Na początek przepraszam, jeśli ten temat był już poruszany, ale w wyszukiwarce wyświetliło mi zbyt dużo wyników po wpisaniu hasła "obżarstwo" i trudno było mi znaleźć odpowiedni wątek.

Święta tuż, tuż i w związku z tym naszły mnie rozważania na temat obżarstwa.
Obżarstwo jest grzechem, o czym można przeczytać w przypowieściach Salomona:
23.20-21 „Nie bywaj wśród upijających się winem lub obżerających się mięsem. Gdyż pijak i żarłok ubożeją, a ospali chodzą w łachmanach.”
28.7 „Kto trzyma się przepisów, jest rozumnym synem, lecz kto obcuje z żarłokami, przynosi ojcu hańbę.”
23.2 „I przyłóż sobie nóż do gardła, gdy chciwie jesz.”

W związku z tym mam pytanie: jak to się ma do świąt wielkanocnych i Bożego Narodzenia? Święta te są najważniejszymi wydarzeniami w religii chrześcijańskiej. Wierni przygotowują się do nich bardzo skrupulatnie, szczególnie zastawiając stół wieloma potrawami, które są zasadniczo wymagane w te święta i samoczynnie kuszą do obżarstwa. Nie ma świąt bez potraw (co samo w sobie jest dla mnie absurdalne). Czyż nie kłóci się to z tym co jest napisane w przypowieściach Salomona? Bo wychodzi, że pod tym względem grzeszymy najwięcej w święta, wszyscy bez wyjątku (no, może prawie wszyscy). Dziwię się też, że właściwie nikt nie zwraca na to uwagi i ludzie uważają to za coś normalnego. Na prawdę jest to dla mnie kuriozalne i mam nadzieję, że ktoś mi wyjaśni logicznie dlaczego tak jest i z czego to wynika.
Dziękuję za uwagę.

Uroczyste posiłki są cechą świętowania.
I nie chodzi o to, by nie jeść, ale jeść mądrze. Oczywiście, że jeśli święta ograniczą się tylko do jedzenie, to będzie to katastrofa. Święta to przede wszystkim czas przeżyć duchowych,a nie kulinarnych. Nie mniej mogą one ze sobą śmiało iść w parze

No właśnie >jeść mądrze<. Ile osób je mądrze? Czy w ogóle ten temat jest poruszany przez KK? Nie znam żadnej osoby, która wykazałaby wstrzemięźliwość, łącznie z samym sobą. I odpowiedzmy sobie szczerze: dla ilu osób jest to prawdziwie przeżycie duchowe, a dla ilu zwykłe święta, jak co roku, kiedy można spotkać się z rodziną, powymieniać życzliwościami i właśnie najadać się do granic możliwości?

Jeśli uroczyste posiłki są cechą świętowania, to niejako wychodzi, że grzech jest też ich cechą. Uroczysty znaczy niecodzienny, nietypowy, podniosły, mający podkreślić rangę wydarzenia. Nie rozumiem w jaki sposób ilość wykwintnych potraw na stole ma podkreślić wydarzenie Bożego Narodzenia lub Wielkiej Nocy. Tłumaczone jest to symboliką, a dla mnie to jest zwykła pycha. Paradoksalnie ostatnia wieczerza również była obfita.

Nie wiem, nie prowadzę statystyk.

Ja osobiście słyszałem od kilku księży, by święta nie obżerać się. Więc jednak mówią.

No i zdanie jednego z księży profesorów Uniwersytetu Szczecińskiego, powtarzane przed każdymi świętami: 'I życzę, byście te święta przeżyli, a nie przeżuli'.

I tego też nam życzę

Amen!

Hehe, takie gadki z pewnością przebijają się do społeczeństwa . Amen.

Obżarstwo to czuły punkt prawie całego duchowieństwa.
A 30 % katolików w Polsce głoduje.

Co 3-ci sąsiad? Co trzecie dziecko? Skąd takie dane?
A może tak trochę odpowiedzialności za swoje słowo?

Fakt i Onet podają, że jeszcze więcej %
A nasi wielebni pasterze mają to w d......
Oni się sami nakarmią......
Co tam.

Niezwykle wiarygodne źródła.....az zal d... sciska. Może jednak podasz linki do tych "naukowych" opracowań Faktu i Onetu..... internetowy socjologu?

Obżarstwo jest grzechem, jednak spotkania przy uroczyście i obficiej zastawionym stole z najbliższymi nie jest i nigdy nie będzie żadnym grzechem. Rodzina to najmniejsza, ale i najważniejsza komórka Kościołą. Bez szanującej sie i kochającej rodziny nie byłoby wspólnoty Koscioła, nie byłoby kapłanów. Codziennie modlimy sie "chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj". Bóg tak nas stworzył, ze bez pożywienia nie jesteśmy w stanie istnieć. W takie świeta jak Boże Narodzenie, czy Wielkanoc nie ma niczego zdrożnego, ze rodzina czyli Kościół spotykają sie przy stole i ucztują. Jest czas na post jest i czas na świętowanie poprzez wspólny posiłek.
Obżarstwo to nieumarkowanie w jedzeniu prowadzące do ciężkich stanów chorobowych, a nie do pełnego brzucha i zadowolenia.
Ktoś tutaj niezbyt rozumie czym jest obżarstwo...i swoje nieuctwo ktos inny probuje jak zwykle wytoczyć jako cięzkie działo przeciwko Kosciołowi.
Pozwólcie, ze zacytuję klasyke..."Głupota ludzka nie zna granic!"

Najlepiej rozumią to nasi wielebni.
U mnie w rodzinie 30 latek ksiądz to tylko pełny brzuszek i fajne auto.

Jeśli masz na myśli moja osobę, to bardzo mi przykro, że tak pomyślałeś. Jeśli mowa już o nieuctwie, to właśnie z tego powodu zacząłem ten temat, by ktoś mi logicznie odpowiedział, jak to ma się do tradycji kościelnych. Niestety konkretnej odpowiedzi nie uzyskałem, więc zacząłem szukać w innych częściach wielkiego Internetu i znalazłem satysfakcjonująca mnie odpowiedź, którą pozwolę sobie tu zacytować.



źródło


Jasno wynika z tego, że

Nie Ciebie miałem na myśli, ale Iroona...wystarczy przeczytać jego ostatni post