Każdy Żyd był pismienny, bo musial umiec czytac Tore.

O Jezusie czerpię wiedzę z tego, co zapisano w Ewangeliach. A że był niepiśmienny, to raczej nieprawda. Jest napisane, że wychodził i czytał Żydom Pisma. Jeśli biegle czytał, to i był piśmienny.
No a te sukcesy w ewangelizacji Pawła, to raczej jest tylko jego propaganda. Bo zanim się znalazł w Damaszku. to już tam uczniowie Jezusa byli. No i musieli być liczni, skoro Paweł tam się udał żeby ich ścigać. No a jak tak liczni byli w Damaszku, to i gdzie indziej też już byli. No więc to niekoniecznie zasługa Pawła, że chrześcijaństwo tak dynamicznie się na samym początku rozwijało. To Bóg był z nimi i nauka Jezusa nie była jeszcze tak zakłamana.

To nie dotyczy czasów Jezusa. To jest propaganda żydowska. Poczytaj o bar micwa. To było w zasadzie obowiązujące od XIV wieku.

Czyli jednak uczyli? Uczyli, a ludzie nie posiadali jeszcze zapisanych słów Jezusa by widzieć/porównać/odnieść się w ich słowach prawdę. Czy Twoim zdaniem Jezus mówił coś co nie pokrywało się z Pismami które już posiadali, czy apostołowie robili źle odwołując się do już istniejących wypowiedzianych słów Boga? Czy właśnie to masz za złe Pawłowi, że będąc uczonym w Piśmie widział wyraźniej, częściej z niego korzystał?

Jezus nie tworzył zupełnie nowej nauki w stosunku do tego, co było w Pismach Starego Przymierza. Po prostu rzucił nowe światło na te Pisma aby można było lepiej je zrozumieć. Przecież powiedział, że przyszedł aby wypełnić, a nie znieść. Jedyne, co się zmieniło, to to, że daje teraz swoim uczniom swojego Bożego Ducha, aby każdego ucznia prowadził za rękę do domu Ojca. No ale wśród chrześcijan chyba niewielu tego Ducha ma, skoro jest pośród nich tyle zła i nie potrafię się miedzy sobą porozumieć. O życiu we wspólnocie nie wspominając.

No a to jest o Nowym Przymierzu we Krwi Chrystusa:

Jr 31
31 16 Oto nadchodzą dni - wyrocznia Pana -
kiedy zawrę z domem Izraela <i z domem judzkim>
nowe przymierze.
32 Nie jak przymierze, które zawarłem z ich przodkami,
kiedy ująłem ich za rękę,
by wyprowadzić z ziemi egipskiej.
To moje przymierze złamali,
mimo że byłem ich Władcą
- wyrocznia Pana.
33 Lecz takie będzie przymierze,
jakie zawrę z domem Izraela
po tych dniach - wyrocznia Pana:
Umieszczę swe prawo w głębi ich jestestwa
i wypiszę na ich sercu.
Będę im Bogiem,
oni zaś będą Mi narodem.
34 I nie będą się musieli wzajemnie pouczać
jeden mówiąc do drugiego:
"Poznajcie Pana!"
Wszyscy bowiem od najmniejszego do największego
poznają Mnie - wyrocznia Pana,
ponieważ odpuszczę im występki,
a o grzechach ich nie będę już wspominał».

To Bóg poucza każdego, kto w sobie Bożego Ducha ma. Nie potrzebuje taki pouczeń od ludzi.
No a dogmaty, to są ludzkie wykładnie. Czy to, co Bóg powiedział, to jeszcze potrzebuje ludzkiego potwierdzenia, że Bóg powiedział Prawdę?

A skąd masz pewność, że nauka zapisana w Ewangeliach jest nauką Jezusa?

Jak bym miał pewność, to nie potrzebował bym wierzyć. Wtedy bym był człowiekiem bez wiary.
No a wśród chrześcijan jest takich wielu, którzy pewność mają i piszą dogmaty, bo przecież wiedzą i są "nieomylni". Tacy ludzie wiary nie mają.

Autorem zarówno Ewangelii jak i listów św. Pawła jest Kościół. Jak to możliwe, że jednym tekstom tego samego autora wierzysz, a innym już nie?

Po co mi wiara skoro wiem jak jest? Nikt nie jest w stanie mnie obrazić, tak jak to ma miejsce w śród wierzących. Każdy mówi, żeby nie jego, poprzez obrażanie jego wiary, ja mówię nie jesteś w stanie mnie obrazić, bo wiem jak jest. Jedni wierzą w garbate aniołki, inni w tysiące bóstw, jeszcze inni w jedno bóstwo i każdy krzyczy obrażajcie mnie obrażając moje bóstwo.

"Teksty, które z czasem złożono w antologię nazwaną Nowym Testamentem, powstały w czasach, gdy księgi reprodukowano w jedyny możliwy wówczas sposób – przepisując je ręcznie. Każdy kopista nie tylko mógł się pomylić, co zresztą zdarzało się bardzo często, ale mógł też zmienić przepisywany tekst – co już zdarzało się rzadziej, jednak na tyle powszechnie, że w wielu miejscach sens pism uznawanych przez niemal dwa miliardy chrześcijan za natchnione uległ kompletnej zmianie.
W Przeinaczaniu Jezusa Bart D. Ehrman stawia podstawowe pytanie – jaką możemy mieć pewność, że słowa czytane przez nas dziś, są tymi samymi, które napisali pierwotni autorzy Ewangelii, Listów czy Apokalipsy?
Porównanie dowolnych dwóch manuskryptów ksiąg Nowego Testamentu nie pozostawia wątpliwości, że przez stulecia poprzedzające wynalezienie druku do tekstu wkradło się tyle przeinaczeń, iż w wielu aspektach sens tej najważniejszej księgi chrześcijaństwa uległ drastycznemu przeinaczeniu. Czy można dotrzeć do oryginalnych słów ich autorów? Jakimi metodami posługują się uczeni, by cel ten osiągnąć, i jakie są efekty ich prac? Jakie znaczenie mają zmiany wprowadzone do tekstu? To ważkie problemy, bowiem dopiero rozstrzygnąwszy je, będziemy w stanie udzielić odpowiedzi na kolejne pytania – na pytania, które nurtują dziś miliony ludzi na całym świecie: Czy piękna opowieść o wybaczeniu jawnogrzesznicy to apokryf? Czy apostoł Paweł naprawdę zabronił kobietom mówić w kościele? Czy pierwotnie w Ewangelii Marka istotnie znajdował się opis zmartwychwstania Jezusa? Czy nazwanie Jezusa Bogiem jest wynikiem pomyłki przy kopiowaniu manuskryptu? Czy jedyny fragment w Nowym Testamencie, jasno wyrażający doktrynę Trójcy Świętej, został dodany przez pobożnego kopistę?"

Źródło: https://lubimyczytac.pl/ksiazka/49344/p ... ial-biblie
Ciekawa pozycja, która wiele może pomóc w samorozwoju.

No ale przecież kościół to wspólnota-"Gdzie dwóch albo trzech gromadzi się w Moje imię, tam jestem pośród nich". Sam Chrystus wiedział że potrzebne nam wzajemne wsparcie-"A Ty ze swojej strony utwierdzaj twoich braci". Duch św to nie coś nabytego raz na zawsze, a uznawanie siebie za mądrego, polegającego tylko na własnym rozsądku to niezbyt dobra droga, ponieważ serce ludzkie jest podstępne i szybko może nas zaplątać łapiąc w typowo ludzkie sidła
Mądrość żadnym pouczeniem nie gardzi, a zaciekle roztrząsa/sprawdza ze Słowem Bożym/rozmyśla, tym samym bliżej poznając Boga i tego którego posłał(mobilizuje)

Bardzo odkrywcza uwaga, po dwudziestu wiekach dowiadujemy się jak powstał NT


W jakich miejscach?



Od kilkunastu wieków wiadomo, ze nie ma tej opowieści w najstarszych zachowanych rękopisach, czy świadczy to o fałszerstwie lub prawdziwości tego opowiadania? Nie wiadomo, nie ma mocnych argumentów pro lub contra.


Biorąc pod uwagę tamtejsze środowisko i rolę kobiety w społeczeństwie prawdopodobnie tak. Choć są tez inne hipotezy.


Być może jest to tzw. glosa czyli wstawka, wtręt co wcale nie świadczy o zafałszowaniu doktryny.
Być może ciekawa, nie czytałem ale sądząc z tego wstępu można odnieść wrażenie, ze facet szuka sensacji.
Dobrze, ze napisał tę książkę, ponoć jest ona napisana lekkim językiem, przystępnie, dla szerszego kręgu czytelników.
W kręgach biblistów europejskich jego twórczość nie spotkała się z jakimś wielkim odzewem ponieważ sprawy o których pisze są dla speców znane. Naprawdę facet nie wymyślił prochu ale chwała mu za popularyzację tematyki biblijnej.

Nie czytałeś, ale ze wstępu odnosisz wrażenie. Bramin, to nie wstęp, ale opis wydawcy. Muszę przyznać, że jak na kogoś kto nie przeczytał, to sporo napisałeś. Uważam jednak, że bardzo ciężko przekuć ilość w jakość. Nie mi wyrażać opinię, ale to chyba nie przystoi na podstawie opinii wydawcy sądzić i odnosić wrażenie.

Czytałem, by cię zachęcić do przeczytania i wydania osądu po przeczytaniu, zacytuję fragment z tejże książki:

„Jedyny sposób, aby pojąć przesłanie tekstu, to przeczytać go; jedyny sposób, aby go przeczytać, to wyrazić go innymi słowami; jedyny sposób na opowiedzenie go innymi słowami to użycie tych słów; jedyny sposób na poznanie tych słów to życie, a jedyny sposób na życie, to tęsknoty, potrzeby, cele, wierzenia, poglądy, opinie, miłość i nienawiść, dopiero to wszystko czyni nas ludźmi. I dlatego czytać, to go zmieniać.”

Nie zauważyłem, ze to opis wydawcy a nie wstęp samego autora lub kogoś, kto został poproszony o napisanie wstępu.


Ale to nie były moje refleksje wzięte z sufitu tylko na podstawie opisu wydawcy.
Wyraźnie zaznaczyłem, ze książki nie przeczytałem ale to co pisze wydawca skłoniło mnie do stwierdzenia, ze to pogoń za sensacją i chęć sprzedania produktu.
Trudno oczekiwać, żeby wydawca książki wybrzydzał nad nią i ją krytykował ale z drugiej strony nie można tez z potencjalnego czytelnika robić idioty.

To jest wielka sztuka mówić o rzeczach trudnych prostym, zrozumiałym językiem. Autorowi to się udało, gdyż jego książka stała się wydawniczym hitem.

Jedynie co mi przeszkadza to właśnie tania sensacja, spiskowa teoria dziejów i wnioski pod z góry założoną tezę, gdyż autor z radykalnego chrześcijanina stał się ateistą i teraz wszystko co jest związane z chrześcijaństwem jest "be".

Ja myślałem, że Bogu wierzysz ale widocznie się pomyliłem. To już nie Bóg daje zbawienie, tylko Kościół?