A ja pisałem o ochronie prawnej. I o tym pisał papież, a Ty się temu sprzeciwiasz i żeby to pokryć wyjeżdżasz że papież nie mówił o więzieniu. Papież w ogóle nie precyzował kary, jednak wyrażnie napisał, że powinna być ochrona prawna.
No proszę. Opisałem zjawisko, a Ty bezbłędnie się samozidentyfikowałaś. Jednak widać czujesz, że jest coś na rzeczy, jest więc dla Ciebie nadzieja...
---------------------------------------------------------
A kto mówi o aborcji na życzenie?
Nie odpowiedziałaś - co mają z tego "kompromisu" zamordowane dzieci?

Niedobrze mi się robi z powodu Twojej manipulacji.

Po prostu mistrz z Ciebie ciętej riposty

Tych co chcą te prawo zmienić.

Doceń!

Złodziejstwo to błędna analogia, gdyż występuje słaba korelacja między wyznawaną religią a oceną złodziejstwa. Zdecydowanie lepsza jest analogia do antykoncepcji - dlaczego konsekwentnie nie domagać się delegalizacji antykoncepcji? Czy ubezpładnianie stosunku jest obiektywnym złem czy tylko kwestią wiary? Albo rozwody - dlaczego konsekwentnie nie domagać się delegalizacji rozwodów? Czy cudzołóstwo jest obiektywnym złem czy tylko kwestią wiary? I czy cudzołóstwo nie jest złem większym niż kradzież bułki w sklepie?


Ale jest różnica w skali narzucania między:
1. Nie piję alkoholu, przekonuję innych, że jest szkodliwy, ale nie dążę do wprowadzenia prohibicji.
a
2. Nie piję alkoholu, przekonuję innych, że jest szkodliwy i dążę do wprowadzenia prohibicji.

I analogicznie w sytuacji, gdybyśmy aktualnie mieli prohibicję:
1. Nie piję alkoholu, przekonuję innych, że jest szkodliwy, ale dążę do zniesienia prohibicji.
a
2. Nie piję alkoholu, przekonuję innych, że jest szkodliwy i dążę do utrzymania prohibicji.

Pierwsza postawa jest liberalna, gdyż pozostawiasz każdemu możliwość wyboru, a druga jest totalitarna, gdyż narzucasz innym swój pogląd. Oczywiście, bawiąc się w akademickie dyskusje, można twierdzić, że 1. jest narzucaniem postawy liberalnej osobom o zapędach totalitarnych

bardzo kiepska analogia - antykoncepcja bowiem w zasadzie nie dotyka osób trzecich, a mordowanie dzieci - owszem.
Jak już, lepsza jest analogia (tylko prosze nie wyjeżdżać z rzekomym prawem Godwina) z zabijaniem Żydów. G. mnie obchodzi, co ileś tam osób w społeczeństwie myśli na ten temat - żaden rząd czy parlament nie ma prawa ustalić, że Zydów wolno zabijać.

Właśnie tu jest pies pogrzebany - Twoim religijnym zdaniem dotyka osób trzecich. I to religijne zdanie jest słabo podzielane przez osoby o innym światopoglądzie. Dlatego postulat całkowitego zakazu aborcji byłby prawem o podłożu wyznaniowym.
Podobnie jest z antykoncepcją czy cudzołóstwem - ocena jest silnie skorelowana z wyznaniem. Do tego cudzołóstwo często dotyka osób trzecich.
Oczywiście analogia jest tylko analogią, ale jeśli już stosować ten argument, to lepsza jest analogia do cudzołóstwa niż do złodziejstwa.

No ale jak nazwać tzw. kompromis aborcyjny w kontekście tego porównania? Prohibicja częściowo-wybiórcza? I jak to określać w porównaniu z resztą UE, zwłaszcza po zmianie prawa w Irlandii?

___________________



Aborcja dotyczy minimum dwóch osób, czyli kobiety w ciąży i dziecka w brzuchu. Są grupy osób, które uważają, że dotyczy to tylko jednej z tych dwóch osób, a interesy tej drugiej należy pominąć. Przy czym pro-choice stawia na pierwszą a pro-life na drugą.



Można się kłócić o analogie lepsze czy gorsze, zwłaszcza jak w innym temacie porównywano ludobójstwo na m.in. żydach do rządów pewnego PRL-owskiego pierwszego sekretarza. Dlatego wolę porównywać do innej sprawy, która w wielu demokratycznych krajach jest dozwolona, a mianowicie do kary śmierci.


I, uprzedzając, kwestia tzw. niewinności to sprawa dosyć arbitralnie ustalana przez sądy, bywały uniewinniania winnych jak i egzekucje niewinnych. Można optymistycznie założyć, że jakaś większość skazanych na śmierć jest rzeczywiście winna, ale nigdy nie będzie to 100%.


Ktoś kiedyś zauważył, że istnieje silna korelacja negatywna między zwolennikami aborcji a zwolennikami KS-u, dotyczy to tak grup ideologicznych jak i konkretnych osób. Musi być więc jakiś inny czynnik, niezależny od kwestii, czy "wolno zabijać", który wpływa na poglądy tak w jednej jak i w drugiej kwestii.

Niemal pełna prohibicja.

W porównaniu z resztą UE z dobrym przybliżeniem można mówić o prohibicji.

Ale bardziej chodziło mi o zasadniczą różnicę między narzucaniem regulacji liberalnych a narzucaniem regulacji totalitarnych.

Jeżeli mówimy o UE*, to jest tu pełno "regulacji totalitarnych" w dużo mniej poważnych sprawach, niż kwestie KS czy aborcji. Krótki Korwin: zapinanie pasów. Niby sprawa, która nie dotyczy innych osób, niż samego poszkodowanego (w razie wypadku). A nakaz zapinania pasów jest.

A co do "regulacji liberalnych", to jednak etykietka nie pasuje, gdyż wolność jednostki kończy się tam, gdzie naruszane są istotne dobra innej jednostki. Jeżeli uznamy dziecko w brzuchu matki za jednostkę, jej prawa powinny być chronione adekwatnie do jego sytuacji i w porównaniu do innych jednostek. Jeżeli nie uznamy, stajemy w sytuacji, w której należy zdefiniować, od kiedy życie ludzkie jest jednostką. Wszelkie próby wymigania się od tej definicji są hipokryzją i pragmatyzmem, a nie liberalizmem.


*mam tu na myśli tak reguły narzucane przez Brukselę jak i prawo krajowe w większości państw.

Nie mam zdania na temat KS, ale wcale nie wydaje mi się to niewłaściwe.

Po pierwsze, mamy przykazanie "nie morduj" - które obejmuje aborcję, ale przecież nie obejmuje wyroków sądowych ani zabijania na wojnie. Więc to dwie zupełnie różne sprawy.

Po drugie, korelacja jest obustronna; po prostu jedni uważają, że należy zabijać winnych a chronić niewinnych, a inni akurat odwrotnie.

Zgadza się. Ale ja nie jestem jakimś dogmatycznym liberałem


W zasadzie znowu się zgadzam, tyle że wystarczy konserwatywnie określić, do którego momentu życie ludzkie nie jest jednostką/ osobą.

Kto ma określić? Partia? Rząd? Lekarze? Kościół? Kościół określił, że z człowiekiem mamy do czynienia od poczęcia, a nie od jakiegoś etapu. Może referendum? Też da tylko kompromis lub, a właściwie to z pewnością rozpocznie się "wojna" abrocyjna, no i temat zastępczy gotowy w przypadku braku sukcesów w gospodarce.

Być może. Inną teorią jest to, że jedna strona stawia pragnienie zemsty rodziców i krewnych ofiary nad faktyczne i wymierne skutki KS-u. A druga strona bierze faktyczne lub urojone cierpienia i ryzyka przyszłej matki nad los dziecka w jej brzuchu. W żadnym przypadku sprawa nie dotyczy tylko jednej osoby.