Co my katolicy straciliśmy... i w jaki sposób to odzyskać?,
czyli współczesne reformy w Kościele oczyma katolików
wiernych Tradycji Apostolskiej.



do ściągnięcia pod tym adresem: http://www.inetpress.w9.pl/wandea/

Film ma 691 mb, na stronie do ściągnięcia również polskie napisy...

Interesująca dyskusja o filmie http://forum.fidelitas.pl/viewtopic.php?t=608

"Straciliśmy" niezrozumiały język i niektóre obrzędy, których nawet księża nie rozumieli. Słyszałem taką anegdotę od starego księdza, że kiedyś, gdy był ryt trydencki, szedł sprawować Ofiarę Mszy świętej bez grzechu, a potem musiał się spowiadać, bo na przykład pomylił się co do liczby małych krzyżyków, które trzeba było często i licznie wykonywać podczas liturgii trydenckiej.

Straciliśmy nieprzystępność, niezrozumiałość liturgii. A to jest akurat bardzo pozytywne (choć dla niektórych jest to koniec świata i od 60 lat nie potrafią się z tym pogodzić).

Tylko nie rozumiem, jak film może być interesujący. Tendencyjny jest już sam tytuł - więc np. wiem, że nie mam po co go oglądać, bo nie uważam żeby wzrost przystępności czegoś = utracie/stracie na materii tej kwestii

Niech ten cytat posłuży za odpowiedź

Ujednolicenie dogmatów, złagodzenie nauki moralnej, uproszczenie rytuału nie przyciąga niewierzących, lecz zbliża do nich.

Nicolas Gomez Davila

Straciliśmy 100.000 kapłanów, 45% jezuitów, 90% uczestniczących w Mszach niedzielnych, itp, itd......
Zyskaliśmy świadomość, że Kościół katolicki nie jest Kościołem Chrystusowym, lecz jedynie w nim trwa i musi zjednoczyć się z sektami heretyckimi, aby mógł być nim naprawdę.
Zyskaliśmy sprotestantyzowaną liturgię, której pojedyncze słowa każdy rozumie, ale której prawdziwego sensu nikt nie jest już w stanie pojąć.

Kilka historycznych cytatów dla młodzieży:

"Kościół przechodzi przez niespokojny czas samokrytyki, czy też, dokładniej mówiąc - samozniszczenia. Przypomina to gwałtowny zakręt, czego nikt się po tym soborze nie spodziewał. Wygląda to tak, jakby Kościół cierpiał od ran zadawanych samemu sobie".
Paweł VI 7 grudnia 1968 r. w Kolegium Lombardzkim.

"Odnosimy wrażenie, że przez jakąś szczelinę wdarł się do Kościoła Bożego swąd szatana. Należało sądzić, że po Soborze słońce zajaśnieje nad Kościołem Świętym. Zamiast słońca mamy chmury, burze, ciemności, roztrząsania, kwestionowanie, niezadowolenie, niepewność."
Przemówienie Pawła VI z dnia 29 czerwca 1972 r., w Święto Apostołów Piotra i Pawła, cyt. za: "Courier de Rome" z l września 1972 r.
Paweł VI 30 czerwca 1972 r.

„W duchu realizmu i wrażliwości należy przyznać, że wielu chrześcijan jest dziś niepewnych, zakłopotanych, a nawet zawiedzionych. Pełnymi garściami rozsiewane są idee sprzeczne z objawioną i nauczaną od zawsze Prawdą. W dziedzinie wiary i moralności propaguje się prawdziwe herezje, wywołując wątpliwości, zamieszanie i bunt. Nawet liturgia została poddana manipulacjom, pogrążona w intelektualnym i moralnym relatywizmie, aż do permisywizmu włącznie, gdzie wszystko jest dozwolone. Chrześcijanie odczuwają dziś pokusę ateizmu, agnostycyzmu, mętnego moralistycznego iluminizmu, socjologicznego chrześcijaństwa bez sprecyzowanych dogmatów i bez obiektywnej moralności.”
Jan Paweł II, „L’Osservatore Romano”, 7 grudnia 1981 r.

---------------------------

"Przywiązujemy wielką wagę do używania nowych modlitw (katolickiej liturgii), z którymi czujemy się jak w domu i które mają tę zaletę, że dają inną interpretację teologii ofiary niż ta, którą zwykliśmy przypisywać katolicyzmowi. Modlitwy te zachęcają nas do wyznawania ewangelickiej teologii ofiary".
Najwyższy Konsystorz "Kościoła Wyznania Augsburskiego Alzacji i Lotaryngii" 8 grudnia 1973 r.

"Nic w odnowionym Mszale nie stanowi prawdziwego problemu dla ewangelickiego protestanta".
dr M. G. Siegvalt, wykładowca teologii dogmatycznej na protestanckim wydziale Uniwersytetu w Strasburgu

--------------------------

"Podstawowy błąd większości innowatorów polega na tym, że wyobrażają sobie, iż nowa liturgia zbliży świętą ofiarę Mszy do wiernych, że pozbawiona starych rytuałów Msza wkracza obecnie w sam nurt naszego życia. Pytanie brzmi jednak: czy bardziej zbliżymy się do Chrystusa we Mszy przez wznoszenie się do Niego, czy przez ściąganie Go w dół, do naszego własnego, przeciętnego, prozaicznego świata? Innowatorzy chcieliby zastąpić świętą bliskość Chrystusa niestosowną poufałością. Właśnie nowa liturgia grozi udaremnieniem kontaktu z Chrystusem, ponieważ osłabia szacunek wobec tajemnicy, uniemożliwia oddawanie czci i niweczy zmysł sacrum".
Dietrich von Hildebrand

"Reforma liturgiczna, witana z takim idealizmem i nadzieją przez wielu księży i świeckich, zmieniła się w liturgiczną destrukcję o zaskakujących rozmiarach - klęskę pogarszającą się z każdym rokiem. Zamiast oczekiwanej odnowy Kościoła i życia katolickiego, jesteśmy świadkami demontowania tradycyjnych wartości i pobożności, na której spoczywa nasza wiara. Zamiast owocnej odnowy liturgii, widzimy zniszczenie obrzędów Mszy, które rozwinęły się organicznie przez wiele stuleci".
ks. Klaus Gamber

Dla większości "niedzielnych" katolików nie ma żdnej różnicy. I teraz na Mszy, zachowują się jak tresowane małpy, bęz zrozumienia tego co się dzieje na ołtarzu.
[/quote]

Przy czym głównym treserem małp jest niejaki Kilian, podający się za katolika.

Hmm... o Soborze, Mszy Wszechczasów i kłótni tradycjonalistów z Katolikami myślę, że wystarczająco dużo jest w innych tematach, kolejnego tematu nie ma powodu zakładać...


Uprasza się o nie sianie herezji po takich argumentach nie widzę w ogóle możliwości podjęcia jakiekolwiek rozmowy. Rozmowa zakłada wymianę poglądów, a nie oskarżenia wyssane z palca i kłótnie.

Zamykam temat i przenoszę do archiwum.
zielona_mrowka - moderator