Kler zajmujący się problematyką współżycia narzeczonych przedstawia to jako straszny grzech, a parę jakby coś wielkiego i niepowtarzalnego straciła. Interesuje mnie uzasadnienie teoretyczne np. w Biblii i krótko co takiego taka para traci ?
Wydaje mi się, że zyskuje pewność, że podczas nocy poślubnej i dalej miodowego miesiąca nie będzie niespodzianki w postaci skoku do basenu wypełnionego tylko częściowo wodą albo w skrajnym przypadku wręcz pustego. Wydaje mi się, że wybitni specjaliści pożycia małżeńskiego od konwesjonału grubo przesadzają albo demonizują problem