No, to właśnie będę szukał tak, aby nie była wyższa i starsza ode mnie Proste Będę się o to gorliwie modlił i szukał.

Pan Jezus powiedział: I Ja wam powiadam: Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a otworzą wam. Każdy bowiem, kto prosi, otrzymuje; kto szuka, znajduje; a kołaczącemu otworzą.
ŁK 11:9-10

A o co Ci chodzi? Bardzo dobre porównanie, dziewczyna jest jak towar z katalogu. Żeby ją wybrać, musi nam się tak samo jak towar podobać, a żeby się podobać musi spełniać określone przez nas wymogi i posiadać preferowane przez nas cechy. Zupełnie tak samo jak szczoteczka do zębów, samochód, czy chłopak. Więc po co się czepiasz? Czy może zalecasz działanie w stylu "nieważne, że potwór, ważne że otwór"? Mówisz, że lepiej brać byle co i nie mieć jakichkolwiek wymogów, nie trzymać jakiegokolwiek "poziomu"? No gratuluje podejścia do życia.

Bardzo proszę o używanie PW, a najlepiej o powstrzymanie się od obrażania.

A co do tematu... Cóż, wymagania ma każdy, ale i tak często jest tak, że strzała amora trafi nas niespodziewanie. Ten, co chciał blondynkę zakocha się w brunetce, a ta, co chciała wysokiego, zakocha się w równym sobie I co wtedy?

Właśnie



Wtedy wszystkie tabelki z punktami czy katalogi :evil::evil: biorą

Chociaż to pewnie też zależy od podejścia do życia.

Ja zawsze miałam pewne wymagania odnośnie sfery psychicznej-mentalnej. Naprawdę bardzo powaznie traktuję wymóg bycia inteligentnym, posiadania poczucia humoru, zdolności do wyrażania uczuć czynem (i mową).
Po prostu lubię mężcyzn mądrych, których da się godzinami słuchać, lubię się pośmiać z bliską osobą, nie lubię ludzi tak zrównoważonych ze aż chłodnych. I te wymogi to sorry - czasem po kilku tygodniach związku okazywało sie że czegoś brakuje i nie da rady.
Natomiast wymogów co do wyglądu nie stosuję. Mężczyzna powinien mi się podobać, to jest oczywiste. Ale nie musi byc od razu "ideałem" bo i tak pod wpływem uczuc jakie we mnie wzbudza swoją osobowością będzie za ideał postrzegany, endorfiny robią swoje
Przyszły Mąż jest szczupłym, niebieskookim brunetem, 180cm wzrostu
Gdy się pierwszy raz spotkaliśmy nie "padłam na kolana" z wrażenia dlatego że jest taki piekielnie przystojny... bo nawet nie zauważyłam czy jest i jak bardzo mi się podoba albo nie podoba. Miał za to takie ciepło w spojrzeniu...

Masz gust. Każdy ma swój, ale ja jednak w kobietach cenię sobie to, że są kobiece. :>

Kiedy poznałam mojego faceta nie zastanawiałam się czy spełnia te czy inne warunki. Odkryliśmy natomiast intelektualne i duchowe pokrewieństwo między nami, które sprawiło, że czuliśmy się razem jakbyśmy znali się od zawsze. Nie bez znaczenia była też klasyczna chemia- ale to nie miejsce na rozpisywanie się o sprawach alkowy

Rojza,
Chemia w alkowie?
To musi być wybuchowo

Taki typie typy dziewczyn, jakie mi się podobają, też mogą być kobiece i to bardzo

Jasne, że dziewczyna powinna mi przede wszystkim zaimponować inteligencją, ciepłem, uśmiechem, poczuciem humoru itp, ale od tej strony fizycznej i - nazwijmy to - "stylowej" (czyli jak się ubiera) także.

A zdajesz sobie sprawę, że 2 zdanie przeczy 1? Tu nie chodzi o to, czy się zastanawiasz, czy nie- spełnianie warunków oceniasz automatycznie, nawet jak o tym nie myślisz, to masz je zakodowane w głowie i podświadomie będziesz szukała intelektualnego i duchowego pokrewieństwa, co jakby nie patrzeć też jest jakimś wymogiem.


Odpowiedź wyżej. Nie ma czegoś takiego, że jak trafia nas amor, to nagle znikają wymogi. Amor nas trafia przez spełnienie przez drugą osobę określonych wymogów

Zgadzam się z A. Każdy z nas ma jakieś oczekiwania wobec modelowej ukochanej i od tego w jaki sposób napotkana osoba je spełnia zależy czy strzała amora walnie, czy nie.

Zdanie 2 nie przeczy 1, ale mniejsza o to Bo właśnie mi chodzi o to, czy się zastanawiasz analizując każdy element z osobna i przyznając kolejno punkty dodatnie oraz ujemne, czy też podchodzisz bardziej emocjonalnie i całościowo (nie mylić z ciałościowo ).

Dla mnie to zasadnicza różnica. Wyboru szczoteczki do zębów czy samochodu dokonuję według algorytmu pierwszego (porównania parametrów i kalkulacji), może gdybym żył 2000 lat temu, to i niewolnika wybierałbym zaglądając mu w zęby i porównując z innymi na targu. Ale żony tak nie wybierałem, dlatego nie powiedziałbym, że dziewczyna jest jak towar z katalogu.

Nie mówię przy tym, że akurat moja strategia jest jedynie słuszna, może i Twoja jest lepsza.

To samo chciałem napisać właśnie teraz, wchodząc na forum, ale byłeś szybszy, Paschalisie Zgadzam się w pełni. Dajmy na to, że spotkam gdzieś fajną, ładną dziewczynę z gitarą, słuchającą rocka, dołączę do niej, przedstawię się, pogadamy trochę o tym, co nas kręci, powymieniamy się spostrzeżeniami na dane tematy, jeśli mi zaimponuje to spotkamy się znów, może jakiś wspólny wypad na koncercik or sth like this czy jakieś wyjazdy no, i może coś z tego być No, nie?

W ten sposób patrzę właśnie na to, a nie jak na towar ze sklepu. Rozumiesz, Rojza?

Li i jedynie okolicznością sprzyjającą.

Tak, ale nie jedynie Bowiem wspólne zainteresowania, poglądy, mody, style itp. łączą ludzi