Różnica wzrostu raczej nie przekreśla pokrewieństwa. W rodzinach często się zdarza, że kuzyni, wujkowie czy dalsi krewni bardzo się od siebie różnią fizycznie. Geny potrafią płatać figle. A jeśli chodzi o tę sytuację w Sejmie — no cóż, polska polityka to czasem bardziej teatr niż debata publiczna... Geometry Vibes

Już Wyspianski w Weselu opisał.

[quote="Tholl1943" polska polityka to czasem bardziej teatr niż debata publiczna... [/quote]
Niekwestionowanym zwycięzcą debaty jest Stanowski. Jedyny uczciwy wśród kandydatów. I jedyny realista. Trzaskowski się skompromitował, doskonale wypunktowany przez Hołownię (któremu też nie udało się zabłysnąć). Nawrocki, jak statysta. Zresztą, I Nawrocki i Trzaskowski byli nastawieni wyłącznie na siebie. Obaj dali dupy.
Hołownia, chotieł pierdnut, ale usrałsja. Jednak wyszła huxleypowska postawa - obawiam się, że jakby został prezydentem, to podpisałby zgodę na eutanazję emerytów i cyklistów, gdyby tylko taki był wynik referendum. Brak wyższych wartości.
Senyszyn błysnęła. I gdyby nie obsesyjna nienawiść do religii i wierzących to bym ją chwalił. Blondynka, podobnie, choć nie dorównała Senyszyn.
Jakubiak rzeczowo, ale bezbarwnie. MM - to jakaś pomyłka. Wypadł jeszcze gorej niż Nawrocki i Trzaskowski.
Uważam, że jedynym zasługującym na fotel prezydencki spośród wczorajszej stawki, jest Krzysztof Stanowski. Jako jedyny jest świadomy kompetencji prezydenta. Jako jedyny właściwie ocenia zakres możliwości prezydenckich. I realnie ocenia sytuację polityczną i gospodarczą Polski.
Apeluję, zróbcie mu szpetny szpas, wybierzcie go. Zmuście do tego, aby powiedział: Nie chcę, ale muszę. (Dźwięcznie, z "ę", a nie 'em".)
Nie pozwólcie, aby skompromitowany Trzaskowski dostał się do II tury. Nie pozwólcie mu być długopisem Tuska. Nie pozwólcie mu być rzecznikiem interesów krajów ościennych.

Z dżwięcznym Ę to taki żargon klerykalny. W polskim normalnym tak się mówi wyłącznie w kabaretach i na świetlicowych występach w Pcimiu.

Niekwestionowanym zwycięzcą debaty jest Stanowski. Jedyny uczciwy wśród kandydatów. I jedyny realista. Trzaskowski się skompromitował, doskonale wypunktowany przez Hołownię (któremu też nie udało się zabłysnąć). Nawrocki, jak statysta. Zresztą, I Nawrocki i Trzaskowski byli nastawieni wyłącznie na siebie. Obaj dali dupy.
Hołownia, chotieł pierdnut, ale usrałsja. Jednak wyszła huxleypowska postawa - obawiam się, że jakby został prezydentem, to podpisałby zgodę na eutanazję emerytów i cyklistów, gdyby tylko taki był wynik referendum. Brak wyższych wartości.
Senyszyn błysnęła. I gdyby nie obsesyjna nienawiść do religii i wierzących to bym ją chwalił. Blondynka, podobnie, choć nie dorównała Senyszyn.
Jakubiak rzeczowo, ale bezbarwnie. MM - to jakaś pomyłka. Wypadł jeszcze gorej niż Nawrocki i Trzaskowski.
Uważam, że jedynym zasługującym na fotel prezydencki spośród wczorajszej stawki, jest Krzysztof Stanowski. Jako jedyny jest świadomy kompetencji prezydenta. Jako jedyny właściwie ocenia zakres możliwości prezydenckich. I realnie ocenia sytuację polityczną i gospodarczą Polski.
Apeluję, zróbcie mu szpetny szpas, wybierzcie go. Zmuście do tego, aby powiedział: Nie chcę, ale muszę. (Dźwięcznie, z "ę", a nie 'em".)
Nie pozwólcie, aby skompromitowany Trzaskowski dostał się do II tury. Nie pozwólcie mu być długopisem Tuska. Nie pozwólcie mu być rzecznikiem interesów krajów ościennych.[/quote] Niby coś w tym jest., ale ja bym na Stanowskiego nie stawiał; jest nieustabilizowany.

Kto to Stanowski? Pierwsze słyszę? Żywy człowiek czy AI ?

Niby coś w tym jest., ale ja bym na Stanowskiego nie stawiał; jest nieustabilizowany.
Ale powyższy cytat, przypisany mnie, to diable dzieło jakiegoś Trolla

Troszkę mnie zaniepokoiło podszywanie się pode mnie. Ale rozumiem, że to dzieło przypadku, a nie zamierzone działanie. Dziękuję za wyjaśnienie.

Niby coś w tym jest., ale ja bym na Stanowskiego nie stawiał; jest nieustabilizowany.[/quote]
Tu mnie została przecież przypisana cała pochwała Stanowskiego. Należało poprawić uszkodzony kod HTML.

Piosenka o Jarosławie Kaczyńskim
(melodia dowolna, np. w stylu ballady lub lekkiego popu)
[Zwrotka 1]
Na Wiejskiej w Warszawie, gdzie Sejm się mieni,
Jarosław Kaczyński w garniturze lśni.
Z kotem pod pachą, z planem w głowie,
Prowadzi naród w politycznej odsłonie.
[Refren]
O, Jarosławie, ty liderze nasz,
W debacie jak orzeł, co skrzydła ma w pas.
Z Żoliborza w świat, z ideą w sercu,
Polskę budujesz w politycznym pędzie!
[Zwrotka 2]
W nocy obrady, w dzień rozmowy,
Jego strategia to polityczne wzory.
Czasem się śmieje, czasem się złości,
Ale w sercu ma Polski wolności.
[Refren]
O, Jarosławie, ty liderze nasz,
W debacie jak orzeł, co skrzydła ma w pas.
Z Żoliborza w świat, z ideą w sercu,
Polskę budujesz w politycznym pędzie!
[Bridge]
Krytycy piszą, hejterzy gadają,
Ale on idzie, gdzie marzenia się tają.
Z bratem w pamięci, z kotem u boku,
Tworzy historię w politycznym toku.
[Zwrotka 3]
Nie każdy go lubi, nie każdy popiera,
Lecz w jego oczach wciąż Polska się zmienia.
Z Żoliborza chłopak, co stał się ikoną,
Jarosław Kaczyński – to jego korona!
[Refren]
O, Jarosławie, ty liderze nasz,
W debacie jak orzeł, co skrzydła ma w pas.
Z Żoliborza w świat, z ideą w sercu,
Polskę budujesz w politycznym pędzie!
[Outro]
Więc śpiewaj tę pieśń, czy w dzień, czy w nocy,
O Jarosławie, co walczy w słuszności.
Z kotem, z ideą, z Polską w duszy,
Jego historia wciąż nas poruszy!

Czy i ten ciupeńki wodzuś ma usta słodsze od malin?
Bo w realu nie tylko uzębienia bał się wyleczyć, ale nawet kudłów z nosa usunąć. A na szkło się pcha i ludziom apetyt odbiera bidaczek.