Zgubiłem Boga. Nie czuję potrzeby modlitwy ani chodzenia do kościoła. Jak go odnaleźć????

Ja np ponownie wróciłem do Boga za przyczyną św Pio ... czytając o nim zaczełem rzeczywiście wierzyć że Bóg istnieje ...a później jak zaczełem regularnie sie spowiadać to jakoś poszło z górki

Najlepiej módl się do Boga w odpowiedniej intencji, po swojemu, jeśli pragniesz go odnaleźć. Czytaj Ewangelie. Spróbuj związać się z jakimś ruchem przy swojej parafii
A najlepiej spróbuj znaleźć w swoim otoczeniu osobę prawdziwie wierzącą, i razem z nią podążaj ku Bogu. Nawet mała wspólnota może zdziałać rzeczy wielkie

Lub poczytaj książkę " Jezus żyje " Emilien Tardif i Jose Prado-Flores.

Necromancer z całym szacunkiem ale żałosny atak juz to czytalem i także czytalem czy oglądalem opinie uczonych i stwierdzili że nie mogł polewac sobie rąk kwasem ...po pierwsze badało go paru niezależnych lekarzy i takiej hipotezy nie wysuneli po drugie z medycznego pkt widzenia nie był by wstanie przezyc tak długo polewajac sobie rece kwasem a zresztą po jego smeirci rany sie zasklepily i były czyste po kwasie pozostały by ślady ...

Choć nie neguje ze ludzie poszli za daleko jesli chodzi o Kult bo Bóg jest jeden ...ale sam Pio mówił bedzie błagal Boga o litość dla tych którzy mu cześć oddają...

zresztąnauka musiałaby wytłumaczyć jeszcze inne dary jakie posiadał zakonnik ...ale to nie temat o tym

najpierw musiałby dowieść że posiada jakieś cudowne zdolności. jaki tam atak poza tym? żaden racjonalny argument nie zachwieje wiary w cuda wierzącego, no nie?

Proponuje jednak nie schodzić z tematu głównego.

Zatem jeśli chodzi o wiare w Boga to w sumie ciężko podać jakiś przepis na jej odzyskanie. Sam fakt powstania tego postu sugeruje że masz jakąś potrzebe aby wiara w Boga w Tobie na nowo odżyła i to jest napewno punkt wyjścia. Myśle że dobrze jest czytać i rozmawiać z innymi, ale Boga musisz odkryć w sobie i w swoim życiu. Zatem kieruj do Niego modlitwy i o takowe proś innych, jeśli masz pewność będą się modlić za Ciebie. Myśle też że propozycja która już padła, a mianowicie znalezienia jakiejś Wspólnoty przy parafii, mogła by wiele pomóc. Chodzi o regularny kontakt z ludzmi którzy żyją wiarą i którzy wiele mogą Ci pomóc. Trzeba się tylko przemóc i przy odrobinie łaski bożej znajdziesz fajną i otwartą grupe.

Heh Necromancer masz racje jak ktoś wierzy to wierzy ale to nie jest tak że ślepo wierze ...czesto zapoznaje sie z racjonalnymi wyjasnieniami i ciesze sie że Kościol ostrożnie podschodz np do płaczących obrazów bo ukazano wiele fałszywych przypadków...kwestia udowodnienia cudownych zdolności > chyba jedynie tysiące świadectw ...do dzis zyją ale sam na nie mialem okazji doswiaczyc wiec nie opowiem Wojny w Iraku na własne oczy tez nie widizalem a jedynie że w TV mówią

Ps. Jedziemy po bandach koniec tematu jak masz jakies uwagi to na PW

Jeśli nie czujesz potrzeby to poco się zmuszać ?

Nie chodzi o zmuszanie. Gdyby to miał być przymus, to autor by się nie pytał na forum
Poza tym potzreba modlitwy a potrzeba Boga to różne rzeczy

Zagubion, jak chcesz i możesz to napisz coś więcej o Twoim aktualnym stanie życie, jakie wydarzenia sprawiły, że tego Boga zgubiłeś, w czym się to objawia, a to ułatwi nam by konkretnie coś poradzić, aby Ci pomóc.

Sam fakt, że takie pytanie zadajesz, świadczy, że mimo wszystko masz potrzebę Boga i Go poszukujesz. A z czego wynika ten brak potrzeby chodzenia do kościoła i modlitwy? Może ze znudzenia Mszą Świętą czy odmawiania pacierza?
Coś w życiu duchowym trzeba zrobić, by modlitwa i kontakt z Bogiem były takim oczekiwanym spotkaniem z Bogiem, ktory jest bliskim Przyjacielem i Panem całego życia, takie żywe i głębokie związanie swojego życia z Bogiem. Wtedy kontakt z Bogiem będzie wypływał z potrzeby serca, gdy modlitwa stanie się "poufnym i przyjacielskim obcowanie z Tym, o którym wiemy, że nas miłuje" (cytat o modlitwie św. Teresy z Avila)
Może jakoś urozmaić modlitwę jakimiś cytatami i rozważaniami, może znaleźć jakąś duchowość bliską sercu, znaleźć swój własny kontakt z Bogiem, może w tym pomogą wyjazdowe rekolekcje czy jakaś grupa religijna.
Gdy napiszesz coś więcej o przyczynie swoich problemów, to postaramy się polecić Ci jakąś lekturą i coś konkretnego poradzić, aby pomóc.

Nie wiem, czy tu moze byc w ogole mowa o jakims radzeniu. Aby czlowiekowi pomoc w takiej sytuacji, trzeba z nim byc, rozmawiac, modlic sie z nim. Wydaje mi, ze zagubion potrzebuje kierownika duchowego (niestety, to znowu jest rada, albo raczej sugestia), ktory wlasnie spelnialby te warunki: swoja obecnoscia, umiejetnym uwaznym sluchaniem, wspolna modlitwa pomoglby mu dotrzec do sedna tego, co on w tej chwili doswiadcza.

A ja myślę sobie, że trzeba najpierw wejrzeć w siebie, zastanowić się ku czemu zmierzam, potem przeanalizować swoje życie, zrobić rachunek życia i podliczyć wartości za i przeciw, czyli co zrobilem dobrze, a co źle. Przypomnieć sobie jak to bylo w dzieciństwie, które bylo szczere i prawdziwe. Potem z tą dziecięcą wrażliwością pójść do Kościoła - nawet pustego, i w ciszy którą zapewnia świątynia, pomyśleć o sobie, zastanowić się dlaczego zgubileś drogę...

Wierz mi to pomaga

KP

a może to po prostu życiowy kryzys. Łatwiej jest żyć jak się ma świadomość obecności Boga. Jak znika to uczucie człowiek jest samotny. Może to próba dla Ciebie. Czy potrafisz wierzyć jak jesteś smutny i czujesz bezsens życia. Tego nie możesz wiedzieć. Cóż, doskonale Cie rozumię, bo sam mam cykliczne zwątpienia i powroty. Sam nie wiem od czego to zależy. Na pewno łatwiej wierzyć jak jesteś szczęśliwy. W chwilach smutku jest gorzej...