Ale wiesz że parapsychologia to okultyzm l lepiej się tym nie zajmować?

Najbardziej empiryczna z nauk?!
Wg PWN: Parapsychologia, zw. dawniej mediumizmem, wywodzi się ze spirytyzmu, a jej zwolennicy wyrażali przekonanie, że opisywane przez nich zjawiska wiążą się ze specyficznym rodzajem poznania lub przekazywania energii, nie dającym się wyjaśnić na gruncie znanych praw przyrody.

Parapsychologia to żadna nauka.

"Czy ci, którzy nienawidzą mogą być szczęśliwi" Czynienie tylko i wyłącznie zła, powinno być znienawidzone. Ludzie, którzy bez przyczyny nienawidzą są psychopatami, czyli skłonni do czynienia tylko i wyłącznie zła. W ekosystemie czynią destrukcje, za którą na pewno poniosą konsekwencje. Natomiast ludzie, którzy tylko i wyłącznie czynią dobro są szczęśliwi, bo szczęście jest tylko jedno. Według fizyczno-matematycznego wzoru na szczęście, czyli chcesz być szczęśliwym, bądź dobrym dla ekosystemu. Bo szczęście jest dobrocią dla ekosystemu.

I tak jest. Ale to teoria; w praktyce nie ma "tylko i wyłącznie". Zawsze jest to zmieszane z różnymi motywacjami. A efekty też często bywają nieprzewidywalne.
(Lubię pleonazm, którego użyłeś. Też czasem tak robię.)

Zupełnie, nie. Psychopaci, raczej, nie nienawidzą bo mają znacznie obniżony próg emocjonalności. Nie kierują się uczuciami tylko realizują swoje cele. Beznamiętnie. Bez kategoryzowania: dobro - zło. Psychopaci nie znają takich pojęć.
Poza tym nie istnieje, ani ktoś, ani możliwość czynienia wyłącznie zła. Takie osoby jak Stalin, Hitler, Mao, PolPot, Ho Chi, Geuvara w swoim przekonaniu czynili dobro. Teoretyczne dobro, które sobie ubzdurali i niestety starali się je osiągać czyniąc głównie (ale nie wyłącznie) zło.

Nie można tak drastycznie ograniczać szkodliwości. Sam pojedynczy ekosystem błyskawicznie się odbuduje. Są tysiące obserwacji dokumentujących tę odbudowę, przywracanie stanu na wzór pierwotnego.
Ludzie czyniący głównie zło mają znacznie większe oddziaływanie. Czasem nawet globalne. I dotykające całokształtu życia: od najprymitywniejszych form aż do człowieka. Choć skierowanie jest, przede wszystkim, przeciew człowiekoowi (jakiejś grupie, rasie, wierze....).

Utopia. Wierzymy, że takim Człowiekiem był Jezus, ale On jest Bogiem. Wierzymy też, że taką była Maryja. OO nikim więcej nie czytałem, nie słyszałem, aby czynił "tylko i wyłącznie" dobro.
Poza tym czynienie dobra nie czyni szczęśliwym. Maryja cierpiała, Jezus cierpiał. Ale można być szczęśliwym pomimo cierpienia, gdy ma się świadomość , że to cierpienie jest droga do najwyższego szczęścia czyli miłości, zbawienia..

Nie wiem do jakiego gatunku zaliczyć tę tezę. S-F to nie jest, bo brakuje S. Fantazy też nie, bo brak magii.

A to już nazwałbym blablaniem. Teza bez jakiegokolwiek uzasadnienia, nie mająca żadnego poparcia. Wydaje mi się, że jest skutkiem używania określeń, których znaczenia się zupełnie nie rozumie. Czyli prywatny świat fantazji. Ale to akurat, jest też piękne.

@Idący
Proszę uwagę skupić na wzór szczęścia i dobroci człowieka dla ekosystemu. Zamiast na lingwistyce.

Zacznijmy od tego, że ekosystem to, jak podaje PWN: «fragment przyrody, np. jezioro, las, stanowiący funkcjonalną całość».

Wzorem szczęścia jest MIŁOŚĆ. Tylko miłość prowadzi do prawdziwego szczęścia. Świadoma, dojrzała, nie ulegająca emocjom, zwłaszcza tym negatywnym.

Bóg Wszechmogący jest doskonałą miłością. Stworzył człowieka, który też ma być doskonałą miłością. Jezus Zbawiciel wzór człowieka dla człowieka ustanowił powszechnie obowiązujące prawo miłości, które nie jest przestrzegane. Dlatego niech będzie alternatywą wzór na szczęście i dobroć człowieka.

Dlaczego alternatywą miłości ma być szczęście człowieka? Jakie szczęście? Tylko doczesne? Czy wieczne?
Czy celem życia ludzkiego jest osiągniecie szczęścia w życiu? Pławienie się w nim?

Ja z tej alternatywy stawiam na miłość do Boga i bliźniego, a miłości własnej się nie wyzbywam. Ale staram się, aby była na równi z miłością bliźniego.

Dlaczego nie przytoczyłeś dobroci człowieka, która jest z potrzeby serca, troską o ekosystem? Brak odpowiedzi będzie dowodem braku szczerości.

Bo nie czas żałować róż, gdy płoną lasy.
Dlatego, że drobny szczegół, jakim jest troska o jakiś ekosystem, nie powinno przesłaniać ogółu. Skupienie się na czymś dobrym, ale w bardzo ograniczonym zakresie jest przyzwoleniem na zło dziejące się wokół.
To jakiś chwyt erystyczny? Co ma piernik do wiatraka?

Ekosystem, to całość stworzenia, w którym zwierzęta i rośliny żyją w symbiozie, a ludzie są konsumentami. Brak wiedzy i świadomości, prowadzi do czynienia w ekosystemie negatywnymi zachowaniami destrukcji-źródło wszelkich dramatów, cierpień i śmierci, za które na pewno poniesie się konsekwencje.

Skoro wybiórczo czytasz moje posty, to nie wiem czy dalsza dyskusja do czegoś prowadzi.
skoro nie uznajesz powszechnie przyjętych pojęć, definicji, to nie wiem czy dalsza dyskusja do czegoś prowadzi.

Na wszelki wypoadek przypon=mnę, co napisał niedawno

Możesz wypróbować terapię poznawczo-behawioralną, która pomaga zidentyfikować i rzucić wyzwanie negatywnym wzorcom myślowym oraz zastąpić je zdrowszymi. Jest to podejście terapeutyczne o ugruntowanej pozycji, poparte wieloma dowodami potwierdzającymi jego skuteczność.

Na pozbycie się negatywnych myśli, które w ekosystemie czynią destrukcje. Sprawdzoną empirycznie metodą jest zaprzestanie myślenia tylko i wyłącznie o sobie. Zamiast o ekosystemie, czyli zwierzętach i roślinach, które w ekosystemie żyją w symbiozie. Natomiast ludzie są tylko konsumentami.