Witam Wszystkich !

Jestem praktykującą i wierzącą katoliczką. Jakiś czas temu zakochałam się ze wzajemnością w kimś kto nie poznał jeszcze nigdy Boga i chrześcijaństwa, ale jest pełny chęci do poznania mojej wiary i liczę na to, że uda mi się go włączyć do Kościoła. Czuję, że jest "ta iskra'' między nami.
Jednak jest złączony tylko ślubem cywilnym z inną dziewczyną.
I teraz rodzi się pytanie: Czy powinnam kontynuować znajomość? Czy mogę się w nią angażować ? Czy może starać się za wszelką cenę ją zakończyć ? i dać sobie spokój ... ? Co będzie najlepsze?
Jakie są Wasze rady w tej sprawie i opinie?

Pozdrawiam i dziękuje za pomoc

To dziwne że masz jakieś wątpliwości co do moralnej oceny rozbijania cudzego małżeństwa.
To nic innego niż zwykłe łajdactwo, nie godzi się tak postępować.

W sensie prawnym jest to małżeństwo, ale biorąć pod uwagę to że mieszka on z kimś tylko po ślubie cywilnym to tak naprawdę jest to coś w rodzaju konkubinatu i grzechu ..... czyli nie chrześcijańskie małżenstwo ale tylko prawne.... więc trochę inaczej to wszystko wygląda...

Wcale nie. To, że jesteś chrześcijanką nie znaczy że możesz sobie lekceważyć wszystkie zobowiązania i stosunki międzyludzkie jeśli nie są opatrzone kościelną ceremonią. To tak jakby ktoś niewierzący albo niechrześcijanin chciał się związać z zakonnicą, bo przecież mężatką nie jest więc mniejsza o jej jakieśtam śluby.
Tych dwoje ludzi złożyło uroczyste przyrzeczenie, że zrobią wszystko aby ich małżeństwo było zgodne, szczęśliwe i trwałe. Już odbijanie komuś chłopaka lub dziewczyny jest chamstwem, a co dopiero odbijanie męża lub żony.

nie chcę nikogo odbijać. mam nie odpowiadac na telefony, maile i odwracać się jak go widzę ? Ja nie nalegam na spotkania. Ale on tak

Odpowiadać, ale odmownie z uwagą żeby się opamiętał.

A jakim ślubem, przepraszam, ma być złączony ktoś, kto nie poznał nigdy Boga? Sądzisz, że moralnie dobre jest rozwalenie każdego związku, który nie jest zawarty przed Bogiem?
Przykład z zakonnicą jest tu jak najbardziej wymowny.
.
Czyli właściwie chcesz rozwalić ten związek w imię wyrwania ich z grzechu? Gratuluję dobrego samopoczucia i dobrego zrozumienia idei ewangelizacji .
Dziewczyno: on nie mieszka z kimś tylko po ślubie cywilnym lecz żyje w związku małżeńskim - jedynym możliwym dla niego obecnie. I pewnie bardzo ważnym.

Z innej strony patrząc.
Jeżeli natomiast on jest zdania, że ślub był pomyłką, a jego obecne życie jest życiem w grzechu (bo być może już zaczęłaś go ewangelizować) niech zakończy tamten związek. Wówczas jako człowiek wolny może zacząć żyć od nowa. Być może w tym nowym życiu będzie miejsce dla Ciebie.
Ale tylko w takiej kolejności.
Nie możesz wchodzić w związek istniejący.

I z jeszcze innej strony patrząc: jak to świadczy o człowieku, który będąc w związku małżeńskim kombinuje coś na boku? Oczywiście nie znamy całej sytuacji, a różne szczegóły mogą być niezwykle istotne (np. jego żona odeszła od niego, oczekują na rozwód a jego małżeństwo cywilne jest jedynie formalnością). Ale jeśli druga strona nadal jest zaangażowana w związek, to facet moim zdaniem nie gra fair. A skoro teraz fauluje, to trzeba wziąć pod uwagę zwiększone ryzyko powtórzenia takiej sytuacji w przyszłości.

Naturalnym jest, że człowiek zakochany postrzega innego przez różowe okulary, ale odrobina krytycyzmu i rozsądku jest także wskazana. Bo można wdepnąć w bagno, z którego potem ciężko się wydobyć.

Jak to prosto oceniac kogoś w kryteriach czarno-białych,jeszcze jak się tych osób na oczy nie widzi.Owieczka musisz głęboko przemyśleć i rozważyc sprawę w swoim własnym sumieniu.Jeśli zaś chodzi o same przepisy to po uzyskaniu cywilnego rozwodu będziesz mogła zawrzeć kościelny ślub z tym człowiekiem.Zncognito z tym odbijaniem chłopaka czy dziewczyny to już lekko przesadziłeś.Lepiej zrezygnować tydzień przed slubem niż zawrzeć związek bo coś tam komuś obiecaliśmy.
Z reguły nie jest tak,że pierwsze związki uczuciowe sa właściwymi wyborami, chociaż znam dobre małżeństwo pary,która sie poznała w pierwszej klasie liceum/ale to potwierdzający regułę wyjątek/.
Na koniec trzeba sie również upewnić co do szczerości intencji drugiej strony.

Teraz to już mam totalny mętlik w głowie. Nie wydaje mi się żebym robiłam coś złego, ale nie wiem jak powinnam się zachować w wielu sytuacjach, zbiegach okoliczności które przybliżają nas do siebie. Myślałam, że to jest i będzie dobry kolega, ale widzę, że jest między nami tzw. ''conection'' ... i Ciężko to opisać żeby każdy z Was zrozumiał nasze uczucia.. .
Jego cywilna żona jest chyba pierwszą dziewczyną która pomogła mu zaklimatyzować się w Polsce ( bo on jest innej narodowości i przyjechał tu jakiś czas temu ).... więc czy to możliwe żeby była to pochopna decyzja odnośnie ślubu cywilnego . ? Nie wiem już co myśleć. Chyba zajmę się pracą

Moim zdaniem najlepiej w takich wypadkach stosować zasadę "nie czyń drugiemu, co tobie niemiłe". Spróbuj postawić się w sytuacji jego żony i będziesz wiedziała, jak oceniłabyś swoje postępowanie.

Pomijając kwestie związane z religia z czysto ludzkiego podejscia do problemu w zupelnosci zgadzam sie ze swet childem

Byli na forum tacy, którzy twierdzili, że odbijanie chłopaka/dziewczyny nie jest niczym złym i można z czystym sumieniem to robić bo przecież nie są małżeństwem. Nie zdziwiłbym się więc gdyby zaraz przyszli i odezwali się, że takie działanie owieczki również jest ok, bo przecież małżeństwa, tego jedynego słusznego kościelnego, nie ma.

Na szczęście do tej pory wszyscy zachowali rozum i radziłbym owieczko ich posłuchać.

A może on chce Cię tylko prze...cieć i chce w tym celu wykorzystać Twoją religijność?
Poza tym małżeństwo to związek człowieka z człowiekiem i ono istnieje, jeśli chociaż jego żona go kocha i chce z nim być razem. Rozbicie tego związku byłoby wówczas grzechem p-ko miłości bliźniego.
Natomiast jeśli oboje są formalnie po ślubie a w rzeczywistości w ich sercach ten związek nie zaistniał to inna sprawa.
Czy zastanawiałaś się, którą będzie podrywał po Tobie? Może buddystkę i wówczas zainteresuje sie buddyzmem?

Owieczko, radzę Ci tak jak Sweetchild - zastanów się, jakbyś Ty się czuła na miejscu żony mężczyzny, na którym Ci tak zależy - i masz odpowiedź. Ja nie byłabym pewna ani uczuć, ani deklaracji człowieka z dwiema twarzami. Dziś oszukuje żonę, jutro oszuka Ciebie. Twoje uczucia też mogą oznaczać tylko zauroczenie, pociąg fizyczny. Chyba nie warto sprawdzać, jak potoczy się historia, daj sobie z nim spokój. Poza tym - wiara zobowiązuje. Pozdrawiam Cię.