. Gdzie tak Biblia naucza? Czy Ty jesteś bardziej kompetentny niż żydowska encyklopedia stworzona przez znawców tematu?
Paulito Gdzie tak Pan Jezus i Apostołowie nauczali?
Paulito
Przez grzeczność i wymogi regulaminowe, nie będę już tego komentował.
Paulito Dla mnie znaczenie ma poprawna forma Imienia Bożego, a nie błędna, jaką propaguje Twoja organizacja.Niemniej jednak jest rzeczą niemal pewną, że imię Boże wymawiano pierwotnie »Jah·weh′«. The Encyclopaedia Britannica podaje: »Obecnie powszechnie panuje pogląd, że Jahwe (Yahwe) jest poprawną wymową.« The Universal Jewish Encyclopedia podaje: »Jahweh jest najbardziej prawdopodobną transliteracją dawnego hebrajskiego imienia Boga.«
Paulito . Gdzie tak Pan Jezus i Apostołowie nauczali? Jeszcze raz: nie interesuje mnie nauczanie ck, ale Słowo Boże.
Paulito

treść Chrześcijańskich Pism Greckich — a więc również czterech Ewangelii — przetrwała do naszych czasów właściwie w niezmienionej postaci.

Komitet Przekładu Biblii Nowego Świata uznał, że istnieją niezbite argumenty przemawiające za tym, iż tetragram rzeczywiście znajdował się w oryginalnych greckich manuskryptach.

Zatem tak, komu mamy wierzyć, jakiemuś anonimowi z Internetu czy profesorom? Odpowiedź jest jasna

Anonim może być lepiej oblatany w temacie niż niejeden profesor

Cytowałem na tym forum wielu "tytularnych" którzy patrzyli na wiele spraw odmiennie niż ich odpowiednicy z drugiej strony barykady

Anonim może być lepiej oblatany w temacie niż niejeden profesor, tym bardziej że kwestia może dotyczyć tematu który studiuje od wielu lat.

Oponenci (nawet ci z tytułami ) przeważnie nie wgłębiają się w temat który krytykują

Anonim może być lepiej oblatany w temacie niż niejeden profesor, tym bardziej że kwestia może dotyczyć tematu który studiuje od wielu lat.

Oponenci (nawet ci z tytułami ) przeważnie nie wgłębiają się w temat który krytykują, ponieważ nie to jest ich głównym celem, dlatego jakie kto ma założenia, taki mu się obraz jawi.

Po drugie, same środowisko profesorskie nie jest homogeniczne. Same przekłady różnią w wielu kwestiach.

Cytowałem na tym forum wielu "tytularnych" którzy patrzyli na wiele spraw odmiennie niż ich odpowiednicy z drugiej strony barykady.

Moje zdanie to nie cytat z Pisma, tylko wniosek na bazie danych naukowych, które potwierdzają że imię "Jahwe" (właściwie tetragram) występowało w ST 6828 razy (Encyklopedia Biblijna "Vocatio"). W Talmudzie A.Cohena na str 53 ( jak dobrze pamiętam ) widnieje informacja, że tetragram był za czasów Biblijnych w powszechnym użyciu, nie tylko przez ludzi religijnych, ale też i świeckich. Takie są fakty. Dlatego ŚJ zgodnie z tą tradycją (niesprzeczną z NT) uznają tę praktykę za normatyw w relacji z Bogiem.
Twoje pytanie nie jest zgodne z nauczaniem Pana Jezusa, dlatego pytam, gdzie Pan Jezus nauczał, żeby tak nie nauczać (pytać o takie rzeczy).Zadając niebiblijne pytania nie możesz oczekiwać biblijnej odpowiedzi, dlatego (niebiblijnie) odpowiadam, że nauczanie ŚJ w tym przedmiocie jest zgodne z duchem całego PŚ, czyli niesprzeczne z nauką Chrystusa. Swoja drogą, czy zastosowałeś już sie do wytycznych Syna Bożego o zakupie miecza (Łuk 22:36)?
Nie spotkałem sie jeszcze z naukowcem który by stwiedził, że na 100% ta czy inna forma wymowy tetragramu jest, poprawna. Zazwyczaj podaje sie w publikacjach teologicznych) możliwie prawdopodobną odmianę na bazie dotychczas zgromadzonych danych naukowych, która trafia do publicznego obiegu i z reguły traktowana jako "pewnik". W źródłach Żydowskich które miałem możliwość analizować nie znalazłem żadnych jednoznacznych treści co do poprawnej formy (wymowy) tetragramu. ŚJ nie upierają się dogmatycznie, że nomenklatura której używają jest ponad wszelka wątpliwość poprawna. Za punkt odniesienia biorą raczej powszechność tej odmiany, która funkcjonuje znacznie dłużej w obiegu niż "Jahwe", również w wielu przekładach z okresu średniowiecza.
Sam Jezus nauczał że Ojciec jest większy od Niego, a Paweł uściślił, ze głowa Chrystusa jest Bóg. (1Kor 11:3) I teraz: Jeżeli Bóg Ojciec ma na imię Jahwe i posłał swego Syna (oraz dał mu imię Jezus, Jana 3:16, Dz 4:12), to dawca jest większy niż biorca. Proste jak drut.
Nigdy nie dowiodłeś ani sprzeczności logicznej z Pismem, ani tym bardziej sprzecznosci wewnetrznej. Zresztą cały problem polega na tym, że swoją wykładnię Pisma utożsamiasz z samym Pismem i na tej podstawie wychodzi ci sprzeczność nauki ŚJ z Pismem.To dość powszechny błąd wynikający z niezrozumienia, że każdy kto czyta interpretuje.

Doskonale obrazują ten błąd dwa poniższe cytaty które podałeś z publikacji TS:

Pierwszy cytat odnosi się do ogólnej postaci i niezmienionej formy całych Pism Greckich, natomiast drugi, tylko do tetragramu, co de facto nie rzutuje na zasadnicza wartość całego przekazu. Gdyby obydwa cytaty dotyczyły zmienionego i niezmienionego charakteru NT, to mielibyśmy faktyczną sprzeczność, a tak to mamy kolejny chybiony zarzut. Nie chcę umniejszać Twojej inteligencji, ale zastanów sie jeszcze raz, czym tak naprawdę cała "treść" (pierwszy cytat), a czym jeden element z całości treści, czyli "tetragram"(drugi cytat). Polecam również doczytać definicję słowa "sprzeczność".

No widzisz, a tu Izajasz nazywa Jezusa "Odwiecznym Ojcem" i nic na to chłopie nie poradzisz (nawet próbując mieszać określenie "Ojciec" w obu znaczeniach). Taki to już los Świadka Jehowy

Świadkowie Jehowy twierdzą, że Jahwe jest jedynym imieniem Boga, którym powinniśmy się posługiwać. Tymczasem Pismo św. określa Boga wieloma imionami.

W taki sposób możesz argumentować przedszkolakom. Kim w takim razie jest Dziecię, które się zrodziło (pamiętaj, że to jest proroctwo, a nie rzeczywistość okresu życia Izajasza)?

słowo "imię" w znaczeniu jakim używają go ŚJ jest nomenklaturą ściśle Biblijną i zsyntetyzowaną z imieniem własnym "Jahwe"

Jak poczytasz Izajasza poczynajac od rozdział 7, to zauważysz że chodzi o dziecko Achaza jako znak dla ówczesnych. To nie jest mój wymysł. Taki ślad możemy znaleźć zarówno w cytacie który podałem (TPL) oraz w Encyklopedii Biblijnej "Vocatio" w komentarzu do hasła :"Immanuel". Koncepcja proroctwa jest warstwą dodaną, czyli niespójną zarówno z kontekstem jak i z czasami gramatycznymi o których juz wczesniej pisałem.