Już samo Twoje pytanie, świadczy o tym, co można myśleć o wynalazkach, które stosujesz.

Ustanowiony szabat-sobota jest niekwestionowany. Bo jest w trosce o zdrowie nasze i jest przykazaniem w Dekalogu oraz dniem odpoczynku Jezusa Zbawiciela, wzoru człowieka dla człowieka (Łuk 4,16) Czyli wiedza niekompletna, sztucznej inteligencji

Idący, co myślisz o tych cytatach, jakie podałem, a które przeczą Twemu zdaniu, że nie doszło do zmiany dnia świętego?

Ponoć dla Jezusa to było bez znaczenia. Kobieta chodziła 18 lat z garbem, a On w szabat ją wyprostował. Jakiś gościu z uschniętą ręką też mógłby poczekać do niedzieli, ale Jezus zakasał rękawy i w sobotę go uzdrowił. Rozumiem, w szabat bydło nakarmić, napoić, krowy wydoić ale uzdrawiać w szabat tych, którym ten jeden dzień nie zrobiłby różnicy?

Czy możesz jeszcze raz podać cytat biblijny, który przeczy mojemu zdaniu?
Dla mnie ma sens radosne świętowanie dnia zmartwychwstania. W ustanowionym cyklu. Oczywiście każdy ma prawo lekceważyć albo nawet pomijać fakt i rangę Zmartwychwstania. Może jak muzułmanin świętować dzień, który dla chrześcijan jest dniem Męki. I zamiast wstrzemięźliwości świętować. To kwestia wiary, symboliki, uznawanych wartości. Nie mam powodów d dyskusji z Bates'em, ani możliwości, gdyż zmarł dość dawno. Nie wiem, jakich argumentów użył, mogę tylko podejrzewać, że chodziło o inność. O odróżnienie od chrześcijan z których się wywodził. A może wynikało to z daty wyliczenie końca świata. Nie wiem. Nie uważam tego za istotne. Natomiast za istotne uważam zachowanie cyklu siedmiodniowego oraz świętowanie Dnia Pańskiego. Dnia, który Jezus Chrystus uświęcił Zmartwychwstaniem. Uważam to za wystarczający argument dla chrześcijan.

Dla tego, kogo boli, każdy dzień ma znaczenie. Jezus najlepiej wie, dlaczego uzdrowił te osoby, w ten akurat dzień.

Gdyby uzdrowił dzień wcześniej, mniej by cierpieli, święto świętem by było i nie denerwowałby kapłanów.

Mniej by cierpieli, to prawda.

" 11 A była tam kobieta, która od osiemnastu lat miała ducha niemocy: była pochylona i w żaden sposób nie mogła się wyprostować. 12 Gdy Jezus ją zobaczył, przywołał ją i rzekł do niej: «Niewiasto, jesteś wolna od swej niemocy». 13 Włożył na nią ręce, a natychmiast wyprostowała się i chwaliła Boga. 14 Lecz przełożony synagogi, oburzony tym, że Jezus w szabat uzdrowił, rzekł do ludu: «Jest sześć dni, w których należy pracować. W te więc przychodźcie i leczcie się, a nie w dzień szabatu!» 15 Pan mu odpowiedział: «Obłudnicy, czyż każdy z was nie odwiązuje w szabat wołu lub osła od żłobu i nie prowadzi, by go napoić? 16 A tej córki Abrahama,[b] którą szatan osiemnaście lat trzymał na uwięzi, nie należało uwolnić od tych więzów w dzień szabatu?»

Ewangelia wg św. Łukasza, rozdz 13.

To coś znaczne więcej niż garb.

https://www.youtube.com/watch?v=r-hL1XFmg9s

Mówisz mi o różnicach miedzy garbem, a pochyleniem. Za chwilę zaczniesz mówić różnicy między uschniętą, a sparaliżowaną ręką, a temat dotyczył: czemu tak późno i nie w żaden inny dzień tylko w dzień wolny od pracy - szabat, Jezus sobie popracował?

czyli jesteś faryzeuszem zabraniającym uzdrawiać w szabat?

Za chwilę zacznę mówić, bo jest różnica między uschniętą, a sparaliżowaną ręką. Po mojemu Jezus uczynił to z miłości. Jezus jest Panem Szabatu - sam to powiedział. Litera prawa, czy przepis nie może, przesłonić istoty Święta, a tak było wśród uczonych w Piśmie. Jezus mnóstwo razy ganił Żydów za bezduszne przestrzeganie przepisów Prawa, z pominięciem człowieka.
Może jest ktoś mądry, kto zna inny powód\powody?

Gdybyś ty słuchać chciała ... Jesteś wypełniona po brzegi tym co wtłoczono w Ciebie od dziecka. Gdzie byś coś jeszcze zmieściła, poznała inny smak, skoro twa filiżanka wypełniona jest po brzegi. Nawet gdy coś upijesz, dolewasz z tego samego dzbanuszka.
Czym dziewczynka za młodu, tem....

Zabrzmiało szalenie poważnie, ale mylisz się, przypisując wszystko, w co wierzę- owej tradycji, temu co jakoby wtłoczono we mnie od dziecka. Jestem z natury przekorą, był czas na wybór, ja go dokonałam, cały czas wybieram.

A z czego wybierałaś? Imię, nazwisko, narodowość wybrałaś sobie? Może też mamusia czy tatuś powiedzieli: Córeczko, jesteś pełnoletnia i możesz sobie wybrać wiarę, lub nie wybierać? Ty zaś, jako przekorna córeczka oświadczyłaś: Złamałam wasze zasady i wybrałam rok przed pełnoletnością.

Dużo się nie pomyliłeś. Imię,-to jedyne czego nie mogłam łatwo zmienić.