Co do autentyczności Biblii, to faktycznie trzeba patrzeć na Jej przekłady krytycznie.

"Fakt, iż 'Przekład Nowego Świata potwierdza nauki świadków Jehowy, nie dowodzi, że ich nauki opierają się na tym przekładzie Biblii".

"Niejaki Johannes Greber pisze we wstępie do swego przekładu Nowego Testamentu, wydanego w roku 1937: 'Byłem księdzem katolickim i do czterdziestego ósmego roku życia w ogóle nie wierzyłem w możliwość kontaktu ze światem duchów Bożych. Potem jednak nastał dzień, kiedy niechcący zrobiłem pierwszy krok w kierunku takich kontaktów. Przeżyłem rzeczy, które aż do największych głębi wstrząsnęły moim jestestwem. (...) Przeżycia swe opisałem w książce, która ukazała się w języku niemieckim i angielskim, a nosi tytuł: <Komunikowanie się ze światem duchów, jego prawa i cele.>' (...) W przedmowie do ostatnio wspomnianej książki były ksiądz Greber powiada: 'Biblia jest najwybitniejszą książką spirytystyczną.' Kierując się takim wrażeniem Greber stara się swemu przekładowi Nowego Testamentu nadać nutę jak najbardziej spirytystyczną. (...) Rzecz całkiem oczywista, że w dokonaniu takiego przekładu pomagali byłemu księdzu 'duchowie', w których wierzy".

"Greber, były duchowny katolicki, stał się spirytystą i wydał książkę (...) 'Komunikowanie się ze światem duchów, jego prawa i cel' (1932 ...). W przedmowie podaje on (...): 'Najważniejszą książką spirytystyczną jest Biblia...".

Co do autentyczności Biblii, to faktycznie trzeba patrzeć na Jej przekłady krytycznie.

Czemu ŚJ nie dajecie/pożyczacie ludziom do przeczytania Waszej Biblii, a tylko "Strażnicę" i "Przebudźcie się", skoro uważacie, że Biblia to podstawa?

Czemu ŚJ nie dajecie/pożyczacie ludziom do przeczytania Waszej Biblii, a tylko "Strażnicę" i "Przebudźcie się", skoro uważacie, że Biblia to podstawa?

W 1997r. wydano też po polsku całą tą Biblię pod nazwą "Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata", która również jest tłumaczeniem z j. ang. ale jak podano "z uwzględnieniem języków oryginału" (s.3). Ponieważ dla ŚJ najważniejszą jest nauka o imieniu Jehowy nie zapomniano i do niej dostosować swej Biblii. W tym celu ŚJ odważyli się wstawić w NT w 237 miejscach imię Jehowa za występujące tam określenie "Pan" lub "Bóg". Często są to miejsca, które nasz Kościół odnosi do Chrystusa (np. Rz 10:13). Co napisali ŚJ o tym czynie? Ich broszura pt. "Imię Boże..." (s.26) podaje: "Czy tłumacz ma prawo przywrócić to imię, jeżeli go nie ma w istniejących dziś manuskryptach? Owszem, ma takie prawo". Jest to jakby polemika ze słowami Ap 22:18, która podaje: "jeśliby ktoś do nich cokolwiek dołożył, Bóg mu dołoży plag zapisanych w tej księdze". ŚJ "poprawili" też ST. Nie wiadomo przez kogo upoważnieni dodali do ogólnie znanych 6828 miejsc występowania imienia Jahwe, dodatkowo 141 ale w formie Jehowa ("Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata" s.1642). Zmieniono też w całości Biblii imię Jahwe na Jehowa. W ten sposób wyrugowano formę "Pan Bóg" twierdząc, że to określenie obce jest Biblii. ŚJ podali, że liczba 141 to miejsca (np. Ps 44, Dn 9:3, 7, 9, 15), gdzie rzekomo żydowscy soferim usunęli imię Boga, a oni je "przywracają" (j/w. s.1642-3).

Czy zastanawialiscie sie co jest powodem tego, ze ludzie opuszczaja Kosciol..

Natomiast faktycznie nie wiem, dlaczego ludzie przechodzą do ŚJ. To mnie zadziwia.

Manipulacja z Imperial Bible Dictionary

(Jest to publikacja na którą szeregowi świadkowie Jehowy chętnie się powołują. Nie łudźmy się, że którykolwiek z nich ją widział. Była wydana w Londynie, w 1876 roku (ponad 125 lat temu), a swą popularność zawdzięcza obecności w Prowadzeniu rozmów na podstawie Pism (s. 153). Gdyby którykolwiek z nich wiedział, jak wygląda opis krzyża według IBD, to z pewnością by się na nią nie powoływał. A ów opis jest następujący:
„Greckie słowo tłumaczone na krzyż (stauros) właściwie oznacza pal, słup lub fragment palisady, na którym można coś powiesić lub którego można użyć do ogrodzenia części terenu. Wprowadzono zmiany kiedy władza i zwyczaje Rzymu rozszerzyły się na kraje greckojęzyczne. Zdaje się, że nawet u Rzymian słowo CRUX (od którego wywodzi się nasz krzyż) pierwotnie oznaczało słup. Ale od czasu kiedy rozpoczęto używania go jako instrumentu kary, zazwyczaj dodawany był poprzeczny kawałek drzewa. (…)
W wieku ewangelii zazwyczaj dokonywano egzekucji przez powieszenie kryminalistów na skrzyżowanych kawałkach drewna (…)

wiemy, że dla krzyży używano trzech różnych kształtów (…) prawdopodobnie najstarszego o wyglądzie litery T (…) Lucian (…) obciążał nim [krzyżem T] literę (Judic Voc. xii). Litera X reprezentowała inny rodzaj (…) ale najpowszechniejszym, jest to zrozumiałe, był ten, w którym pionowa część drewna krzyżowała się z inną w pobliżu szczytu, ale nie dokładnie na nim, pionowy pal wystawał ponad nim, w ten sposób: † (…)” )



Jednym z ulubionych cytatów jakim posługują się śJ w celu dowiedzenia, że stauros oznacza tylko i wyłącznie pal jest cytat z The Imperial Bible Dictionary:
„Greckim słowem tłumaczonym w wielu współczesnych przekładach Biblii na ‘krzyż’ (w NW ‘pal męki’) jest stau&middot;ros’. W klasycznej greczyźnie słowo to oznaczało po prostu ustawioną pionowo belkę, czyli pal. Później zaczęto też nazywać tak pal egzekucyjny z belką poprzeczną. Potwierdza to The Imperial Bible-Dictionary: ‘Greckie słowo tłumaczone na ‚krzyż’ [stau&middot;ros’] właściwie oznacza pal, słup lub fragment palisady, na którym można coś powiesić lub którego można użyć do ogrodzenia części terenu. (...) Zdaje się, że nawet u Rzymian słowo crux (od którego pochodzi nasz krzyż) pierwotnie oznaczało słup’ (wyd. P. Fairbairn, Londyn 1874, t. I, s. 376).”12
13 The Imperial Bible Dictionary, Vol II, s. 84 Ciekawe, czy któryś z szeregowych świadków Jehowy zainteresował się kiedykolwiek, co zostało zastąpione znakiem (…)? A jest tam jedno krótkie zdanie:
„wprowadzono zmiany kiedy władza i zwyczaje Rzymu rozszerzyły się na kraje greckojęzyczne”
Judea za czasów Jezusa była pod okupacją rzymską, więc warto by wiedzieć, jakie to zmiany wprowadzili Rzymianie. Towarzystwo Strażnica jednak nie może zacytować dalszego fragmentu, z oczywistych względów:

„Również wśród rzymskiego krzyża (od którego wywodzi się nasz krzyż) pojawia się oryginalny pionowy słup i zawsze pozostaje on wystającą częścią. Ale od czasu kiedy rozpoczęto używanie go jako instrumentu kary, zazwyczaj dodawany był poprzeczny kawałek drzewa”13
Tak więc The Imperial Bible Dictionary mówi o krzyżu a nie palu jako narzędziu egzekucji. Czy naprawdę tak źle jest z dowodami na pal, że Towarzystwo Strażnica musi przekłamywać teksty z encyklopedii?