Kochanie się dla przyjemności jest pewną formą nienawiści wobec współmałżonków i wobec tego dziecka, mogącą się ujawnić w pełni, gdy zostanie ono faktycznie poczęte. Wówczas postawa niechętna poczęciu może doprowadzić do zabicia dziecka lub przyjęcia go bez miłości.



Jak zasada? Jedzenia i picia? Jest zła kiedy nie potrafisz nad tym zapanować, a nie kiedy masz ochotę i zjesz z apetytem

Ech Bartas. Załóżmy, że kiedyś się ożenisz z dziewczyną, która będzie podzielała Twoje poglądy. Przyjdzie noc poślubna i myślisz, że nie poczujesz wtedy przyjemności? Próżne nadzieje A może będziesz chciał te odczucia zdusić? Konia z rzędem, kiedy Ci się to uda
Tylko, tak sobie myślę, co to za małżeństwo, które nie czerpie satysfakcji ze współżycia albo nie raduje się (tak, raduje się!) z tego niesamowitego momentu jedności.
Proszę, przeczytaj sobie ten tekst (cały!). Ciekawam Twojego komentarza.

A jednak podobno są tzw. "białe małżeństwa", do których KK ma dość przychylne nastawienie, a które dość dobrze zgadzają się z wizjami Bartasa. Rzadkie, ale jeśli jest święcie przekonany do takiej drogi, to czemu nie?

Myślę, że aby z czegoś naprawdę zrezygnować, to trzeba wiedzieć z czego się rezygnuje. Co to za wyrzeczenie jedzenia czekolady, kiedy nie zna się jej smaku?

Bartas, nie obraź się, ale kto Cię tak wychował...?



Ale to też odpada w przypadku Bartasa bo on chce mieć dzieci. Czyli wygląda to tak "no żonka, rozszerz na chwilę nóżki, zdziałam bobo i idziemy lulu". or sth. ;s

Niby tak, ale z drugiej strony nie zawsze mamy tak komfortową sytuację. Czasem decyzję trzeba podjąć w ciemno, opierając się na niepewnych przesłankach. W tym konkretnym przypadku mamy do wyboru:
1. Zdecydować się na klasyczne małżeństwo, bo zdecydowana większość tak czyni.
2. Zdecydować się na białe małżeństwo, bo uważamy, że takie jest nasze powołanie
3. W ogóle zrezygnować z małżeństwa.

Najlepiej byłoby najpierw każdą opcję wypróbować, a potem świadomie wybierać, ale nie ma tak łatwo




O taki typ białego małżeństwa mi chodziło, czyli współżycie w celu spłodzenia dzieci, a po wykonaniu planu abstynencja.

I jeszcze zaznaczę, że w żadnym wypadku Bartasa nie namawiam do białego małżeństwa, a wcześniej pisałem "jeśli jest święcie przekonany do takiej drogi".

Ech Rozalko Przeczytałem cały ten tekst i jestem zbulwersowany. Przedstawione w nim metody i sposoby współżycia między mężczyzną a kobietą są dla mnie nie do przyjęcia. Z całym szacunkiem, ale Kościół nie powinien dopuszczać do takich zboczeń. Pobudzanie, pieszczoty narządów płciowych, wzajemna masturbacja - to brzmi jak ... ech ...



Jeszcze nie wiem. Najpierw trzeba poznać dziewczynę



Dobre!!! aż mnie brzuch boli od śmiechu ale dokładnie tak sobie to wyobrażam

Jeżeli swoim idiotycznym przejaskrawieniem aseksualności chcesz skrzywdzić kobietę to jesteś na najlepszej drodze.

Tylko, że to nie jest śmieszne. ;/

Bartas to nie jest śmieszne, to co zaprezentowałeś, a raczej z czym się zgadzasz jest... chore.

Serio, w trosce o Ciebie i Twoją przyszłą partnerkę - idź do specjalisty. Rozumiem podejście katolickie i chodziaż się z nim nie zgadzam, to nie mam nic przeciwko niemu. Ale Twoje jest dalekie od katolickiego, poza tym nie przewiduje żadnego szacunku dla.... żony.


Crosis

Słuchajcie, proponuję zostawić kwestię przyjemności seksualnej oraz Bartasowe "problemy" i wrócić do tematu Pewna osoba z tego forum dała mi trochę do myślenia, za co wielkie dzięki. Może rzeczywiście mam chore podejście do współżycia - szybko, krótko i bez przyjemności. Niemniej jednak nadal uważam, że jeśli rzeczywiście seks ma być przyjemny, to ta przyjemność nie ma być celem samym w sobie, ale celem ma być potomstwo i nie można kochać się dla samej przyjemności, zabezpieczając się.

A całować się i miziać dla przyjemności można?

Przytulać? Dotykać? Całować po włosach?

Bartas, mówisz tutaj o czymś, co dla Ciebie jest obce. To jakby Eskimos opowiadał o walkach z aligatorami.


Crosis

W narzeczeństwie można przytulić się, potrzymać za ręce, może być nawet pocałunek, ale pod warunkiem, że jest czysty, tzn nie służy temu zamiar faktycznego zbliżenia fizycznego, a więc współżycia

Przeczytałeś o tym gdzieś, czy usłyszałeś na wykładzie? Wypowiadasz się o rzeczach o których nie masz pojęcia, ponieważ nigdy ich nie doświadczyłeś. Co ty w ogóle wiesz o narzeczeństwie, o miłości partnerskiej, o byciu razem?