Quantcast
Wątki bez odpowiedzi | Aktywne wątki Teraz jest Wt mar 19, 2024 3:20



Odpowiedz w wątku  [ Posty: 33 ]  Przejdź na stronę Poprzednia strona  1, 2, 3  Następna strona
 Lectorium Rosicrucianum 
Autor Wiadomość

Dołączył(a): Pn lis 09, 2009 2:19
Posty: 26
Post 
hmm tak to powiedz mi jeżeli kochasz niezależnie od myśli, emocji to jeżeli Cię ktoś skrzywdzi to dlaczego ma to wpływ na Ciebie, dlaczego jeżeli Cię ktoś zdradzi nie chcesz być z nim nadal. Dlaczego jeżeli spotka cię coś miłego to się cieszysz? Ponieważ jesteś pod wpływem myśli i uczuć, słów i emocji. A prawdziwe wyciszenie osiągasz kiedy nic nie ma wpływu na Ciebie, kiedy patrzysz na życie jak na film. Nic nie jest w stanie Cię skrzywdzić.


Pn lis 09, 2009 20:42
Zobacz profil
Avatar użytkownika

Dołączył(a): Śr maja 02, 2007 9:41
Posty: 1728
Post 
Cytuj:
A prawdziwe wyciszenie osiągasz kiedy nic nie ma wpływu na Ciebie, kiedy patrzysz na życie jak na film. Nic nie jest w stanie Cię skrzywdzić.


Megadeath, ale czy wtedy pzypadkiem nie jesteś nieboszczykiem? Jak mowić o empatii, współczuciu itp. kiedy jestesmy jak wydmuszki - puste w srodku?

_________________
Za snem tęskniąc pisarz przytula butelkę,
Tak, jakby spirytus mógł mu dodać ducha.
Słowa - kiedyś wielkie - stały się niewielkie;
Choćby wykrzyczanych - mało kto dziś słucha.
/Jacek Kaczmarski/


Pn lis 09, 2009 23:47
Zobacz profil

Dołączył(a): Pn lis 09, 2009 2:19
Posty: 26
Post 
owieczka in black wtedy jesteś prawdą. Może się wydawać z logicznego punktu widzenia, że tak ciebie tu nie ma, nie myślisz, nie oceniasz. Tak... ale w takim razie wynika, że nie ma niczego wyższego nad umysł. No bo jak bez umysłu nie istniejesz-twoja egzystencja się kończy a ja Ci powiem, że się właśnie zaczyna. Jesteśmy przyzwyczajeni do siebie jako jednostki ja, moje, jesteśmy przyzwyczajeni do naszego ego. Bo jakże kiedy bym nie miał umysłu kto by postrzegł że jestem mądrzejszy, śliczniejszy, bardziej zaradny, że jestem taki inny. Tak cały czas karmimy swoje ego. Właśnie. Jeżeli wszyscy byliby ślepi, każdy byłby ładny. To logiczne że się bronisz ponieważ Ciebie określa to że nazywasz się powiedzmy Zofia Kowalska, że masz tyle i tyle lat, że masz taki kolor skóry, że pochodzisz z tego i z tego kraju ale powiedz mi czy to jest tak naprawdę twoje, czy są to informacje, których się po prostu nauczyłaś. Ze nauczono Cię twojego charakteru patrząc jako małe dziecko na rodziców wchłaniałaś ich całą sobą, nauczyłaś się pewnych zachowań ba nawet Cię nauczono jak masz myśleć co masz odczuwać jako ładne, co masz odczuwać jako dobre, co masz odczuwać jako złe. Tylko gdzie jesteś TY w tym wszystkim. Wszystko zostało Ci powiedziane. Jakbyś się urodziła na wschodzie z całą gorliwością wyznawałabyś buddyzm ale że się urodziłaś na zachodzie wyznajesz chrześcijaństwo. Wiec widzisz wiara jest również czymś co zostało Ci narzucone, nie możesz się pochwalić własnym wyborem. Dlatego uważam, że prawda leży w spełnieniu. Jeżeli kogoś rzeczywiście coś spełnia, jeżeli komuś serce radzi aby iść w takim a nie innym kierunku to niech pójdzie. Wracając do tematu, widziałaś kiedykolwiek człowieka oświeconego...nie... no tak, czy wygląda on jak nieboszczyk? nie... a wyobraź sobie, że on to wszystko traktuje jak film. Nie jest do niczego emocjonalnie przywiązany, jednak potrafi się z czegoś cieszyć tak po prostu. I ta radość jest prawdziwa nie jest z jakiegoś powodu-po prostu jest. A powiedz jak wyobrażasz sobie swoją istotę w niebie? Że będziesz tam posiadała swój umysł, swoją osobowość, swoje ciało, że się nie zmienisz? tak? Otóż nie, będziesz częścią jednej wspólnej całości. Nie będzie 'ja' a będzie 'my'. Oświecenie to coś na kształt takiego nieba z tym, że na ziemi. Poczucie jedności ze wszystkim. Człowiek oświecony nie mówi osobie jako "ja" nie posiada ego. Często mówi, że jest Bogiem z tego powodu, że Bóg jest wszystkim a on czuje się wszystkim. I nic na to nie poradzi. Można go nazywać bluźniercą ale on po prostu czuje się wszystkim, ba, on wie, że jest wszystkim. Zatem wiedz, że istnieje coś więcej nad umysł, nad ziemskie pragnienia i oczekiwania. A postawa oświeconego jest postawą pełni, jest ukoronowaniem najwyższym jego bytu ludzkiego. Oświecenie to świadomość. Mamy życie na miarę naszej świadomości ot co!


Wt lis 10, 2009 0:52
Zobacz profil
Avatar użytkownika

Dołączył(a): Cz sie 21, 2008 19:19
Posty: 12722
Post 
Po pierwsze - miłość to nie emocja ale wybór. Emocja tylko go ubarwia.

Po drugie - jeśli ktoś mnie skrzywdził, mam wybór: być z nim nadal lub nie. Nie ma to nic wspólnego z emocją, której doświadczam czy przebaczeniem krzywdy. To jest mój wybór.

Powtórzę: można być szczęśliwym i spokojnym nawet jeśli życie jest pełne trudności. To nie jest szczęście fruwania w chmurach (emocji) ale takiej radości, której nikt ci odebrać nie może, bo jej dawcą jest Bóg.

Amputowanie sobie barw życia jest oczywiście możliwe, ale z mojego punktu widzenia jest okaleczaniem siebie.

_________________
Aby we wszystkim był Bóg uwielbiony


Wt lis 10, 2009 10:31
Zobacz profil
Avatar użytkownika

Dołączył(a): Śr maja 02, 2007 9:41
Posty: 1728
Post 
Cytuj:
To logiczne że się bronisz ponieważ Ciebie określa to że nazywasz się powiedzmy Zofia Kowalska, że masz tyle i tyle lat, że masz taki kolor skóry, że pochodzisz z tego i z tego kraju ale powiedz mi czy to jest tak naprawdę twoje, czy są to informacje, których się po prostu nauczyłaś. Ze nauczono Cię twojego charakteru patrząc jako małe dziecko na rodziców wchłaniałaś ich całą sobą, nauczyłaś się pewnych zachowań ba nawet Cię nauczono jak masz myśleć co masz odczuwać jako ładne, co masz odczuwać jako dobre, co masz odczuwać jako złe. Tylko gdzie jesteś TY w tym wszystkim. Wszystko zostało Ci powiedziane. Jakbyś się urodziła na wschodzie z całą gorliwością wyznawałabyś buddyzm ale że się urodziłaś na zachodzie wyznajesz chrześcijaństwo.


Niczego mi nie wkręcono. Ja to ja - i pewnie nie bardzo spełniłam oczekiwania rodziców, a już na pewno nie jestem ich odzwierciedleniem. Mam własne poczucie piękna i wartości, i kieruje sie w zyciu własnymi wyborami. I nie uważam, że miejsce urodzenia ma wpływ na wyznawaną religię, moze kiedys, obecnie już nie. To moj wybór, nie kwestia urodzenia.

_________________
Za snem tęskniąc pisarz przytula butelkę,
Tak, jakby spirytus mógł mu dodać ducha.
Słowa - kiedyś wielkie - stały się niewielkie;
Choćby wykrzyczanych - mało kto dziś słucha.
/Jacek Kaczmarski/


Wt lis 10, 2009 12:18
Zobacz profil

Dołączył(a): Pn lis 09, 2009 2:19
Posty: 26
Post 
Droga jo-tko nie napisałam wprost, że miłość jest emocją. Napisałam tylko, że myśli i emocje mają wpływ na miłość. Oczywiście miłością w tym wypadku nazywam związek dwojga ludzi bo miłość sama w sobie jest stanem, jest chwilą. Jest radością tą prawdziwą, najpiękniejszą. To w jaki sposób twoje myśli opiszą człowieka, innym może się wydawać, że przesadzasz, że masz klapki na oczach. Dla każdego ten człowiek będzie kimś innym. Każdy będzie go opisywał w różny sposób. Jeżeli mówisz, że miłość to wybór-zgadza się ale w takim razie co powoduje, że akurat tak wybierasz? A ja ci powiem, że ma to coś wspólnego z twoimi emocjami, myślami towarzyszącymi temu zjawisku. Dlatego dla jednych zdrada to koniec świata a inni się tym nie przejmują i żyją w związku poligamicznym. Na pewno znów powiesz, że jest to wybór ale zapytam jeszcze raz co powoduje ten wybór? A co z tak zwanymi ideałami? Tzn z fałszywymi obrazami w naszej głowie: że ma być to brunet, że ma być zabawny, sympatyczny, mieć poczucie humoru itd więc zobacz co pomaga w wyborze partnera. Twoje myśli. A jeżeli już się z nim spotkasz to twoja dalsza egzystencja z nim zależy od tego czy było sympatycznie, czy cię zauroczył, czy poczułaś się przy nim wyjątkowo zatem nie nazwiesz chyba tego inaczej jak odczucia, a jeżeli okaże się, że wyzwolił w Tobie gniew, złość to też z nim nie będziesz. A więc jest to wpływ twoich wewnętrznych odczuć, twoich emocji, jak się czujesz przy nim na twój wybór. Tylko człowiek wolny od myśli, wolny od własnych odczuć, ponieważ są to odczucia subiektywne jest w stanie zobaczyć, że tak na prawdę jest to człowiek w danej chwili. Nikt więcej. A idąc dalej, często nie widzimy swoich partnerów prawdziwych ponieważ bardziej nas interesuje przeszłość i co nam w tej przeszłości zrobiono. Przykład: jeżeli idziesz z partnerem na spacer ale nie cieszysz się nim jako człowiekiem w danej chwili, tylko rozmyślasz o tym, co ten człowiek zrobił ci w przeszłości, ulatuje Ci prawdziwy on na tym właśnie spacerze. Nie jesteś w stanie go zauważyć bo cały czas myślisz o tamtym i o tym co Ci zrobił. Człowiek żyjący tu i teraz cały czas ma świeże spojrzenie, nie ocenia czy jest to dobre czy złe, bo już takie ocenianie jest utratą cennej chwili. Chwili prawdziwej, chwili która rozgrywa się tu i teraz. Jesteśmy ludzi, których tu nie ma. Cały czas siedzimy w swoich myślach, marzeniach, natomiast tutaj nas nie ma. Przechodziłam ostatnio ulicą i dotarło do mnie, że tak na prawdę wszyscy ludzie, których mijałam śpią. Mają nieobecne oczy, są gdzieś daleko ale na pewno nie ma ich tutaj.


Wt lis 10, 2009 12:27
Zobacz profil

Dołączył(a): Pn lis 09, 2009 2:19
Posty: 26
Post 
Właśnie, o tym mówię aby być szczęśliwym pomimo wszystko a radość, którą daje Ci Bóg jest najprawdziwszą radością na świecie. Nie jest to radość uwarunkowana po prostu jest. W tym aspekcie się zgadzamy. Nie zrozumcie mnie źle, oświecenie to taki stały stan radości, my możemy jej doznać tylko przez chwilę ponieważ mamy inne sprawy na głowie, które blokują nam radość w KAŻDYM momencie życia.
owieczka in black:
Tak, to jak wytłumaczysz fakt chrztu? chyba nie chcesz mi powiedzie, że chrzest nie jest od górnie narzucony na dziecko. Nie ma wpływu mówisz to dlaczego 90% katolików w tym kraju wyznaje katolicyzm? NO bo chyba nie przez to, że katolicyzm jest taki jedyny w swoim rodzaju. Jak byś zapytała na potkanego na ulicy człowieka, co ma do powiedzenia na temat buddyzmu, islamu, gnozy, satanizmu. Czy wszystko starał się dogłębnie poznać a potem wybrał, że tak- katolicyzm to jedyna najprawdziwsza religia. Obawiam się, że nie, temu człowiekowi wpojono, że należy chodzić do Kościoła bo mama kazała, wpojono, że inne religie są złe a jedyną, prawdziwą religią, która ma monopol na władzę jest Kościół. A idąc dalej jak wiesz nie żyjemy w czasach tolerancyjnych (teoretycznie żyjemy ale większość ludzi, robi coś tak jak większość) zatem powiedz, czy jeżeli dziecko postanawia być gnostykiem to myślisz, że w jaki sposób ustosunkowują się do tego jego rodzice, rodzina-katolicy. Czy skaczą z radości, że ich dziecko wybrało swoją drogę czy raczej boją się, że to sekta a jeżeli nawet już wiedzą, że to nie sekta to czy chcą w domu odmieńca, jak sąsiedzi będą na to patrzeć, że my idziemy w święta do kościoła a on/ona siedzi w domu.I ile razy się słyszy dopóki jesteś pod moim dachem masz robić co ja ci każę. Rodzice mają wobec Ciebie pewne plany ale nie wzięli pod uwagę w nich Ciebie. I jeżeli ktoś wybierze wiarę inną, jeżeli ktoś wybierze inną drogę to zaczynają się kłótnie domu, nawracanie do jedynej słusznej religii, chodzenie do księdza aby on ci wytłumaczył itd. Przedstawiam taki typowy schemat. Jeżeli u ciebie jest, było inaczej to bardzo serdecznie gratuluję mądrej rodziny.
Napisałaś, "Ja to ja", czyli kto? Nie powiesz mi, że niczego ci nie "wkręcono" uważasz, że jak się urodziłaś jako małe dziecko już miałaś świadomość skąd pochodzisz, jakie masz imię? Tak? hmm to musiałaś być jakimś wyjątkiem bo z tego co wiem to dzieci do 6 roku życia wchłaniają rodziców jak gąbka. Nie miałam na myśli, że jesteś bezrozumnym robotem, który nigdy się nie zmienia. Ja mówiłam tylko o fundamencie twojej osobowości. I tak jest podejrzewam do tej pory. Bo powiedz co to za różnica Zofia Kowalska czy Sylwia Nowak co za różnica czy Chiny czy Polska. Co to ma za znaczenie. Czy możesz powiedzieć, że tym jesteś TY?


Wt lis 10, 2009 12:50
Zobacz profil

Dołączył(a): Pn lis 09, 2009 2:19
Posty: 26
Post 
90% ludzi w tym kraju wyznaje katolicyzm, monopol na wiarę,

przepraszam za błędy.


Wt lis 10, 2009 12:57
Zobacz profil
Avatar użytkownika

Dołączył(a): Cz sie 21, 2008 19:19
Posty: 12722
Post 
Kim jestem?

- Jestem chrześcijanką. Spotkałam Boga (który nie wymaga i nie zaleca "wykastrowania się" z emocji). Jestem katoliczką - uwierzyłam Słowu. Owszem, ochrzczono mnie w dzieciństwie, ale - wyobraź sobie - niewiele ponad to. Więc: zostałam wybrana (gdybym się urodziła w innym miejscu mogłabym nie mieć tej szansy). I na to wybranie odpowiedziałam.

- Jestem Polką. Żyję w pewnej kulturze, w narodzie o pewnej historii. Jest we mnie doświadczenie moich rodziców i dziadków, ale i doświadczenie innych spotkanych ludzi. Jest we mnie, choć nigdy mi go nie wpajano. Postarałam się, by je odnaleźć, odzyskać. Bez korzeni człowiek jest kaleką. Jest we mnie pewien "kod kulturowy" - posługuję się nim na codzień. Pewnie mogłabym sobie przyswoić inny, ale ten jest "mój". To jeden z większych problemów emigrantów...

- Jestem lekarką. Coraz mniej, bo nie pracuję w zawodzie, ale pewnie będę do końca życia, jeśli stanę przed sytuacją w której trzeba będzie mojej pomocy. Imperatyw.

- Jestem córką moich rodziców, siostrą mojego brata, przyjaciółką moich przyjaciół. Na fakt posiadania tych, a nie innych, rodziców i brata, wpływu nie miałam, na fakt relacji z nimi już tak. Wszystko można zniszczyć lub rozwijać.

- Jestem w końcu człowiekiem, który spotkał wielu ludzi. Różnych ludzi. Ludzi, którzy zostawili we mnie swój ślad. Swoje doświadczenie. Czasem radość, czasem ból. Ta radość i ten ból kiedyś stały się moimi. I są moimi. Składają się na mnie. Za skarby świata tego nie oddam.

Można w ten sposób rozwijać bez końca. A wszystko prowadzi do tego, że nawet jeśli coś dostajesz od rodziców - otoczenia - i tak musisz to zintegrować w sobie. Inaczej jest to ciało obce, forma nie Ty sam. A w momencie integracji tak naprawdę przestaje mieć znaczenie, skąd coś pochodzi. Ważne, że stwierdzasz: chcę to w sobie mieć.

Chcę mieć w sobie moje emocje. Nie życzę sobie stać się kukłą. Chcę mieć w sobie moje słabości. Lubię je. Może nie wszystkie, ale tych co nie lubię postaram się pozbyć lub zaakceptuję. Mam wybór.

Można oczywiście uciec od siebie. Tylko po co, skoro mi z sobą dobrze?

_________________
Aby we wszystkim był Bóg uwielbiony


Wt lis 10, 2009 19:04
Zobacz profil
Avatar użytkownika

Dołączył(a): Cz sie 21, 2008 19:19
Posty: 12722
Post 
Ależ oczywiście, że to co o kimś myślę, może mieć związek z emocją. Ale nie muszę sie pozbywać emocji by to zauważyć. Oczywiście, że ktoś inny widzi inaczej. Ale to jeszcze nie znaczy że obiektywnie. Tak naprawdę nie ma czegoś takiego jak "obiektywny" w ocenie drugiego człowieka, może być mniej lub bardziej zobiektywizowany, a to różnica. Już pomijając ten drobiazg, że żeby człowieka zrozumieć, trzeba też pojąć jego emocje. A tego się nie da zrobić pozbywając swoich.

I będę oceniać, co jest dobre co złe, choc nie musze się na tym skupiać. I mogę iść i patrzeć na trawę i chmury - tu i teraz - a mogę iść i marzyć. Mysleć o niebieskich migdałach. Wcale mi na to nie szkoda czasu, to jest fajne :-) Mogę wspominać, planować do przodu, i zyć "tu i teraz". Nie ma przymusu. Ja nie robokop, nie muszę być "efektywna" :-)

_________________
Aby we wszystkim był Bóg uwielbiony


Wt lis 10, 2009 19:12
Zobacz profil
Avatar użytkownika

Dołączył(a): Śr maja 02, 2007 9:41
Posty: 1728
Post 
Jotka powiedziała tyle, że mogę się jedynie zgodzić i niewiele mieć do dodania. Powiem moze również tak - nawet problem przynależności narodowej nie jest do końca zdeterminowany miejscem urodzenia - można urodzić się w Polsce, nawet tu żyć i kompletnie nie czuć się Polakiem, a nawet tęsknić za inną ojczyzną. To są ciągle nasze osobiste wybory - w każdej sprawie - nawet to czy przejmę coś po rodzicach, czy to odrzucę.

_________________
Za snem tęskniąc pisarz przytula butelkę,
Tak, jakby spirytus mógł mu dodać ducha.
Słowa - kiedyś wielkie - stały się niewielkie;
Choćby wykrzyczanych - mało kto dziś słucha.
/Jacek Kaczmarski/


Wt lis 10, 2009 21:05
Zobacz profil

Dołączył(a): Pn lis 09, 2009 2:19
Posty: 26
Post 
jo_tka napisał(a):
Kim jestem?

- Jestem chrześcijanką. Spotkałam Boga (który nie wymaga i nie zaleca "wykastrowania się" z emocji). Jestem katoliczką - uwierzyłam Słowu. Owszem, ochrzczono mnie w dzieciństwie, ale - wyobraź sobie - niewiele ponad to. Więc: zostałam wybrana (gdybym się urodziła w innym miejscu mogłabym nie mieć tej szansy). I na to wybranie odpowiedziałam.

- Jestem Polką. Żyję w pewnej kulturze, w narodzie o pewnej historii. Jest we mnie doświadczenie moich rodziców i dziadków, ale i doświadczenie innych spotkanych ludzi. Jest we mnie, choć nigdy mi go nie wpajano. Postarałam się, by je odnaleźć, odzyskać. Bez korzeni człowiek jest kaleką. Jest we mnie pewien "kod kulturowy" - posługuję się nim na codzień. Pewnie mogłabym sobie przyswoić inny, ale ten jest "mój". To jeden z większych problemów emigrantów...

- Jestem lekarką. Coraz mniej, bo nie pracuję w zawodzie, ale pewnie będę do końca życia, jeśli stanę przed sytuacją w której trzeba będzie mojej pomocy. Imperatyw.

- Jestem córką moich rodziców, siostrą mojego brata, przyjaciółką moich przyjaciół. Na fakt posiadania tych, a nie innych, rodziców i brata, wpływu nie miałam, na fakt relacji z nimi już tak. Wszystko można zniszczyć lub rozwijać.

- Jestem w końcu człowiekiem, który spotkał wielu ludzi. Różnych ludzi. Ludzi, którzy zostawili we mnie swój ślad. Swoje doświadczenie. Czasem radość, czasem ból. Ta radość i ten ból kiedyś stały się moimi. I są moimi. Składają się na mnie. Za skarby świata tego nie oddam.

Można w ten sposób rozwijać bez końca. A wszystko prowadzi do tego, że nawet jeśli coś dostajesz od rodziców - otoczenia - i tak musisz to zintegrować w sobie. Inaczej jest to ciało obce, forma nie Ty sam. A w momencie integracji tak naprawdę przestaje mieć znaczenie, skąd coś pochodzi. Ważne, że stwierdzasz: chcę to w sobie mieć.

Chcę mieć w sobie moje emocje. Nie życzę sobie stać się kukłą. Chcę mieć w sobie moje słabości. Lubię je. Może nie wszystkie, ale tych co nie lubię postaram się pozbyć lub zaakceptuję. Mam wybór.

Można oczywiście uciec od siebie. Tylko po co, skoro mi z sobą dobrze?


jo-tka nie pytam jakiego jesteś wyznania, nie pytam o twoje pochodzenie, nie pytam o twój zawód, nie pytam o twoją rolę w rodzinie, nie pytam cię o gatunek. Pytam Cię kim jesteś?
poza tym jo-tka nikt nie wymaga od Ciebie tego?
Tylko to wszystko iluzja będąc cały czas w myślach nie jesteśmy w stanie być tutaj.


Śr lis 11, 2009 0:23
Zobacz profil
Avatar użytkownika

Dołączył(a): Cz sie 21, 2008 19:19
Posty: 12722
Post 
A czy ja powiedziałam, że wymagasz? Ty czy ktokolwiek? I czego niby? ;-)
I rozumiem że wiesz lepiej, co jest w moim życiu iluzją, a co nie.

_________________
Aby we wszystkim był Bóg uwielbiony


Śr lis 11, 2009 22:13
Zobacz profil

Dołączył(a): Pn lis 09, 2009 2:19
Posty: 26
Post 
Nie odpowiedziałaś mi na pytanie kim tak naprawdę jesteś?
zastanów się nad tym, to bardzo głębokie. Oczywiście jeżeli chcesz.
Wiem że przeszłość i przyszłość o której tak uwielbia rozprawiać umysł jest iluzją. W twoim życiu również.
Ponieważ przeszłości ani przyszłości tu nie ma. Tu będzie zawsze teraźniejszość.


Cz lis 12, 2009 0:51
Zobacz profil
Avatar użytkownika

Dołączył(a): Cz sie 21, 2008 19:19
Posty: 12722
Post 
Mega: odpowiedziałam Ci. Sobą. Człowiekiem. Kobietą. Chrześcijanką. Itd. O tym już było wyżej :-)

_________________
Aby we wszystkim był Bóg uwielbiony


Cz lis 12, 2009 10:49
Zobacz profil
Wyświetl posty nie starsze niż:  Sortuj wg  
Odpowiedz w wątku   [ Posty: 33 ]  Przejdź na stronę Poprzednia strona  1, 2, 3  Następna strona

Nie możesz rozpoczynać nowych wątków
Nie możesz odpowiadać w wątkach
Nie możesz edytować swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz dodawać załączników

Szukaj:
Skocz do:  
Powered by phpBB © 2000, 2002, 2005, 2007 phpBB Group.
Designed by Vjacheslav Trushkin for Free Forums/DivisionCore.
Przyjazne użytkownikom polskie wsparcie phpBB3 - phpBB3.PL