Przekonasz się po śmierci.

Czyli rozumiem, że za życia NIE DA się tego stwierdzić. Szkoda.

Komórki mózgowe obumierają, mózg przestaje funkcjonować. Nie ma się jak przekonać.

to ciekawe,a w jaki sposób oponowałeś?
można,jakbyś kiedyś miał robione ekg,to powiedz zeby ci na klatcr piersiowej położono folie aluminiową,taką spożywczą-wtedy na zapisie widać

Nie trzeba oponować by zrobić coś pod przymusem=nie z własnej woli, nieprawdaż?

czy ja wiem?chyba nie.
jak narobiłeś w pieluchy,to mama ,choć nie wyrażałeś woli,zmieniała ci te pieluchę,a czy można powiedzieć że byłeś zmuszany do zmiany pieluch?robiono ci to pod przymusem?

Akurat dla dziecka to wszystko jedno gdzie zrobi kupkę. Najwygodniej jednak jest bez pieluszki.

Chyba, Mariel, dzieci nie masz. Na początku zmiana pieluch jest dość niemile widziana.
Poza tym, pomiędzy zmianą pieluchy czy np. szczepionką, przed którą dzieci się wzbraniają, a chrztem jest taka, że tylko jedna z tych czynności jest OBIEKTYWNIE pożyteczna. Druga nie.

akurat niemowleciu to wszystko jedno czy go chrzczą czy nie.
Natomiast DLA niemowlęcia to nie wszystko jedno

Punkt widzenia zależy od punktu siedzenia-Tobie sakrament chrztu wydaje sie subiektywnie niepotrzebny,dla dziecka może mieć znaczenie zasadnicze

W zasadzie co można od takiego niesamodzielnego, bezbronnego, zdanego na łaskę i niełaskę dorosłych niemowlaka usłyszeć? Gadają nad nim od rzeczy, leją wodę, aż się mokro w pieluchach robi, po co to?

Dla ciebie to ma znaczenie jak swoje dziecko wychowasz i co z nim zrobisz, to racja.

Przecież gros dzieci jest chrzczonych w wieku niemowlęcym i dla nich znaczenie mają suche majtki i cycek! A nie jakieś tam rytualne obrzędy!!! Co Ty wygadujesz?

to w koncu jest ZMUSZANE,czy nie ma to dla niego znaczenia??

Przecież jedno nie wyklucza drugiego. Są to zdarzenia niezależne. Istotne jest to, że dzieci nie robią tego z własnej woli.

To co piszesz CzłowiekuBezOczu jest wytworem dorosłych już tzw chrześcijan. To dorośli, którzy będąc ochrzczeni w dzieciństwie nie przeżyli wychowania wiary, czyli nie przeżyli tzw. wtajemniczenia chrześcijańskiego. Stąd niekończące się dyskusje na zebraniach na tematy drugorzędne.

Wynika stąd, że bardzo ważną sprawą dla każdego z nas mieniących się chrześcijanami jest czas, który należy przeżyć, by odkryć wartości płynące z sakramentu chrztu św., by wiedzieć na czym ma polegać życie chrześcijańskie...

Ten czas nazywa się katechumenatem. I nie jest ważne, czy go przeżyję przed chrztem, czy po chrzcie, ale ważne by go w ogóle przeżyć.

Że tak dzisiaj się dzieje podczas przygotowań do przeżycia przez dzieci I Komunii Św. jest winą samych dorosłych (rodziców, do których prawdopodobnie i Ty należysz), bo oni nakręcają "koniunkturę" zamiast od niemowlęctwa wychowywać swoje pociechy ucząc ich tekstów świętych z Pisma Świętego, modlitw wraz z wyjaśnianiem znaków i zachowań podczas liturgii.

Dzisiaj to już efekt tego, z którym my WSZYSCY członkowie Kościoła musimy sobie poradzić, by nie obrażać się na własne zachowania podczas zebrań przed Komunią Św. własnych dzieci i sądzić innych nie robiąc samemu nic np. nie zabierając stosownego w sposób jawny głosu w celu uzdrowienia sytuacji. Dopiero jako anonim mogę sobie poużywać (np. tu w internecie). Daję to pod rozwagę wszystkim mającym uzasadnione pretensje.

Pozdrawiam czytających!