć rozważając jej przydatność, bądź nie w naszym życiu.
**Myślę, że każde nasze <odejście> od prawdy, od Boga – można nazwać założeniem maski. Maska jest, ukryciem się, zmianą, zdeformowaniem – nie wiem jak jeszcze można ją nazwać, ale z pewnością jest <zniekształceniem> tego, co naturalne.
Adam z Ewą po opuszczeniu Edenu znaleźli się w scenerii dla siebie obcej. Myślę, że wstyd z powodu <nagości>, także ukrywanie się przed Bogiem, było powodem – założenia maski.

***Poszukiwanie tożsamości – dziecka Bożego jest procesem pozbywania się masek.

***Maski zakrywają nasze <oblicze>, umożliwiają nam dokonywanie tego, co nie jest zgodne z naszym sumieniem.
***Każdy z nas przymierzał w życiu jakieś maski, do których usiłowaliśmy się przystosować. To mniej więcej tak jak z nowymi butami – nie wypada chodzić boso, więc staramy się dopasować takie buty, w których będzie nam się chodziło wygodnie.
***Trudno ocenić, czy wszystkie maski są <złe> czy dobre. Np proces wychowawczy wskazuje określone i wymagane zachowania, naucza ich i egzekwuje. Niezależnie od tego czy się zgadzamy z określoną obowiązującą postawą w jakimś miejscu czy nie to – zakładamy <maskę> pobożności w kościele nawet wtedy, gdy w nas panują odmienne uczucia.

***Myślę, że dla niektórych osób kultura osobista jest maską i metodą w uzyskaniu określonej opinii niemającej nic wspólnego z tym, co prezentuje w domu czy w miejscach, w których <nie musi> korzystać z <przebrania>, czyli pospolicie, z maskarady.
Dość często w dniu codziennym jesteśmy zmuszeni zachowywać się nieco inaczej niż tego byśmy pragnęli – i ubieranie się w <garnitur> zamiast wygodnego dresu jest <maską>.
Cokolwiek by nie powiedzieć o maskach – one mogą służyć jak wszystko inne, czyli stawać się narzędziem dobra, lub zła.
Jak mamy dość sporo samokrytycyzmu i w porę dostrzeżemy w lustrze naszą <karykaturę> i stwierdzimy, że maska jest tylko czymś zewnętrznym i nie naszym a co najważniejsze nie pasującym do nas, to powinniśmy szybko – zmienić siebie i wyrzucać kolejne maski które są <protezami>.

pozdrawiam