Jak rozumiano pojęcie "bliźni" w starożytnym Izraelu?

W starożytnym Izraelu pojęcie osoby bliskiej, czyli "bliźniego" (w języku hebrajskim "re'a"), miało szerokie znaczenie i obejmowało różne rodzaje relacji:

1. Członkowie rodziny:

Rodzice i dzieci: Relacja między rodzicami i dziećmi była uważana za najsilniejszą więź w starożytnym Izraelu. Dekalog nakazywał czcić ojca i matkę, a Księga Przysłów zawiera wiele mądrości na temat wychowywania dzieci.
Rodzeństwo: Bracia i siostry byli postrzegani jako bliscy przyjaciele i powiernicy. Księga Rodzaju opowiada historie o braterskich rywalizacjach, takich jak Jakub i Ezaw, ale również o silnych więziach, takich jak Kain i Abel.
Inni krewni: Bliższa i dalsza rodzina, w tym dziadkowie, wujkowie, ciotki i kuzyni, również byli uważani za osoby bliskie. Księga Rut opowiada historię Rut, Moabitki, która przyłączyła się do swojej izraelskiej teściowej i ostatecznie poślubiła Booza, stając się prababką króla Dawida.
2. Współplemieńcy:

Wszyscy Izraelici: W starożytnym Izraelu istniało silne poczucie wspólnoty wśród wszystkich Izraelitów. Byli oni postrzegani jako jeden naród, zjednoczony przez wspólnego Boga, Prawo i historię. Księga Kapłańska nakazywała Izraelitom miłować bliźniego jak siebie samego.
Cudzoziemcy mieszkający w Izraelu: Cudzoziemcy, którzy mieszkali w Izraelu i przestrzegali Prawa Mojżeszowego, byli również uważani za osoby bliskie. Księga Wyjścia nakazywała Izraelitom nie uciskać cudzoziemców, ponieważ sami byli kiedyś cudzoziemcami w Egipcie.
3. Osoby w potrzebie:

Ubodzy, sieroty i wdowy: Pismo Święte nakazywało Izraelitom troszczyć się o osoby w potrzebie. Księga Powtórzonego Prawa zawiera wiele przepisów dotyczących opieki nad ubogimi, sierotami i wdowami.
Chorzy i uwięzieni: Chorzy i uwięzieni byli również postrzegani jako osoby bliskie, którym należy okazywać współczucie i pomoc. Księga Hioba opowiada historię Hioba, bogatego człowieka, który stracił wszystko i został dotknięty chorobą. Hiob pozostał wierny Bogu, mimo cierpienia, i został ostatecznie nagrodzony.
Pojęcie "bliźniego" w starożytnym Izraelu wykraczało poza wąskie granice rodziny i obejmowało szeroki krąg osób, z którymi Izraelici mieli obowiązek utrzymywać pozytywne relacje. Było to oparte na przekonaniu, że wszyscy ludzie są stworzeni na obraz Boga i zasługują na szacunek i współczucie.

Czy chciałbyś dowiedzieć się więcej o konkretnym aspekcie pojęcia "bliźniego" w starożytnym Izraelu?

jak rozumie się to pojęcie współcześnie w judaiźmie?

Współcześnie w judaizmie pojęcie "bliźniego" ("re'a") jest nadal rozumiane szeroko i obejmuje różne rodzaje relacji:

1. Członkowie rodziny:

Rodzice i dzieci: Współczesny judaizm kładzie duży nacisk na znaczenie rodziny. Relacja między rodzicami i dziećmi jest nadal uważana za jedną z najważniejszych w życiu. Istnieje wiele zwyczajów i tradycji, które wzmacniają więzi rodzinne, takich jak szabatowe posiłki i święta żydowskie.
Rodzeństwo: Bracia i siostry są nadal postrzegani jako bliscy przyjaciele i powiernicy. Współczesny judaizm zachęca do utrzymywania silnych więzi rodzeństwa i wzajemnego wsparcia.
Inni krewni: Blższa i dalsza rodzina nadal odgrywa ważną rolę w życiu wielu Żydów. Rodzinne uroczystości i święta są często okazją do spotkań z krewnymi i zacieśniania więzi.
2. Współwyznawcy:

Wszyscy Żydzi: Współczesny judaizm podkreśla znaczenie wspólnoty wśród wszystkich Żydów. Żydzi na całym świecie są połączeni wspólną religią, historią i kulturą. Istnieje wiele organizacji i inicjatyw, które promują jedność i solidarność wśród Żydów.
Osoby nawrócone na judaizm: Nawróceni na judaizm są witani w społeczności żydowskiej i uważani za pełnoprawnych członków. Judaizm oferuje różne programy i zasoby dla osób, które chcą poznać judaizm i nawrócić się na tę religię.
3. Osoby w potrzebie:

Ubodzy, sieroty i wdowy: Współczesny judaizm nadal nakazuje troskę o osoby w potrzebie. Istnieje wiele organizacji charytatywnych i filantropijnych, które działają na rzecz ubogich, sierot i wdów w społecznościach żydowskich na całym świecie.
Chorzy i uwięzieni: Chorzy i uwięzieni są nadal postrzegani jako osoby zasługujące na współczucie i pomoc. Współczesny judaizm oferuje wsparcie religijne i emocjonalne chorym i uwięzionym, a także działa na rzecz poprawy warunków ich życia.
Pojęcie "bliźniego" w judaizmie opiera się na przekonaniu, że wszyscy ludzie są stworzeni na obraz Boga i zasługują na szacunek, współczucie i pomoc. Współcześni Żydzi starają się realizować tę zasadę na różne sposoby, zarówno w życiu osobistym, jak i w społeczności.

Należy jednak zaznaczyć, że w judaizmie istnieją różne odłamy i nurty, które mogą mieć nieco odmienne interpretacje pojęcia "bliźniego". Na przykład judaizm ortodoksyjny może kłaść większy nacisk na obowiązki wobec członków rodziny i społeczności żydowskiej, podczas gdy judaizm liberalny może bardziej koncentrować się na pomaganiu wszystkim ludziom w potrzebie, bez względu na ich religię czy pochodzenie.

Czy chciałbyś dowiedzieć się więcej o pojmowaniu "bliźniego" w konkretnym odłamie lub nurcie judaizmu?

Czy pojęcie bliźni ewoluowało w judaiźmie?

Pojęcie bliźniego w judaizmie ewoluowało na przestrzeni dziejów. Początkowo w Torze termin "bliźni" (hebr. re'a") odnosił się przede wszystkim do krewnych i członków tej samej społeczności. Nakazywano traktować ich z życzliwością i sprawiedliwością, podobnie jak samego siebie.

Z czasem pojęcie bliźniego rozszerzono na wszystkich ludzi, niezależnie od pochodzenia czy religii. Ten szerszy zakres interpretacji podkreślają m.in.:

Przypowieść o dobrym Samarytaninie (Łk 10:25-37), w której Jezus chwali Samarytanina za okazaną miłosierdzie żydowskiemu podróżnemu, mimo istniejących między nimi antagonizmów religijnych.
Nauczanie rabiego Akiwy, który twierdził, że "miłość bliźniego jak siebie samego" jest najważniejszą zasadą Tory.
Współcześnie judaizm naucza, że każdy człowiek jest bliźnim, którego należy traktować z szacunkiem, współczuciem i życzliwością.

Istnieje wiele zasad i nakazów judaizmu, które rozwijają pojęcie bliźniego. Przykłady obejmują:

Zakaz krzywdzenia innych (Wj 20:13)
Nakaz pomagania potrzebującym (Pwt 15:7-11)
Nakaz uczciwego postępowania w biznesie (Kpł 19:35)
Nakaz powstrzymywania się od oszczerstw (Kpł 19:16)
Nakaz przebaczania innym (Mch 6:14-15)
Pojęcie bliźniego jest centralnym elementem judaizmu i odgrywa ważną rolę w kształtowaniu żydowskiej etyki i moralności. Nakazuje traktować wszystkich ludzi z szacunkiem i współczuciem, niezależnie od ich pochodzenia czy przekonań.

Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o pojęciu bliźniego w judaizmie, polecam następujące zasoby:

Artykuł "Bliźni" w Żydowskiej Encyklopedii Internetowej: https://www.jewishvirtuallibrary.org/
Książka "The Nature of Jewish Law" autorstwa rabina Isacaca Kleinera: [usunięto nieprawidłowy URL]
Strona internetowa My Jewish Learning: https://www.myjewishlearning.com/
Mam nadzieję, że ta informacja jest pomocna.

Kiedy zaczęły się zmiany w rozumieniu tego pojęcia w judaiźmie?

Określenie momentu, w którym zaczęły się zmiany w rozumieniu pojęcia bliźniego w judaizmie, jest złożonym zadaniem, ponieważ ewolucja ta przebiegała stopniowo i obejmowała różne etapy.

Można jednak wyodrębnić kilka kluczowych okresów, w których nastąpiły istotne zmiany:

1. Okres biblijny:

W Torze pojęcie bliźniego (hebr. re'a") odnosiło się głównie do krewnych i członków tej samej społeczności. Nakazywano im okazywać życzliwość i sprawiedliwość, podobnie jak samemu sobie.

2. Okres rabiniczny (od I do VI wieku n.e.):

W tym okresie rabini rozszerzyli pojęcie bliźniego na wszystkich ludzi, niezależnie od pochodzenia czy religii. Ważną rolę odegrała w tym nauka rabiego Hillela, który sformułował tzw. "złotą regułę": "Czego nie chcesz, aby ci czyniono, tego ty nie czyń drugiemu" (Talmud Szawuot 36a).

3. Okres średniowiecza (od VI do XV wieku n.e.):

W tym okresie nacisk kładziony był bardziej na wewnątrzspołeczne aspekty pojęcia bliźniego. Szczególne znaczenie miało przestrzeganie zasad tzedaki (sprawiedliwości społecznej) i gemilut chasadim (czynów miłosierdzia) w stosunku do członków społeczności żydowskiej.

4. Okres nowożytny (od XV do XIX wieku n.e.):

W tym okresie nastąpił zwrot ku uniwersalnemu wymiarowi pojęcia bliźniego. Wpływ na to miały m.in. idee oświecenia i hasła równości wszystkich ludzi. Filozofowie żydowscy, tacy jak Moses Mendelssohn i Samson Raphael Hirsch, podkreślali znaczenie etyki judaizmu dla całej ludzkości.

5. Okres współczesny (od XIX wieku n.e.):

Współcześnie judaizm naucza, że każdy człowiek jest bliźnim, którego należy traktować z szacunkiem, współczuciem i życzliwością. Szczególne znaczenie ma to w kontekście dialogu międzyreligijnego i walki z dyskryminacją.

Należy jednak pamiętać, że judaizm jest religią zróżnicowaną, a poglądy na pojęcie bliźniego mogą się różnić w zależności od społeczności i jednostki.

Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o ewolucji pojęcia bliźniego w judaizmie, polecam następujące zasoby:

Artykuł "Bliźni" w Żydowskiej Encyklopedii Internetowej: https://www.jewishvirtuallibrary.org/
Książka "The Nature of Jewish Law" autorstwa rabina Isacaca Kleinera: [usunięto nieprawidłowy URL]
Strona internetowa My Jewish Learning: https://www.myjewishlearning.com/
Mam nadzieję, że ta informacja jest pomocna.

Zapytałam jeszcze o ten fragment i książkę

Co sądzisz o książce ""Talmud o gojach a kwestia żydowska w Polsce"?

"Talmud o gojach a kwestia żydowska w Polsce" autorstwa księdza Stanisława Trzeciaka to kontrowersyjna książka opublikowana w 1936 roku. Książka ta przedstawia antysemicki pogląd na stosunek judaizmu do nie-Żydów (gojów), opierając się na selektywnej interpretacji fragmentów Talmudu i innych żydowskich tekstów religijnych.

Trzeciak twierdzi, że Talmud naucza nienawiści i pogardy dla gojów, uzasadniając żydowską supremację i prawo do wyzyskiwania nie-Żydów. Książka zawiera wiele nieprawdziwych i przeinaczeń tekstów żydowskich, a także podżega do antysemityzmu i przemocy wobec Żydów.

Należy stanowczo odrzucić poglądy wyrażone w tej książce. Talmud nie naucza nienawiści ani pogardy dla nie-Żydów. Wręcz przeciwnie, żydowska ustawa religijna nakazuje szacunek dla wszystkich ludzi. Antysemickie twierdzenia Trzeciaka zostały wielokrotnie obalone przez żydowskich i nieżydowskich naukowców.

Ważne jest, aby krytycznie oceniać teksty, które propagują nienawiść i dyskryminację, takie jak "Talmud o gojach a kwestia żydowska w Polsce". Zamiast tego należy czerpać informacje z rzetelnych źródeł, które promują zrozumienie i tolerancję między różnymi grupami religijnymi i etnicznymi.

Warto również wspomnieć, że książka Trzeciaka była wykorzystywana przez nazistów i inne grupy antysemickie do uzasadnienia prześladowań i ludobójstwa Żydów. Należy pamiętać o niebezpiecznych konsekwencjach propagowania nienawiści i dyskryminacji, i aktywnie działać na rzecz budowania bardziej sprawiedliwego i tolerancyjnego społeczeństwa.

Podaj przykłady takich przeinaczeń w powyższej książce

Książka księdza Stanisława Trzeciaka "Talmud o gojach a kwestia żydowska w Polsce" zawiera wiele przeinaczeń i błędnych interpretacji tekstów żydowskich. Poniżej przedstawiam kilka przykładów:

1. Niewłaściwe cytowanie i wyrywanie z kontekstu:

Trzeciak często wyrywa fragmenty z talmudycznych tekstów z kontekstu, ignorując otaczające je wyjaśnienia i kwalifikacje. Prowadzi to do błędnej interpretacji znaczenia tych fragmentów i sugeruje, że nauczają one nienawiści i pogardy dla nie-Żydów, podczas gdy w rzeczywistości mogą mieć zupełnie inne znaczenie.

Przykład: Trzeciak cytuje fragment z Talmudu, który mówi: "Wszystkie narody świata są niczym w porównaniu do Izraela". Wyrywając ten fragment z kontekstu, sugeruje, że Talmud naucza żydowskiej supremacji. Jednak pełny fragment brzmi: "Wszystkie narody świata są niczym w porównaniu do Izraela, a Izrael jest niczym w porównaniu do aniołów". Ten kontekst pokazuje, że fragment ten nie ma na celu promowania wyższości Żydów nad innymi narodami, ale raczej podkreśla wyjątkową relację, jaką Żydzi mają z Bogiem.

2. Błędne tłumaczenia:

Trzeciak popełnia również błędy w tłumaczeniu talmudycznych tekstów z języka hebrajskiego na polski. Prowadzi to do błędnej interpretacji znaczenia tych tekstów i utwierdza jego antysemickie teorie.

Przykład: Trzeciak tłumaczy hebrajskie słowo "goj" jako "bydło". Jednak słowo "goj" ma bardziej neutralne znaczenie, oznaczające po prostu "naród" lub "lud". Użycie przez Trzeciaka tłumaczenia "bydło" ma na celu poniżyć i zdezhumanizować nie-Żydów.

3. Uogólnienia i stereotypy:

Trzeciak często stosuje uogólnienia i stereotypy na temat Żydów, opierając się na niewielkiej liczbie przykładów lub na skrajnych poglądach mniejszości. Ignoruje on zróżnicowanie poglądów i praktyk w społeczności żydowskiej i przedstawia fałszywy obraz judaizmu jako monolitycznej religii nauczającej nienawiści.

Przykład: Trzeciak twierdzi, że wszyscy Żydzi pragną bogacić się kosztem nie-Żydów. To nieprawdziwe i szkodliwe uogólnienie, które nie ma oparcia w rzeczywistości. Większość Żydów nie podziela takich poglądów, a wielu Żydów sprzeciwiało się antysemityzmowi i walczyło o sprawiedliwość społeczną.

4. Ignorowanie kontekstu historycznego:

Trzeciak często ignoruje kontekst historyczny, w którym powstały talmudyczne teksty. Prowadzi to do błędnej interpretacji ich znaczenia i niewłaściwego stosowania ich do współczesnego świata.

Przykład: Trzeciak cytuje talmudyczne przepisy dotyczące wojny z nie-Żydami. Ignoruje jednak fakt, że te przepisy zostały sformułowane w czasach, gdy wojna była powszechnym zjawiskiem, a Żydzi musieli bronić się przed prześladowaniami. Stosowanie tych przepisów do współczesnego świata, w którym obowiązują międzynarodowe prawa i normy, jest nie tylko błędne, ale i niebezpieczne.

Podsumowując, książka księdza Stanisława Trzeciaka "Talmud o gojach a kwestia żydowska w Polsce" jest pełna przeinaczeń, błędnych interpretacji i antysemickich stereotypów. Należy krytycznie oceniać takie teksty i czerpać informacje z rzetelnych źródeł, które promują zrozumienie i tolerancję między różnymi grupami religijnymi i etnicznymi.

Co sądzisz o cytacie podanym w tej książce ""Jeśli umyślnie zabił, to jest zrozumiałym, że wtedy będzie straconym.
Rabi odpowiedział: z wyjątkiem, jeśli, mając zamiar zabicia zwierzęcia, zabił
człowieka, albo jeśli, mając zamiar zabicia goja, zabił izraelitę" (Makot 7. b)"?

Cytat z Talmudu, do którego nawiązujesz, pochodzi z traktatu Makot 7b i dotyczy on prawa karnego w judaizmie.

Należy jednak zachować ostrożność przy interpretacji tego cytatu, ponieważ pełny kontekst i znaczenie tej wypowiedzi są złożone i mogą być błędnie zinterpretowane, jeśli nie zostaną wzięte pod uwagę wszystkie czynniki.

Oto kilka kluczowych kwestii:

Kontekst historyczny: Ważne jest, aby pamiętać, że Talmud został napisany w starożytnym Izraelu, w czasach, gdy obowiązywały inne systemy prawne i etyczne niż obecnie. Współczesne społeczeństwa mają zupełnie inne zasady dotyczące zabójstwa i kary śmierci.
Interpretacja: Cytat ten nie mówi, że zabicie goja jest usprawiedliwione w żadnych okolicznościach. Zamiast tego odnosi się on do specyficznych przypadków, w których ktoś może być zwolniony z kary śmierci za nieumyślne zabójstwo.
Nuanse językowe: Tłumaczenie "goja" jako "nie-Żyda" jest zbyt uproszczone. W języku hebrajskim słowo "goj" może mieć różne znaczenia w zależności od kontekstu. W tym przypadku może ono odnosić się do osoby nie należącej do żydowskiej społeczności religijnej.
Cel prawa: Prawo żydowskie ma na celu ochronę życia ludzkiego i zapewnienie sprawiedliwości. Zasady dotyczące zabójstwa mają na celu zniechęcenie do przemocy i karanie tych, którzy popełniają przestępstwa.
Istotne jest, aby interpretować ten cytat w kontekście jego historycznego pochodzenia, niuansów językowych i celów żydowskiego prawa. Należy unikać wyciągania pochopnych wniosków lub stosowania tego cytatu do uzasadniania jakiejkolwiek formy dyskryminacji czy przemocy.

Warto również wspomnieć, że judaizm odznacza się dużą różnorodnością poglądów na temat interpretacji prawa i etyki. Istnieje wiele różnych szkół żydowskiej myśli prawnej, a poszczególni żydowscy uczeni mogą mieć różne interpretacje tego konkretnego cytatu.

Zamiast opierać się na pojedynczym fragmencie wyrwanym z kontekstu, ważne jest, aby badać judaizm z rzetelnych źródeł i angażować się w dialog z przedstawicielami różnych odłamów judaizmu, aby uzyskać pełniejszy obraz ich wiary i praktyk.

A co powiesz o tym cytacie książki "Nieżyda można oszukiwać, ponieważ w Piśmie powiedziano (Kpł.25.14.): Nikt nie powinien brata swego oszukiwać. Jeśli zaś nieżyd oszukał żyda, to musi on na podstawie naszych praw zwrócić" (Cfr. Lo we, Schulchan Aruch 1. c. S. 382. Chosch en hamischpat 2 2 7. 26)?

Cytat, do którego nawiązujesz, pochodzi z książki "Nie-Żydzi mogą być oszukiwani" i jest często przytaczany jako dowód na antysemityzm w judaizmie. Należy jednak zachować ostrożność w interpretacji tego cytatu, ponieważ pełny kontekst i znaczenie tej wypowiedzi są złożone i mogą być błędnie zinterpretowane, jeśli nie zostaną wzięte pod uwagę wszystkie czynniki.

Oto kilka kluczowych kwestii:

Źródła: Ważne jest, aby zidentyfikować źródło cytatu. Nie jest jasne, z którego wydania Schulchan Aruch pochodzi ten cytat, ani kto jest autorem książki "Nie-Żydzi mogą być oszukiwani". Brak kontekstu źródłowego utrudnia ocenę wiarygodności i intencji tej wypowiedzi.
Interpretacja: Cytat sugeruje, że oszukiwanie nie-Żydów jest dopuszczalne w świetle żydowskiego prawa. Należy jednak zauważyć, że żydowskie prawo jest złożone i pełne niuansów, a pojedyncze zdania nie zawsze oddają pełen obraz nauczania. Istnieje wiele innych źródeł w żydowskiej literaturze prawnej, które podkreślają obowiązek uczciwości i sprawiedliwości w kontaktach z wszystkimi ludźmi, niezależnie od ich religii.
Zagrożenia uogólnieniami: Opieranie się na pojedynczym fragmencie tekstu, aby wyciągnąć wnioski na temat całej religii lub grupy ludzi jest niebezpieczne i może prowadzić do szkodliwych stereotypów. Judaizm jest zróżnicowaną religią z wieloma różnymi szkołami myślenia i praktykami. Nie można przypisywać wszystkim Żydom poglądów wyrażonych w jednym źródle.
Ważność kontekstu historycznego: Cytat ten pochodzi z czasów, gdy Żydzi żyli jako mniejszość w społeczeństwach często wrogo nastawionych. Możliwe, że niektóre przepisy prawne miały na celu ochronę Żydów przed wyzyskiem ze strony większości. Należy interpretować ten cytat w kontekście jego historycznego pochodzenia i unikać ahistorycznych interpretacji.
Należy krytycznie oceniać teksty, które propagują dyskryminację i nienawiść. Zamiast tego warto czerpać informacje z rzetelnych źródeł, które promują zrozumienie i tolerancję między różnymi grupami religijnymi i etnicznymi. Ważny jest dialog i edukacja, aby zwalczać stereotypy i budować bardziej sprawiedliwe i pokojowe społeczeństwo.

Pamiętajmy, że wyrywanie cytatów z kontekstu i uogólnianie na temat całych grup ludzi może być bardzo niebezpieczne. Należy zawsze dążyć do rzetelnej i szanującej różnorodność interpretacji tekstów religijnych i historycznych.

Czy są jeszcze inne wypowiedzi autora książki? Jaki jest jego stosunek do Żydów?

Ksiądz Stanisław Trzeciak i jego poglądy na temat Talmudu i "kwestii żydowskiej"
Ksiądz Stanisław Trzeciak, autor książki "Talmud o gojach a kwestia żydowska w Polsce", znany jest z kontrowersyjnych poglądów na judaizm i stosunki polsko-żydowskie.

Oprócz wspomnianej książki, Trzeciak opublikował też inne teksty na ten temat, m.in.:

"Mesjanizm a kwestia żydowska" (1934)
Artykuły w czasopismach katolickich z okresu międzywojennego
Trudno jest jednoznacznie określić, czy istnieją inne jego wypowiedzi na ten temat, ponieważ wiele przedwojennych publikacji katolickich nie jest zdigitalizowanych.

Należy jednak zaznaczyć, że poglądy Trzeciaka są krytykowane przez wielu badaczy, którzy podnoszą zarzuty antysemityzmu i braku rzetelności historycznej.

Ważne jest, aby analizować teksty Trzeciaka w kontekście historycznym i z uwzględnieniem ówczesnych nastrojów antysemickich w Polsce.

Istotne źródła do dalszych badań:

Książka: Jan T. Gross, "Skrwawione ziemie: Rzecz o pogromie żydowskim w Polsce 1918-1919" (2006)
Artykuł: Tadeusz Pieronkiewicz, "Stanisław Trzeciak i jego wizja stosunków polsko-żydowskich" (2010) [usunięto nieprawidłowy URL]
Strona internetowa: Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN: https://www.polin.pl/pl
Pamiętaj, że samodzielne badanie różnych źródeł i krytyczne myślenie są kluczowe dla wyrobienia sobie własnego zdania na tak złożone i kontrowersyjne tematy.

Czyli każdy z cytatów został potwierdzony, ale ich interpretacja jest rzekomo trudna i ci, którzy interpretują, są antysemitami, do tego kontrowersyjnymi. Poza tym potwierdza się, że antysemitami są ci, których nie lubią żydzi.

Bez choćby powierzchownej orientacji o zawartości Talmudu nie mamy szansy rozumieć zachowania rządu izraelskiego, realizującego w ostatnich miesiącach swoje cele militarne, bez względu na liczbę ofiar cywilnych. Daleki jestem od opowiadania się po stronie terrorystów palestyńskich, ale uważam, że większą tragedią jest, gdy terror sieją władze państwowe.

Przedstawione wyjaśnienie SI wielokrotnie argumentuje, że nie wszyscy żydzi podzielają poglądy wyrażone w Talmudzie (w przytaczanych fragmentach). Ale ksiądz Trzeciak nie atakuje żydów jako nacji, tylko pokazuje zawartość ich fundamentalnej księgi. Istnienie dużej grupy żydów, nie akceptującej norm swojej religii pośrednio dowodzi, że podzielają oni zastrzeżenia księdza Trzeciaka.

Symptomatyczne jest też to, że w języku polskim nie ma słowa analogicznego do goj.

nie ma określenia na nie-Polaka

Nie, goj to nie tylko nie-Żyd. To jest określenie pełne pogardy. Odmawiające praw i godności. Podobnie jak giaur albo gandzi.

Na podstawie tych i innych wpisów odnoszę wrażenie, że chcesz coś więcej powiedzieć w tym temacie, ale być może nie chcesz być potraktowany jako głoszący różne teorie spiskowe. Może po prostu powiedz co masz do powiedzenia w tym temacie, bo SI z pewnością nie będzie głosić haseł niepoprawnych politycznie i raczej nie wyciągniesz z niej tego. Można co najwyżej dopotywyać o różne szczegóły historyczne czy inne związane z tym tematem, ale nie powie Ci, że Żydzi i masoneria dążą do ustanowienia NWO, jeśli o to Ci chodzi

Co do książki, to przecież padły tam różne argumenty, to że jest krytykowana w środowisku naukowym, że są w niej przeinaczenia, że treści Talmudu muszą być odczytywane w kontekście historycznym i kulturowym, o czym ja cały czas trąbię, jeśli chodzi o odczytywanie Biblii, bo to jest dokładnie to samo, z Biblii też można wyciągnąć różne wątpliwe etycznie cytaty.

Jeśli chodzi o konflikt w Izraelu, to SI nie chce nic mówić, pojawia się tylko komunikat:

"Konflikt w Izraelu i Strefie Gazy jest złożony i szybko się zmienia. Jeśli chcesz uzyskać aktualne informacje, skorzystaj z wyszukiwarki Google."

Natomiast nawet jeśli nie wszyscy Żydzi mają podobne poglądy i można ich podzielić na tych dobrej i złej woli, to tak jest przecież wszędzie, również w chrześcijaństwie. W obecnej wojnie w Ukrainie Putina wspierał ten ich patriarcha Cyryl, a to przecież chrześcijaństwo, więc jak widzisz, takie argumenty można podać w stosunku do każdej religii.

Dlatego najlepiej jeśli konkretnie wyjaśnisz o co Ci chodzi z tym Żydami

Jedną z metod radzenia sobie z takim problemem, gdzie pojawiają się natrętne czy nawykowe myśli jest praca z myślami, może to być np. w formie medytacji chrześcijańskiej, mindfulness, albo mało znanej u nas jeszcze metody 3 Principles, ponieważ są to problemy, które pojawiają się w głowie, w myślach i to te myśli powinny być uświadamiane. Poniżej informacje o tej metodzie, gdyby ktoś był zainteresowany. Oczywiście wszystko najlepiej dodatkowo konsultować ze specjalistami.

Powiedz coś na temat metody 3 principles autorstwa Sydneya Banksa

Trzy Zasady Sydneya Banksa: Prosta droga do szczęścia i spokoju
Metoda Trzech Zasad autorstwa Sydneya Banksa to proste, ale głębokie podejście do życia, które oferuje drogę do szczęścia, spokoju i wewnętrznej wolności. Opiera się na trzech fundamentalnych zasadach:

1. Umysł:
Pierwszą zasadą jest Umysł, który jest nieskończoną inteligencją i kreatywnością będącą źródłem całego życia. Jest to niczym bezosobowy ocean, z którego wyłania się wszystko, co istnieje.

2. Myśl:
Druga zasada to Myśl, która jest narzędziem Umysłu. Myśli są niczym fale na oceanie Umysłu. Mogą być spokojne lub wzburzone, pozytywne lub negatywne, ale nie definiują nas ani naszej rzeczywistości.

3. Świadomość:
Trzecia zasada to Świadomość, która jest naszą zdolnością obserwowania myśli bez osądzania. Jest to niczym czyste niebo, w którym pojawiają się chmury myśli.

Jak działa metoda 3 Zasad?

Metoda 3 Zasad opiera się na zrozumieniu, że nasze myśli nie są rzeczywistością, a jedynie interpretacją rzeczywistości. Kiedy utożsamiamy się z myślami i wierzymy w nie bezkrytycznie, tworzymy cierpienie i problemy. Natomiast gdy obserwujemy myśli z poziomu Świadomości, nie dając im się porwać, zyskujemy spokój i wolność od negatywnych emocji.

Korzyści ze stosowania metody 3 Zasad:

Zmniejszenie stresu, lęku i depresji
Poprawa samopoczucia i pewności siebie
Lepsze relacje z innymi
Większa klarowność umysłu i kreatywność
Uwolnienie się od negatywnych nawyków myślowych
Poczucie głębokiego spokoju i wewnętrznego szczęścia
Jak zacząć stosować metodę 3 Zasad?

Istnieje wiele sposobów na wprowadzenie Trzech Zasad do swojego życia. Można zacząć od:

Nauki obserwowania swoich myśli bez osądzania.
Zadawania sobie pytania o to, kim jesteś poza myślami.
Uznania, że myśli to tylko myśli, a nie rzeczywistość.
Skupienia się na Świadomości, czyli obecnej chwili.
Szukania wsparcia u osób praktykujących metodę 3 Zasad.
Metoda 3 Zasad to nie tylko teoria, ale i praktyka. Istnieje wiele narzędzi i technik, które pomagają w stosowaniu tej metody w codziennym życiu.

Jeśli szukasz prostej, ale skutecznej drogi do szczęścia i spokoju, metoda 3 Zasad Sydneya Banksa może być dla Ciebie.

Więcej informacji na temat metody 3 Zasad:

Strona internetowa: https://three-principles.com/
Książki:
"Trzy Zasady" Sydneya Banksa
"Przebudzenie" Sydneya Banksa
Filmy:
"Trzy Zasady" (https://www.youtube.com/watch?v=2rANdAeRGiY)
"Myśl to tylko myśl" (https://www.youtube.com/watch?v=3a14E0a9jIA)
Pamiętaj, że najważniejsze jest to, aby zacząć i wytrwale praktykować. Nawet małe kroki mogą prowadzić do dużych zmian w Twoim życiu.

Jak zastosować metodę 3 principles przy problemie z natrętnymi myślami?

Metoda 3 Zasad Sydneya Banksa może być pomocna w radzeniu sobie z natrętnymi myślami na kilka sposobów:

1. Zrozumienie natury myśli:

Pierwszym krokiem jest zrozumienie, że natrętne myśli to po prostu myśli, tak jak i inne myśli. Nie są one rzeczywistością, a jedynie interpretacją rzeczywistości przez nasz umysł. Kiedy utożsamiamy się z tymi myślami i wierzymy w nie bezkrytycznie, nadajemy im moc i tworzymy cierpienie.

2. Obserwowanie myśli bez osądzania:

Zamiast walczyć z natrętnymi myślami lub próbować ich tłumić, kluczem jest nauczyć się je obserwować z poziomu Świadomości, czyli bez osądzania. Oznacza to patrzenie na myśli jak na chmury pojawiające się na niebie - pojawiają się i znikają, nie definiując nas ani naszej rzeczywistości.

3. Skupienie na Świadomości:

Zamiast skupiać się na natrętnych myślach, spróbuj przenieść uwagę na Świadomość, czyli obecną chwilę. Możesz to zrobić poprzez ćwiczenia uważności, medytację lub po prostu skupienie się na oddechu.

4. Zadawanie pytań:

Kiedy pojawi się natrętna myśl, zadaj sobie pytanie: "Kim jestem poza tą myślą?". Uświadom sobie, że jesteś czymś więcej niż tylko myślami, że jesteś Świadomością, która jest wolna i otwarta na nieskończone możliwości.

5. Narzędzia i techniki:

Istnieje wiele narzędzi i technik, które mogą pomóc w zastosowaniu metody 3 Zasad w przypadku natrętnych myśli. Należą do nich:

Ćwiczenia uważności: Skupienie się na obecnej chwili poprzez obserwację oddechu, doznań sensorycznych lub myśli bez osądzania.
Medytacja: Praktyka uspokajania umysłu i osiągania głębokiego stanu relaksu.
Prowadzenie dziennika: Zapisywanie swoich myśli i uczuć, aby lepiej je zrozumieć.
Afirmacje: Powtarzanie pozytywnych stwierdzeń na temat siebie i swojego życia.
Praca z terapeutą: Współpraca z terapeutą wykwalifikowanym w metodzie 3 Zasad może zapewnić dodatkowe wsparcie i wskazówki.
Pamiętaj, że stosowanie metody 3 Zasad wymaga czasu i cierpliwości. Nie oczekuj natychmiastowych rezultatów. Bądź wytrwały w praktyce, a z czasem zaczniesz zauważać pozytywne zmiany w sposobie radzenia sobie z natrętnymi myślami i doświadczania większego spokoju i szczęścia.

Dodatkowe wskazówki:

Unikaj unikania: Nie staraj się unikać sytuacji lub tematów, które wyzwalają natrętne myśli. Unikanie wzmacnia lęk i sprawia, że natrętne myśli stają się silniejsze.
Dbaj o siebie: Zadbaj o wystarczającą ilość snu, zdrową dietę i regularne ćwiczenia. Dbanie o fizyczne i psychiczne samopoczucie może pomóc w zmniejszeniu stresu i lęku, które mogą nasilać natrętne myśli.
Szukaj wsparcia: Rozmawiaj z przyjaciółmi, rodziną lub terapeutą o swoich natrętnych myślach. Wsparcie społeczne może być bardzo pomocne w radzeniu sobie z trudnymi emocjami.
Pamiętaj, że nie jesteś sam. Natrętne myśli są powszechnym problemem, z którym zmaga się wiele osób. Stosując metodę 3 Zasad i inne techniki radzenia sobie, możesz nauczyć się kontrolować natrętne myśli i żyć szczęśliwszym i bardziej satysfakcjonującym życiem.

Napisz coś o metodzie Health Realization autorstwa Rogera Millsa i George'a Pransky'ego opartej na psychologii 3 principles

Metoda Health Realization (HR) Rogera Millsa i George'a Pransky'ego
Metoda Health Realization (HR), znana również jako Psychologia Trzech Zasad, została opracowana przez psychologów Rogera Millsa i George'a Pransky'ego w latach 80. XX wieku. Opiera się na ideach i wglądach zaczerpniętych z nauk filozofa i autora Sydneya Banksa.

Podstawowe założenia HR:

Istnieje fundamentalna inteligencja i kreatywność, która jest źródłem całego życia. Mills i Pransky nazywają ją "Umysłem". Umysł jest niczym bezosobowy ocean, z którego wyłania się wszystko, co istnieje.

Myśli są narzędziem Umysłu. Są niczym fale na oceanie Umysłu. Mogą być spokojne lub wzburzone, pozytywne lub negatywne, ale nie definiują nas ani naszej rzeczywistości.

Mamy zdolność obserwowania myśli bez osądzania. Nazywamy to "Świadomością". Świadomość jest niczym czyste niebo, w którym pojawiają się chmury myśli.

Jak działa HR?

HR opiera się na zrozumieniu, że nasze myśli nie są rzeczywistością, a jedynie interpretacją rzeczywistości. Kiedy utożsamiamy się z myślami i wierzymy w nie bezkrytycznie, tworzymy cierpienie i problemy. Natomiast gdy obserwujemy myśli z poziomu Świadomości, nie dając im się porwać, zyskujemy spokój i wolność od negatywnych emocji.

Korzyści ze stosowania HR:

Zmniejszenie stresu, lęku i depresji
Poprawa samopoczucia i pewności siebie
Lepsze relacje z innymi
Większa klarowność umysłu i kreatywność
Uwolnienie się od negatywnych nawyków myślowych
Poczucie głębokiego spokoju i wewnętrznego szczęścia
Jak zacząć stosować HR?

Istnieje wiele sposobów na wprowadzenie HR do swojego życia. Można zacząć od:

Nauki obserwowania swoich myśli bez osądzania.
Zadawania sobie pytania o to, kim jesteś poza myślami.
Uznania, że myśli to tylko myśli, a nie rzeczywistość.
Skupienia się na Świadomości, czyli obecnej chwili.
Szukania wsparcia u osób praktykujących HR.
HR to nie tylko teoria, ale i praktyka. Istnieje wiele narzędzi i technik, które pomagają w stosowaniu tej metody w codziennym życiu.

Więcej informacji na temat HR:

Strona internetowa: https://en.wikipedia.org/wiki/Three_Pri ... lf-help%29
Książki:
"Trzy Zasady" Sydneya Banksa
"Przebudzenie" Sydneya Banksa
Filmy:
"Trzy Zasady" (https://www.youtube.com/watch?v=2rANdAeRGiY)
"Myśl to tylko myśl" (https://m.youtube.com/@FilmThoughtChannel)
Pamiętaj, że najważniejsze jest to, aby zacząć i wytrwale praktykować. Nawet małe kroki mogą prowadzić do dużych zmian w Twoim życiu.

Dodatkowe informacje o Rogerze Millsie i George'u Pransky'm:

Roger Mills: Psycholog, autor i prezes Health Realization Institute.
George Pransky: Psycholog, autor i współzałożyciel Health Realization Institute.
Różnice między HR a innymi podejściami psychologicznymi:

HR różni się od innych podejść psychologicznych tym, że skupia się na obserwacji myśli bez osądzania, a nie na ich analizowaniu lub zmienianiu. HR zakłada również, że istnieje fundamentalna inteligencja i kreatywność, która jest źródłem całego życia, podczas gdy inne podejścia często koncentrują się na jednostce i jej doświadczeniu.

Zastosowania HR:

HR może być stosowana w różnych obszarach życia, takich jak:

Zdrowie psychiczne: zmniejszenie stresu, lęku i depresji
Relacje: poprawa komunikacji i budowanie silniejszych więzi
Biznes: zwiększenie produktywności i kreatywności
Edukacja: tworzenie bardziej sprzyjającego nauce środowiska
Duchowość: pogłębienie poczucia połączenia z czymś większym od siebie

Opinie psychologów na temat metod 3 Principles i Health Realization

Opinie psychologów na temat metod 3 Principles i Health Realization (HR) są zróżnicowane. Niektórzy psychologowie uważają, że te metody mogą być pomocne w radzeniu sobie ze stresem, lękiem i depresją, podczas gdy inni są bardziej sceptyczni co do ich skuteczności.

Argumenty za:

Prostota: Metody 3 Principles i HR są stosunkowo proste do zrozumienia i stosowania, co czyni je dostępnymi dla osób z różnym wykształceniem i doświadczeniem.
Skuteczność: Niektóre badania pilotażowe i ankiety sugerują, że te metody mogą być pomocne w zmniejszaniu objawów stresu, lęku i depresji.
Bezpieczeństwo: Metody 3 Principles i HR są uważane za bezpieczne i nieinwazyjne.
Argumenty przeciw:

Brak badań naukowych: Dostępność rzetelnych badań naukowych dotyczących skuteczności tych metod jest ograniczona. Potrzeba więcej badań z większymi i bardziej zróżnicowanymi grupami uczestników, aby ostatecznie potwierdzić ich skuteczność.
Potencjalne zagrożenia: Niektórzy krytycy twierdzą, że te metody mogą prowadzić do unikania rzeczywistości i tłumienia trudnych emocji.
Brak profesjonalnej regulacji: Nie ma formalnego systemu regulacji osób praktykujących te metody, co może prowadzić do różnic w jakości oferowanych usług.
Ważne jest, aby pamiętać, że:

Metody 3 Principles i HR nie są uniwersalnym rozwiązaniem dla wszystkich. To, co działa dla jednej osoby, może nie działać dla innej.
Te metody nie zastępują profesjonalnej pomocy psychologicznej. Jeśli zmagasz się z poważnymi problemami ze zdrowiem psychicznym, ważne jest, aby szukać pomocy wykwalifikowanego specjalisty.
Najlepszym sposobem na ocenę, czy te metody są odpowiednie dla Ciebie, jest wypróbowanie ich i sprawdzenie, jak się czujesz.
Dodatkowe informacje:

Three Principles International: https://three-principles.com/
Health Realization Institute: https://www.clearstepsrecovery.com/addi ... ealization
American Psychological Association: https://www.apa.org/
Pamiętaj:

Nie ma łatwych odpowiedzi, jeśli chodzi o zdrowie psychiczne. Najważniejsze jest to, aby znaleźć to, co działa najlepiej dla Ciebie i Twojego indywidualnego przypadku.
Jeśli masz jakiekolwiek pytania lub wątpliwości dotyczące metod 3 Principles lub HR, skonsultuj się z wykwalifikowanym specjalistą ds. zdrowia psychicznego.

Poczytam Twoje wywiady

Jeśli chodzi o New Age, to tematy związane z zagrożeniami duchowymi (np. okultyzm, spirytyzm) mniej więcej znam, ostatnio bardziej mnie interesowało New Age od strony ideologicznej, ale już gdzieś na forum poruszałam ten temat i wrzucałam wyszukane informacje.

Zaciekawiło mnie jeszcze czy to pojęcie "Era Wodnika" wcześniej gdzieś krążyło

Z jakich źródeł korzystała Helena Bławatsky tworząc pojęcie ery wodnika?


Helena Bławatsky, założycielka Towarzystwa Teozoficznego, czerpała inspirację dla koncepcji ery Wodnika z wielu źródeł, zarówno ze wschodu, jak i zachodu. Oto kilka z najważniejszych:

Astrologia: Bławatsky była głęboko zafascynowana astrologią i wierzyła, że ​​ruchy planet mają znaczący wpływ na ludzkość. Opierając się na precesji osi ziemskiej, przewidziała, że ​​świat zbliża się do nowej ery, ery Wodnika, charakteryzującej się większą duchowością, braterstwem i zrozumieniem.

Teozofia: Teozofia, system filozoficzny stworzony przez Bławatską, łączy elementy religii, filozofii i nauki. Bławatsky wierzyła, że ​​wszystkie religie i filozofie zawierają ziarna prawdy, a era Wodnika będzie czasem, w którym te prawdy zostaną zjednoczone i ujawnione ludzkości.

Hinduizm i buddyzm: Bławatsky czerpała inspirację z wielu hinduskich i buddyjskich pism, w tym z Upaniszadów, Bhagawadgity i Mahayany. Te teksty zawierały koncepcje cykli kosmicznych, duchowej ewolucji i jedności wszystkich istot, które Bławatsky włączyła do swojej koncepcji ery Wodnika.

Okultyzm i hermetyzm: Bławatsky interesowała się również okultyzmem i hermetyzmem, dwoma tradycjami ezoterycznymi, które kładły nacisk na ukrytą wiedzę i transformację duchową. Z tych tradycji zaczerpnęła symbole i pojęcia, które wykorzystała w swoich pismach o erze Wodnika.

Ruchy utopijne: Bławatsky była świadoma utopijnych ruchów XIX wieku, które dążyły do stworzenia bardziej sprawiedliwego i równego społeczeństwa. Podzielała ich ideały braterstwa i harmonii, ale wierzyła, że ​​prawdziwa zmiana może nastąpić tylko poprzez duchową transformację, a nie tylko reformy społeczne.

Należy podkreślić, że koncepcja ery Wodnika Bławatskiej była złożona i synkretyczna, czerpiąc z wielu różnych źródeł. Jej interpretacja tej ery różniła się od innych ówczesnych myślicieli i od współczesnych interpretacji astrologicznych.

Warto również wspomnieć, że poglądy Bławatskiej na erę Wodnika były kontrowersyjne w jej czasach i nadal są kwestionowane przez niektórych badaczy.

Pomimo kontrowersji, koncepcja ery Wodnika Bławatskiej miała znaczący wpływ na rozwój myśli New Age i ezoterycznej w XX i XXI wieku.

Czy pojęcie "era Wodnika" było znane w starożytnych religiach?

Pojęcie "ery Wodnika" w takiej formie, jak je przedstawiała Helena Bławatsky, nie jest obecne w starożytnych religiach. Chociaż w wielu kulturach istniały koncepcje cyklicznych zmian w kosmosie i ludzkich dziejach, pojęcie konkretnej ery związanej z konstelacją Wodnika nie było powszechnie znane.

Istnieją jednak pewne podobieństwa między koncepcją Bławatskiej a niektórymi starożytnymi wierzeniami. Na przykład:

Astrologia: W wielu starożytnych kulturach astrologia odgrywała ważną rolę, a ruchy planet były postrzegane jako mające wpływ na ludzkie sprawy. Niektóre starożytne teksty astrologiczne wspominają o "wieku Wodnika", ale znaczenie tego terminu różniło się w zależności od kultury i kontekstu.
Mesjanizm: W wielu religiach istnieją proroctwa o nadejściu mesjasza lub złotego wieku, który przyniesie pokój i sprawiedliwość na świat. Koncepcja Bławatskiej o erze Wodnika może być postrzegana jako pewna forma mesjanizmu, choć nie jest ona związana z żadną konkretną religią.
Duchowa ewolucja: Wiele starożytnych religii i filozofii głosi ideę duchowej ewolucji, czyli procesu, w którym jednostki i społeczeństwa stopniowo ewoluują ku wyższemu poziomowi świadomości. Koncepcja Bławatskiej o erze Wodnika można interpretować jako etap tej duchowej ewolucji.
Należy jednak pamiętać, że te podobieństwa są dość ogólne i nie można jednoznacznie stwierdzić, że Bławatska czerpała swoje pomysły bezpośrednio ze starożytnych religii. Jej koncepcja ery Wodnika jest prawdopodobnie wynikiem syntezy różnych źródeł, w tym jej własnych doświadczeń i wizji.

Podsumowując, pojęcie "ery Wodnika" w ujęciu Bławatskiej nie jest zakorzenione w starożytnych religiach, ale wykazuje pewne podobieństwa do niektórych starożytnych wierzeń dotyczących astrologii, mesjanizmu i duchowej ewolucji.

Jakie są idee New Age?

Ruch New Age to szeroki i zróżnicowany zbiór wierzeń i praktyk, które powstały w XX wieku. Chociaż nie ma jednej doktryny, która obejmowałaby wszystkie idee New Age, istnieje wiele wspólnych tematów, które łączą ten ruch.

Niektóre z kluczowych idei New Age obejmują:

Jedność: Wierzenie, że wszystkie istoty i rzeczy są ze sobą połączone i że wszechświat jest w zasadzie jednością.
Duchowość: Nacisk na znaczenie duchowego rozwoju i doświadczeń.
Siła umysłu: Wiara w moc myśli i intencji do kształtowania rzeczywistości.
Samoleczenie: Podkreślenie osobistej odpowiedzialności za własne zdrowie i dobrostan.
Holityzm: Podejście całościowe do zdrowia i uzdrawiania, które uwzględnia umysł, ciało i ducha.
Zmiana świadomości: Wiara, że ​​ludzkość ewoluuje ku wyższemu poziomowi świadomości.
Ruch New Age obejmuje szeroki wachlarz praktyk, takich jak:

Medytacja: Praktyka uspokajania umysłu i skupiania się na chwili obecnej.
Yoga: System ćwiczeń fizycznych, oddechowych i medytacyjnych.
Astrologia: Wykorzystanie ruchów planet do zrozumienia siebie i otaczającego świata.
Reiki: Praktyka uzdrawiania opierająca się na przekazywaniu energii życiowej.
Wiedza channelingowa: Komunikacja z duchami lub innymi istotami pozacielesnymi.
Afirmacje: Powtarzanie pozytywnych stwierdzeń w celu zmiany sposobu myślenia i zachowania.
Należy zaznaczyć, że ruch New Age jest często krytykowany za brak naukowych dowodów na poparcie swoich twierdzeń. Niektórzy krytycy twierdzą również, że niektóre idee New Age mogą być szkodliwe lub niebezpieczne.

Pomimo krytyki, ruch New Age pozostaje popularny i wywarł znaczący wpływ na współczesną kulturę. Idee New Age można znaleźć w takich obszarach jak samopomoc, medycyna alternatywna i ruchy duchowe.

Ważne jest, aby przeprowadzić własne badania i wyrobić sobie własną opinię na temat idei New Age, zanim je zaadoptujesz.

Jakie są powiązania New Age z masonerią?

Powiązania między New Age a masonerią są złożone i często niejasne. Istnieje kilka punktów stycznych między tymi dwoma systemami myślenia, ale także istotne różnice.

Możliwe powiązania obejmują:

Nacisk na symbolizm i rytuał: Zarówno New Age, jak i masoneria wykorzystują symbole i rytuały w swoich praktykach. Symbole te mogą mieć wiele znaczeń i często są interpretowane na różne sposoby przez różnych ludzi.
Wiara w tajemnicę i inicjację: Zarówno New Age, jak i masoneria podkreślają znaczenie tajemnicy i inicjacji. Członkowie obu grup muszą często przejść przez pewne rytuały lub doświadczenia, aby uzyskać dostęp do wyższych poziomów wiedzy lub zrozumienia.
Poszukiwanie duchowej mądrości: Zarówno New Age, jak i masoneria dążą do duchowej mądrości i rozwoju. Obie grupy wierzą, że istnieje wyższa rzeczywistość, do której można uzyskać dostęp poprzez pewne praktyki i doświadczenia.
Istotne różnice obejmują:

Cele: New Age ma na celu szeroki zakres celów, od osobistego rozwoju po globalną transformację. Masoneria skupia się bardziej na doskonaleniu swoich członków i promowaniu wartości takich jak braterstwo, równość i wolność.
Struktura: New Age jest zdecentralizowanym ruchem bez formalnej struktury organizacyjnej. Masoneria jest bardziej zorganizowaną grupą z hierarchiczną strukturą i ścisłymi zasadami członkostwa.
Teologia: New Age obejmuje szeroki zakres wierzeń religijnych i filozoficznych. Masoneria jest oficjalnie niereligijna, chociaż wielu masonów wyznaje różne religie.
Ważne jest, aby pamiętać, że te powiązania i różnice są tylko ogólnymi uogólnieniami. Istnieje wiele różnych odłamów i grup zarówno w New Age, jak i masonerii, a każda z nich może mieć swoje unikalne wierzenia i praktyki.

Ostatecznie to, czy New Age i masoneria są ze sobą powiązane, jest kwestią osobistej interpretacji. Nie ma jednej ostatecznej odpowiedzi na to pytanie.

Należy również wspomnieć, że niektórzy ludzie uważają, że New Age i masoneria są częścią większego spisku mającego na celu nałożenie kontroli na świat. Te teorie spiskowe nie mają jednak żadnych wiarygodnych dowodów na poparcie swoich twierdzeń i są powszechnie uważane za bezpodstawne.

jakie są powiązania New Age z gnozą?

Istnieje kilka powiązań między New Age a gnozą, starożytną tradycją religijną i filozoficzną, która kładzie nacisk na poznanie natury rzeczywistości i zbawienie poprzez duchową wiedzę. Chociaż New Age nie jest jednolitym ruchem i istnieją znaczne różnice w wierzeniach jego zwolenników, pewne wspólne motywy łączą go z gnozą:

1. Dualizm: Zarówno New Age, jak i gnoza często wyznają dualistyczny pogląd na świat, dzieląc go na sferę duchową (wyższą) i materialną (niższą). W gnozie duchowa sfera jest postrzegana jako prawdziwa rzeczywistość, podczas gdy świat materialny jest postrzegany jako złudzenie lub uwięzienie. Podobnie w New Age często spotyka się ideę, że istnieje wyższa rzeczywistość, do której można uzyskać dostęp poprzez duchowe doświadczenia, podczas gdy świat materialny jest postrzegany jako mniej istotny lub nawet przeszkoda na drodze do duchowego wzrostu.

2. Poszukiwanie wiedzy: Zarówno New Age, jak i gnoza kładą nacisk na poszukiwanie wiedzy, szczególnie wiedzy o naturze rzeczywistości i drodze do zbawienia. W gnozie często dąży się do poznania ukrytej wiedzy, przekazywanej tylko wybranym wtajemniczonym. Podobnie w New Age istnieje wiele różnych systemów wiedzy i praktyk, które mają na celu pomóc ludziom uzyskać dostęp do wyższej świadomości lub zrozumienia.

3. Samodoskonalenie: Zarówno New Age, jak i gnoza podkreślają znaczenie samodoskonalenia i duchowego rozwoju. W gnozie często dąży się do wyzwolenia się z materialnego świata i zjednoczenia z boską istotą. Podobnie w New Age istnieje wiele różnych praktyk i technik mających na celu pomóc ludziom rozwijać ich świadomość duchową i osiągnąć wyższy poziom istnienia.

4. Symbol i rytuał: Zarówno New Age, jak i gnoza wykorzystują symbole i rytuały w swoich praktykach. Symbole te mogą mieć wiele znaczeń i często są interpretowane na różne sposoby przez różnych ludzi. Rytuały mogą być używane do różnych celów, takich jak wyrażanie wiary, promowanie społeczności lub osiąganie stanów zmienionej świadomości.

Należy jednak zauważyć, że istnieją również istotne różnice między New Age a gnozą. Gnoza jest historycznym ruchem religijnym i filozoficznym z określonym zestawem wierzeń i praktyk, podczas gdy New Age jest bardziej zdecentralizowanym i eklektycznym ruchem, który obejmuje szeroki zakres idei i praktyk z różnych źródeł. Ponadto gnoza jest często postrzegana jako bardziej pesymistyczna i dualistyczna niż New Age, z większym naciskiem na ucieczkę od świata materialnego.

Podsumowując, istnieje kilka powiązań między New Age a gnozą, w tym dualistyczny pogląd na świat, nacisk na poszukiwanie wiedzy, samodoskonalenie i używanie symboli i rytuałów. Istnieją jednak również istotne różnice między tymi dwoma systemami myślenia, takie jak historyczne pochodzenie, specyficzne wierzenia i ogólny światopogląd.

Kim była Eveline Underhill?

Eveline Underhill (1875-1941) była angielską pisarką, znaną z działalności pacyfistycznej oraz licznych prac na temat praktyki religijnej i mistyki chrześcijańskiej.

Uważana za jedną z najważniejszych postaci anglikanizmu pierwszej połowy XX wieku, Underhill wywarła znaczący wpływ na współczesne rozumienie mistyki.

Jej najbardziej znane dzieła to:

Mistycyzm: Studium natury i rozwoju duchowej świadomości człowieka (1911)
Ścieżka Wiecznej Mądrości
Droga Spiralna
Mistyczna Droga
Mistyka Praktyczna
Istotne elementy mistyki i inne eseje (1920)
Życie Ducha a Życie Codzienne (1920)

Oprócz pisania książek, Underhill aktywnie działała na rzecz pokoju. Podczas I wojny światowej pracowała jako pielęgniarka w szpitalu wojskowym, a później angażowała się w ruch pacyfistyczny.

Zmarła w 1941 roku, pozostawiając po sobie bogaty dorobek literacki i intelektualny, który do dziś inspiruje badaczy mistyki i duchowości.

Czy chciałbyś/chciałabyś dowiedzieć się więcej o konkretnym aspekcie życia lub twórczości Eveline Underhill?

Co możesz jeszcze powiedzieć o mistyczce Eveline Underhill?

Dodatkowe informacje o Eveline Underhill:

Wczesne życie i edukacja:

Urodziła się w 1875 roku w Anglii w zamożnej rodzinie.
Początkowo wychowywana była w domu, a później uczęszczała do prywatnej szkoły w Folkestone.
Studiowała historię i botanikę na King's College London.
Doświadczyła głębokiego nawrócenia religijnego w wieku 23 lat.

Działalność religijna i pisarska:

Stała się znana ze swoich prac na temat mistyki chrześcijańskiej, w tym modlitwy i kontemplacji.
Napisała wiele książek i artykułów na ten temat, z których najbardziej znana jest Mistyka (1911).
Była również aktywna w Kościele anglikańskim i angażowała się w ruchy ekumeniczne.
Była pierwszą kobietą, która wykładała teologię na Uniwersytecie Oksfordzkim.
Zmarła w 1941 roku.

Wpływ:

Underhill jest uważana za jedną z najważniejszych postaci w historii chrześcijańskiej mistyki.
Jej prace miały głęboki wpływ na pokolenia poszukiwaczy duchowych, zarówno chrześcijan, jak i osób innych wyznań.
Jest nadal czytana i ceniona za swoje klarowne i wnikliwe spojrzenie na życie duchowe.

Inne ciekawe fakty:

Była pacifistką i sprzeciwiała się I wojnie światowej.
Interesowała się psychologią i psychiatrią.
Była bliską przyjaciółką T.S. Eliota i Dorothy Sayers.

Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o Eveline Underhill, polecam następujące zasoby:

Biografia: Evelyn Underhill: A Spiritual Biography by Lucy Moore
Strona internetowa: The Evelyn Underhill Society http://evelynunderhill.org/
Artykuł w Wikipedii: https://en.wikipedia.org/wiki/Evelyn_Underhill
Mam nadzieję, że te informacje okażą się pomocne! Czy masz jakieś inne pytania dotyczące Eveline Underhill lub chrześcijańskiej mistyki?

Podaj nauki Eveline Underhill

Nauki Eveline Underhill:

Mistycyzm:

Doświadczenie Boga: Underhill wierzyła, że mistycyzm polega na bezpośrednim doświadczeniu Boga. To doświadczenie jest niewypowiedziane i wykracza poza ramy zwykłego rozumienia.
Modlitwa kontemplacyjna: Podkreślała ona znaczenie modlitwy kontemplacyjnej jako środka do osiągnięcia mistyki. Modlitwa kontemplacyjna to skupienie się na Bogu bez użycia słów lub obrazów.
Poziomy mistyki: Underhill wyróżniła trzy poziomy mistyki: oczyszczenie, oświecenie i zjednoczenie. Oczyszczenie to proces oczyszczania duszy z grzechu i przywiązania. Oświecenie to nagłe i bezpośrednie doświadczenie Boga. Zjednoczenie to ostateczne zjednoczenie duszy z Bogiem.
Uniwersalność mistyki: Underhill wierzyła, że mistycyzm nie jest ograniczony do żadnej konkretnej religii. Uważała, że jest to uniwersalne ludzkie doświadczenie, które można znaleźć we wszystkich kulturach.

Życie duchowe:

Ważność codziennego życia: Underhill podkreślała znaczenie włączania mistyki do codziennego życia. Uważała, że mistycyzm nie jest czymś zarezerwowanym dla mnichów i pustelników, ale może być praktykowany przez każdego.

Rola miłości: Miłość była dla Underhill centralnym elementem życia duchowego. Wierzyła, że miłość do Boga i bliźniego jest niezbędna do osiągnięcia prawdziwej świętości.
Znaczenie cierpienia: Underhill uznawała cierpienie za część ludzkiego życia. Wierzyła, że cierpienie może być drogą do duchowego wzrostu, jeśli jest ofiarowane Bogu.
Ważność wspólnoty: Underhill podkreślała znaczenie wspólnoty w życiu duchowym. Wierzyła, że wspólnota może zapewnić wsparcie i zachętę na drodze duchowej.

Pacyfizm:

Sprzeciw wobec wojny: Underhill była pacyfistką i sprzeciwiała się wszelkim formom wojny. Uważała, że wojna jest sprzeczna z nauczaniem Chrystusa i prowadzi tylko do cierpienia.
Siła miłości: Wierzyła, że miłość jest potężniejszą siłą niż przemoc i może pokonać wszelkie zło.
Znaczenie pojednania: Podkreślała ona znaczenie pojednania i przebaczenia w budowaniu pokoju.
Nadzieja na przyszłość: Underhill wierzyła, że świat może stać się bardziej pokojowym miejscem, jeśli ludzie kierować się będą miłością i współczuciem.

To tylko niektóre z głównych nauk Eveline Underhill. Była ona płodną pisarką i myślicielką, której prace wywarły głęboki wpływ na chrześcijańską myśl religijną w XX wieku.

Dodatkowe źródła:

https://en.wikipedia.org/wiki/Evelyn_Underhill
https://en.wikipedia.org/wiki/Evelyn_Underhill
https://www.ccel.org/ccel/u/underhill/m ... ticism.pdf

Rozwiń temat nauki Eveline Underhill

Nauki Eveline Underhill:
Evelyn Underhill, znana angielska pisarka i pacyfistka, pozostawiła bogate dziedzictwo w postaci licznych dzieł poświęconych religii i praktyce duchowej, ze szczególnym uwzględnieniem mistyki chrześcijańskiej. Jej najbardziej znanym utworem jest "Mistyka" z 1911 roku.

Oto niektóre z kluczowych nauk Eveline Underhill:

1. Istota mistyki:

Mistyka to nie tylko doktryna religijna, ale przede wszystkim bezpośrednie doświadczenie Boga.
Jest to droga transformacji i zjednoczenia z Bogiem, prowadząca do głębokiej miłości i współczucia.
Obejmuje ona różne etapy rozwoju duchowego, od modlitwy i kontemplacji po ekstazy i wizje.

2. Droga do mistyki:

Podstawą mistyki jest modlitwa i kontemplacja, prowadzące do oczyszczenia umysłu i serca.
Ważne jest również praktykowanie ascezy i pokory, aby otworzyć się na łaskę Bożą.
Mistyka nie jest dostępna dla wszystkich, ale wymaga szczerego dążenia i wytrwałości.

3. Rola Kościoła:

Kościół odgrywa ważną rolę w pielęgnowaniu mistyki, zapewniając duchowe przewodnictwo i wspólnotę.
Liturgia i sakramenty mogą być cennymi narzędziami na drodze mistycznej.
Jednakże, mistyczne doświadczenie może wykraczać poza granice instytucjonalnego religii.

4. Znaczenie mistyki dla współczesnego świata:

Mistyka oferuje drogę do pokoju i pojednania w świecie pełnym konfliktów.
Może pomóc nam w odkryciu głębszego sensu życia i połączenia się z boską rzeczywistością.
Nauki Underhill są nadal aktualne i mogą inspirować poszukiwaczy duchowych w XXI wieku.
Oprócz tych podstawowych nauk, Underhill poruszała również wiele innych tematów związanych z mistyką, m.in.:

Rola miłości i współczucia w życiu duchowym
Znaczenie ciszy i kontemplacji
Możliwość doświadczenia Boga w codziennym życiu
Relacja między mistycyzmem a sztuką i poezją

Dziedzictwo Eveline Underhill:

Eveline Underhill wywarła znaczący wpływ na rozwój myśli religijnej w XX wieku. Jej dzieła zostały przetłumaczone na wiele języków i inspirowały ludzi różnych wyznań i kultur. Do dziś jest uważana za jedną z najważniejszych postaci w historii mistyki chrześcijańskiej.

Aby dowiedzieć się więcej o naukach Eveline Underhill, polecam zapoznać się z jej następującymi dziełami:

Mistyka (1911)
Podróż duszy (1928)
Duchowa praktyka (1937)
Modlitwa i kontemplacja (1940)
Możesz również znaleźć wiele artykułów i książek poświęconych życiu i twórczości Eveline Underhill.

Podaj co Eveline Underhill mówiła o Bogu?

Poglądy Evelyn Underhill na Boga:

Evelyn Underhill, angielska mistyczka i pisarka religijna, przedstawiała Boga w swoich pracach jako:

Transcendentny i Nieskończony: Bóg jest poza ludzkim pojmowaniem i zrozumieniem, całkowicie inny od wszystkiego, co istnieje w stworzonym świecie.

Miłość Absolutna: Bóg jest źródłem bezwarunkowej miłości i miłosierdzia, pragnący zjednoczenia z każdą duszą ludzką.

Jedność z Istnieniem: Bóg jest jednością z całym stworzeniem, przenikając i podtrzymując wszystko, co istnieje.

Osobisty i Relacyjny: Bóg nie jest tylko bezosobową siłą, ale może być doświadczany jako osobista obecność w życiu człowieka.

Doskonałość i Świętość: Bóg jest doskonały i święty, wolny od wszelkich wad i zła.

Źródło Radości i Pokoju: Doświadczenie Boga przynosi głęboką radość, pokój i spełnienie.

Underhill podkreślała również, że doświadczenie Boga jest dostępne dla wszystkich ludzi, niezależnie od wyznania czy religii. Droga do zjednoczenia z Bogiem wymaga jednak długiego i wymagającego procesu duchowego rozwoju, obejmującego modlitwę, kontemplację, ascezę i służbę bliźnim.

Oto kilka kluczowych cytatów z prac Underhill na temat Boga:

"Bóg jest duchem, a trzeba Go czcić w duchu i prawdzie." ([Ewangelia Jana 4:24])
"Miłość jest ostatecznym prawem życia."
"Bóg jest we wszystkim i we wszystkim jest Bóg."
"Modlitwa jest rozmową duszy z Bogiem."
"Świętość jest pięknem Boga objawionym w duszy ludzkiej."
Underhill miała znaczący wpływ na współczesne rozumienie mistyki i duchowości. Jej prace są nadal czytane i cenione przez osoby poszukujące głębszego zrozumienia Boga i doświadczenia Jego obecności w swoim życiu.

Czy możesz streścić jej wskazówki dotyczące duchowości?

Podstawowe wskazówki Eveline Underhill dotyczące duchowości:

Modlitwa:

Modlitwa jest centralnym elementem życia duchowego.
Istnieje wiele różnych rodzajów modlitwy, m.in. modlitwa kontemplacyjna, modlitwa błagalna, modlitwa dziękczynna.
Najważniejsze jest, aby modlić się z otwartym sercem i umysłem.

Kontemplacja:

Kontemplacja to forma modlitwy, która polega na skupieniu uwagi na Bogu w ciszy i bez słów.
Jest to głębokie i wewnętrzne doświadczenie, które może prowadzić do zjednoczenia z Bogiem.
Istnieje wiele różnych technik kontemplacji, ale wszystkie one mają na celu umożliwienie duszy bezpośredniego kontaktu z Bogiem.

Miłość:

Miłość jest najważniejszym przykazaniem Jezusa.
Polega ona na miłowaniu Boga i bliźniego z całego serca, duszy i siły.
Miłość do Boga objawia się w modlitwie, kontemplacji i służbie bliźnim.
Miłość do bliźniego objawia się w życzliwości, współczuciu i przebaczeniu.

Poświęcenie:

Życie duchowe wymaga poświęcenia.
Oznacza to rezygnację z własnych pragnień i woli na rzecz woli Boga.
Poświęcenie może być trudne, ale jest niezbędne do prawdziwego wzrostu duchowego.

Cierpliwość:

Wzrost duchowy to powolny proces, który wymaga cierpliwości.
Nie należy oczekiwać nagłych przełomów ani natychmiastowych wyników.
Należy wytrwale dążyć do celu, nawet gdy napotykamy się na trudności.

Pokora:

Pokora jest niezbędną cechą na drodze duchowej.
Oznacza ona uznanie własnej słabości i zależności od Boga.
Pokora chroni nas przed pychą i arogancją, które mogą przeszkodzić w naszym duchowym wzroście.
Oprócz tych podstawowych wskazówek, Underhill podkreślała również znaczenie takich cnót jak:

Wiara
Nadzieja
Radość
Pokój
Zachęcała również do regularnego uczestnictwa w sakramentach i czytania Pisma Świętego.

Pamiętaj, że te wskazówki są tylko krótkim streszczeniem nauczania Eveline Underhill. Aby w pełni zrozumieć jej myśl, należy zapoznać się z jej pismami.

Angelka - pozwalam sobie pisać w Twoim temacie, abyś nie przeoczyła tego, co chciałbym Ci zasugerować, że możesz robić z SI (model Gemini też się tu sprawdzi).
Otóż ChatGPT jest naprawdę dobry w układaniu pytań do zadanego tekstu (nie musi to być biblijny tekst).
Chcę Ci to pokazać na przykładzie, abyś może w ramach swoich dialogów z Gemini spróbowała tej metody, która mi się bardzo podoba i rozwija mnie, bo mając konkretne pytania, trzeba konkretnie pomyśleć, aby dać odpowiedź (zwykle potem daję polecenie, aby czatek sam na swoje pytania odpowiedział, co jest okazją, aby temat jeszcze lepiej zgłębić).

Ogólnie uważam to za bardzo fajną metodę studiowania Biblii (już u tego nie podaję, ale w moim temacie dialogów z czatkiem wrzucam jego komentarze do tekstów z Pisma; tu się skupiam na samych pytaniach, bo one bardziej niż czytanie gotowych komentarzy rozwijają i dają okazję do zgłębienia Biblii).
Naturalnie i inni mogą to robić.

Oto przykład:
UŁÓŻ KILKA PYTAŃ DO PONIŻSZEGO TEKSTU, KTÓRE BYŁYBY OKAZJĄ DO ROZWAŻANIA TEGO, CO TU JEST NAPISANE:
J 3,14-17 PAU
(14) Podobnie jak Mojżesz na pustyni wywyższył węża, tak też jest konieczne wywyższenie Syna Człowieczego,
(15) aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne.
(16) Tak bardzo bowiem Bóg umiłował świat, że dał swojego jednorodzonego Syna, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, lecz miał życie wieczne.
(17) Bóg przecież nie posłał swego Syna na świat, aby go sądził, lecz aby go zbawił.

ChatGPT

Oto kilka pytań do tekstu z Ewangelii Jana 3,14-17, które mogą pomóc w jego głębszym zrozumieniu i rozważaniu:

1. Dlaczego Jezus porównał swoje wywyższenie do wywyższenia węża przez Mojżesza na pustyni?
- Jakie jest teologiczne i symboliczne znaczenie tego porównania?

2. Co oznacza wywyższenie Syna Człowieczego?
- W jaki sposób wywyższenie Jezusa odnosi się do Jego śmierci na krzyżu i zmartwychwstania?

3. Co to znaczy wierzyć w Jezusa?
- Jakie są praktyczne przejawy wiary w życiu codziennym?

4. Jakie obietnice są związane z wiarą w Jezusa według wersetów 15-16?
- Co oznacza życie wieczne w kontekście tych obietnic?

5. W jaki sposób miłość Boga do świata została objawiona w darze Jego jednorodzonego Syna?
- Jak ta miłość wpływa na twoje zrozumienie relacji z Bogiem?

6. Dlaczego Bóg posłał swojego Syna na świat?
- Jakie jest znaczenie misji Jezusa, która polega na zbawieniu, a nie sądzeniu świata?

7. Jakie znaczenie ma stwierdzenie, że Bóg nie posłał swego Syna, aby sądził świat, lecz aby go zbawił?
- Jak to wpływa na nasze zrozumienie Bożej łaski i miłosierdzia?

8. Jakie konsekwencje niesie odrzucenie wiary w Jezusa według tego tekstu?
- Jakie znaczenie ma ta kwestia w kontekście twojego osobistego życia duchowego?

9. W jaki sposób można praktycznie okazywać wdzięczność za dar życia wiecznego?
- Jakie konkretne działania i postawy mogą być wyrazem tej wdzięczności?

10. Jakie znaczenie ma dla ciebie fakt, że Bóg tak bardzo umiłował świat, że dał swojego jednorodzonego Syna?
- Jak to wpływa na twoją codzienną relację z Bogiem i innymi ludźmi?

Te pytania mogą pomóc w głębszym zrozumieniu i refleksji nad tekstem z Ewangelii Jana, ukazując jego znaczenie teologiczne i praktyczne w życiu chrześcijanina.

Nie podawałam mojemu czatowi jeszcze takich poleceń, ale spróbuję.
A Ciebie nie wybija z Twojego czata? Bo kiedyś, jeszcze na początku, gdy wprowadzono darmowego czata, próbowałam coś tam pisać, ale kilka razy mnie wybiło, albo nie szło się z nim dogadać chyba przez obciążenie serweru (tak wnioskuję) i się zniechęciłam. Dopiero gdy trafiłam na gemini, to zdarzało mi się sporadycznie jakieś pytania zadawać. Ale w takich dyskusjach widzę, że tu i tak potrzebna jest jakaś wiedza w temacie, żeby móc temat drążyć i rozwijać, bo sam czat daje odpowiedzi ogólne i tylko mając już wcześniej jakąś wiedzę w konkretnych tematach można go dalej męczyć pytaniami. Widzę też, że nie zawsze łapie o co chodzi, mimo, że pytanie jest prosto zadane, to zdarza się jakby nie kontaktował i nie mógł nic wyszukać na zadany temat, więc tu też dużo zależy od samego pytania.

Nie wiem, czy "wybijaniem" jest to, że czasem trzeba się zalogować na nowo - może chodzi o potwierdzenie, że jest się człowiekiem(?).
Ogólnie nie mam na co narzekać od strony technicznej.

O tak! Pytanie/polecenie jest kluczowe! To też pozytyw, bo zmusza do myślenia... Mała modyfikacja może dać odmienną odpowiedź.

Sztuczna inteligencja bywa groźna - najnowsza "Niedziela" str 6 zakładka wydarzenia.

A coś więcej??...