Jakie choroby/zaburzenia genetyczne, które mogą być przekazane dzieciom, sprawiają, że dążenie do poczęcia dziecka przez małżonków staje się niemoralne (nowy człowiek będzie cierpieć wskutek niedomagań, sprawi problem społeczeństwu: inni będą się przez niego denerwować, będą tracić czas). Powinna być akcja, która poinformuje rodziców przed niebezpieczeństwem dziedziczenia złych skłonności, przy zawarciu małżeństwa powinno zwracać się na to dużą uwagę.

U siebie przypuszczam, że mógłbym przekazać potomstwu skłonności do zaburzeń ze spektrum autyzmu, trudności w uczeniu się pozawerbalnych, zespołów anankastycznych i niestabliności emocjonalnej, nadpobudliwości. Czy są to na tyle poważne wady, że narażanie na nie potomstwa byłoby czymś "nieświętym"?

Nie mam wykonanych badań genetycznych, ale z pewnością nie chciałbym, aby którekolwiek dziecko odziedziczyło te skłonności. W rodzinie: tata jest "oziębły" wobec mamy, raczej mało interesuje się rodziną, wręcz nie wierzy, lubił kolekcjonować w młodości, powiedział, że chodził na palcach w dzieciństwie i bawił się tym, co występuje w nosie; mama jest bardzo agresywna, nie lubi zmian, ma trudności w nawiązywaniu kontaktów, "narzeka na to", nie patrzyła się w oczy; brat jest nadmiernie towarzyski (typowy, "nowoczesny" nastolatek); siostra nie ma zbyt wielu przyjaciół, podobno nie patrzyła się w oczy, często płacze, wyzywa innych i nie chce chodzić do kościoła (ma 10 lat); brat taty chyba jest doktorem inżynierem i jest bardzo zdolny; brat babci ze strony mamy później zaczął mówić, jego syn też, a obecnie wnuk (chyba miał 3 lata i trudności z mową).

Mogłyby być gorsze skłonności genetycne, jak podatność na nowotwory i inne choroby fizyczne.