Niechrześcojańskie i przede wszystkim nie polskie: karate, judo, jiu jitsu, tahski boks,

Nazywam się Polką, urodziłam się w Polsce, mieszkam w Polsce, mówię i piszę po polsku, ale nie sakralizuję Polski i nie postrzegam jako "mesjasza narodów" stojącego ponad innymi narodami.



Zależy co kto rozumie przez zdemoralizowanie, bo chrześcijanin, który dzieli narody na lepsze i gorsze, olewa przekaz Pisma św - Dążcie do tego co na górze, a nie do tego co na ziemi.....a tu już nie ma Greka ani Żyda, obrzezania ani nieobrzezania, barbarzyńcy, Scyty, niewolnika, wolnego, lecz we wszystkich jest Chrystus Bóg (Kol 3)

Gdybyś dostała super propozycję pracy i zamieszkania (pełen wypas) dla Ciebie i całej Twojej rodziny np. we Francji albo w Niemczech, wyjeżdżasz bez wahania, zastanawiasz się długo i dogłębnie czy odrzucasz? I dlaczego?

Czyli Twoja mama albo Twoje dziecko ma dla Ciebie taką samą wartość jak moja mama i moje dziecko? Jakby wybuchnął pożar w moim domu, gdzie będzie moje dziecko, to rzucisz się bez wahania na pomoc, czy jednak zostawisz ten bohaterski czyn mnie albo innej osobie przez wzgląd na własne dziecko (ktoś się musi nim zająć)?

Pobyt za granicą to nigdy nie jest "pełny wypas". Takie wyobrażenie mogą mieć tylko ci, którzy nigdy dłużej niż na wakacje za granicę nie wyjeżdżali.

Mój przykład jest czysto hipotetyczny. Przypuśćmy, że to jest możliwe. Chodzi o sam mechanizm myślenia.

Od dłuższego już czasu (kilka dni) podejrzewam, że trollujesz, a tu się przyznałaś. Koniec tematu.

ZAMYKAM.