i opłukali swe szaty,
i w krwi Baranka je wybielili

To jest też odwołanie do ostatniej wieczerzy. Opłukać swe szaty – znaczy obmyć się z grzechów (Jezus obmywa uczniom nogi – z grzechów ich obmywa)
Wybielić swe szaty we krwi baranka – to jest przyjecie Komunii (powołanie się na krew wylaną na krzyżu przez Jezusa) Jego Krew jest przebłaganiem za nasze grzechy i właśnie na Jego przelaną Krew mamy się powoływać. Udział w Nowym Przymierzu polega na udziale w Jego Krwi.
To jest tak samo, jak oznaczenie odrzwi krwią baranka w Egipcie.
Mt 26
27 Następnie wziął kielich i odmówiwszy dziękczynienie, dał im, mówiąc: «Pijcie z niego wszyscy, 28 bo to jest moja Krew Przymierza, która za wielu będzie wylana na odpuszczenie grzechów.

Tutaj jest wyraźnie, że udział w Jego Krwi jest udziałem w Nowym Przymierzu.
Dlatego kazał pić swoją Krew wszystkim aby wszyscy mieli udział w Nowym Przymierzu.

Dwa cytaty. Ważne. Ale czy można je interpretować naginając do własnych przekonań? Czy też należy je odczytywać w szerszym kontekście. Każde wyrwane zdanie można wykorzystać do uzasadnienie tez przeciwnych autorowi.
Cytat pierwszy jest fragmentem wersu Ap 7,14 I powiedziałem do niego: «Panie, ty wiesz».
I rzekł do mnie: «To ci, którzy przychodzą z wielkiego ucisku i opłukali swe szaty, i w krwi Baranka je wybielili.
Rzecz odnosi się do stanu ostatecznego odsiewu, a nie do zapowiedzi Męki. Nie odnosi się też do sakramentu komunii, ale do trwania w komunii z Jezusem. Jest to podsumowaniem życia, na co wskazuje opis sytuacji. Osobiście uważam, że naczelnym jest odniesienie do czyśćca. Czyściec jest tym wybielaczem. W czyśćcu ludzie, którzy przeszli przez życie, w cierpieniu ofiarowanym Bogu, mogą doczyścić swoje szaty. Zszarzałe, przybrudzone. Znoszone. Ale nie uświnione. Takie, które wystarczy zanurzyć we Krwi, aby stały się szatami weselnymi. Ludzie, którzy całe życie starali się zanurzać we Krwi na Sądzie (właściwie przed, ale już po zakończeniu życia biologicznego) uczynią to ponownie. Tym razem wybielą się ostatecznie.
Powtórzę. Przytoczony cytat w najmniejszym stopniu nawet nie odnosi się do formy przyjmowania komunii świętej, ale do TRWANIE w komunii z Jezusem. Liczy się treść, anie forma.


Mt 26, 26i27 Następnie wziął kielich i odmówiwszy dziękczynienie, dał im, mówiąc: «Pijcie z niego wszyscy, bo to jest moja Krew Przymierza, która za wielu będzie wylana na odpuszczenie grzechów.
To prawda, że udział w Jego Krwi jest udziałem w Nowym Przymierzu.
Dlatego kazał pić swoją Krew obecnym apostołom, aby mieli udział w Nowym Przymierzu. I tak czynią do dziś ich sukcesorzy.

Ciekawym, czy jest gdzieś teza przeciwna, głosząca, że warunkiem koniecznym i dostatecznym jest ŁĄCZNE spożywanie Ciała i Krwi. Że taką rangę ma tylko i wyłącznie fizyczne spożywanie.

Stawiane tezy uważam za przejaw faryzeizmu. Za tak wielkie zaangażowanie w zbawienie własne i świata, że forma zaczyna przesłaniać treść. Że w dbałości o szczegóły tracone jest sedno.
Bardzo sobie cenię faryzeuszy, ale tylko wtedy, gdy forma podporządkowane treści. Jestem przekonany, że większość z nich gorliwie walczyła o dobro. Niestety, nie zauważali, że przesadne troska o formę wywołuje przeciwny skutek. Powoduje protest. Lub lekceważenie. A wiara musi wypływać z wnętrza. Nie da się jej narzucić z zewnątrz.

Na jakiej podstawie zakładasz, że Jezus jest fizycznie obecny zarówno w niebie, jak i na ziemi?
A gdyby Go fizycznie w Eucharystii nie było, to co by się stało? Czy ponieślibyśmy jakąś stratę? Czy owoce Jego Ofiary Krzyża nie byłyby dla nas wtedy dostępne?

[Edit... poprawiono cytowanie. M]

[ciach... zbędne cytowanie, skoro odpowiedź dotyczy posta powyżej. M.

Skoro Bóg jest wszystkim we wszystkich, to logicznie, że nie jest niczym ograniczony.

Wszystkim we wszystkich? Czyli jabłkiem w moim żołądku też?
Tekst, że Bóg jest wszystkim nie wydaje Ci się pasować do panteizmu lub panenteizmu? Jeśli Bóg jest wszystkim to jaki jest sens w procesie przeistaczania?

Nie, gdyż Bóg jest OSOBĄ.

We wszystkich, nie we wszystkim. We wszystkich obdarzonych nieśmiertelną duszą.

Alus, ale zakładając, że moje ciało to istota obdarzona nieśmiertelną duszą oraz, że jabłko jest w moim żołądku to...
Napisałaś, że Bóg jest wszystkim we wszystkich.
Teraz, że tylko w istotach obdarzonych nieśmiertelną duszą, czyli z tego co się orientuję dla Ciebie w organizmach żywych z gatunku homo sapiens, ale nadal takie ujęcie sprawy prowadzi do absurdu...

Inna sprawa gdyby padło, że Bóg jest obecny w nas w sensie duchowym, wówczas pełna zgoda i kończę sprowadzanie do absurdu.
Natomiast skoro i tak jest obecny w każdym z nas to jaki jest sens przyjmowania w sposób fizyczny Eucharystii?

Andej- panenteizm nie stoi w sprzeczności z koncepcją Boga osobowego.

Nie jestem w stanie dobrze wytłumaczyć. Ale chrześcijanie wierzą we wszechobecność Boga. Wierzymy, że Bóg jest wszechobecny. Nie oznacza to, że posiada nieskończoną długość, szerokość i wysokość, czyli – rozmiary, które umożliwiałyby Mu obecność w każdym miejscu przestrzeni. Obecność Boża nie polega na zajmowaniu jakiejś przestrzeni swoimi rozmiarami – jak to czynią byty materialne – gdyż jako Istota duchowa ich nie posiada. Bóg jest wszechobecny przez swoje działanie i poznanie. Jest przez swoją moc stwórczą w każdym bycie stworzony, gdziekolwiek on się znajduje. Jest w nim obecny również przez swoje poznanie. .
Komunia święta to świadome zjednoczenie z Jezusem. To osobiste przyjęcie Go.

Jednak nie wiem, czy jest sens tłumaczyć. Wydaje mi się, że trzeba wierzyć, aby to ogarnąć. I to też nie do końca.

Panteizm - wg. Wiki: Panteizm – pogląd filozoficzny i teologiczny (niekiedy religijny) utożsamiający wszechświat (lub naturę) z bogiem (lub absolutem). Neguje istnienie boga osobowego, głosi zaś przenikanie absolutu we wszystkie substancje ziemskie. Nie mogę przyznać racji.

Andej- rozróżniasz panteizm od panenteizmu.

Może aż za dobrze pojmuję wszechobecność Boga i dlatego nie uważam, że aby się spotkać z wszechobecną istotą muszę chodzić do kościoła czy uczestniczyć w takich czy innych rytuałach. Boga można odnaleźć w sobie, w zachodzie słońca i w kamieniu. Dla mnie nie jest obecny jedynie w Eucharystii, którą uznaję jedynie za symboliczną pamiątkę przypominającą o ciągłej obecności Boga. Dlatego uważam, że olanie kwestii wina nie było słuszne, bo to forma podziałów na ważniejszych/lepszych czyli kapłanów i całą resztę co jest ciekawe w kontekście tego jak wyglądały relacje między Jezusem a kapłanami z jego czasów.

No to mam pytanie do Ciebie. Czy Ty jesteś ich sukcesorem? No i czy ci, którzy nie mają udziału we Krwi Chrystusa to mogą mieć udział w Nowym Przymierzu? No i jakie są konsekwencje według Ciebie tego, że się nie ma udziału w Nowym Przymierzu we Krwi Chrystusa.

O czyśćcu nie chcę dyskutować, bo według mnie Pismo dotyczy spraw ziemskich. Po tamtej stronie jest rozliczenie i sąd. Na ofiarę Jezusa można się powołać tutaj.

Chleb i wino po przeistoczeniu to jest Ciało i Krew Chrystusa, a nie żadne symbole Ciała i Krwi.

Dejan- katolicy wierzą, że jest to Ciało i Krew Chrystusa, zauważ, że tej wiary nie podzielają nawet wszystkie wyznania chrześcijańskie.

Bóg jest w człowieku, ale człowiek nie koniecznie pielęgnuje tą obecność. Kto spożywa Moje Ciało i Krew Moją pije trwa we Mnie, a Ja w nim - Bóg jest w człowieku, ale człowiek często umyka Bogu, sakrament pokuty i Komunia to powrót człowieka do Boga.

Poniekąd masz rację. To drugie jest dla mnie oksymoronem. I to w negatywnym znaczeniu.