przygodne stosunki seksualne

Natomiast Ci drudzy, sataniści wybrali, jak to ktoś zauważył, drogę grzechu. Nie wiem tylko kto daje wam prawo do oceniania tej drogi.

Czlowiek, który w ten sposob spędził życie bedzie mogł na końcu popatrzeć w lustro i powiedzieć: Żyłem !

Wy nawet nie zauważycie kiedy będziecie martwi.

Czyżby powodował wami strach ?

Zbudźcie się! powstaje nowa potęga !

Nie rozumiem was wogle...
We wszystkich religiach jaki poznałem śmierć była darem. Ty wierzysz, kochasz Boga, więc czego się do... się boisz ?

A co do życia w grzechu, to czy nie zauwżyłeś jeszcze, że nie ma już miłości i wiary ? jeszcze przyjaźń broni się... lecz dogorywa. W tym świecie pełnym zepsucia jest tylko jedna metoda by zachować swoją dumę. Dbać tylko o siebie !

Ale komu ja to mówię, jesteście tylko podnóżkiem dla waszego Boga, nie jesteście mu do niczego potrzebni. Czy nie ma w was ani trochę dumy z tego, iż jesteście ludźmi ?

Zbudźcie się! powstaje nowa potęga !

- Czy istnieje poważna różnica między satanizmem "kultowym " a satanizmem "intelektualnym ", traktowanym jako zabawa umysłu?
- Na pewno uprawianie kultu jest wyraźniejszym opowiadaniem się po określonej stronie niż jakieś intelektualne poszukiwania. Sataniści intelektualni są niekiedy nie tyle satanistami, co raczej ludźmi poszukującymi ciemnej strony rzeczywistości, ciemnej strony psychiki. Uważają, że ta ciemna strona jest w kulturze zaniedbana, zrepresjonowana, że za dużo mówi się o tym, co wyraźne, jasne, pozytywne. Ta dominacja dobra powoduje, że to, co złe, to co namiętne, żywe, chaotyczne, jest traktowane gorzej. Satanizm intelektualny usiłuje przywrócić znaczenie tego drugiego bieguna. Takie poszukiwania nie mają w istocie wiele wspólnego z prawdziwym satanizmem.
- Czy główną przyczynę rozprzestrzeniania się satanizmu w Polsce można widzieć w filmie i literaturze lub w innych wytworach kultury masowej o treści satanistycznej?
-Trudno powiedzieć. Na pewno wywierają one wpływ stymulujący, a nawet wyznaczają pewien kierunek tego rodzaju poszukiwań wewnętrznych, dają odwagę do nich, a niekiedy są także rodzajem ich uprawomocnienia. Z drugiej strony - nie lekceważyłbym też czynnika duchowego, który niewątpliwie jest tu obecny, jak wskazują doświadczenia egzorcystów i samych satanistów. Nawet jeśli zło przyzywa się w jakiejś sprawie subiektywnie odczuwanej jako rzecz słuszna, spotkanie z nim ma bardzo niebezpieczny wymiar duchowy(...)

Kogo się bać?

Powyższe stwierdzenia nie przystają do zachowań powszechnie uważanych za satanistyczne — dewastacji cmentarzy, zabijania ludzi i zwierząt. Stąd większość działających w Polsce grup określa się mianem pseudosatanistycznych. W rzeczywistości wiele aktów przemocy i wandalizmu to ekscesy chuliganów, którzy dla idiotycznego wybryku na miejscu przestępstwa pozostawiają satanistyczne symbole. Oczywiście jest to pewnego rodzaju uproszczenie, przez 30 lat wykształciło się bowiem wiele odmian satanizmu. Różne jego nurty w różny sposób podchodzą do kwestii przemocy i okrucieństwa. Większość z nich dopuszcza użycie przemocy w sytuacji zagrożenia, zaleca zemstę za doznane krzywdy.

Powyższy podział na pseudosatanistów i satanistów prawdziwych nie ma służyć usprawiedliwianiu czy wybielaniu pewnych jego form. Jednak dokładne zdefiniowanie problemu wydaje się niezbędne do skutecznej walki z satanizmem. W polskim prawie karnym nie ma osobnych przepisów dotyczących satanistów. Przestępstwa przez nich popełniane są traktowane na równi z innymi.

Krzysztof Wiktor, sekretarz Międzyresortowego Zespołu ds. Nowych Ruchów Religinych, dostrzega w Polsce istnienie dwóch nurtów — satanizmu subkulturowego (pseudosatanizmu) oraz satanizmu ideologicznego. Dokładne oszacowanie liczby wyznawców nie jest możliwe. Z policyjnych kartotek wynika jedynie, że w Polsce co roku popełnianych jest kilka zabójstw, które mogą mieć podłoże satanistyczne. Zdaniem Wiktora, znacznie groźniejsza jest jednak działalność grup ideologicznych — są niebezpieczne, bo zmieniają światopogląd ludzi, przenikają tkankę społeczną z niebezpiecznymi ideami (nie tylko La Veya, ale także Schopenhauera, Nietzschego). Promują kult siły, brak akceptacji dla słabości.

Mogę ci powiedzieć prawdę o Tobie. Nigdy nie zaznasz prawdziwej miłości. Wiesz dlaczego ? Zbyt kochasz samego siebie.

Dlaczego wyśmiewasz się ze mnie ?

Wy się boicie i nie potrafilibyście już tak żyć.

Natura stworzyła nas byśmy prokreowali i bawili się.