Wystąpiła taka sytuacja, że kiedyś zniszczyłem koledze odtwarzacz dvd, ale on mi darował placenie za to, zapomnielismy o tym. A mi sie to wlasnie teraz przypomnialo i sie zastanawiam czy nie mam mu zadoscuczynic a to juz pare lat temu bylo troche dziwne by bylo wyskoczyc z takim czyms jak on juz dawno o tym zapomnial. Czy w takim wypadku musze mu zadoscuczynic?

Skoro darował, to nie ma takiej potrzeby.

Ja chciałbym tylko zauważyć że nie jesteśmy panami sumień, a ludzie tu już piszą niczym do Bravo, pytając o wszystko.

moim zdaniem nie bo darował ci to czyli wszystko ok, sprway nie było, ale nie wiem sama mam pełno problemów, wiec zdaj sie lepiej na innych

Ja mam również pytanie co do zadośćuczynienia.
Pewnego razu przy rozmowie w gronie przyjaciół, jedna osoba powiedziała coś co mnie za bolało, ale jak to zawsze u mnie bywa, nie okazałam tego, ale później jednej osobie z tych przyjaciół, powiedziałam o co chodzi, no i ze złości zaczęłam źle mówić o tej osobie, która w pewien sposób swoją wypowiedzią mnie uraziła. Trochę użyłam wulgaryzmów, brzydko mówiłam o tej osobie. Głupota ludzka, człowiek nie panuje nad sobą. Trochę mnie poniosło. Wybieram się nie długo do Spowiedzi, i nie wiem w jaki sposób mam zadośćuczynić tej osobie?
Mam podejść, przeprosić, i powiedzieć, używałam wulgaryzmów w Twoją stronę?? No trochę tak głupio się do tego przyznać, zwłaszcza że ten człowiek wiele dla mnie zrobił.
Nie mam pojęcia w jaki sposób mam zadośćuczynić. Pomóżcie.
W żaden sposób nie zepsułam tej osobie reputacji, bo nie kłamałam na jego temat, tylko po prostu trochę go poprzeklinałam.

To może teraz dla odmiany mów o nim dobrze i bądź dla niego nad wyraz miła

Aniołku( Błądzący tak jak wszyscy ), ta sytuacja może Ci dać bardzo dużo dobrego, tylko przypatrz się jej uważnie.. być może to będzie dobre zadośćuczynienie.

Skoro wiesz, że masz trudność z okazywaniem swoich emocji gdy ktoś Cie rani, to może dobrym rozwiązaniem jest właśnie skupić się na tym, by nie dusić tego w sobie? Bo kiedy to się tak w tobie "kisi" to po jakimś czasie idziesz to wyrzucić do jakiejś koleżanki, tyle że ze zdwojoną siłą wspomagając się przekleństwami.. A tak można by tego uniknąć, mówiąc tej osobie o swoim zranieniu.. od razu.
To jest trudne, ale czy takie nie ma być zadośćuczynienie, że trzeba się zaangażować i napracować, przeważnie walcząc ze swoimi słabościami i lękami?

Dziękuje za odpowiedź.
Zadanie bardzo trudne, bo ja zawsze tłumie w sobie wszystkie swoje emocje, nie pamiętam abym kiedyś komuś powiedziała prosto w oczy, że mnie czymś zranił. Ale postaram się to zmienić, będzie ciężko.